Een kleine rouw-update
De pindakaas was op. Vandaag heb ik dat voor het eerst weer moeten kopen. Want met dat potje bleek, op wat tandpasta na, de hele Ouders Online-voorraad op te zijn.
Daar valt een boel uit te concluderen. De voorraad was groot. Ouders Online is geweldig. Zonder Ouders Online hadden we het nooit gered.
Maar toch ook: de tijd tikt verder. En daar heb ik het knap moeilijk mee. Steeds meer wordt herinnering. (en ik wil geen herinneringen, ik wil gewoon Bas) Alles wordt steeds duidelijker 'voorbij', 'geweest'.
En dat 'alles' omvat teveel om op te noemen. Behalve Bas zelf, is het ook het wereldje wat hij mee naar huis bracht: de muziek, zijn collegae, etc. Door de tijd is dat gewoon gestopt.
En zo opeens heb ik een nieuwe rol: alleenstaande moeder, weduwe. Ook dat wordt steeds duidelijker. Ik moest mijn rijbewijs verlengen en toen bleek dat er éen lettertje veranderd was. e/v werd w/v, geen echtgenote meer, maar weduwe.
Dat blijkt rare consequenties te hebben. Zo heb ik vorige week tot twee maal toe meegemaakt dat contact met mij niet echt op prijs gesteld werd. Als 'single' werd ik als bedreigend gezien voor getrouwde (mannelijke) vrienden. Knots natuurlijk, maar wel kwetsend. Want single, hallo, ik voel me nog gewoon getrouwd met Bas, ik hou ook gewoon nog zo ontzettend veel van die jongen. Ik draag ook nog gewoon (of is het niet gewoon?) mijn en zijn trouwring.
De weg die ik ga is heel zoekend, want ik weet werkelijk niet waar ik het zoeken moet. Soms is dat terug naar af, en heel letterlijk een zoeken naar Bas. Hij moet terugkomen. Soms is dat vooruit, zoeken naar waar ik nu van kan genieten. Baby-nichtje op schoot, mijn werk bij de gehandicapte kleutertjes, of gewoon een aardbei.
Soms is het ook maar zo gewoon mogelijk doorgaan, de harplessen geven voorzichtig oppakken, tja, ik moet toch wat.
Maar het allervaakst ben ik het gewoon kwijt. Dan is de pijn zo allesoverheersend, zo scherp, zo hard, zo rauw. Juist door die doortikkende tijd lijkt dat, in golven, alleen maar erger te worden. Steeds nieuwe, nog diepere, dieptepunten. En dat terwijl de wereld om mij heen, steeds meer gewend is aan hoe het nu is. Dat maakt het nog eenzamer dan het al is. Dus het gemis alleen maar sterker.
Het valt niet mee.
Kring
Ik sta in de kring, tijd bestaat niet. Ik steek mijn hand uit naar...
Ik pak de hand van maatje
en sluit mijn armen weer om je heen.
liefs van Purk
Pakt purks hand
Lieve kaatje, ik dacht meteen toen ik het las: single?!?! Hoezo!! Je bent toch getrouwd!!
Hoe diep is de pijn, ik kan er alleen maar naar raden.
Wie kent jouw Bas zoals jij? Niemand die precies voelt wat jij voelt. Wat kan je je alleen voelen. Een dikke kus x en mijn hand reikt naar die van....
Ik stond er nog
de kring om kaat stond er toch nog steeds.
We kunnen je niet helpen over de hoge bergen en door de diepe dalen.We kunnen je pijn niet weg nemen al zouden we dat heel graag willen.We kunnen wel jou verhalen lezen en met je mee huilen en je laten weten dat er mensen zijn die aan je denken.lieve kaat sterkte !
Kaatje
Het leven wordt nooit meer het leven zoals het was met Bas 
En steeds loop je er weer tegenaan, steeds wordt de wond weer opengereten.
Ik zou willen dat ik een stukje van je kon overnemen, maar helaas....zo werkt het niet
Het zijn jouw kinderen, het is jouw leven, jouw verdriet, jouw zorg. En daarmee kan ik je niet anders dan het aller aller allerbeste wensen!
Liefs, Minet
Appelmoes over de spruitjes
Wat verwoord je het treffend. Meissie, konden we maar méér. Waren we maar niet alleen virtueel dichtbij, maar ook IRL. En dan nog zouden we tekort schieten, want wij zijn Bas niet.
Ik ben er bang voor geweest, dat heel die muziekwereld zich ook langzaam zou gaan terugtrekken van jullie huis. Dat is geen opzet, dat gaat gewoon zo, maar daar wordt het niet minder schrijnend van. En juist die afleiding had ik je nog zo gegund.
Blijf zoeken! Misschien vind je niet wat je zoekt, maar als je een nichtje zoekt, vind je vind misschien een aardbei. Misschien ergens wat onverwachte appelmoes over de spruitjes.
En blijf hier, op het forum. Graag willen we je vasthouden, dat je niet verzuipt.
Lieve kaatje
Wat verwoord je het goed, en de reacties hierboven ook. Konden we maar voor 1 keertje toveren!
Intussen ga ik mee in de kring staan. Dikke knuffel!!!
Liefs, Mick
Ik pak genista's hand
Lieve Kaatje, konden we maar meer doen...
Wie pakt mijn hand?
Ik pak de hand van puck
De kring staat er nog, konden we idd maar meer doen...
Heel veel sterkte kaatje!!
En ik die van esmee
het is hard om te zien hoe iedereen gewoon doorleeft en jullie je liefste mooie man en vader elke dag missen. Wat is het wennen aan je nieuwe "rol"..
Woonde ik bij je om de hoek dan kwam ik zo een nieuw pot pindakaas brengen!
liefs van rafelkap
Ik neem rafelkaps hand
en vind even geen woorden. Maar ik sta er wel.
En ik strek mijn rechterhand uit...
...pak die van Pandia, en mijn linkerhand is vrij voor...
Lieve Kaatje en familie, ik heb geen woorden, geen tips, geen pindakaas... geen... geen Bas voor je...
.... maar leef als velen zó met je mee... Veel kracht gewenst!!!
Ik pak de hand van beertje
En het is zo herkenbaar wat je schrijft.Iedereen is verder gegaan,en juist nu slaat het zo toe bij jou.En men dicht je dingen toe waar je zelf niet eens bij stil staat,alsof je al op zoek zou zijn naar een andere man.Natuurlijk draag je zijn ring nog,dat is niet vreemd.Ik zou graag zoveel voor je doen....maar ik weet ook dat je het uiteindelijk,als het erop aan komt zelf moet doen.En ik weet ook,hoe ongeloofwaardig ook,dat jij het kan.
Echt waar. Liefs,Bastet
Ik kom ook in de kring
Hier wordt nog zo vaak aan je gedacht!!!
Liefs Elske
Ik sta nog in de kring
Lieve Kaat en kinderen,
Ook ik denk nog zo vaak aan jullie!
Je kunt prachtig schrijven, blijf dat doen!
En laat ons je steunen, meer kunnen we niet doen, helaas. Ik hoop dat onze warmte van je scherm afspat!
Liefs MamavanJesse.
(((((((((((((kaat))))))))))
Ik kom ook in de kring
Jeetje, wat gemeen dat Bas zelfs op je rijbewijs niet mag blijven staan! Heel veel sterkte Kaatje, voor elke dag weer.
Ik pak de hand van asa
en kom ook in de kring.
Ik pak de hand van roanne..
...en stap in de kring...
stond er ook nog en pak de hand van...
dikke knuffel
Petr@
Gedichtje
wat ik tegenkwam en meteen aan jou moest denken:
Daarna
In alles wat ik doe, draag ik je mee
Alles wat ik voel, voel ik voor twee
In alles wat ik zeg , roep ik je naam
Overal waar ik sta, zal ik er voor twee staan
In alles wat ik zie, kijkt mijn blik voor jou
Kleuren van de regenboog
de hemel stralend blauw
Ik zal van je blijven houden
op deze wereld hier
Verdriet overwinnen
zoekend naar nieuw levensplezier
Met jou in mijn hart
in mijn ziel, in heel mijn wezen
Zul je altijd bij mij zijn
en mijn vreselijke wond genezen
bron: www.troostgeschenk.nl
Naast petra
even woordloos in de kring...
Pak de hand van mijk
en ook ik ben in gedachten bij je.
Sterkte!
Kaatje
Ik denk vaak aan je, het lijkt me zo moeilijk, elke dag (of misschien nog wel elk uur?) het gemis, het moeten rooien met zijn allen, terwijl je niet meer met ´zijn allen´ bent.
Wens jullie kracht voor elke dag, elk uur!
Mien
Warmte
dank je wel, allemaal,
het is goed om me hier even te kunnen warmen aan jullie lieve gebaren van medeleven...
xxx Kaatje
En dat willen we blijven doen!
dankjewel voor wat je schreef, voor je openheid naar al die mensen hier, voor je vertrouwen...
mijn hand voor...
Een extra kaarsje...
...voor wat extra warmte. Een kaarsje voor Bas, maar ook voor jou en de kinderen.
liefs knevel
Ach kaatje..
Zijn we ooit weg geweest dan? De kring blijft, zolang als nodig is.
Knuffel, Mamba
Ook ik
stap weer in de kring, zonder woorden.
Ook ik
sta nog in de kring...
En ik
sluit me ook weer aan.
Ik moet regelmatig aan je denken en aan Bas. Het moeten missen lijkt me zó erg...
