Mee of niet
Afgelopen zondag is mijn zwager (58) plotseling overleden aan een hartstilstand. Nu is zaterdag de mis en crematie. Oudste is 12 en wil niet mee. Ze wil het gewoon niet en vind het niet leuk, wij vinden dat ze wel mee moet maar ik wil ook wel naar haar luisteren. Ik vind het excuus dat ze het niet leuk vindt niet genoeg, wij vinden het natuurlijk ook niet leuk. Daar komt bij dat we in 3 jaar tijd nu 3 personen in directe omgeving vrij acuut verloren hebben zonder dat we afscheid hebben kunnen nemen. Ik heb het idee dat ze dan op deze manier afscheid kan nemen. Ze hoeft niet in de kist te kijken als ze het niet wil, maar ik vind wel dat ze dus afscheid moet nemen. En ook dat ze moet leren dat ze steun kan bieden aan haar tante en neef en nichten.. Wat zouden jullie doen. Of iemand nog tips?
Groet Janeway
Dit is niet de categorie 'leuk'
Dus dat alléén zou ik ook niet als reden genoeg vinden om haar niet mee te laten gaan. Ik zou wel een goed gesprek met haar aangaan of er niet een andere reden is dat ze niet mee wil. Misschien is het wel allemaal teveel, omdat je schrijft dat je meer keren afscheid van een dierbare hebt moeten nemen in korte tijd.
Maar alleen maar "ik vind het niet leuk" zou ik niet genoeg vinden. Ik zou dan wel eerlijk zeggen dat ik het zelf ook niet leuk vind, zulke dingen zijn gewoon niet leuk. Ze horen bij het leven en je gaat erheen om de achterblijvers te steunen of omdat je erheen wilt voor de overledene.
In de kist kijken of wat dan ook, zou van mij ook niet hoeven. Maar ze zou van mij wel mee moeten.
Groetjes,
Wilma
Ik heb
geen dochter van 12, maar ik herinner me nog dat ik zélf 11-12 jaar was toen mijn opa, plots, bij ons thuis overleed (hij overleed ´s nachts en wij hebben hem niet meer gezien)
Het was voor het eerst in mijn leven dat iemand in mijn naaste omgeving overleed..
Eerst wilde ik wel mee naar de begrafenis, mijn ouders vroegen gewoon wat ik wilde (de jongere kinderen werden niet gevraagd, meen ik) maar vlak voordien durfde/wilde ik niet.
Ik weet dat ik me schuldig voelde en ik vond het hartstikke fijn dat mijn ouders niet aandrongen dat ik toch ´moest´
Hoe het met jouw dochter zit weet ik niet, natuurlijk is een crematie niet leuk, maar ik denk dat er achter die opmerking vast meer zit..misschien vindt ze het eng (ik roep maar eens wat?)
Het hangt er natuurlijk ook een beetje vanaf hoe goed ze haar oom kende (tenminste dat vind ik) .
Ik vind de Nederlandse traditie om op elke ´vage kennis begrafenis´ te verschijnen een hele vreemde..
Zelfs familieleden waarmee ik in het dagelijkse leven bijna nooit contact heb, daarbij verschijn ik niet op een begrafenis/crematie..
Ik snap de logica ook niet zo goed, als je bij leven niet bij iemand op bezoek komt, waarom dan wel bij het afscheid?
Oh, jee, nu draaf ik misschien wat te hard door op mijn stokpaardje..
Maar goed, in het dagelijkse leven merk ik dat mijn mening als afwijkend wordt gezien, maar je zou er ook zo over kunnen denken..
Ik vind dus niet dat je dochter moet, ik vind dat je dochter helemaal zelf moet weten wat ze wil, zonder dat ze zich daar schuldig over hoeft te voelen..
Misschien vindt ze het fijn om iets te maken of te schrijven? dan kun je dat meenemen.
Sterkte voor jullie allemaal, trouwens, zoveel sterfgevallen in korte tijd is wel heel veel van het verdrietige..
Mee!
Wat ons betreft geen moeilijke vraag: een uitvaart van iemand in je naaste kring, daar moeten onze oudere kinderen mee naar toe. Dat is niet leuk, maar dat hoort erbij wat ons betreft. Heeft, net als wat je zelf zegt, te maken met dat afscheid nemen erbij hoort. Net als aanwezig zijn voor de nabestaanden. Wat voor mij ook een belangrijk punt is, is dat je laat zien niet alleen feest viert met elkaar, maar ook moeilijke dingen met elkaar deelt.
Aagje
Ook mee
jongste was hier jonger toen zijn lievelingstante en later mijn oma's overleden en hij wilde ook niet mee. Ik heb toen gezegd dat het er wel bij hoort, dat zij ook bij hem kwamen als er iets was. Dus dat ik verwachtte dat hij toch mee ging, maar niet kijken etc.
Dat hoeft niet, doe ik zelf ook niet,maar een laatste eer. Ja dat vind ik wel.
Denk ook meegaan
Als het gaat om een naast familielid of goede vriend vind ik ook dat kinderen van die leeftijd meemoeten. Natuurlijk is het niet leuk. Probeer van te voren nog eens te bespreken wat er niet leuk aan is. En wat moet en wat zeker niet hoeft. Mijn oudste vindt het eng om naar de overledene te kijken, dat hoeft voor mij dan niet als de persoon iets verder van ze af staat. En benadruk dat het heel belangrijk is voor de nabestaanden (tante, neefjes, nichtjes?) dat er mensen naar de begrafenis gaan. Dat zou je zelf denk ik ook heel fijn vinden.
Niet dwingen.
Ik ben toen ik 14 was 'gedwongen' om mee te gaan naar de begrafenis van mijn oma. In die tijd worstelde ik veel met de vragen over doodgaan. Ik wilde er niet mee geconfronteerd worden. Maar ben toch gegaan. Ik heb niet in de kist gekeken, maar toch blijft het nare gevoel me achtervolgen dat ik toen eigenlijk niet wilde. Bedoelt je dochter met 'niet leuk' eigenlijk dat ze wil zeggen dat ze het eng vindt? Ik zou er nog maar eens goed over praten. En dan met elkaar een keuze maken wel of niet. Je kunt jullie (volwassenen) natuurlijk niet vergelijken met een kind. Omdat je zegt dat jullie het ook niet leuk vinden. Van een kind wordt het doorgaans wel geaccepteerd dat ze er niet bij zijn, zeker als ze het niet prettig vinden. Succes en sterkte!
Ze is de oudste - en de andere kinderen dan?
Gaan die wel mee? Hoe stellen zij zich op? Hoe zijn de onderlinge gesprekken hierover?
