Afscheid van mijn biologische vader
vorige week kreeg ik onverwachts bericht dat mijn biologische vader is overleden, nog nooit ontmoet, alleen 20 jaar af en toe oppervlakkig briefkontakt, en toch doet het me meer dan ik had verwacht, en dit is nog niet het einde...blijkt zo goed als zeker dat ik zijn enige erfgenaam ben...weet echt niet hoe ik hierover moet denken en heb het er moeilijk mee...
Chaos
wat een chaos aan emoties!? Tenminste ik kan me proberen iets voor te stellen chaos en verdriet, ongeloof, schuld (???) leegte..
Moeilijk. Ook omdat je het zo laat hoort, heb je nog afscheid kunnen nemen?
Sterkte in elk geval!
Oops
lees ik het verkeerd, ik dacht dat je nu pas bericht had gekregen dat je vader vorige week was overleden, maar dat schrijf je niet, sorry..
Morgen...
is de crematie en zal ik voor de 2e keer zijn familie (wat dus ook eigenlijk mijn familie is ) ontmoeten, de zenuwen gieren me door de keel, maar de familie van hem wil graag dat ik aanwezig ben...brr was het vast maar morgenavond, ik voel me morgen vast alsof ik naar een soort tentoonstelling ga waarvan ik het middelpunt ben en dat wil ik helemaal niet...het gaat tenslotte om zijn afscheid en niet om mijn kennismaking...getver wat dubbel allemaal...
Dappere tess
heel veel sterkte, wat een ingewikkelde situatie.
Knuffel van Purk
Ach tess
Wat een vreemde situatie voor jou. Maar ook voor die familie hoor. Het is fijn dat zij willen dat je erbij bent. Hopelijk voel je toch een soort verbondenheid. Sterkte meid er wordt aan je gedacht morgen!
Achter de rug
het was een mooie dienst, maar wat voelde ik alle ogen op me gericht, iedereen wist van mijn bestaan maar niemand die mij kent en ik die niemand ken.
Tijdens de dienst ging het allemaal nog wel, maar toen we langs de kist afscheid gingen nemen, brr wat heftig en ingewikkeld, want om wie heb je nu eigenlijk verdriet, iemand die je niet ken maar die toch zo belangrijk is...
afscheid nemen van de familie vond ik nog wel het moeilijkst, al die mensen die hem zo goed gekend hebben... en dan ik die voorlopig nog wel in hun leven zal blijven...ingewikkeld allemaal, ik ben blij dat dit deel is afgesloten en wacht nu maar af wat de toekomst gaat brengen, bedankt voor jullie berichtjes
