Tips gevraagd voor moeizaam seksleven
Ik ben een man en ik ben benieuwd naar wat meer inzichten rondom dit thema vooral van andere vrouwen die misschien zoiets hebben meegemaakt of zich kunnen verplaatsen in mijn vrouw. In mijn dagelijkse omgeving zit ik de hele dag tussen de mannen en ik heb drie broers en een handjevol vrienden dus ik heb niet echt dames met wie ik dit bespreekbaar kan maken.
Het zit zo: Sinds de bevalling van ons derde en vermoedelijk laatste kind is de seks van organisch, spontaan en liefdevol echt beroerd geworden. Mijn vrouw geeft elke paar weken aan te willen seksen en dan mag ik er overheen als het ware. Het duurt een minuut of 10 gemiddeld en is enorm gefocust op klaarkomen en er is amper voorspel. Ook bepaalde kleinerende en flauwe opmerkingen doen mij vermoeden dat ze er niks aan vindt of het zelfs liever niet doet. Het voelt in alles alsof ze mij een dienst bewijst. Ook opmerkingen dat ze niet zou willen dat ik vreemd zou gaan of na afloop lekker kan slapen vanavond... Tijdens de seks zit ze constant in haar hoofd, elk geluidje van de kinderen of het bed dat kraakt doet ze boos over. Het geeft mij een ontzettend naar en onrustig gevoel en ik wil liever geen seks op deze manier maar wil haar ook niet kwetsen of afwijzen of ons seksleven om zeep helpen of haar het gevoel geven dat er een ander is . De dagen rondom dat ze seks initieert maakt ze ook een bozige indruk, kort lontje en afstandelijk terwijl ze na een tijdje juist weer liefdevol doet en andere vormen van niet seksuele intimiteit zoekt en affectie toont.
De jongste is nu drie-en-een-half en sindsdien speelt dit. De eerste 2 jaar heb ik nauwelijks iets gezegd omdat zo'n bevalling niet niks is en ik haar niet wilde pushen. Heb aangekaart het niet fijn te vinden zo en waar ik dingen anders moet of kan doen maar inhoudelijk komen we nergens. Ze wil niet onder druk gezet worden en de paar keer dat ik over seks begon ook door mijzelf open te stellen dan maakte ze haar ogen tot spleetjes en luisterde heel aandachtig maar geeft zelf niet thuis. In plaats van een opening te creëren via een gesprek en haar mening en gevoelens te horen loop ik tegen een muur en voel ik me schuldig en slecht dat ik er over begon. Zij doet alsof er geen probleem is.
Mijn vraag is hoe jullie vinden dat ik dit het beste kan aanvliegen? Wil haar niet onder druk zetten of kwetsen maar ik wil geen validatieseks meer waarbij het perspectief van haar kant is mij een dienst bewijzen. Gesprekken lukken niet omdat ze super gesloten is op dat vlak. Merk dat ik steeds meer afkeer krijg tegen op deze manier seks hebben. Het gekke is dat het zich primair lijkt toe te spitsen op seks want verder gaan we supergoed prima en kunnen we over alles goed praten. Ook qua niet seksuele-intimiteit is er niks te klagen. Voor mij is seks binnen de relatie zeker belangrijk maar wel op basis van lust en consent en niet als relationele obligatie, misschien is dit helemaal niet aan de hand maar zo voelt het wel.
RoodVruchtje schreef op 27-03-2025 om 16:10:
[..]
Dat een partner ziek kan worden, waardoor er geen seks mogelijk is (al is het dan niet onmogelijk, seks kent nl vele varianten en is niet enkel penetratie) is niet vergelijkbaar met het probleem dat hier speelt. Dit voorbeeld erbij halen is totaal niet relevant ook, want zijn vrouw is niet ziek.
(Bijvoorbeeld) Hetzelfde met een onvervulde kinderwens, waarbij de ene domweg niet wil. Als er onvruchtbaarheid speelt en het kán niet, dan deel je samen hetzelfde verdriet. Heel anders als de ene simpelweg niet wil, want dan is het uitgangspunt al anders en deel je samen ander verdriet.
Ik vind je post dus te simpel gedacht! Een ieder mag bepalen wat voor hem/haar belangrijk is binnen een relatie, ook als dit het seksleven betreft. Vrij normaal om je gewild en geliefd te voelen ipv steeds afgewezen dmv flauwe opmerkingen als ‘ik ga douchen, want ik voel me vies’ na iets zo normaals als seks.
Precies, en zelfs als je niet meer kan door ziekte kun je ook aangeven dat je partner het elders mag zoeken. Kunnen ze zelf vervolgens een afweging maken of ze dat wel of niet willen maar iemand dwingen tot celibatie is ook niet bepaald eerlijk of liefdevol.
Jammer wakuwaku dat je niet verder in gaat over het uit je rol als 'man die altijd te verleiden is tot seks' stappen. Zie mijn post van gister om 18;26. Ik denk oprecht dat daar op den duur misschien meer te halen valt dan nu volharden in 'maar ik wil een gezond seks leven'. Misschien als jullie uit die oude patronen kunnen stappen dat je het wel eerder krijgt.
Lexus schreef op 27-03-2025 om 16:45:
Jammer wakuwaku dat je niet verder in gaat over het uit je rol als 'man die altijd te verleiden is tot seks' stappen. Zie mijn post van gister om 18;26. Ik denk oprecht dat daar op den duur misschien meer te halen valt dan nu volharden in 'maar ik wil een gezond seks leven'. Misschien als jullie uit die oude patronen kunnen stappen dat je het wel eerder krijgt.
Maar dat doe ik nu toch?
Verder ben ik in principe altijd wel te porren voor een potje seks hoor haha. Mijn libido is gelijk aan de dag dat ik haar ontmoette. Mits het allemaal oke is. Dus wederzijdse interesse/verlangen en geen obligate seks. Eerlijke seks. Geen bedrog.
RoodVruchtje schreef op 27-03-2025 om 16:10:
[..]
Dat
Ik vind je post dus te simpel gedacht! Een ieder mag bepalen wat voor hem/haar belangrijk is binnen een relatie, ook als dit het seksleven betreft. Vrij normaal om je gewild en geliefd te voelen ipv steeds afgewezen dmv flauwe opmerkingen als ‘ik ga douchen, want ik voel me vies’ na iets zo normaals als seks.
TO gaf eerder aan dat ze vaak scherpe opmerkingen plaatsen naar elkaar. Misschien omdat de seks voor het gevoel van TO minder is komen deze opmerkingen zeker voor een man nu harder aan.
Wat nou als ze half over de sperma, overige sappen zou zitten dan zeg je toch ook ik ga ff douchen want voel me vies. In welke context bedoelde zij dit. Zij ziet misschien het probleem niet. Ja seks wordt vaak bij vrouwen minder in een lange relatie. De beroemde "zeester" is een uitspraak die er niet voor niets is.
Inderdaad misschien het advies van Lexus volgen en zeker niet als een "klein" kind drammen om seks. Dat is echt een afknapper. Verder wees zuinig met wat je nu hebt.
Oh nee bah, drammen om seks of zielig doen na een afwijzing heb ik nog nooit gedaan. In geen enkele relatie. De laatste keer dat ik überhaupt initiatief nam is zo'n drie jaar geleden denk ik inmiddels. En scherpe opmerkingen hell yeah! Graag zelfs! Maar als je elke keer een opmerking geeft waarmee je in elk geval de suggestie wil wekken dat je het alleen doet voor de ander of het voor jou eigenlijk niets voorstelde is er meer aan de hand. Het is ook veel nonverbaal hoor en gewoon niet liefdevol op geen enkele manier. Je voelt het gewoon. Superongemakkelijk, en na afloop voel je je eerder vies dan prettig.
Met seks komen opmerkingen anders binnen je bent naakt, kwetsbaar en je wil verbinden. Tenzij je wellicht een of andere kink hebt passen zaken als iemand dissen of kleineren daar toch niet echt bij.
Renate46 schreef op 27-03-2025 om 17:22:
[..]
TO gaf eerder aan dat ze vaak scherpe opmerkingen plaatsen naar elkaar. Misschien omdat de seks voor het gevoel van TO minder is komen deze opmerkingen zeker voor een man nu harder aan.
Wat nou als ze half over de sperma, overige sappen zou zitten dan zeg je toch ook ik ga ff douchen want voel me vies. In welke context bedoelde zij dit. Zij ziet misschien het probleem niet. Ja seks wordt vaak bij vrouwen minder in een lange relatie. De beroemde "zeester" is een uitspraak die er niet voor niets is.
Inderdaad misschien het advies van Lexus volgen en zeker niet als een "klein" kind drammen om seks. Dat is echt een afknapper. Verder wees zuinig met wat je nu hebt.
Seks hoeft absoluut niet minder te worden in lange relaties. En het klopt ook niet dat vrouwen altijd minder zin hebben. Je hebt dat net zo goed bij sommige mannen. Verder heeft to heel duidelijk gemaakt dat er continu verschillende nare opmerkingen en verbale en non verbale afkeur is. Van hem als persoon en van seks op zichzelf. Er is een groot verschil tussen "ik ben vies van jou (als persoon). " of "ik ben vies".
Dit wordt echt op de man gespeeld en daarover is vervolgens geen gesprek mogelijk. Dat is hier het daadwerkelijke probleem!
WakuWaku schreef op 27-03-2025 om 17:05:
[..]
Maar dat doe ik nu toch?
Verder ben ik in principe altijd wel te porren voor een potje seks hoor haha. Mijn libido is gelijk aan de dag dat ik haar ontmoette. Mits het allemaal oke is. Dus wederzijdse interesse/verlangen en geen obligate seks. Eerlijke seks. Geen bedrog.
Kijk dit bedoel ik: hier heeft je vrouw dus een zeker dedain voor, ws gekregen door haar opvoeding. Ergens zit er bij haar iets van 'seks is vies, je mag er niet van genieten en mannen willen maar één ding, kijk maar ik kan hem altijd wel verleiden, hij zal er nooit vanaf zien'. En jij bent gewillig slachtoffer, zowel van het verleiden, als haar dedain. Maar ze wil niet praten en jij houdt van haar en wil wel verder met haar als partner. Dus ik zeg: gooi het eens over een hele andere boeg. Laat je niet meer verleiden tot seks. Onderhoud wel warm fysiek contact maar zet je focus op 'ik wil liefdevolle penetratie/andere seks' gewoon eens een flinke tijd opzij. Als je verlangen is naar liefdevolle seks dan moet je dus geen seks gaan hebben waarvan je weet dat die niet liefdevol is maar met dedain van de ander. Door daar aan mee te werken, bevestig je haar. Dus doe dat een tijd niet. Dan ben je niet meer chantabel en stap je uit haar narratief waar jullie nu met zijn tweeën in gevangen zitten. Achterover leunen en eens kijken wat er gebeurt. Je probeert haar nu steeds aan te spreken, maar op verbaal niveau red je het niet want ze wuift je altijd weg. En misschien gaat ze na een tijdje zich afvragen wat er aan de hand is en breekt er iets open in haar eigen vaste overtuigingen want daar wordt ze niet meer in bevestigd.
Ik begrijp wat je zegt Lexus. Maar to zit al 3 jaar in deze situatie. Er komt een moment dat je voor jezelf mag opkomen. En dat doe je niet door je mond te houden en af te wachten. Deze vrouw wil geen seks en neemt daartoe geen initiatief. Als to haar gaat afhouden of niets meer wil (geen seks en geen gesprekken) dan zal ze echt niet spontaan het licht zien en tot inkeer komen. Religieuze opvoeding zit heel diep met alle overtuigingen. Dan stopt de seks dus volledig. Dat is voor haar waarschijnlijk prima. Maar to dan?
Izza schreef op 28-03-2025 om 14:06:
Ik begrijp wat je zegt Lexus. Maar to zit al 3 jaar in deze situatie. Er komt een moment dat je voor jezelf mag opkomen. En dat doe je niet door je mond te houden en af te wachten. Deze vrouw wil geen seks en neemt daartoe geen initiatief. Als to haar gaat afhouden of niets meer wil (geen seks en geen gesprekken) dan zal ze echt niet spontaan het licht zien en tot inkeer komen. Religieuze opvoeding zit heel diep met alle overtuigingen. Dan stopt de seks dus volledig. Dat is voor haar waarschijnlijk prima. Maar to dan?
Ja dat ben ik met je eens, maar hij zit ook al jaren gevangen in 'ik moet betere seks, maar ik pak maar de kruimels' waarmee hij haar beeld steeds bevestigt. Hij zit al jaren in 'we moeten er over praten' en wordt weggewuifd. Ze wil ook niet met een therapeut gaan praten. Ja dat is allemaal niet netjes van haar en ik irriteer me er plaatsvervangend aan. Maar Waku houdt van haar en wil met haar verder, en ik probeer met mijn voorstel een bypass in de situatie te vinden, gericht op een eventuele doorbraak en groei. Dat ze niet spontaan het licht zal zien is een aanname. Nu gaat ze dat ook niet iig. En kijk nu is hij de hele tijd bezig dat zij moet veranderen. Dat werkt dus niet. Ja misschien stopt de seks dan. Maar wat is het alternatief? Seks blijven hebben met iemand die van seks en jou walgt? Dat stopt toch ook op den duur? Mijn aanpak, mits liefdevol uitgevoerd en wel met lichamelijk contact heeft nog enige kans op een doorbraak. Als zij inderdaad trauma's heeft opgelopen, en zo klinkt het wel, voelt ze zich ws onveilig, en schakelt ze een deel van haar gevoel uit tijdens seks. Ja dan ga je walgen van de ander maar ook van jezelf, van het hele gebeuren. Dan een tijdje geen seks hebben maar wel liefdevolle fysieke nabijheid, kan haar een veilig gevoel gaan geven waarin ze haar sensuele gevoelens mag voelen zonder haar gevoel uit te moeten schakelen. DAt zou enorme winst zijn.
We weten toch niets van trauma? Alleen een religieuze opvoeding en (misschien daardoor) een afkeer van seks. Ik zou ook stoppen met deze intimiteit
Het is beschadigend voor beiden. En je hebt er niets aan. Dat wil niet zeggen dat to verder maar moet afwachten (dat doet hij immers al jaren). Hij moet nog duidelijker maken middels blijvende gesprekken dat dit zo niet werkt. Dat je niet zo met je partner omgaat (manipuleren, kwetsen, beledigen). En dat er een gezamenlijk probleem is. Als iemand dat niet wil zien zou ik heel duidelijk maken dat ik ga nadenken over een volgende stap.
Bij een probleem wat kort duurt begrijp ik jouw aanpak. Na 3 jaar niet meer. Het leven is te kort om aan een dood paard te blijven trekken. To is nog jong en heeft nog een heel leven voor zich (alleen of met een goede partner).
Izza schreef op 28-03-2025 om 18:00:
We weten toch niets van trauma? Alleen een religieuze opvoeding en (misschien daardoor) een afkeer van seks. Ik zou ook stoppen met deze intimiteit
Het is beschadigend voor beiden. En je hebt er niets aan. Dat wil niet zeggen dat to verder maar moet afwachten (dat doet hij immers al jaren). Hij moet nog duidelijker maken middels blijvende gesprekken dat dit zo niet werkt. Dat je niet zo met je partner omgaat (manipuleren, kwetsen, beledigen). En dat er een gezamenlijk probleem is. Als iemand dat niet wil zien zou ik heel duidelijk maken dat ik ga nadenken over een volgende stap.
Bij een probleem wat kort duurt begrijp ik jouw aanpak. Na 3 jaar niet meer. Het leven is te kort om aan een dood paard te blijven trekken. To is nog jong en heeft nog een heel leven voor zich (alleen of met een goede partner).
Niet mee eens, gesprekken helpen niet. Dat heeft hij al te lang geprobeerd Ik zeg overigens niet dat de intimiteit moet stoppen. Ik zeg dat er even niet naar seks toegewerkt zou kunnen worden. Het is nog uitgeprobeerd om even uit hun rollen te stappen en nee heb je ja kun je krijgen. En waarom niet? Zo doorgaan is wanhopig en doelloos.
bold: nee deze mensen houden van elkaar, stuur nou niet meteen weer aan op: kappen met die handel
Lexus schreef op 28-03-2025 om 18:21:
[..]
Niet mee eens, gesprekken helpen niet. Dat heeft hij al te lang geprobeerd Ik zeg overigens niet dat de intimiteit moet stoppen. Ik zeg dat er even niet naar seks toegewerkt zou kunnen worden. Het is nog uitgeprobeerd om even uit hun rollen te stappen en nee heb je ja kun je krijgen. En waarom niet? Zo doorgaan is wanhopig en doelloos.
bold: nee deze mensen houden van elkaar, stuur nou niet meteen weer aan op: kappen met die handel
Ik zeg niet kappen. Ik zeg alleen niet langer afwachten. Dat doet hij al jaren en is zonde van de tijd. Ik zeg ook verkeerd gedrag direct stoppen en toespreken en goed gedrag aanmoedigen. Maar uiteindelijk moet je praten (en daar kan ze ook nog hulp bij krijgen). Zonder communicatie is er simpelweg geen relatie meer. Je kunt niet stoppen met praten in een relatie. Als iemand dat niet kan of niet eens wil opbrengen voor jou als partner en voor de relatie dan weet je dat jij dus geen waarde hebt.
En houden ze van elkaar? Volgens mij ga je niet op deze manier om met iemand die je lief hebt. Iemand manipuleren of vernederen (jij bent vies, ik walg van jou) heeft niets met liefde te maken. Iemand uitlachen of niet serieus nemen ook niet.
Izza schreef op 28-03-2025 om 21:45:
[..]
Ik zeg niet kappen. Ik zeg alleen niet langer afwachten. Dat doet hij al jaren en is zonde van de tijd. Ik zeg ook verkeerd gedrag direct stoppen en toespreken en goed gedrag aanmoedigen. Maar uiteindelijk moet je praten (en daar kan ze ook nog hulp bij krijgen). Zonder communicatie is er simpelweg geen relatie meer. Je kunt niet stoppen met praten in een relatie. Als iemand dat niet kan of niet eens wil opbrengen voor jou als partner en voor de relatie dan weet je dat jij dus geen waarde hebt.
En houden ze van elkaar? Volgens mij ga je niet op deze manier om met iemand die je lief hebt. Iemand manipuleren of vernederen (jij bent vies, ik walg van jou) heeft niets met liefde te maken. Iemand uitlachen of niet serieus nemen ook niet.
Ja maar praten lukt dus niet op deze manier, dus dat proberen te forceren is bij voorbaat al mislukt en gezien hoe het nu ligt dus aansturen op kappen.
En misschien heb je gelijk, blijkt uit die uitingen dat zij iig op seksgebied niet van hem houdt. Maar ik lees ook dat ze veel leuke dingen hebben (waku, kom er eens in). Nee haar gedrag is niet goed te keuren, heb ik al een paar keer gezegd. Maar met eens een tijdje geen seks hebben (wel intimiteit) komt er misschien openheid en veiligheid, en kan er wel gepraat worden. Je doet er niemand kwaad mee. En probeer gewoon eens iets nieuws ipv steeds op dezelfde manier een gesprek proberen te forceren wat niet lukt. En het is ook zo streng: je moet praten, dat is de enige weg. Zo zwart wit. Ja in het begin van het draadje vond ik ook hoor: ze moet gaan praten of naar een therapeut. Maar nu denk ik: er is meer aan de hand met die vrouw. Ja dat ze gebrainwasht zou zijn door haar opvoeding is een aanname maar ook geen onmogelijkheid gezien wat ts erover vertelde en hoe ze zich gedraagt. Gun mensen ook eens het voordeel van de twijfel door eens wat anders te proberen en wellicht een soft spot te raken. Maar enfin, daarover raken wij het niet eens en Waku zal zelf moeten voelen welk pad voor hem en hen het beste is.
Nieuwe ontwikkelingen. Hebben het nogmaals over gehad op aandringen van mij en volgens haar heeft seks gewoon geen prioriteit meer en kan ze prima zonder af.
Als we het doen voelt het lichamelijk fijn, dus daar ligt het niet aan, maar Netflix en een reep chocola zijn ook fijn. Intimiteit en huidcontact in de vorm van knuffelen en tegen elkaar aanliggen werkt voldoende en triggert eigenlijk zelden tot nooit meer de behoefte aan seks.
Ze wil mij niet tekort doen of de relatie in gevaar brengen maar vanuit haarzelf zou ze niet missen als we het (haar woorden) twee keer per jaar deden of helemaal niet.
Positief is dat ze aangeeft er zelf wat mee te willen en er ook wel mee worstelt. Ze is naar de huisarts geweest en moet nu naar de seksuoloog toe in het UMC. Eerst individueel dus.Blijkbaar speelt dit probleem al jaren en komt daar voor een deel haar gedrag vandaan. Doordat ik passie, enthousiasme en initiatief verwacht doelt zij zich onder druk gezet om te presteren in een aspect van de relatie waar ze eigenlijk helemaal geen zin in heeft/had. Het negatieve gedrag was kennelijk een poging om mij af te remmen en interesse te temperen. Had liever dat ze dat gewoon gezegd had want ik heb die signalen nooit als zodanig kunnen interpreteren maar het e.e.a. is in ieder geval duidelijk nu.
Ben wel opgelucht maar het is een mixed bag qua emoties. Ene kant duidelijk zo, andere kant ook wel gevoelens van afwijzing en bezorgd want geen idee hoe vanuit hier verder. Heb wat moeite om naar haar toe nog affectie te tonen maar doe mijn best.
Ga er open minded in maar even tussen ons heb ik niet bijster vertrouwen in de seksuloog want die kan ook niet haar libido terugtoveren.
Waku, dat klinkt toch als een behoorlijke doorbraak. Ze heeft zich kwetsbaar opgesteld en is daar zelfs voor naar de huisarts geweest. En jij weet nu wat de achtergrond van haar gedrag is. In gesprek blijven en niet afwachten heeft dus wel degelijk gewerkt. Goed dat ze nu in behandeling gaat voor haar problemen. Binnen de seksuologie is er best wel wat mogelijk. Doorloop dit traject en kijk hoe dit verloopt. En maak onder goede begeleiding uiteindelijk ook afspraken.
Mocht het echt hierbij blijven (en ook dat kan en mag een uitkomst zijn) dan kunnen jullie onder begeleiding verder kijken.