Geen tweede kind

Hai allemaal, ik vraag mij af of er meer mensen zijn die verdriet hebben van het niet krijgen van meer kinderen. Ik heb mijn gevoel geprobeerd te omschrijven in een tekst. Als je het erover hebt met anderen dan zegt men al snel, maar je hebt toch al een gezond kind? Uiteraard ben ik daar heel dankbaar voor maar dan nog blijft zon opmerking vervelend! We hebben een lastig traject achter de rug en een tweede durf ik niet aan. Ik moet het gewoon even kwijt.....

Je bent er, maar toch ook weer niet. Misschien word je groot misschien ook niet. Je ligt daar te wachten in de kou maar ik draag je warm mee in mijn hart. Iedere dag denk ik even aan je, ben je een jongen of een meisje? Hoe zou je zijn? Lijk je op je broertje en ben je net zo eigenwijs? Ik zit met zoveel vragen maar deze blijven onbeantwoord. Wat als het weer misgaat? Kan ik dat een derde keer verwerken? Maar wat als ik het niet probeer dan blijf ik mezelf altijd afvragen wat als…… de weegschaal buigt nu naar de kant dat de vraag altijd onbeantwoord zal blijven. Ik wil er niet aan denken maar ik kan het niet negeren. Ik voel zon sterke drang om je te voelen in mijn buik, een nieuw leven. Ook al gaat het mis, dan kan ik wel afscheid van je nemen en deel je een sterretje aan de hemel met je broertjes of zusjes zoals ik je broertje iedere avond vertel als we naar de sterren kijken. Of gunnen wij het geluk aan een ander? Wetende dat jij, mijn baby, gedragen wordt door een andere vrouw die jou dan voelt groeien in haar buik. Die jou mag zien opgroeien en opvoeden en jij zal haar mama noemen. Mama. Het meest bijzondere wat je mag overkomen als vrouw zijnde. Je noemt je moeder mama maar pas als je zelf moeder wordt weet je wat mama zijn betekent. Ik ben dan wel officieel gezien jou moeder maar jij zal mij nooit mama noemen. Als ik erover nadenk voel ik een steek van verdriet, mijn buik trekt samen en tranen stromen over mijn wangen. Maar ik wil je ook niet zomaar laten liggen, daar in de kou, wetende dat jij iemand anders misschien gelukkig kunt maken. Juist omdat ik zoveel van je hou, zonder je ooit te hebben ontmoet, gun ik jou een kans en jou een nieuwe papa en mama. En mocht jij deze kans op aarde helaas niet krijgen dan zal ik iedere avond even aan je denken als ik met je broertje voor het slapen gaan naar de sterretjes kijk en blijven dromen over wat als…...