Libido

Reactie op reacties

En nu maar hopen dat ik niets vergeet......

Allereerst wil ik zeggen dat ik jullie bijdrage in dit topic heel erg waardeer! Over het gaan naar een huisarts of seksuoloog: het zal wel enorm preuts zijn maar ik ga dat niet doen. Ik ken mijn huisarts vrij goed en ik zie me echt niet binnenkomen met zo'n verhaal. En een seksuoloog.....nah.....ik heb er vast een foute voorstelling bij maar bij de gedachte wil ik helemaal niet meer. En ik kan echt never nooit nu nog tegen mijn man gaan zeggen dat hij al die jaren voor Jan Snot zijn best heeft liggen doen. Noway. Ik denk dat dat de relatie pas echt om zeep helpt en dat is het me niet waard. Overigens weet hij natuurlijk best dat ik "geen hete" ben want daar praten we wel regelmatig over. Maar om nu nog te zeggen dat ik geen orgasme krijg,nee, dat kan ik hem niet aandoen.
Ik slik overigens geen pil, al niet meer sinds ons huwelijk want mijn man was toen al gesteriliseerd.
En ik heb wel eens middeltjes en pilletjes geprobeerd die je libido zouden verhogen...........nou, niet dus.
En omdat ik s avonds vaak heel erg moe ben (en dan heerlijk wil slapen inplaats van "dat gedoe en gefrunnik" eerst nog), probeer ik op zondagochtend meestal om me te ontspannen en het te laten gebeuren, zeg maar. O, dit moet voor jullie zo lullig klinken!
Maar ik kan er niets anders van maken.

Testosteronniveau

Toch jammer dat je niet naar de dokter durft. Sommige vrouwen hebben een te laag testosteronniveau en daardoor een verminderd libido. Dit kan verholpen worden door testosteronpleisters of -gel te gebruiken.

Als je dat zou laten onderzoeken zou je in ieder geval een dergelijke lichamelijke oorzaak kunnen uitsluiten. Dat hoeft je man niet eens te weten als je het niet wilt vertellen.

Momentje

ik heb geen idee wat jouw probleem is, dus ik weet niet of jouw man zich bedrogen zou hebben gevoeld als hij niet van jouw probleem had geweten.
Wat mijn man betreft, die gaat zich niet bedrogen voelen, want hij gaat het namelijk nooit horen.

Klaartje

Volgens mij doe je jezelf geweld aan en ik kan me niet voorstellen dat je dit 30, 40 jaar gaat volhouden. Ik herken 't wel in zoverre dat ik een erg laag libido heb maar zo nu en dan wel in vuur en vlam sta en dan ook echt kan genieten van sex. Tegen m'n zin in, alleen om de ander te plezieren, dat heb ik jaren geleden afgeschaft. Heb dat wel gedaan maar dat werkte averechts, m'n afkeer werd alleen maar groter. Misschien eens binnenlopen bij een andere arts, in een andere plaat, desnoods met een gezellige nickname. Je betaalt dat consult dan wel contant maar win deskundige informatie in. Kun je daarna alsnog beslissen of je daar iets mee kunt/wilt.

Nog wat

Je stelt in je eerste posting 1 vraag: herkent iemand dit? Waarom wil je dit weten? Om te weten of jij uniek bent of om misschien toch ergens iets iemand te vinden die misschien etc.
Nog een linkje http://www.asexuality.org/du/

Klaartje

Maar dan lieg je toch tegen je man? Eigenlijk is het toch precies hetzelfde als iemand die vreemdgaat? Ook al zal hij er niet achter komen, je ondermijnt wel je relatie. Er word hier zo veel over vertrouwen gesproken op het forum, maar jij vertrouwd dus niet op de liefde van je man.
Mijn probleem is dat ik geen seks met mijn man wil, ik kan het momenteel niet opbrengen omdat ik redelijk met mezelf in de knoop zit, af en toe komt het er wel van en dan geniet ik er ook van.

Nog even dit

Mijn reactie is niet als aangebrand bedoelt, vraag me gewoon af hoe je er mee omgaat, ik vind het namelijk ontzettend moeilijk. In het begin wist mijn man van niks en ik vond dat echt niet leuk, voelde me ontzettend schuldig.

Momentje

Quote: Maar dan lieg je toch tegen je man? Eigenlijk is het toch precies hetzelfde als iemand die vreemdgaat? Ook al zal hij er niet achter komen, je ondermijnt wel je relatie. Er word hier zo veel over vertrouwen gesproken op het forum, maar jij vertrouwd dus niet op de liefde van je man.

Dit vind ik een onzinnige stelling en ik ben het daar dus helemaal niet mee eens. De moraalridder uithangen door nu te stellen dat ik lieg en dat dit net zo erg is als vreemdgaan, nee, ik ga me dat echt niet laten aanpraten. Ik hou van mijn man, heel veel. Zolang ik hem ken, heb ik dit al en als ik zo nodig eerlijk had willen zijn, had ik dat 12 geleden moeten zijn. NU zou ik hem zoveel verdriet doen en waarom? Verandert er dan iets? Gaat het dan beter? Kan ik dat opeens wel een hete meid zijn? Of verziekt het mijn relatie, wordt mijn man vreselijk onzeker en voelt hij zich enorm voor lul staan of zwaar besodemieterd? Ik denk het laatste! En dát, mijn beste "Momentje",ga ik die lieve schat dus écht niet aandoen. Ik ben 41, ik heb seks sinds mijn 17e, heb er nooit wat aangevonden en ik ben nog steeds gelukkig.
De enige reden dat ik dit topic startte, is dat ik me afvroeg of dit vaker voorkomt. Het is niet echt iets dat je bespreekt bij de koffie, ik denk dat niet veel vrouwen/mannen het zomaar toegeven. Ik heb dus niet met dit topic de bedoeling om mensen als jij op me los te laten die me gaan vertellen hoe slecht ik ben, want dan ben ik hier gauw klaar.
Veel succes met jezelf.

Momentje 2

Mijn eerste reactie was al gepost en dus las ik deze reactie van je te laat. Ik heb hem wél slecht opgevat, zoals je in mijn reactie leest. Maar sorry voor de scherpte daarin, wij liggen elkaar duidelijk niet en je zult het vast niet kwaad bedoelen.

Nee

Ik bedoelde het niet kwaad.Weet niet of je er al geweest bent, maar misschien heb je wat aan de site die eerder in dit draadje door een ander gemoemd is.

Ja, daar heb ik even gekeken. Maar daar vind ik niets, behalve mensen die een gruwelijke hekel hebben aan seks en er niet toe in staat lijken te zijn.
En gek genoeg is dat het ook niet. Gisteren hebben we gevrijd en dan voelt de intimiteit heel prettig, het feit dat ik hem dat kan geven, de liefde die ik dan tussen ons voel en ik was gewoon eens niet zo heel erg moe. Ik ben alleen niet zo geil dat ik er klaar van kom of er heel veel behoefte aan heb. Maar volgens mij is dat toch wat anders dan op dat forum.

Sjonge

wat wordt er uitgegaan van de eigen ideeën over normaal. Als je niet 2-3 x in de week zin hebt in sex (da's toch het gemiddelde?) dan moet je maar eens naar de dokter en misschien moet je wel testosteron gaan gebruiken?!
Er zijn ook mensen die 3 x per dag willen, veel testosteron blijkbaar. Moeten die dan aan de remmers? Allemaal eenheidsworst, allemaal normaal?
Klaartje, trek je er niets van aan. Jij hebt een laag oftewel bijna afwezig libido. Zo zijn er wel meer en dat zou best aan minder testosteron kunnen liggen en dat hoort dan bij jou. Als jij daar met je man een vorm voor kunt vinden dan laat je je toch niet in die ideeën duwen over wat -normaal- is? Je bent geen sporter die prestaties moet halen en daarom het tekort aan eigen testosteron maar fijn even gaat aanvullen!

Anty

Ik vind je reactie heel verfrissend, dank je wel!

Ja maar lentebriesje

ik weet wel dat Klaartje niet wil weten of zij normaal is, ik geef reactie op de mensen die haar mate van zin in sex als -niet normaal- bestempelen en vinden dat ze naar de dokter moet.
Als relaties stuklopen op verschil in libido, dan ligt dat aan de relatie en niet aan dat verschil. Aan het niet een vorm daarvoor kunnen vinden. Want mensen kunnen verschillen in van alles, van libido tot omgaan met geld tot ideeën over opvoeding tot woonwensen en noem maar op. Relaties, dat is nou juist een vorm vinden voor de verschillen zonder die verschillen te ontkennen of met medicijnen (want jij bent niet normaal)weg te willen poetsen. En als dat echt een onoverkomelijk probleem is dan houdt het een beetje op.

L of l

nog even iets zeggen over de opmerkingen dat het logisch is dat als je nog nooit een orgasme hebt gehad je op den duur baalt van sex. Dat vind ik echt onzin, net als de vergelijking dat je ook geen appeltaarten blijft bakken als je hem nooit op mag eten.
Ik doe allebei wel namelijk. Nou, ik heb wel eens orgasmes, soms. Maar heel bijzonder vind ik het niet en jahoor, het zijn heus echte. Dat iemand anders zich dat niet kan voorstellen dat ligt niet aan mij maar aan gebrek aan inlevingsvermogen.
Net zoals ik taart ook niet zo heel bijzonder vind, dat kan ik makkelijk overslaan. Maar ik bak ze wel! en met veel plezier omdat ik weet dat man en kinders daar erg van genieten, daarom vind ik het bakken dan ook weer leuk. Net als met de sex. Onze vorm gaat uit van genot geven, hij klaarkomen en ik een lekkere rugmassage ofzo.
Voor sex en taarten heb je geen Libido nodig, dat gaat prima met Liefde.

Anty

Wat fijn dat het in jouw relatie zo goed gaat. Jij hebt blijkbaar veel over voor jouw partner, en andersom is dat ook zo. Maar dat is in veel relaties anders. Wanneer het verschil in libido grote vormen aanneemt, kan het degene die "tekort komt" echt parten gaan spelen. Misschien kun jij je dat dan weer niet voorstellen, maar het is echt zo.

Zelf merk ik dat ik onrustig word, prikkelbaar enzo. En natuurlijk kan ik dan zelf de druk van de ketel halen, maar ik snak op zulke momenten naar een bloot mannenlichaam. Want ik wil het helemaal. Als die "honger dan weer is gestild", kan ik er weer even tegen. En ik kan voor mijn partner een week overbruggen, of zelfs twee, maar langer moet het gewoon echt niet gaan duren. Het maakt mij doodongelukkig!

Groetjes,
Toosje

Toosje

Ja dat geloof ik best hoor. Ik heb dat dan niet zo met sex maar ik kan soms echt snakken naar andere dingen zoals even rust en stilte en alleen mezelf, goed boek en iedereen even gewoon wég. Hè hè dan kan ik weer even ademhalen, anders draai ik echt door. En dat kan een heel heftig noodzakelijk gevoel zijn dus dat snakgevoel ken ik wel. En daar word ik dan weer in tegemoet gekomen als het nodig is ook al voelt mijn partner DIE nood niet.
In mijn idee is de bedoeling van relaties dat je in al dat soort dingen niet van nature hetzelfde bent maar de bestaande verschillen weet te overbruggen. Dus als mijn man snakt dan is er sex en dat is geen opoffering want dat komt bij mij dan niet uit Libido maar wel uit Liefde. (O, zo lijkt het of het alleen alleen gebeurt als hij bijna knapt maar zo zit het nou ook weer niet)
En ja als dat overbruggen op wat voor gebied ook niet lukt dan wordt het erg moeilijk voor de relatie.
Jouw manier om met de verschillen om te gaan is vreemdgaan (toch?). Dat kan in jouw relatie best een goede overbruggingsoplossing zijn dat weet ik niet. Maar hoe zou je het vinden als tegen jou werd gezegd dat jouw sexdrive niet klopt en dat je maar eens met de huisarts moet gaan praten en dat je dan misschien wel remmers kunt krijgen?! Jij bent toch ook die je bent met alles erop en eraan?

Libidoremmers

Zou dat de oplossing zijn voor Toosje?

Alle gekheid op een stokje, ik vind het soms lastig om een hoog libido te hebben. Dat maakt de drang naar vreemdgaan om de seks groter dan voor iemand die weinig seksuele behoeftes heeft. Ik merk dan ook dat de getrouwde minnaars die ik heb gehad allemaal een prima relatie hadden, maar dat het gebrek aan seks hen er toch toe aanzet vreemd te gaan. Als je een laag libido hebt, is het in dat geval toch "makkelijker" om trouw te blijven. En dan doel ik op de one night stands en niet op verliefdheden buiten de relatie.

Anty vraagt trouwens: "Hoe zou jij het vinden als tegen jou werd gezegd dat jouw sexdrive niet klopt?" Dat is in het verleden hier op het forum vaak genoeg tegen mij gezegd. Dat ik seksverslaafd zou zijn enzo. Dat leg ik naast mij neer. Het forum is een prima spiegel, maar ik moet ook nog gewoon zelf nadenken en een mening over mijzelf vormen!

Groetjes,
Toosje

Hoog en laag

Naast je neerleggen van dat soort uitspraken is een goed idee en ik denk dat Klaartje dat ook kan doen, die hoeft ook niet naar de dokter om aan zichzelf te laten sleutelen met medicijnen. Je bent zo je bent en als dat verschilt tussen partners dan moet je daar een vorm voor vinden en kan dat niet dan gaat de relatie niet. En wie van de twee zou er dan aan de medicijnen moeten, degenen die het dichtste bij -normaal- zit en dus -gelijk- heeft? Ziet er slecht voor je uit Toosje .
Jij zet een laag libido van de ene partner gelijk aan gebrek aan sex voor de andere partner maar dat zijn verschillende dingen. Weet je nog, die andere L. Het zit hem toch allemaal niet in het libido maar hoe je er beiden mee omgaat. Mijn libido is lager dat dat van mijn partner en hoeveel lager weet ik niet want daar kom ik niet aan toe om dat te weten. Misschien kan ik echt wel zonder en misschien op een bepaald moment toch niet.

Anty

Quote: Misschien kan ik echt wel zonder en misschien op een bepaald moment toch niet.

Precies. Ik weet dat ook niet. Ooit hadden wij in de relatie een forse crisis en werd daardoor nauwelijks gevrijd. En toen miste ik het dus wel degelijk! Maar dan het samenzijn, de intimiteit, en de warmte.