2 prachtige kindjes binnen een jaar verliezen

hallo,

mijn naam is inge en ik ben moeder van 3 prachtige kereltjes.
mijn oudste Jullian is 4,5, de middelste Daan is 20 minuten oud geworden en mijn jongste Noud is 3 uur oud geworden.
graag wil ik mijn verhaal hier delen met jullie om het ten eerste van me af te schrijven maar ook om andere ouders te ontmoeten die ook een kind(eren) hebben verloren en graag wil ik weten hoe hun ermee om zijn gegaan.

Vorig jaar April kwamen er 2 prachtige streepjes op de test, ongepland maar zo gewenst was ik zwanger.
Alle echo's waren perfect tot de 20 weken echo....
daar was op te zien dat ons mooie mannetje te veel vocht in zijn hoofdje had, we werden doorgestuurd naar een ander ziekenhuis die er meer over kon vertellen. daar kregen we een echo en ja het was niet alleen te veel maar er was alleen maar vocht.. een vruchtwaterpunctie werd gemaakt om chromosoomafwijkingen te onderzoeken en mijn man en ik hebben bloed laten prikken voor een erfelijkheids onderzoek. alles was daarbij goed, Daan had geen afwijkingen en wij hadden geen afwijkingen. 2 weken later kregen we weer een echo om te kijken hoe het zich had ontwikkeld en we kregen een gesprek met een neuroloog. die bevestigde waar wij zo ontzettend bang voor waren.. Daan had geen grote hersenen, de kleine hersenen waren er wel maar de grote hersenen waren er niet alles was zwart wat vocht betekende... zijn vooruitzicht was slecht. hij zou niets zelf kunnen doen bewegen zou een spasme zijn en hij zou niet weten wie wij of wie hij zelfs zou zijn. zijn levensverwachting was dan ook amper een jaar als hij de zwangerschap al zou overleven. de keus moest snel gemaakt worden omdat je tot 24 weken zelf mag beslissen of je je kindje wil houden of niet. na 24 weken moet je wachten tot je baby overleden is. Op 12 Augustus 2013 is hij met een zwangerschap van 23.4 weken geboren. Daan was prachtig! helemaal perfect. Nergens kon je aan de buitenkant zien dat hij niet gezond was. Hij heeft 20 minuten geleefd waar we ontzettend trots op zijn. Hij is op natuurlijke wijze geboren. Ik werd op slag verliefd op hem wat was hij mooi!!! 620 gram en 31 cm groot was hij. perfect voor de duur van de zwangerschap. 1 bonkje liefde <3 We hadden via internet bij monpetitkleertjes.nl keertjes gekocht in maat 30. Het stond perfect! net als hij. op de verjaardag van mijn moeder op 16 Augustus hebben we afscheid van hem genomen samen met de familie en onze beste vrienden. Hij is begraven op een plekje hier op de begraafplaats die we zelf mochten uitzoeken. een prachtig plekje waar de zon op schijnt als hij ondergaat.

Op 28 December 2013 kregen we weer onverwachts 2 streepjes te zien op de test. We waren totaal niet bezig met een 3e kindje omdat Daan nog zo vers was en we der nog niet helemaal aan toe waren we hadden et natuurlijk wel uitvoerig besproken. omdat er wat mis ging dachten we laten we toch die test maar doen. Eerst waren we een beetje onzeker maar natuurlijk super blij met ons kindje. ik kreeg meerdere echo's en een extra echo met 16 weken. Ze vertelde ons dat alles er goed uit zag en ik een prachtige zoon zou krijgen. met 18 weken kreeg ik een echo en toen ik daar naar keek wist ik et al. Onze Noud had hetzelfde als Daan. Vol ongeloof keek ik naar de echo... Er werd iemand bijgehaald en toen ik der zag herinnerde ik me dat zei de echo bij Daan had gemaakt. Alles kwam als een film naar boven.. Toen werd et bevestigd door haar dat Noud inderdaad ook een ernstig waterhoofd had, het leek erop dat Noud het zelfs nog erger had dan Daan.... We werden doorgestuurd naar Nijmegen. Daar kregen we weer een echo en een gesprek met een neuroloog samen met een geneticus. Omdat er niks uit ons genonderzoek was gekomen waren we erg in de war waarom ook Noud dit had. Waarschijnlijk heb ik een x chromosoom afwijking waardoor als ik een jongen krijg ik 50% kans heb om dit te veroorzaken.
Ik schrok enorm omdat ik dit nooit verwacht had en ook dat dat kan betekenen dat mijn zussen (heb er 2) dit ook kunnen hebben. Op het moment was ik 19,2 weken zwanger en moest toen al nadenken samen met mijn man of we de zwangerschap wouden door zetten. De kans op een gelukkig leven had Noud niet en de levensverwachting was nog minder dan bij Daan. dus ook dit keer moesten we de keus maken. op 18 April 2014 ben ik bevallen van Noud. Het was een prachtig mannetje weer was ik op slag verliefd! 25 cm en 345 gram en wat een wonder!! hij heeft 3 uur geleefd wat een kanjer!!! ik ben ook zo trots op hem. vol bewondering heb ik naar hem gekeken. diep onder de indruk waren we weer dat zon klein mannetje zo sterk en dapper kan zijn. Op 24 April 2014 is hij begraven bij zijn broer. op het plekje waar ze samen achter de wolkjes kunnen spelen.

Als ik aan beide zwangerschappen en alles wat erbij hoort denk kan ik alleen maar denken wat voor prachtige mannekes wij kunnen maken.
En hoe sterk ze zijn! ik ben zo trots op alle 3!!!

Onze zoon Jullian begrijpt erg goed wat er allemaal is gebeurd en waarom alles is gebeurd met zijn broertjes.
Ik had zo graag gezien hoe hij als grote broer het op zou nemen voor Daan en Noud en dat hij lekker samen met ze zou spelen.
Onbegrijpelijk dat hij dat nooit zou kunnen!!

Bij Daan heb ik via de gynaecoloog een medisch maatschappelijk werkster gekregen. Een prachtige vrouw die me echt met alles helpt.
Volgende week ga ik voor het eerst weer naar der toe om te praten over Noud. Dat doet me erg goed.

Ergens voelt alles nog zo als een waas wat langs je heen gaat en alles om je heen staat stil en je wilt wel verder maar weet niet hoe... heel raar en vreemd is alles.

Ik weet niet of iemand wat heeft met mijn verhaal of dat iemand hier wat in herkent maar ik vind het fijn om dit te delen.

Liefs