Geen seks meer in lange relatie.
Ik ben hier nieuw en omdat ik zag dat het onderwerp hier al vaker is aangesneden wil ik ook graag anoniem mijn verhaal kwijt. Mijn vrouw en ik zijn al ruim 30 jaar samen, we hebben 2 kinderen, 15 en 18 jaar oud. Beiden nog thuis.
Ons seksleven stelt niets meer voor, het is nooit goed geweest, daar kon ik op zich best mee leven, maar de laatste 5 jaar doen we het nooit meer. Ik merk dat ik soms zeer gefrustreerd ben en heel graag seks wil, maar steeds opnieuw afgewezen worden zorgt er voor dat ik niet meer aandring. Uiteraard hebben we er al over gepraat, maar zij heeft gewoon de behoefte niet...en natuurlijk wil ik haar niet dwingen. Maar het wordt mij echt te veel soms, ook omdat ik de laatste tijd ontdek dat ik veel meer wil experimenteren dan ooit denkbaar is geweest met mijn vrouw. We kwamen al niet verdere dan een kwartier recht op en neer, nu is zelfs dat er niet meer.
Ik ben gefrustreerd, doe vaak aan handwerk, maar ik mis een vrouwenlichaam om eens mee te vrijen. Vreemdgaan wil ik natuurlijk niet, maar de verleiding is wel eens groot om buiten de deur te gaan eten...ben in ieder geval nu een keer mijn verhaal kwijt, er zijn hier vast mensen die het herkennen...
Vijf jaar is erg lang en “ik heb gewoon geen behoefte meer” kan wel zo zijn, maar als je als partner die nog wel behoefte heeft keer op keer wordt afgewezen is dat wel heel pijnlijk.
Natuurlijk hang je na 30 jaar samen niet meer in de kroonluchters (nou ja sommige mensen vast wel maar de meeste niet). Maar helemaal niet, terwijl één van de twee het echt mist en er last van heeft is een relatieprobleem. Bespreek het ook zo met je vrouw: hoewel je haar niet wilt dwingen (natuurlijk niet) mis je de seks met haar en de intimiteit. Vraag haar om samen in therapie te gaan.
Wil ze dat niet, dan kun je haar zeggen dat je niet weet of je dit volhoudt.
Persoonlijk herken ik het niet. Wij zijn ook dertig jaar samen, en hoewel ik ook zelden spontaan zin heb “maak” ik dan zin en achteraf ben ik blij.
Ja ik vind dat niet kunnen. Gen behoefte hebben en het dus 5 jaar niet doen. Vraag eens wat ze doet als jij zegt geen behoefte meer te hebben aan vakantie? Gaat ze dan met een vriendin? Moet jij dan ook maar met een ander? Misschien valt het kwartje?
Natuurlijk hebben wij er al heel veel over gepraat. En ze heeft wel begrip voor mij, beloofd dan om soms een keer zin te maken, uiteindelijk is dat dan misschien 2 keer per jaar, en zij neemt dan nauwelijks initiatief. Het is duidelijk dat ik veel meer wil, dan zij ooit kan geven. Alsof ik een soort van ontwaakt ben de laatste tijd. Maar bij haar weggaan is geen optie....
Nou wat maakt het uit dat zij geen initiatief neemt? Eens per maand neem jij initiatief. Vertel haar dat. Dat kan zij zich daar op in stellen.
Natuurlijk hebben wij er al heel veel over gepraat. En ze heeft wel begrip voor mij, beloofd dan om soms een keer zin te maken, uiteindelijk is dat dan misschien 2 keer per jaar, en zij neemt dan nauwelijks initiatief. Het is duidelijk dat ik veel meer wil, dan zij ooit kan geven. Alsof ik een soort van ontwaakt ben de laatste tijd. Maar bij haar weggaan is geen optie....
Aiden schreef op 01-06-2022 om 18:18:
Nou wat maakt het uit dat zij geen initiatief neemt? Eens per maand neem jij initiatief. Vertel haar dat. Dat kan zij zich daar op in stellen.
Dat hebben we echt allemaal besproken, ze wil echt wel tijdens zo'n gesprek. Maar daarna gaat het weer slechter. Als ik aandring geeft ze wel toe. Maar moetje dat altijd willen? Ik niet meer.
Aiden schreef op 01-06-2022 om 18:18:
Nou wat maakt het uit dat zij geen initiatief neemt? Eens per maand neem jij initiatief. Vertel haar dat. Dat kan zij zich daar op in stellen.
hoe bedoel je? Dat zij dan in de zeester stand kan gaan liggen? Het probleem zit toch veel dieper. Is toch ook niet leuk om te gaan vrijen met iemand die het als verplicht nummer doet. Ik vind dat ze het niet kan maken er maar bij te laten zitten omdat ze 'geen zin heeft''. Daar moet ze iets aan doen (of hij als het aan zijn minnaarschap zou liggen). Maar dan denk ik eerder aan naar een seksuoloog of therapeut.
ik bedoel dat ze natuurlijk wel lief is en zo, ze zoent mij, streelt mij, maar daar blijft het bij. Ze ligt op haar rug, laat het een beetje gebeuren terwijl ik mijn ding doe, snap je? Dat is het , meer gaat het niet worden, daar is ze zelf altijd duidelijk in geweest. En als ik aandring dan 'mag' ik misschien wel 2 keer per maand. Maar je begrijpt misschien dat ik niet meer zo nodig hoef, uitgezonderd een enkele keer. Zij neemt nooit initiatief. Verder kunnen we best knuffelen en af en toe een zoen uitdelen, we zijn prima met elkaar, zitten samen op de bank, tegen elkaar aan enzo...maar zodra ik meer wil houdt ze dat af. Sorry dat ik zo expliciet ben, maar het is nu wel duidelijk denk ik.
Je verwacht nu wel het onmogelijke, namelijk dat ze ook nog eens zin heeft. Die heeft ze niet. Dat ze spontaan initiatief neemt. Waarom zou ze? Ze heeft geen zin.
Wat daar ook de reden van is. Dat kan van alles zijn: overgang, sleur, ze heeft er sowieso nooit veel aan gevonden, er zijn andere dingen in haar leven die niet lekker lopen….maar dit is het resultaat.
Ik lees dat je spannende seks wil met een vrouw die dat ook nog eens zelf heel graag wil. Dat is niet realistisch zoals de situatie nu is. Dingen die verder gaan dan met je vrouw ooit heeft gekund, zeg je. Kans lijkt me klein dat dit gaat gebeuren.
Ik raad écht aan om naar een seksuoloog te gaan. Want dit houd jij niet vol en voor haar is dit ook geen fijne situatie.
maar dat verwacht ik juist helemaal niet meer, als ik spannende seks wil dan zal dat iemand anders zijn, zij gaat mij dat niet geven. Zo als alles in het leven, is ook dit een keuze die ik zelf moet maken. Nu ik het allemaal zo opschrijf en terug lees denk ik niet dat ik zo nog 6 jaar door wil gaan. Ik kan misschien nog een jaar of 7 echt intense seks gaaan beleven, wil ik dat opgeven? Ik weet het niet.
Marc1969 schreef op 01-06-2022 om 21:21:
maar dat verwacht ik juist helemaal niet meer, als ik spannende seks wil dan zal dat iemand anders zijn, zij gaat mij dat niet geven. Zo als alles in het leven, is ook dit een keuze die ik zelf moet maken. Nu ik het allemaal zo opschrijf en terug lees denk ik niet dat ik zo nog 6 jaar door wil gaan. Ik kan misschien nog een jaar of 7 echt intense seks gaaan beleven, wil ik dat opgeven? Ik weet het niet.
Volgens mij heb je in je hart allang besloten. Maar kun je het nog niet aan jezelf toegeven omdat je me een fatsoenlijke vent lijkt die houdt van zijn vrouw.
Moeilijk. Zeker omdat die spannende seks met een andere vrouw ook niet gegarandeerd is.
Ik denk dat je dat misschien wel goed ziet. Maar dat maakt het zeker niet makkelijk. De vrouwen liggen niet voor het oprapen, en zomaar de eerste de beste dat past niet bij mij. Vreemd gaan, ik weet niet of ik dat kan...
Maar weet je ook wat er misgaat, waarom is jullie seks nooit goed geweest?
Ligt dat primair bij haar of aan jullie combinatie? Denk je aan een oorzaak die niet op te lossen is met hulp?
Ik neem aan dat jullie de geijkte manieren geprobeerd hebben? Gaat het niet beter als jullie de tijd nemen, met zijn 2en zijn?
Hier heel tevreden over seksleven maar ik merk wel dat ik (vrouw) vaak behoorlijk wat tijd nodig heb om (of liever gezegd af) te schakelen en het helpt zeker niet dat er praktisch altijd een kind ergens in de buurt is.
En verder zou ik niet te snel de moed opgeven. (Als jullie tenminste dit beiden willen)
Ik vind onze seks zeker super spannend en intens maar dat is het echt niet altijd geweest. Meestal wel, eerlijk gezegd, maar er waren ook periodes dat er wel wat sleur ontstond etc. Lijkt me normaal.
Wil maar zeggen dat dat helemaal goed is gekomen.
Maar jullie seks is nooit goed geweest, dat stemt wel wat pessimistischer. Maar het kan ook simpelweg zijn dat jullie nog niet gevonden hebben wat werkt voor haar.
Het ligt primai aan haar, zij heeft nooit een hoog libido gehad en heeft nooit verder willen gaan dan recht op en neer neuken. Ik heb daar mee leren omgaan, maar de laatste jaren lukt dat niet meer, omdat er nauwelijks nog seks is en mijn behoefte lijkt steeds groter te worden. Ik ontwaak, zij slaapt steeds dieper, dat is wel een mooie omschrijving. Omdat ik heb geleerd te waarderen wat er wel is, hou ik nog steeds van haar. Maar de behoefte aan seks begint mij op te breken...