Fleur 2001-2008
Ogen, bruin of blauw
verlegen of best een 'grote mond'
vlechtjes of een korte coupe
jurkjes of een spijkerbroek
ochtendhum of avondmens
spelletjes of een spannend boek
afwachtend of nieuwsgier
ingetogen of uitbundig plezier
flap-uit of nadenkend
knutsel -of tekentalent
groot, klein of iets ertussen in
dunnetjes of een lekker 'mollig ding'
dromer of doener
´Ik kan het zelluf´ of een knuffel-zoener
Weten doen we het niet
alles in jou te moeten missen
is een groot verdriet
al gaat het leven door
en is het meer dan de moeite waard
Toch zouden we graag eens willen kijken
stiekem willen gluren,
als het kon, in het leven wat
je gehad zou hebben
als je op tijd geboren was
Alweer 7 jaar
nog maar 7 jaar..
Dag lieve Fleur!
Je papa en mama 2008
Fleur
Een kaars voor jou,lieve Fleur,zo gewenst,zo gemist....liefs,Bastet
Slik...
met tranen in m'n ogen en een brok in m'n keel lees ik jouw gedicht Mien. Ik weet niet hoe het voelt om een kind te verliezen, maar door jouw gedicht komt het wel iets dichterbij.
Lieve Mien en Henk, een dikke knuffel voor jullie allebei en een kaarsje voor Fleur*...
liefs,
Petr@
Ook hier tranen...
Lieve Mien en Henk, een dikke knuffel en heel veel sterkte. Is het vandaag Fleur's dag?
liefs Eveline
Kaarsje voor fleur
Een heel mooi kaarsje. Meiske, zo graag had ik gewenst dat je je vader en moeder had leren kennen. Zo'n superlieve moeder...
En zo is 't ook
precies zoals je 't beschrijft, Mien. Oh, wat herkenbaar.
Lieve Mien, ook hier nog een warm groetje van me, 'k had net boven een kaarsje voor je Fleur aangestoken ...
Kus !
Wilma
Mien
een knuffel van mij met kippenvel je gedicht gelezen....
een kaarsje voor je mooie dochter fleur*
Sterkte, mien
Een prachtig gedicht voor een prachtig meisje.
Mijn dochter is ook van 2001. Ook 7 jaar nu. Ik vind het zo ontzettend triest voor jullie dat jullie nooit zullen weten hoe ze nu geweest zou zijn. Dat het 7 jaar geleden geeindigd is voor het echt kon beginnen.
Heel veel liefs
Tihama
Oooh mien....
stil, tranen... een knuffel voor jullie!
Fleur
Wat missen jouw mama en papa jou lief meisje.
Ik steek een grote kaars voor jullie aan.
Bijzondere verjaardag
Het werd, al met al, een bijzondere verjaardag!
Natuurlijk is een verjaardag, zonder de jarige, altijd bijzonder, maar deze keer was het extra bijzonder omdat we hoorden dat een vriendin gisteren, 10 weken te vroeg, onverwacht en met spoed, bevallen is van een dochter..
Gelukkig lijkt het goed te gaan met t meiske! ´t Voelt een beetje als een kado, hoe raar dat misschien ook klinkt.
Komt nog bij dat ze mooie namen heeft, de tweede naam zelfs mijn eerste voorkeur voordat we tot de naam Fleur kozen..(en dat wisten ze niet)
Als reactie op het nieuws heb ik een mooie kaart gemaakt, voor het dappere meisje wat nu op de intensive care ligt en zo goed haar best doet!
Jullie allemaal bedankt voor de hartverwarmende reacties, het is fijn om te merken dat mensen meeleven.
Het gemis is er voor altijd, gelukkig is het verdriet niet meer hartverscheurend, al zijn er altijd momenten dat het even heftiger naar boven komt, en dat is natuurlijk niet vreemd, per slot gaat het om je kind.
´t Blijft vreemd dat we Fleur nooit leerden kennen, ik kon vroeger echt jaloers zijn op mensen die kennis hadden kunnen maken met hun kind (hoe kort dan ook), maar eigenlijk is verlies natuurlijk niet meetbaar, of je je kind levend hebt meegemaakt of niet..!
Dank meiden, het forum is een heerlijk klankbord, in goede én slechte tijden!
Liefs, Mien
Een brok in mijn keel
door je gedicht Mien*. Pfff... Mooi geschreven.
Een virtuele knuffel voor jullie,
Lin
Mooi
Mien wat kan je toch mooi schrijven. Prachtig, hoe je vorm kan geven met woorden aan je gevoel. Weet dat het gedicht dat je ooit voor mij hebt geschreven hier gekoesterd wordt. Ik lees het soms nog en het het raakt precies de kern.
Nu ga ik een kaarsje branden voor jouw mooie meisje.
Kus van Purk
Lieve mien*, mag ik ook weer dichten?
Lieve Mien*,
Wat snap jij het leven goed
Ook al was dat misschien 'het móet'
Want jouw meiske kwam en ging
Maakte jou moeder, dat lieve ding
Jij 'moest' dus wel door diepe dalen
En 'leerde' blijkbaar veel uit het leven te halen
Je houdt de liefde sterk en krachtig
Voor je man, voor humor, voor alles wat mooi is, prachtig
Je 'leerde leven' met groot gemis
Met wat had moeten zijn, met wat niet is
Je schrijft voor jezelf, bent anderen zó'n steun
Zij zien: het leven gaf jou een enorme dreun
Jij veerde terug (of mee?), je lijkt te weten: 't is de moeite waard
Ondanks, dankzij, 't hoeft 'zelfs' niet meer allemaal verklaard
En juist dááraan laaf ik me echt
Ja Mientje*, juist dat stukje 'gewoon zíjn' heb jíj me uitgelegd
Ik schreef al eerder: liever had je níet 'de wijsheid in pacht'
Maar met je kind op het nieuwe jaar gewacht
Nu doe je dat in mijn ogen tóch met haar
Ze is in je leven, je hart en ziel, dáár
Waar jij haar wenst, dus dicht bij jou
Jij haar moeder, jij 'n prachtvrouw!
Liefs van Maatje
Speciaal voor fleur..................
even online!
Want dat doe ik eigenlijk weinig tot nooit meer.
Maar deze dagen zijn verbonden met Fleur*
Lieve Mien wat heb je weer een mooi gedicht voor jullie bijzondere meisje, dat is en blijft ze.
En dan jullie nichtje, bijzonder op deze dag!
Hoop dat het met meisje goed zal gaan!!!
Een hele mooie knalroze kaars voor jullie lieve schat.......7 jaren geleden, soms lijkt het lang geleden en soms weer zo dichtbij...
Dikke knuf Eltjo.
Mien*
Ik ken je niet, maar lees vaak jouw postings hier. Ik word stil van de manier waarop jullie omgaan met het grootste verdriet dat ik me kan indenken. De woorden die je steeds weer weet te vinden... Hier ook een 2001-kindje. Net zo gewenst als jullie kleine Fleur, maar gelukkig springlevend. Ik kan me alleen maar gelukkig prijzen dat wij niet mee hoefden te maken wat jullie wel meemaakten. Tijdens al mijn zwangerschappen was het mijn grootste angst dat het kindje zou overlijden voordat we het hadden leren kennen (alsof we het na die tijd wel konden missen, maar goed). En als ik dat van jou lees, dan realiseer ik me alleen maar meer hoe niet vanzelfsprekend het is dat het allemaal goed gaat. Veel sterkte en lieve groet,
Dirkje
Mien*
mooi om te lezen!
en zo goed verwoord, alweer 7 jaar, nog maar 7 jaar.
tranen in mijn ogen hiervan.
mijn eigen dochter is 10 jaar geleden overleden, al 10 jaar, nog maar 10 jaar.
dikke knuffel!
Berichtje van mij en reimer
Met tranen in mijn ogen lees ik je mooie gedichtje Mien.
En mijn aan tafel knutselende Reimer vraagt nu: "Hee, waarom stop je nou met typeren mam?"
Als ik vertel dat ik even moet nadenken wat ik zal typen, en waar jouw gedicht over gaat, is hij even stil en dan zegt hij: "dat is toevallig, ik máák net wat voor die mevrouw, schrijf dat er ook maar even bij. Want is écht niet leuk dat kinderen doodgaan!"
En helaas, hij kan het weten 
Met een knuffel van ons,
Geerke en Reimer
Wat mooi
Lieve Mien,
Wat een ontzettend mooi gedicht, vol vragen die je inderdaad stelt als je je kind zo ongelofelijk snel hebt moeten loslaten. Ik kreeg er kippenvel van op mijn rug.
Ik geloof er heilig in dat er een tijd komt waarin jullie herenigd zullen zijn en waarin je jullie Fleur heel goed zult leren kennen, of misschien er achter komt dat je haar al ontzettend, door-en-door kent. Dat haar tijd bij jullie maar zo kort was en dat haar impact zo groot was op jullie levens. Het heeft volgens mij allemaal een reden.
Ik geef je dit gedichtje van Hein Stufkens. Het stond op Vincent's kaart. Het is voor ons een troostend mantra in moeilijke tijden.
Afscheid bedriegt
Waar de wegen zich splitsen
zie ik je gaan
Tot morgen
Wij scheiden maar in schijn
Voorbij de pijn zijn wij geborgen
als druppels in dezelfde oceaan
Heel veel liefs, Mayte
Kadootjes!
Lieve allemaal,
Zoveel mooie woorden,
zoveel reacties waaruit blijkt dat woorden kunnen raken!
Dat woorden toch een fractie kunnen verwoorden, het gevoel, het gemis, de warmte, het samenzijn, het loslaten, alles door elkaar heen, je denkt dat het niet kan, maar toch is het zo!
Kadootjes, jullie lieve woorden, gedichten, verwoordingen en verhalen!
Heel erg bedankt!
Liefs, Mien
Tjonge mayte
Dat gedicht is dus van Hein Stufkens..... hij was vroeger een zeer goede vriend van mijn ouders. Het contact is verwaterd, mijn moeder leeft niet meer, maar toch mooi te horen dat hij nog steeds mooie gedichten maakt....
Mien*
Een mooi kaarsje voor jouw Fleurtje*
Een hele dikke knuffel voor jou en Fleurtje's* pappa!
Christa.
Mien
Stil van je gedicht.....
Veel sterkte.
Liefs, Isabel
Fleur*
Lieve Mien,
Wat eeb prachtig gedicht weer... En wat vreselijk herkenbaar...
Ik was eerder niet in de gelegenheid om te reageren, maar jullie meisje is hier niet vergeten.
Heel veel liefs,
Tessie
Geerke (ot)
Ik heb Hein Stufkens laatst ontmoet. Ik was al erg onder de indruk van zijn gedichten, maar van de mens nog meer. Wat leuk dat hij een familievriend was.
Wat mooi...
...verwoord heb je dat weer, tranen, dikke brok in de keel... niets te zeggen eigenlijk, enkel veel weg te slikken en weer dat geweldige machtige gevoel van rijkdom wat naar boven komt... Zo rijk met ons wondermeisje, rijk met z'n drietjes...
Liefs, Beertje(s)
Mien
Prachtig gedichtje weer!
Het paarse kaarsje is nu bijna op, vanavond nog... hij brandt voor alle kindjes die ook mee naar het vuurwerk hadden moeten kijken!
Liefs, Mick
Mien*,
wat een prachtig ontroerend gedicht.
Een kaars voor Fleur* en voor jullie......
Mien , schrijnend...
Mooi mien...
Ik heb zoveel bewondering voor jou, hoe je toch gelukkig bent... Maar ik had je zo graag een leven mét jullie Fleur gegund. Ook al denk ik ook dat alles wel een bedoeling heeft, en dat de scheiding tussen leven en dood dunner is dan we denken, als flarden mist tussen twee werelden, toch is het soms verdomd wrang dat je je daarmee moet 'troosten'.
Dikke knuffel voor jullie!
Prachtig mayte*
jullie mantra...
Overleven
Het is bizar, maar ik ben nu 39 en zit middenin de kleine kinderen. Mijn moeder is maar 39 geworden en zat toen ook met twee kleine kinderen.
Ik heb haar overleefd, hoe bizar.
