Verlies en Verdriet Verlies en Verdriet

Verlies en Verdriet

Aïda

Aïda

17-10-2011 om 17:35

Euthanasie

Wie heeft euthanasie van dichtbij meegemaakt en kan mij vertellen hoe het daarna verder gaat.

Nadat de persoon in kwestie is overleden, moet er een schouwarts bijkomen. Gaat dit net zoals wanneer de huisarts langskomt om de dood te constateren, of komt er dan toch meer bij kijken omdat het een actieve beeïndiging is?

Mijn vader is ongenezelijk ziek en heeft van de week een euthanasieverklaring getekend. De huisarts heeft verteld hoe dat dan in zijn werk gaat. En dat er dan een schouwarts bijkomt. Ik snap dat die man/vrouw dan ook de dood van mijn vader moet bevestigen, maar is het daarmee klaar?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Rosa van der Zanden

Rosa van der Zanden

17-10-2011 om 22:28

De lijkschouwer komt, constateert dat 'meneer overleden is' en dat is het dan. Bij mijn vader werd geen nader onderzoek uitgevoerd, het was zo ook duidelijk.
Direct erna is de begrafenisondernemer gekomen voor het wassen, kleden en kisten. Mijn vader was thuis opgebaard.
Veel sterkte, ik vond het erg ingrijpend.

Rosa van der Zanden

Aïda

Aïda

17-10-2011 om 23:58

Dank jullie wel

"fijn" dat jullie wilde vertellen. Jammer dat jullie het hebben moeten meemaken.
Ik weet nu iets beter wat ik ervan kan verwachten. Hopelijk duurt het nog lange tijd voordat het zover is!

Vic

Vic

19-10-2011 om 11:56

Vanzelf

Ik heb twee keer van (redelijk) dichtbij meegemaakt dat mensen een euthanasieverklaring hadden en uiteindelijk toch vanzelf zijn gestorven. Een vriend die vlak na de diagnose van plan was euthanasie te laten toepassen als hij niet meer kon lopen, en uiteindelijk tot op het laatst nog de waarde van het leven inzag. Zelfs toen hij alleen nog maar in bed, in de tuin, naar de vogels kon luisteren. Ik weet niet of dat model staat voor hoe het meestal gaat, maar ik vond het wel bijzonder dat zij het leven bleven omarmen tot het allerlaatst. Ondanks die verschrikkelijke ziekte.
Veel sterkte de komende tijd.

Rosa van der Zanden

Rosa van der Zanden

20-10-2011 om 22:34

Daar heb ik zo'n moeite mee.

Mijn vader was echt heel erg ziek. Zo ziek dat hij binnen drie tot vier dagen zou komen te overlijden. Kon niet meer uit bed, niet meer eten. Met helse pijnen, hallucinaties en allerlei ellende. Waarom zou hij die laatste dagen het leven nog moeten 'omarmen'?
Hou toch op, laat iemand sterven.
Zo doe je het voorkomen alsof er uberhaupt nog een keus is. Die is er niet meer, iemand die je dierbaar is gaat dood. En daar doe je helemaal niets aan, er is niets moois of verhevens aan alleen maar rauw verdriet.

Rosa van der Zanden

liedewij

liedewij

21-10-2011 om 08:50

Omarmen

Je 'moet'het leven niet omarmen. Het 'kan' zo zijn dat het zo gaat.
In beide situaties gaat het om verdriet. Niet meer of niet minder. Dat hoef je niet met elkaar te vergelijken. Mijn vader is ook overleden na een langdurig, mensonterend (in mijn ogen)proces. De laatste dagen zijn echter in rust verlopen. Dat heeft gemaakt dat wij zijn dood aanvaarden konden.Hoe hij dit zelf beleefd heeft zullen we nooit weten.Voor ons, mijn moeder en ik, is het -naast ons intens verdriet- goed geweest.

Aida; ik wens je toe dat jullie afscheid- hoe het ook verlopen zal en hoe verdrietig het zijn zal- 'goed'kan zijn. Een afscheid waar je ondanks je pijn en verdriet op terug kan kijken als waardevol.

Aïda

Aïda

21-10-2011 om 20:10

Reaktie

Ik begrijp uit het berichtje van Vic dat de persoon zelf in kwestie op het moment zelf toch er voor koos om geen euthanasie te plegen, en toch meer waarde hechte aan het leven.
Ik kan me daar iets bij voorstellen.
Mijn schoonvader is in 2006 overleden na een zeer kort, maar hevig ziekbed, waarbij wij (exman, ex schoonzus, en ikzelf) hoopte dat hij snel zou gaan zodat het lijden eindelijk afgelopen zou zijn. Ik weet dus ook hoe het is als iemand na hevig lijden uiteindelijk komt te overlijden.
Ik hoop zo dat mijn vader voor dit hevige lijden de dokter laat komen om alles in werking te zetten.

Die laatste dagen lijken mij ook verschrikkelijk, maar of het de laatste dagen zijn van iemand die euthanasie gaat plegen, of het zijn de laatste dagen van iemand die hier niet voor kiest. Het is sowieso verschrikkelijk, tenslotte komt er iemand te overlijden waar je veel van hou.

Ik had mijn vader nog graag 20 jaar bij me gehouden, zodat ik had kunnen denken, die lieve man heeft er de leeftijd voor, het is goed zo. Helaas is het niet zo, en ik hoop dat hij zijn 63ste verjaardag nog vieren mag over 4 maanden.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.