Steun buurgezin
Ons achter-buurmeisje van 6 heeft nu voor de tweede keer een hersentumor. Vreselijk natuurlijk, nu zou ik de ouders niet direct als vrienden kiezen, maar dat neemt niet weg dat ik het vreselijk voor het gezin vind.Onze jongens zitten wel bij elkaar in de groep maar spelen ook nooit samen, hele andere types.
Het meisje heb ik ook weer op zwemles gehad, dus weer wat meer contact. Nu wil ik best graag iets voor ze doen, maar wat? Ik heb dus niet zo'n innige band. Ik gooi wel regelmatig een kaart in de bus, breng als afgevaardigde van de zwemclub soms een cadeautje, spreek ze soms op het schoolplein. Maar wat kan ik aanbieden om te doen, wat staat niet te opdringerig en helpt hen wel echt? Ik wil best boodschappen doen, een was draaien etc. Wil graag iets nuttigs doen maar me niet opdringen, alle tips zijn welkom!
Groet Madelief
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Eten koken?
Een pan eten brengen, juist ook op de momenten dat je weet dat ze het zwaar hebben? Is dat iets?
Tja
Ik denk dat nuttige dingen wel gedaan worden door de mensen die dichterbij dit gezin leven. Familie en vrienden.
Dat neemt niet weg dat je wel kunt voelen dat je iets zou willen doen, je zou dat een keer op een kaartje kunnen zetten, dat je heel graag iets voor hen zou willen betekenen, dus graag van hen hoort of en welke hulp ze van jou willen hebben?
Zo werkt dat eigenlijk niet...
Als ik iets geleerd heb van eigen ervaring, maar ook ervaring van mensen om me heen en verhalen van anderen, is dat dat niet werkt, op een kaartje schrijven dat je graag van ze hoort als je kunt helpen. Als persoon die hulp nodig heeft ga je niet zomaar iemand bellen die op een kaartje schrijft dat'ie best wel wil helpen. Lief aangeboden, maar zo werkt het gewoon niet. Ik hoor het telkens weer, en ik heb het zelf ook gemerkt. Het is op de een of andere manier gewoon niet zo makkelijk om iemand te gaan opbellen met een vraag om hulp.
Wat ik zou aanbieden, en dat lijkt me in dit geval heel natuurlijk en niet opdringerig, is dat je de kinderen naar school meeneemt en weer naar huis. Jullie zoons zitten bij elkaar in de groep schrijf je. Ik zou dat aanbieden. Heel concreet.
Het is gewoon heel praktisch. En ook al liggen de jongens elkaar misschien niet zo, daar gaat het nu niet om. Nood breekt wet, en dat zou ik mijn eigen kinderen in dit geval goed uitleggen. Ik zou dat dus aanbieden. Ik kan me voorstellen dat dit misschien niet elke dag nodig is, maar dan zou ik erbij aanbieden dat je eventueel ook per dag inzetbaar bent.
Misschien werkt het bij jullie niet goed omdat je bv. moet werken, maar dan zou ik aanbieden om weg te brengen bv.. Naar school moeten ze toch, en het scheelt wellicht een boel ochtendstress daar.
Verder ja, eten. Eventueel vragen of er een groep mensen is die voor ze kookt. Ik ken een gezin waarin ook een kindje kanker heeft, en daar is een groep mensen die om de beurt koken. Dan hoef je misschien maar 1x in de 2 weken te koken, en het helpt enorm.
De was kan ook via een rooster, maar zeker voor mensen die je niet goed kent is dat misschien te persoonlijk.
Wat ik dus zou doen is concreet bedenken wat je kunt doen, wat binnen je mogelijkheden ligt, en dat aanbieden.
Wat ik heb geleerd is dat je in nood je vrienden leert kennen, en dat vaak oude vrienden wegvallen en mensen iets voor je gaan betekenen van wie je dat nooit had gedacht.
Ik vind het trouwens superlief van je, ik hoop dat je een fijne bijdrage kunt leveren om hun leven in deze moeilijke periode wat te vergemakkelijken.
Schoonmaken
Toen wij een ernstig ziek kind hadden kwam een vriendin elke maandag even het huis stofzuigen en de badkamer/wc's doen. Dat was zó fijn! Want als je hoofd ergens niet naar staat dan is het naar schoonmaken, boodschappen doen, eten koken. Schoonmaken zou je ook met een paar mensen samen kunnen doen, dan ben je met een uurtje klaar.
sluit me aan bij Mirreke
heel concreet hulp aanbieden binnen je eigen mogelijkheden, dat helpt! Misschien kun je ook eens in de (2?) weken hun andere kinderen eens een middagje meenemen naar jouw huis (pannekoeken bakken, etc) zodat ouders wellicht even kunnen bijslapen ofzo?
Heel erg lief dat je wilt helpen!
wat lief dat je zo aan hun denkt
Ik sluit mij helemaal aan bij de vorige reacties. Zelf merk ik dat als mensen iets aanbieden het er niet zo snel van komt. Praktisch zijn werkt veel beter. Dus inderdaad kinderen mee uit school nemen en even bij jou thuis. Al spelen ze buiten met andere kinderen; de ouders zijn even ontlast.
Sterkte ermee.
zie net pas dat dit verouderd draadje is
Hoe is het gegaan met het achter buurmeisje?
