Moeder nog zo missen na 7 jaar.
Vandaag is het precies 7 jaar geleden dat mijn moeder plotseling overleed op 46-jarige leeftijd.Ze voelde zich niet lekker dat weekend ik dacht gewoon de griep te pakken.Ik ben die zondag nog bij haar geweest en ze lag in bed.Ook waren er artsen bij haar geweest dus dacht het komt wel goed.Savonds ging ik slapen tegen 22:00 uur en tegen 23:00 uur werd ik wakker van de telefoon en zei mn stiefvader dat ik me aan moest kleden dat mn broer me op kwam halen.Ik zei mama is toch niet dood??Maar dat was wel zo.Ze zou normaal de dag er na onderzoeken krijgen voor haar hart omdat ze al een tijdje vage klachten had benauwdheid enzo.Ze zou ook oma worden voor het eerst waar ze heel erg naar uit keek.Ze wist dat mn broer en schoonzus een kleine kregen en dat vond ze geweldig maar een jongetje of meisje was een verrassing.Op de eerste moederdag zonder mijn moeder is mijn nichtje geboren.Jammer dat ze dat niet mee mocht maken.Ik mis haar zoals vandaag op haar sterfdag nog heel erg.Mn vader is ook al jong overleden en met mn stiefvader heb ik geen contact meer. Dat mis ik niet eens echt maar mn broer heeft me in de steek gelaten omdat mn schoonzus mij niet accepteerd en dat doet me op dagen als vandaag extra veel pijn.Dat ik niet even naar mn broer kan en dat ik geen tante kan zijn(ze hebben inmiddels 3 kids waarvan ik 1 nog nooit gezien heb).Heb nog wel een zusje zij is van mn stiefvader maar haar zie ik ook weinig.Kortom op dagen als vandaag voel ik me ellendig en is mn wereldje heel klein.Missen jullie je moeder soms ook nog zo erg??
Ook geen ouders meer
Ook mijn moeder is jong overleden, toen ze 45 was. Wij woonden nog thuis. Het was na een kort ziekbed. En ook al is het nu inmiddels lang geleden, ik mis haar nog steeds. Ene dag wat meer dan de andere, maar het blijft pijnlijk. Niet meer zo erg als in de beginjaren, ben bang dat het altijd wel gevoelig blijft.
Helaas heeft zij ook niets meegemaakt, geen huwelijken van haar kinderen, geen kleinkinderen.
Het had mij heerlijk geleken om toen ik zwanger wad, lekker bezig zijn met de kleding en met hoe zij zich toen voelde.
Wat jammer dat je geen contact meer hebt met je broer en je halfzusje. Snap dat je dat heel erg vindt. Het is toch een lijntje met je moeder die je via hen hebt.
Heeft je moeder geen broers/zussen met wie je de band zou kunnen aanhalen? Dat je met hen over je moeder en vroeger kan praten. Of een goede vriendin van je moeder.
En sterkte nog
Veel sterkte nog vandaag en ook op andere moeilijke dagen.
Dankje Remi
Pff dan is jou moeder ook jong overleden dus je snapt me helemaal.Inderdaad op sommige dagen of gebeurtenissen mis je ze nog meer.Met mn (half)zusje heb ik wel contact hoor maar weinig. Ja precies we komen uit hetzelfde gezin dus dan was het leuk geweest als mn broer er nog voor me was.Er is nog een broer en zus van mn moeder maar daar heb ik ook geen contact mee.Heel lastig allemaal.Hopelijk is het gevoel morgen weer wat beter. Het blijven gewoon rotdagen dit ook omdat ik alleenstaand ben. Verder heeft het door de jaren heen wel een plekje gekregen opzich maar jij snapt me wel dat het je soms opeens weer kan overvallen.
