Verlies van broer
Hallo,ik zit met zoveel vragen...mijn broer is 9 jaar geleden overleden.Hij had 2 kinderen waarvan ik van de oudste meter ben.Mijn schoonzus heeft ons de kinderen af genomen na het overlijden van mijn broer.We konden vechten voor de kinderen maar we hebben dat bewust niet gedaan omwille voor het verdriet en de grote last die de kinderen zou ondervinden er zou zwaar geruzied geweest zijn want de moeder is een heel erg slecht mens en moeilijk.De kinderen zou het zeer zwaar gehad hebben en dat wouden we ze niet aandoen.De oudste was 6 jaar en de jongste was 3 maanden.Ze had al een andere vriend.We mochten geen contact hebben met de kinderen enkel als we haar erbij namen maar dat wouden we niet.Nu na 9 jaar zoek de oudste nu 15 jaar zelf contact op met ons,ik was super gelukkig,eindelijk,we spraken af in het geheim want de moeder mocht het absoluut niet weten,ze is zeer ongelukkig thuis,ze wist ook niets over haar vader of de familie want daar sprak de moeder nooit over,ze wou haar familie leren kennen en weten wie haar papa was.Nu na 14 dagen heeft haar moeder haar gsm afgenomen en alles ontdekt,ze is heel erg boos en krijgt haar gsm en laptop niet,ze mag met niemand contact hebben,niet met haar familie,vrienden en vriend.Wat kan ik nu doen en wat mag ik doen,want ik wil haar niet meer kwijt,ik wil vechten voor haar en bezoekrecht opeisen maar weet niet goed hoe...kan er mij iemand helpen aub.Alvast bedankt
tja
Ik kan goed begrijpen dat ze geen contact meer met jullie wil. Blijkbaar waren haar kinderen alleen welkom zonder haar. Ik denk dat je eerst dingen uit het verleden op te lossen hebt.
verlies en verdriet
er is teveel gebeurd in het verleden dat nooit meer goed komt,ik vind dat ik wel recht heb op de kinderen van mijn broer en zeker omdat ze het zelf ook wilt.de kinderen hebben ook rechten...
Geen recht
Hoezo heb je recht op de kinderen van je broer? Dat zal lekker wezen als allerlei familieleden ineens claimen recht te hebben op kinderen van andere mensen. Volgens mij heb je nergens recht op.
Toen je broer overleed had je de keuze om contact te houden met de kinderen en daarmee automatisch contact met haar. Dat hebben jullie als familie afgekapt, dus daarmee heb je ook meteen geen contact meer met de kinderen. Dat is een logisch gevolg van jullie keuze toen.
Het is toch niet logisch dat zij haar kinderen aan jullie geeft terwijl jullie geen contact met haar willen? Dat doet geen enkele moeder.
Wachten
Er zijn wel gevallen bekend waarin grootouders na een scheiding of overlijden een omgangsregeling toegewezen kregen. Maar dat doen rechters alleen als er voor die tijd al een uitgebreide verzorgrelatie bestond. In jouw geval is er al jaren geen contact met de kinderen, dus is er geen sprake (meer) van een bezoekrecht of omgangsrecht.
De kinderen zijn minderjarig, dus heeft de moeder inderdaad het recht om contacten af te houden. De oudste is over 3 jaar meerderjarig en beslist dan zelf. Je zult dus nog even geduld moeten hebben.
Er is trouwens best een goede kans dat de contacten met de kinderen beperkt zullen blijven, ook na hun 18e. Ze zullen nieuwsgierig zijn naar de familie van hun vader, en daar wat over willen horen. Maar zodra hun nieuwsgierigheid vervuld is, gaan ze door met hun leven. Ze hebben immers geen band met jullie opgebouwd.
sorry hoor
Maar als moeder écht een vreselijk mens is, vind ik dat jullie de kinderen flink in de steek hebben gelaten. Én vader kwijt, én bij een vreselijke moeder, zonder steun van familie.
Ik vind dat jullie jullie rechten wel verspeeld hebben.
schoonfamilie
Gelukkig ben ik het niet, in dit verhaal, dat slechte mens, die schoonzus.
Het is een bekend feit dat een schoonfamilie een jonge weduwe met jonge kinderen laat stikken. Zorgt voor veel extra verdriet. Ik heb het 300 keer gehoord, van de 400 verhalen.
En nee, ik kan het weten, een jonge weduwe is helemaal geen leuk gezelschap. En het bindmiddel is ook weg, de man/ de broer, degene die hield van dat vreselijke mens. Vaak is een schoonfamilie ook boos op de jonge weduwe, te vaak zou het zelfs haar schuld zijn dat hij nu dood is. Wat moet schoonfamilie ook met dat mens, ze willen gewoon hun zoon/ broertje terug.
Ik kan niet anders zeggen dan dat ik het logisch vind, dat het contact nu niet meer hoeft. En al helemaal niet stiekem! Bezoekrecht, pff, hoezo?
Het enige wat wel kan: doe lieve dingen voor haar, schrijf een brief, zonder haat en beschuldigingen, met spijt en medeleven. Ik weet het anders ook niet.
Katie
Er vanuit gaande dat je hier de waarheid verteld vind ik het juist knap dat jullie 9 jaar geleden ervoor hebben gekozen om de kinderen los te laten. Zo een jonge weduwe zit immers vol verdriet en ik begrijp dat het contact al niet optimaal was toentertijd. Wat er gebeurd is is gebeurd, nu staat je nichtje plotseling op de stoep bij je. Bijzonder om op deze leeftijd om naar familie opzoek te gaan!
Ze heeft jou in vertrouwen genomen en verteld dat ze zeer ongelukkig is thuis, heeft ze ook verteld in welk opzicht ? Kun je iets voor haar doen,weet je op welke school zij zit? Kun je evt met haar mentor praten of haar erop wijzen dat ze in geval van nood op school terecht kan ?
Het is overigens wel absurd dat een meid op die leeftijd zo wordt gestraft zoals jij het omschrijft hierboven, lijkt mij een gezin waar problemen zijn, herken het uit mijn eigen jeugd.
Ik wens je veel wijsheid!
schoonzus niet willen zien
Katie, wat een nare situatie.
Je schrijft: "We mochten geen contact hebben met de kinderen enkel als we haar erbij namen maar dat wouden we niet"
Ik vraag me af: waarom wilde je je schoonzus niet zien (om wel de kinderen te kunnen zien)?
Ik kan van alles bedenken, maar weet dan natuurlijk niet of het klopt. En als je advies van ons wil, is het misschien handig dat je over dit punt iets meer uitlegt.
Geduld
Katie ik denk dat je weinig bereikt met het 'afdwingen' van bezoekrecht. Dat blijkt wel uit de reactie van je schoonzusje: die wil absoluut niet dat haar kinderen contact met jullie hebben.
Je nichtje heeft de eerste stap gezet. Ze is 15; heb vertrouwen dat ze een nieuwe poging zal wagen. En anders is ze over drie jaar volwassen, dan heeft haar moeder helemaal niets meer te zeggen.
In de tussentijd zou ik een soort herinneringenboekje maken. Wat was je broer voor iemand? Hoe was hij als kind, hoe was hij voor zijn eigen kinderen? Ik kan me voorstellen dat jouw nichtje (en haar broertje of zusje, dat is mij niet helemaal duidelijk) daar heel nieuwsgierig naar is. Mocht ze weer eens contact zoeken, dan kun je haar dit in elk geval geven. Samen met een lieve brief waarin je uitlegt dat ze altijd welkom is/zijn en dat je veel aan haar denkt. En natuurlijk (als je die hebt) wat foto's van je broer.
Lukt het niet om rechtstreeks contact te leggen, dan is er misschien een kennis die als tussenpersoon kan optreden? Of desnoods post je bij haar school of zo??
Esg
Waar haal jij die info vandaan dat het een bekend feit is, dat de schoonfamilie de jonge weduwe laat stikken? Is daar onderzoek naar geweest of haal jij je eigen ervaring aan? Ook mijn mans broer is 9 jaar geleden overleden. Wij hebben nog steeds goed contact met zijn vrouw, ze is gewoon 1 van ons, ook een broer/zus. We zien elkaar meerdere keren per week, schoonouders passen op haar jongste (die toen nog niet geboren was), ze gaat met ons op vakantie, we eten 1x per week bij opa en oma. Man of ik gaan mee naar 10-minutengesprekken, eindmusicals, diploma-uitreikingen etc. Voor oppas doet ze altijd een beroep op schoonfamilie etc. Ik herken jouw reactie helemaal niet.
Wel vind ik de situatie van TO lastig te beoordelen, wij gaven om onze schoonzus en houden van haar als een zus, behalve de kinderen willen we dus haar ook niet kwijt, dat is een groot verschil. Natuurlijk hopen we voor haar dat er weer een man in haar leven komt, maar dat zal best lastig zijn, dat hij er dan 2 schoonfamilies bij krijgt, namelijk haar familie en de familie van haar overleden man.
