Broer toch ingelicht overlijden oma
Hoi mensen ik wil toch even mijn verhaal kwijt.Maandag 4 maart is mijn oma plotseling overleden op 75jarige leeftijd. Ik heb geen contact meer met mijn broer en bij mijn oma kwam hij ook al jaren niet meer.In eerste instantie voelde ik er niks voor mijn broer in te lichten toen overheersde verdriet.Mijn oom en tante voelde er ook niks voor hem in te lichten.Ik liet die keuze aan hun.Ze hebben mijn broer ook niet op de rouwkaart gezet dat had ik persoonlijk denk ik wel gedaan maar dat was niet aan mij.Later in de week op zaterdag besloot ik toch een brief bij hem door de bus te gooien omdat het dubbel begon te voelen en spijt achteraf is erg. Hij was vroeger kind aan huis bij mijn oma en oom dus ik vond toch ergens dat hij het moest weten het is toch mijn broer en een kleinkind.Ik heb duidelijk in de brief gezet dat ik er een dubbel gevoel bij had of ik hem wel of niet in moest lichten en dat de familie er ook niet veel voor voelde maar dat ik geen zin had in verwijten achteraf.Ik heb ook niet verteld dat hij niet op de kaart stond dat vond ik te hard. Mijn oma is vandaag gecremeerd. Mijn broer heeft geen reactie gegeven op de brief neem aan dat hij het wel gelezen heeft.Hij zit een beetje onder de plak bij zijn vriendin en komt wel veel bij schoonfamilie.Maar kan mijn familie mij kwalijk gaan nemen dat ik mijn broer toch heb ingelicht of was dat mijn keuze vinden jullie?Ik heb hem niet gevraagd voor de crematie natuurlijk dus maar het ging mij er om dat ik geen spijt krijg achteraf dat ik hem er buiten heb gehouden.Vinden jullie dat ik het netjes heb gedaan?.
Ik vind dat je er goed aan hebt gedaan je gevoel te volgen. De keuze om bij een uitvaart te zijn en de laatste eer te bewijzen, ligt bij je broer en niet bij de nabestaanden. Je broer blijft een kleinkind. Hij had stilletjes achteraan kunnen zitten, weg kunnen gaan zonder iemand te spreken. Of hij de keus bewust gemaakt heeft niet te komen of dat hij twijfelde en nu spijt heeft dat hij niet durfde of mocht, dat is niet jouw zorg. Je hebt hem de keus gegeven, meer kun je niet doen.
natuurlijk
Ook al is er geen contact meer, waarom zou je een sterfgeval moeten verzwijgen voor naaste familie? Is er een reden waarom hij niet zou mogen weten dat oma dood is?
Dus ik vind dat je er goed aan hebt gedaan. Hij had natuurlijk ook gewoon een rouwbrief kunnen krijgen, net als andere (oude) kennissen en verre familie.
ja, natuurlijk
moet je broer zelf de keus maken.
Ik vind het overigens wel bijzonder vreemd dat jij dan de keus zou hebben gemaakt om hem wel op de kaart te zetten, maar hem niet in te lichten in eerste instantie. Dat snap ik dan weer niet.
Dankjulliewel
Dankjulliewel en Juf Ank mn broer is jaren weg gebleven bij mn oma dus ik vond het dubbel.Ik had dan kleinkinderen op de kaart gezet i.p.v de namen of toch de namen erbij.Mn zusje stond er ook niet bij op.Daar heb ik nog wel contact mee maar mn oma niet. Maar met mn broer was hun band super sterk vroeger.Mn zusje wist het ook via mij.Ik vind een rouwkaart toch iets wat compleet moet zijn contact of geen contact want zo kon mn broer sowieso een rouwkaart in zn bus niet waarderen dus brief was beter. Maar ik heb de eer aan mezelf gehouden en hem dus volgens jullie ook terecht ingelicht.Mn moeder/dochter van mn oma is in 2012 plotseling overleden dus sowieso jammer dat het zo moet.
Moet het weten
Hij moet het wel weten want net als jij en je zus zijn jullie nu erfgenamen omdat je moeder is overleden.
Dus of jullie het nu doen of de notaris die de erfenis afhandelt ze komen het toch te weten.
Rouwkaarten doen wij sowieso nooit, maar iedereen die het weten moet die weet het via mail, telefoon, de oudste van die tak van de familie of wat dan ook. Op de hoogte gesteld worden van het overlijden van een naast familielid is niet een privilege dat je eerst moet verdienen, dat hoort er gewoon bij. Goed dat je het gedaan hebt!
Ja goed
Goed dat je dat gedaan hebt. Je broer hoort er gewoon bij, ook al was er de laatste jaren geen contact. Eerder wel. Blijkbaar is er meteen wrok terwijl het verleden wordt vergeten.
Je broer moet ook in de gelegenheid gesteld worden afscheid te nemen.
Je familie hoeft niet te weten dat jij hem op de hoogte hebt gebracht, toch?
Jammer als het je kwalijk wordt genomen maar ik vind dat je er goed aan hebt gedaan hem te vertellend dat z'n oma is overleden. Het is voor hem niet leuk als hij er achteraf van hoort via een notaris oid. Misschien geeft het ook wat openheid zodat jullie weer een vorm van contact kunnen hebben. Het is toch je broer.
wel eens met de anderen, maar...
Ik vind dat je het ook goed hebt gedaan. En ook vind ik dat je het niet per se aan je familie hoeft te vertellen, dat jij die brief hebt gestuurd aan je broer. Dat mag jij zelf weten.
Verder denk ik dat jullie nog behoorlijk jong zijn, als je oma pas 75 was. Het klinkt mij ook hard in de oren, zeker als jullie nog rond / onder de 30 zijn (ik denk twintigers?) om dan na onenigheid twee kleinkinderen niet op de kaart te zetten. Als je het moeilijk vindt als (andere) nabestaanden, zet dan inderdaad 'en kleinkinderen' erop. Of noem ze toch allemaal.
Ik twijfel wel over de lieve ruimhartige reacties van sommigen. Bijv: "Op de hoogte gesteld worden van het overlijden van een naast familielid is niet een privilege dat je eerst moet verdienen, dat hoort er gewoon bij" > ik vind ook niet dat je het eerst moet verdienen, maar ik vind wel dat je het recht in heel sommige gevallen kunt verspelen.
Ook: " De keuze om bij een uitvaart te zijn en de laatste eer te bewijzen, ligt bij je broer en niet bij de nabestaanden." is een lastige. Tot op zekere hoogte misschien, maar...waar houdt het op?
In mijn familie zijn er echt situaties waarvan ik denk: ze horen het eventueel maar via een notaris. En ook: mijn moeder wil graag dat het bijzonder klein is, haar toekomstige uitvaart, dus ja dan zijn een aantal mensen gewoon niet welkom, waaronder de stiefkinderen die haar (en hun vader) al bijna 20 jaar niet meer willen zien. Dus mochten zij dat plotseling willen, nee helaas, dat houden we dan tegen.
Er zijn dus grenzen maar dit geval, van Brink: goed gedaan!
besloten
Als een uitvaart verder besloten is, is er wel vaak nog een gelegenheid om nog even afscheid te nemen in de dagen ervoor.
We weten hier de situatie niet, maar horen alleen van een oom en tante die alles bepalen.
Bedankt voor de reacties
Dankjulliewel voor de reacties en inderdaad Bosbes in sommige situaties voelt het heel dubbel wat je moet doen bij een overlijden.Mijn broer heeft de brief vast gelezen en weet het vast wel maar denk dat we nogsteeds niks meer van hem gaan horen.Zijn keuze en weet ook zeker dat mijn schoonzus er ook een grote rol in speelt.Haar familie is alles onze familie is niks. Ik heb mn plicht voor mijn gevoel gedaan door zaterdags een brief door de bus te gooien.Misschien wel aan de late kant vlak voor de crematie maandags maarja als het hem echt raakte had hij alsnog ons keer op kunnen zoeken.Mn oma heeft er toch niks meer aan. Mis mijn oma heel erg en ben blij dat ik nog wel bij haar kwam.Wij zijn trouwens dertigers ja ik 30 mn broer 31.Mn zusje is bijna 24 zij is van een andere vader dus.Maarja zelfde moeder dus wel haar oma.
