Wat zou je nog willen vragen/weten over je overleden dierbare?
Lieve allemaal,
Ik heb een vraag een vrij persoonlijke vraag om eerlijk te zijn. Mijn vader is inmiddels 17 jaar geleden overleden. En elk jaar kom ik tot de conclusie dat ik nog vragen heb en ben ik bang herinneringen te vergeten. Vragen die ik nu nog kan stellen aan mijn moeder of grootouders. Maar wat als zij er niet meer zijn? Ik heb geprobeerd dit op te lossen met een 'mama-vertel-eens' invulboek. Wat fantastische informatie over mijn moeder verschafte, maar nog steeds weinig tot niets over mijn vader. Ook via mijn opa en oma bleek ik leuke verhalen te krijgen, maar nog steeds niet waar ik oorspronkelijk naar op zoek was. Als tiener zijnde heb ik ooit eens gedacht: zal ik zelf een herinneringsboek maken? Maar die gedachten verwateren dan weer, want wie ik ben ik nou Nu, zoveel jaar later, heb ik alsnog besloten de stoute schoenen aan te trekken en de mogelijkheden te verkennen. En wat blijkt: het is er nog steeds niet! Er zijn invulboeken voor allerlei personen (zwangerschap, (groot)ouders, vrienden, etc.), maar er zijn geen invulboeken over mensen die er niet meer zijn. Geen invulboeken die verhalen en herinneringen bevatten over een overleden dierbare. Dus ik ga er één maken. Voor mijn vader . Zodat ik verhalen en herinneringen over mijn vader en over ons als gezin alsnog vast kan leggen.
Voor dit herinneringsboek wil ik zo graag niets vergeten! Daarom dacht ik, laat ik het anderen ook vragen. Anderen die ook een dierbare ouder hebben verloren en die ook vragen hebben. Zodat het een compleet boek wordt en ik er anderen misschien ook blij mee kan maken!
Dus terugkomend op mijn vraag: zou je me willen helpen? Als je terugdenkt aan je vader/moeder (of andere dierbare), wat had je dan nog willen weten? Wat zou je vast willen leggen, zodat je het nooit meer kunt vergeten? Het gaat om vragen die je nog aan een ander kunt stellen (aan degenen die er nog zijn). Zoals hoe het voor hem/haar was om een kindje te krijgen of wat zijn of haar favoriete feestdag was.
Voel je vooral niet verplicht. Misschien is het nog te vers of heb je er gewoon geen zin in. Of misschien kun je maar 1 of 2 vragen bedenken. Ook dat is al heel fijn en helpend! Je kunt me ook een privé bericht sturen als je het niet hier wilt plaatsen. Laat me vooral weten wat je ervan denkt. Liefs!
Mooi Veronique
Bij mij in de familie heeft een familielid diverse boeken gemaakt over ouders en grootouders en daar ben ik zeer dankbaar voor.
Maar verder heb ik toch echt alles met mijn ouders gehad en niets van enig belang nog te vragen. Soms een detail.
Ik werd vannacht wakker met een stekende pijn op een plekje aan de binnenkant van mijn been boven de knie.
Als kind heb ik daar een productieve wond gehad die met biotexbadjes schoon gehouden werd.
Ik had nog even willen vragen hoe oud ik toen was, want dat weet ik niet meer, en ook hoe je nou in vredesnaam in een biotexbadje kunt zitten met een wondje op die plek.
En ook hoe ik daar nou aan was gekomen. Een roestige spijker of zo?
Totaal onbelangrijk dus.
Zo vreemd dat je daar na ik weet niet hoeveel jaar nog een herinnering aan hebt.
Dus ja, als je de energie hebt ga die boeken maken! Wie weet wie je er nog meer een plezier mee doet. Maar belangrijk is dat je nu samen leeft met je ouder en dat je geen dingen nu laat liggen.
AnneJ
Mooie reactie, ik herken wat je zegt! Zo heb ik een gekke herinnering van een ruzie met mijn vader (onderwerp totaal onbelangrijk, ook niet onthouden), waarbij ik hem weg wilde duwen terwijl ik op bed lag. Hierbij trapte ik hem per ongeluk in het kruis, waardoor hij heel kwaad werd (van de pijn). Dit had een grote indruk op mij gemaakt, gezien hij vrijwel nooit kwaad was, in mijn herinnering dan 
Leuk dat een bericht als deze dat dan weer oproept. Dankjewel!
Muziek
Mijn vader hield veel van een bepaalde dirigent en zijn orkest. In zijn laatste jaar liet ik hem luisteren naar een cd van die dirigent. De wijze waarop hij van die muziek genoot, was en is nog altijd een mooie blijvende herinnering voor mij. Het maakt dat ik juist behoefte hebt om ook naar die muziek te luisteren waardoor ik hem dichter bij mij ‘voel’.
Waarde
Op het moment dat dingen bij mij spelen ga ik me afvragen hoe dat bij hun ging vroeger.
Voorbeeld: ik ben na mijn 50e gaan daten en daarvóór heb ik eigenlijk nooit een relatie gehad die goed zat. Ik heb toen wel aan mezelf gewerkt natuurlijk maar me ook verdiept in hoe mijn ouders elkaar vroeger ontmoetten en hoe zij en hun omgeving daarmee omgingen. Ze leefden toen niet meer, maar ik heb uit brieven, fotoalbums, documenten en mensen die "erbij waren" veel waardevolle informatie gekregen op dat gebied. Vooral ook over hun worstelingen met zichzelf en hun twijfels destijds. Dat heeft mij enorm veel herkenning en troost gegeven. Ik heb ook het idee dat ik met de man die ik uiteindelijk ontmoette en die bleef hetzelfde gevoel heb als mijn ouders met elkaar. Je kunt zeggen dat ik met die kennis over mijn ouders een soort bevestiging achteraf kreeg dat het goed zat, of dat ze me altijd hebben willen "voorleven" en dat dat nu pas is overgekomen, of dat ik alleen maar die informatie filter die voor mij in mijn moment er toe doet. Hoe dan ook: het is gebeurd en het is voor mij, juist nu, ontzettend waardevol.
Dus ja, probeer er achter te komen hoe je vader op liefdesgebied was en hoe hij zijn partner koos. Je komt dan ook veel over je moeder te weten. Tenminste: als dat waarde heeft voor jou op dit moment.
Ik moet erbij zeggen dat mijn reflectievermogen sterk is toegenomen op middelbare leeftijd. Op mijn 30e of 40e had ik dit echt nooit kunnen doen. Levensfase speelt wel een rol denk ik.
dit?
Ik ben altijd al wel benieuwd geweest naar de dingen van vroeger maar je zult altijd ontbrekende antwoorden hebben vrees ik.
Hier een paar dingen die ik onthouden heb omdat ze leuk vond om te vragen.
Hoe hebben jullie elkaar leren kennen ?
Hoe zag je slaapkamer eruit toen je nog thuis woonde?
Wie waren je vriendjes en wat deden jullie na school?
Wat was je eerste auto?
Wat was je lievelingseten (of recept! ik weet van mijn schoonmoeder helaas een bepaald recept niet, zo jammer)
Hoe was je eerste vakantie, met wie ging je.
Waar was je bang voor?
Was je wel eens onzeker over dingen?
Dit soort dingen, die passen bij mijn ouders, zijn geen mensen die allerlei vragen over gevoelens kunnen/willen beantwoorden, maar dit soort leuke vragen/feitjes leveren wel weer leuke antwoorden en gesprekken op.
Boekje
Mijn moeder is recent overleden. Jaren geleden gaf ik haar het boek “mam, vertel eens” en gevraagd dat in de loop der jaren in te vullen. Ze heeft er nauwelijks iets in geschreven, blijkt nu. Zó jammer vind ik dat. Ze gaf het wel eens aan hoor, als ik vroeg hoe ver ze ermee was. “Dat kan ik niet, of komt wel een keer”, zei ze dan. Dan liet ik ook wel weten dat ik dat jammer en niet leuk vond.
En nu......kan het niet meer.
Maar het zijn vooral kleine dingen ja. Iets wat je ineens ergens aan herinnerd en dat je dan denkt “kon ik maar even vragen hoe ze dat deed of hoe dat vroeger was”.
Maar idd:
- hoe hebben pap en jij elkaar leren kennen
- favoriete recept of kookboek
- eerste vriendje
- hoe was ik als kind?
- mooiste herinnering
- waar heb je spijt van of anders willen doen?
- waarom keuze voor bepaalde opleiding/beroep
