Ideeën gezocht

Ooit ergens gelezen of gehoord

Dat die ouder voor elke verjaardag van het kind iets had geschreven of opgenomen (als schrijven niet meer mogelijk zou zijn). En dit tot het kind 18 werd. Ik vond dat toen een prachtig idee.

Ik denk dat je zulk soort dingen bedoelt?

Groetjes,
Wilma

Van alles

Misschien een mooi kistje met foto's, brieven, voorwerpen...

Een brief

Toeschouwer,

Wat ik mooi vond, was een vriendin die op peuterleeftijd haar moeder verloor en die later alles verzamelde wat ze van en over haar moeder kon vinden.
Ze had zelf amper herinneringen aan haar moeder, maar putte veel troost en informatie uit de brieven die haar moeder ontving in het jaar voor haar dood; toen zij dus al bestond. Vooral de brieven waar zij zelf als baby en dreumes in voor kwam.
Je zou dus een brief kunnen schrijven aan je vriendin over haar kindje, met veel informatie over wat je nu waarneemt van hun twee samen en over hoe ze met elkaar omgaan. Over hoe je ziet wat ze samen doen, samen delen en wat jij daar zo leuk aan vindt.
Zo'n brief is nu waardevol voor je vriendin en over een jaar of vijftien heel waardevol voor haar kindje.
Veel sterkte,
Laminaat

Een vriendin van mij

heeft haar moeder jong verloren en die had een lange brief geschreven over haar zwangerschap en bevalling. Was toen niet zo relevant voor haar natuurlijk, maar zo waardevol toen ze zwanger was zonder dat ze haar moeder iets kon vragen..

En ik weet niet of ze bij is met fotoalbums voor de kinderen. Misschien kun je een dag met haar daar aanwerken. Dat jij praktisch bijbesteld en sorteert en dat zij lekker haar bijschriften er bij kan schrijven. Dat is toch echt zo'n ding waar je de liefde voor je kinderen voor later in kan vastleggen..

mijk

Bedankt!

Jullie snappen precies wat ik bedoel! Wilma, dat idee om een kaart te schrijven voor elke verjaardag had ze zelf al. Volgens mij komt dat uit een film?? En juist dat bracht me op het idee om haar hiermee verder te helpen. Ik dacht inderdaad al aan een kist/koffertje waar iedereen wat in kan doen. Maar wat doe je erin? En nu lees ik wat ik zocht dat juist herinneringen die je hebt met die persoon haar kind later een beeld geven hoe haar moeder was.
Ik had al zitten denken aan dingen filmen, dat je ziet hoe ze beweegt, praat, lacht, alles eigenlijk dat soort dingen vergeet je zo snel. Maar het is zo moeilijk om iets te doen. Ze is er nu nog en het is zo confronterend om dit soort dingen te bespreken. Ik vind het iig heel moeilijk. Maar realiseer me ook dat het later zo waardevol is. Maar het is al zo moeilijk en ik ben zo bang om iets verkeerd te doen dat ik alles in een weegschaal leg en mijn spontaniteit verlies.
Ben nu een boek aan het lezen wat ik hier vond over je mag mij altijd bellen 1001 dagen van rouw. Daar vind ik dingen in die ik dus niet fout wil doen straks. En die ik het liefst ook aan haar partner wil geven zodat hij weet dat hij niet alleen is. Maarja kan dat, wil hij dat wanneer doe ik dat??? Bedankt dat jullie me zo verder helpen!

Zou je dat niet zo zeggen?

Eigenlijk wil ik dit niet zeggen want ik vind het zo confronterend maar, ik wil zo graag helpen.. Ik wil zo graag dat je zelf zo veel mogelijk voor haar kan achterlaten.

Ik bedoel je zult het er wel over moeten hebben toch? Misschien toch ook gewoon eens een hele mooie serie foto's laten maken. Is iets achterlaten maar het is ook nu leuk...

Och vind het zo moeilijk voor je..

Mijk

Schatkist

Ik zag onlangs in een film of iets op TV dat ze een schatkist vulden met allemaal dierbare herinneringen aan de persoon die binnenkort zou overlijden. Dit gaven ze aan het kind. Die vond het prachtig.

Herinneringen

Bij een gezin dat ik kende heeft de moeder ook voor elk jaar een kaart geschreven. Verder heeft ze aan al haar bekenden gevraagd om een A4-tje over haar te schrijven in tweevoud (2 kinderen), daar heeft ze twee boeken van gemaakt. Ze heeft twee dozen met herinneringen gemaakt. Er is een hele mooie professionele fotoserie gemaakt van het gezin toen de moeder er nog een beetje goed uitzag. De begrafenis was tot in de details geregeld, zelfs de kleding van de kinderen had ze gekocht en ze had een brief gemaakt, die iedereen na afloop mee kreeg. Dit stel kon er ook goed over praten. Soms ook wel cynische grapjes natuurlijk, zoals toen ze eens wat bots tegen een winkeljuf zei en ze haar schouders ophaalde en zei: "ach ik hoef toch geen vrienden meer te maken" We hebben nog gevraagd wat ze op prijs stelde dat we op de begrafenis aantrokken weet ik de laatste keer dat ik haar zag. Ze had ook een lijst gemaakt met dingen die ze nog wilde doen, zoals een concert van een bepaalde zanger, een bepaalde stad bezichtigen. Sommige dingen hebben moeite gekost, maar volgens mij is alles gelukt. De school werkte ook mee met vrij geven van de kinderen. Uiteindelijk was ze klaar met alle dingen die ze wilde doen en met alles maken wat ze achter wilde laten en de begrafenis voorbereiden en toen was het eigenlijk afwachten, dat was wel bizar eigenlijk.

O moeilijk!

Ik denk ook aan filmen, juist bewegende beelden, misschien niet heel bewust (duidelijk zichtbaar)filmen, misschien juist gewoon de camera neerzetten in de kamer, buiten in de tuin..

En foto´s...en briefjes, brieven, kattebelletjes..

..
Het lijkt me zo verd*md moeilijk, je noemt jezelf ook toeschouwer, dat drukt al een stuk van de machteloosheid uit..

Sterkte, ook voor jou!

Mam vertel 's

In de lijn van wat er al is gezegd: er is een speciaal invulboek, Mam, vertel 's van Elma van Vliet. Dat boek zou je haar kunnen geven. Er staan vragen in over van alles en nog wat: over je eigen jeugd, de geboorte van je kind, over hoe je in het leven staat. Vervolgens ruimte om je antwoord op te schrijven en ook ruimte voor foto's en andere dingen.

Het is niet een heel beladen want het kan ook een mooi document zijn als de ouders er gewoon nog zijn. Je kunt aan de antwoorden net zo veel diepgang geven als je wilt.

Mijn vader heeft Pap vertel 's een paar jaar geleden in de maanden voor zijn overlijden voor mij ingevuld en als volwassen kind ben ik er nog steeds heel erg blij mee.

Prachtige kinderserie, idd gesproken brief

Ik heb niet zo heel lang geleden met de kinderen een prachtige kinderserie/film gezien over een gezin waarvan de moeder was overleden/ging overlijden. De film gaat vooral over hoe de vader en het oudste kind daarmee proberen om te gaan.
De moeder heeft voor allebei haar kinderen bandjes opgenomen (het is wel een recente film/serie) en op hun verjaardag krijgen ze (is de bedoeling) het bandje dat hoort bij die verjaardag van dat kind.
De dochter komt daarachter en 'pikt' al die bandjes, en gaat ze zitten afluisteren. De film/serie (ik weet niet meer, weet iemand toevallig hoe het heet?) was prachtig, maar het idee, idd een gesproken brief, en dan voor elk jaar gericht op de leeftijd die het kind dan zou hebben vond ik heel mooi. Misschien een idee? Op CD?
Een stem alleen vind ik vaak nog veel intiemer dan een videoboodschap.

Toeschouwer, wilma

Ik denk idd dat ik die film heb gezien die jullie bedoelden. Kinderfilm, prachtig en ontroerend.

Vooral filmen!

Mijn moeder is nu 2,5 jaar geleden overleden en ik heb maar een paar filmpjes waar ze op staat. Ik wilde dat ik er meer had, en dan ook filmpjes waar ze duidelijk op te horen is!

Zat gisteravond in bed

mijn zoon voor te lezen en dacht ineens misschien is het ook wel een heel mooi idee om iets van een luisterboek op te nemen. Voorlezen is zo ontzettend verbonden aan ouderschap. Als je dan een boek neemt wat ze zelf mooi vond als kind en waar dochter nu nog te klein voor is dan lijkt me dat heel bijzonder om te hebben.

je hebt en de stem en het is zo echt moederen....

Mijk

Lievelingsdingen

misschien zou je een lijst kunnen maken met 'lievelingsdingen'. Gewoon heel basaal, lievelingseten, -toetje, -ijsje, -snoep, -kleur, -boek, enzovoort. Nog heel vaak als ik bijvoorbeeld spruitjes eet, dan denk ik aan opa, omdat die ze zo lekker vond. Bij vermicellisoep aan oma, bij ijs aan schoonmoeder en ga zo maar door.

En....

Het lijkt mij ook heel fijn en tastbaar als er werkelijk wat voorwerpen inzitten,zoals het receptenboek wat moeder zelf schreef, een armbandje/sieraad, een boek wat ze mooi vindt, dat soort dingen.