Een nieuwe kaars [wordt gearchiveerd]
voor al die lieve mensen hier, voor kracht, hoop en liefde!
Jacoline
voor jou en je zoontje een kaarsje...
Hopelijk wordt snel duidelijk wat er aan de hand is!
gr,
Petr@
Mika
nog een prachtige kaars voor kleine dappere Mika,die zware chemokuren krijgt,en ondanks alles toch zo vrolijk blijft!
Leetje
Daphne alweer 17.... waar blijft de tijd.... heb haar grote zus nog in groep 3 gehad 
Mika
En een kaars voor Mika omdat het bericht me aangrijpt, je bent te klein voor die stomme kuren 
Dank jullie wel
Maak me gewoon zorgen,is nu al bijna 1 jaar bezig,iedere 4- 6 weken is het helemaal mis en ligt hij doodziek thuis met dik 39.Je voelt het dan ook kloppen bij hem,heb diverse keren gedacht blinde darm,maar nee hoor,huisarts gooit het op spastische darm(houd in dat
hij het niet weet)
komt gewoon regelmatig terug heel ernstig,tussen die weken in is het uit te houden voor hem en heeft hij dus geen koorts,alleen wat verhoging of gewone temp.
Kinderarts heeft gezegd dat ik niet meer naar mijn huisarts moet luisteren en ik mag nu gelukkig gelijk de kinderarts bellen als het weer goed mis is en hij kijkt alles dus opnieuw na.
kan niet wachten tot 11 maart,dan zijn pas alle uitslagen binnen. Hoop gewoon dat ze vinden wat er mis is of dat ze hem nog verder gaan onderzoeken.
Kaarsje voor ilsepilse,mensen met familie in austalie,mika,iedereen die het nodig heeft.
3 maanden-kaarsje
Dag mams,
de tijd verstrijkt maar het de pijn wordt niet minder. Hoe kan men zeggen dat de eerste weken het ergst zijn? Het echte missen begint nu pas, lijkt het. Alsof ik nog steeds op die trein zit, dat je ergens op een station bent uitgestapt en dat ik nooit meer terug kan...
Kus in de wind, van de kindjes
XXX
Marsudan
Hoe bijzonder verwoord je dat met die trein. Toen mijn moeder een paar weken dood was droomde ik van een trein. Alleen stapte ik op een gegeven moment uit en toen ik op het perron stond, vertrok de trein en mijn moeder zwaaide naar mij vanachter het raampje van de coupe. Zij bleef dus zitten in de trein.... Mijn moeder is inmiddels 15 jaar dood (ik was 24 toen ze stierf) en ja, de tijd verstrijkt.....en ja, de pijn wordt minder....en ja, het gemis blijft.
Een kaars voor onze moeders
Mln
Typisch, die verschillende benadering. Maar wel begrijpelijk!
Hoe dan ook, in beide gevallen zijn we beiden behoorlijk jong (ik ben 32) en zijn onze moeders ons ontvallen.
Ik denk er een beetje aan alsof mijn trein het leven is, dat dat hoe dan ook doorgaat (doorrijdt) en dat ik haar achter heb moeten laten op een bepaald punt. Dat ik aan de noodrem wilde trekken maar dat deze het niet deed. Ik denk dat ik die vergelijking eerder heb gemaakt, hier.
Alles dringt nog om voorrang: verdriet, schuldgevoel, boosheid, het gevoel dat je je ineens zo klein voelt. Want van kleine kinderen mag de mama toch niet 'afgepakt' worden?
Drie maanden is zo kort en ook weer zo'n lange tijd. Vijftien jaar kan ik me nog helemaal niet voorstellen, lijkt helemaal zo lang...
Nog een vlammetje erbij voor onze moeders en alle moeders die zo erg gemist worden.
Liefs, Marsudan
Voor heike
de 14jarig dochter van een collega, die iedere keer op en neer moet voor een chemokuur naar Amsterdam, ze is nog zoo jong en een vechtertje maar dreigt het op te geven... kop op meid !!
ilse
Marsudan-trein en andere dromen
Grappig, ik benader het dus net van de andere kant. Ik blijf achter terwijl mijn moeder 'verder gaat'. Naar wat dat verder dan ook mag zijn...??!! Zo stond ik ook een keer in een droom ergens boven in een flatgebouw, wolkenkrabber-achtig ding. Ik keek naar buiten en zag ver onder mij, mijn moeder in haar witte Suzuki Alto wegrijden. Ik blijf achter, zij gaat verder. De meest vreemde droom die ik heb gehad was er eentje waarin mijn moeder mij kwam vertellen dat ze eigenlijk helemaal niet dood was. Er was namelijk een speciale organisatie die ervoor zorgde dat mensen, die heel ongelukkig waren (mijn vader was drie jaar daarvoor gestorven) een nieuw leven konden beginnen. Er werd dus in scene gezet dat iemand stierf en die persoon ging dan een nieuw leven, ergens anders zonder alle ballast uit het huidige leven, beginnen waar ze wel gelukkig zouden zijn. Er was ook een meneer bij in die droom die het allemaal beaamde en die alles voor haar regelde.
Hoezo 'je verdriet een plek geven'?
Mika en mijn kleine nichtje.
Allebei klein en dapper.
Ik zie mijn kleine nichtje magerder worden, en haar haartjes dunner. Haar ogen staan zo ernstig in haar kleine kopje. Voorheen keken ze steeds ondeugend en rebels. Ik hoop zo dat dit weer snel terug mag komen.....
M.
Marsudan.
Warme knuffel van je boezemvriendinnetje..
Voor morgana fata
Voor morgana fata, omdat je verhaal zo triest is en omdat je wel wat warmte kunt gebruiken!
liefs Geerke
Voor onze dochter
omdat ik hoop dat ze na al die maanden intensieve begeleding een weg heeft gevonden om zichzelf te mogen zijn!
Mijn mams
De kanker is terug,wisten we voor de kerst al,maar vandaag te horen gekregen dat het NIET uitgezaaid is! Nu nog de knobbel eruit laten halen en dan komt het weer helemaal goed.
Kaarsje voor haar alvast voor de operatie,ben zo blij dat het verder goed is.
Lieve dropke!
Ik ga nu echt een hele dikke kaars voor jou aansteken!!
liefs Geerke
Geerke
Eline (bijna 19) heeft inderdaad bij jou in groep 3 gezeten....binnenkort heeft ze haar rijbewijs...tijd vliegt voorbij....
Wij denken nog vaak terug aan onze tijd op de Ark.
Een kaars voor jou en je gezin en speciaal een voor Enzo!
Groetjes, Lea
Anna
Een zonnig vrijdagkaarsje op deze sombere en koude dag...
liefs,
Petr@
Rembrand
Een grote witte kaars voor jullie en jullie familie, voor veel kracht. En speciaal voor je nichtje een vrolijk flakkerende roze kaars met glitters. Dat je maar snel weer de lach in haar ogen mag zien...
X
Voor mijn ratje
Klein verdriet is ook verdriet toch? :o| Vanavond is mijn kleine rattenvriendje Rex naar de regenboog vertrokken. We wisten al dat het eraan zat te komen, maar blijft verdrietig. Mijn meissie helemaal verdrietig zien vind ik nog het ergste hiervan :o(
Dag lieve Rex..... doe de groetjes aan mijn muizenmeisjes en mijn kattenvriendjes en vriendinnetjes die jou voorgegaan zijn.
Christa.
Lieve geerke!
Dank je voor je kaars. Ik denk dat ik zo in gezondheid mijn verhaal doe, maar dat weet ik nog niet zeker...
Een knuffel voor jou, lieverd.
Dropke
Dropke, een kaars voor jou
En IRL gaat er morgen eentje voor je aan! Sterkte en hou je taai.
liefs Eveline
Knevel!
Gewoon Eveline dus, dank je ! Zo fijn om te lezen dat ik niet alleen ben. Liefs Dropke
Martijn*
Gefeliciteerd met je zusje! Strooi je vandaag wat zonnestralen?
Zoveel...
Wat lees ik weer veel verdriet en angst om wat misschien gaat komen,of nooit mee zal zijn, of hoop dat het beter gaat....
Ik brand een mooie krachtige kaars voor ieder die 'm gebruiken kan.
liefs,Bastet
Martijn*
Laat het maar een mooie dag worden,vol zon,voor je lieve kleine en alweer zo grote zusje!
liefs,Bastet
Dropke
Een dikke kaars vol kracht voor jou...
liefs,
Petr@
Een extra kaarsje op de taart
van Roosmarijn, in het midden, voor Martijn!
Liefs, Mien
Voor mijn vader
vijf jaar geleden, ook op een zaterdag, blies je je laatste adem uit. Ik kan het voor me halen als de dag van gisteren. Je had zo'n rotziekte, ik gunde je verlossing, maar oh pap, ik mis je zo. Ik kan het gewoon niet omschrijven, hoe het voelt. Wij hadden een band, een echt vader-dochterband. Niemand kwam tussen ons. Het voelt nu echt zo alleen soms.
Je bent nooit uit mijn gedachten.
Knuffel van je dochter Purk
Oh lieffies!
Wát een kadootje op Valentijnsdag !! Zijn naam al drie keer te zien, wat lief dat jullie hier speciaal even iets neerzetten voor hem op de verjaardag van zijn zusje. Wat ontzéttend lief en fijn !!!
Kus,
wilma
