Geen seks meer in lange relatie.
Ik ben hier nieuw en omdat ik zag dat het onderwerp hier al vaker is aangesneden wil ik ook graag anoniem mijn verhaal kwijt. Mijn vrouw en ik zijn al ruim 30 jaar samen, we hebben 2 kinderen, 15 en 18 jaar oud. Beiden nog thuis.
Ons seksleven stelt niets meer voor, het is nooit goed geweest, daar kon ik op zich best mee leven, maar de laatste 5 jaar doen we het nooit meer. Ik merk dat ik soms zeer gefrustreerd ben en heel graag seks wil, maar steeds opnieuw afgewezen worden zorgt er voor dat ik niet meer aandring. Uiteraard hebben we er al over gepraat, maar zij heeft gewoon de behoefte niet...en natuurlijk wil ik haar niet dwingen. Maar het wordt mij echt te veel soms, ook omdat ik de laatste tijd ontdek dat ik veel meer wil experimenteren dan ooit denkbaar is geweest met mijn vrouw. We kwamen al niet verdere dan een kwartier recht op en neer, nu is zelfs dat er niet meer.
Ik ben gefrustreerd, doe vaak aan handwerk, maar ik mis een vrouwenlichaam om eens mee te vrijen. Vreemdgaan wil ik natuurlijk niet, maar de verleiding is wel eens groot om buiten de deur te gaan eten...ben in ieder geval nu een keer mijn verhaal kwijt, er zijn hier vast mensen die het herkennen...
En als je toestemming aan haar vraagt om dit elders te gaan zoeken? Persoonlijk zou ik dat liever hebben dan van niks weten.
Ja dat overweeg ik ook. Ze zal mij dat zeker wel gunnen. Maar of ze dat ook aan kan...
Marc, lastig als het sexueel niet loopt zoals jullie beiden willen. En verder jullie heel happy zijn. Dat is ook veel waard want de perfecte relatie, bestaat die?
Mijn advies is in ieder geval: ga niet vreemd. Daarmee bedoel ik: doe het niet stiekem! Zeg het eerlijk en maak het bespreekbaar. Want vreemdgaan zal je relatie volledig verpesten bij uitkomst (het liegen en stiekem doen is erger dan sex met ander - been there). Dan ben je alsnog straks zonder haar.
Ik snap je helemaal met het voelen van een moetje. Niet leuk. Je wil je begeerd voelen. Voor jou hoort sex er dan bij. Ik denk dat je bedoeld: klaarkomen?. Voor mij (en veel vrouwen) is intimiteit ook geslaagd zonder daadwerkelijk klaarkomen. Hou die intimiteit er zeker in en dan bedoel ik: zeg op.die bank met knuffelen dat je geen klaarkomsex wil en masseer elkaar lang. Vraag om aanrakingen maar duw niet naar recht toe recht aan klaarkomsex. Doorbreken van het patroon. Misschien vindt jouw vrouw dat wel heel leuk?
Hoe vaak wil jij sex? En wat zou je dan graag willen van je vrouw? Het schijnt dat als partners gepland sex hebben, er wel behoefte kan ontstaan. Dus misschien toch wel 1x per maand (?) Zin maken én afwisseling in standjes ook gewoon bespreken en doen? Laat haar keer alles bepalen. Dan jij een keer.
Een sexuloog kan vast wel meer en betere tips geven.
Marc1969 schreef op 01-06-2022 om 23:09:
Ja dat overweeg ik ook. Ze zal mij dat zeker wel gunnen. Maar of ze dat ook aan kan...
Ja en de vraag is of jullie relatie het aankan natuurlijk. Want als jij seks met iemand anders gaat hebben is de stap naar verliefd worden op iemand anders niet zo groot.
je zegt dat je het al 5 jaar niet meer doet maar ook dat je denkt dat ze best naar 1 of 2x per maand wil. Nou wat let je? Kijk eens of dat voldoende is voor jou tenzij het als een soort verkrachting gaat maar daar moet je dan over praten.
Tja, als een kwartier op en neer alles is wat je te bieden hebt dan snap ik best dat je vrouw geen zin meer heeft.
Pippeltje schreef op 02-06-2022 om 20:00:
Tja, als een kwartier op en neer alles is wat je te bieden hebt dan snap ik best dat je vrouw geen zin meer heeft.
Volgens mij schrijft TO ergens dat dit is wat zijn vrouw wil. Dat ze niet verder komt dan op en neer sex en dat hij zich daar bij neer heeft gelegd.
Ik denk dat dit stel al veel en veel eerder hulp had moeten zoeken. Het is heel verdrietig, een huwelijk is meer dan naast elkaar leven als broer en zus. Met de tips als Ana Cara kun je wel wat maar ik vraag me af of het niet al te laat is...
Ik hoop oprecht dat deze vrouw dat wil, hulp zoeken. Natuurlijk horen we het nu alleen van de kant van TO maar ik merk dat ik niet goed begrijp dat je dit als vrouw maar laat gebeuren. Echt niet, ik vind het ook een vorm van egoïsme. Natuurlijk snap ik dat mensen traumatische ervaringen kunnen hebben maar lang niet iedereen die geen sex wil heeft een traumatische ervaring.
Persoonlijk zou ik het vreselijk vinden als mijn man vreemd ging, ook als ik het weet. Dan gooi je volgens mij je huwelijk weg. Als je dat als vrouw goed vindt...en zeker met de reden "als ik maar geen sex hoef te hebben" pfff nou dan kun je maar beter uit elkaar gaan. Erg zwart/wit maar in dit geval kan ik het niet anders zien.
Wat een getob toch soms die huwelijken 
Anna Cara, bedankt voor je reactie. Vreemdgaan is ook een grote stap die ik niet zomaar neem. Ik overweeg om dat met haar te bespreken. Seks zonder klaarkomen is ook prima voor mij, klaarkomen kan ik zelf wel. Maar ze wil niet vrijen, wel knuffelen, maar zeker niet bloot. Hoe vaak ik wil..tja...ik zou al heel blij zijn met 1 of 2 keer per maand. Maar dan wel dat zij ook wil , er ook van geniet. Niet alleen maar omdat het moet. Zoals ik al eerder zei, als ik aandring weigert ze niet, maar dat is echt niet meer leuk. Ze doet het dan voor mij...daarmee heb jij ook antwoord Aiden...als ik wil dan kan ik seks hebben met haar..
Pipeltje,misschien moet jij even terug lezen, ik heb juist veel meer te bieden, alleen wil zij dat niet.
Maar vindt zij het zelf dan geen probleem? Ik snap ook wel: als je geen zin hebt, heb je geen zin. Ik bedoel als je geen chocola lust, koop je geen chocola zeg maar. Maar hier heeft ze te maken met haar partner. Ik begrijp de mensen niet die in een partner relatie zich dan niet bekommeren om de ander en er iets aan willen doen. Maar goed ik ken het probleem ook alleen maar van de kant van de partner die wel meer wil en een ander die niet meer reageert.
Lexus schreef op 03-06-2022 om 10:25:
Maar vindt zij het zelf dan geen probleem? Ik snap ook wel: als je geen zin hebt, heb je geen zin. Ik bedoel als je geen chocola lust, koop je geen chocola zeg maar. Maar hier heeft ze te maken met haar partner. Ik begrijp de mensen niet die in een partner relatie zich dan niet bekommeren om de ander en er iets aan willen doen. Maar goed ik ken het probleem ook alleen maar van de kant van de partner die wel meer wil en een ander die niet meer reageert.
Ik weet natuurlijk niet of er ook een lichamelijke reden is waarom de vrouw van Marc1969 geen zin heeft. Maar zelf zou ik me wel rot voelen als ik mijn partner steeds zou afwijzen en echt samen willen zoeken naar een oplossing waarin we ons allebei konden vinden.
Het lijkt me ontzettend moeilijk voor je Marc. En ik vind dat je vrouw hier wel wat te verwijten valt. In die zin dat ze de bal volledig bij jou neer lijkt te leggen. Terwijl dit volgens mij valt in de categorie relatieproblemen, wat inhoudt dat het een probleem van jullie samen is. Ik zou therapie proberen, en dan niet noodzakelijk seksuele therapie, maar relatietherapie. Ik heb zelf goede ervaringen met EFT (emotionally focusses therapy). Die helpt je zien in welk kringetje jullie als stel steeds ronddraaien en hoe je daar uit kunt komen door echt naar elkaar te luisteren. In deze therapie bouw je (weer) vertrouwen in elkaar op, en dat is naar mijn idee toch echt de basis voor goede seks (en een goede relatie).
Ik roer toch even een punt aan dat nog niet aan bod is gekomen. Kan het zijn dat er bij je vrouw sprake is van een trauma? Je hoort toch eigenlijk nooit dat de seks vanaf het begin niet goed was. In de prille verliefdheid moet het toch nog lukken om de vonken eraf te laten vliegen. Als dat echt nooit is geweest, zou (seksueel) trauma de oorzaak kunnen zijn. Veel vrouwen durven dat zelfs niet tegen hun partner te zeggen. En na zoveel jaar samen kan ik me ook wel voorstellen dat alsnog vertellen al helemaal lastig is. Hoe goed jullie relatie samen verder ook is. Ik zou zelf als partner willen weten hoe het komt, want anders zou ik heel erg aan mijzelf en mijn eigen aantrekkelijkheid voor de ander gaan twijfelen. En dat komt je relatie ook niet ten goede.
Dus dat zou mijn advies zijn. Zorg dat jullie in therapie gaan en zie erachter te komen wat er mis is. Pas als je weet wat het probleem is kun je op zoek naar een oplossing. En als blijkt dat het 'gewoon zo is', wat natuurlijk kan, dan nog zul je samen op zoek moeten naar een oplossing. En dat is niet zo af en toe 'erop en erover' mogen. Wat dan wel, dat weet ik niet. Misschien af en toe naar een prostituee of een escortdame? Ik zou er in ieder geval niet voor kiezen om een andere relatie aan te gaan, FWB lijkt me een veel te groot risico voor je huwelijk omdat dan al gauw gevoelens om de hoek komen kijken. Hou het dan puur bij de seks buiten de deur. Maar wel in overleg met en met toestemming van je vrouw natuurlijk!
Erg fijn dat err zoveel reacties komen op mijn probleem. In het algemeen is de mening dat er iets aan de hand moet zijn met mijn vrouw. Trauma o.id. therapie is ook een veel gehoord voorstel. Ze heeft geen trauma, seksueel passen we gewoon niet bij elkaar. Ik heb daar mee leren leven, maar nu er al lange tijd niets meer is en ik steeds meer wil, krijg ik het daar nu moeilijk mee. Ze is gewoon preuts, kan en wil zich niet verder geven dan ze nu doet op mijn aandringen. Dat is denk ik moeilijk te begrijpen, maar zo is ze gewoon, neuken en zoenen af en toe omdat ik het wil, vind ze prima, ziet ze als haar plicht. Af en toe is 2 keer per jaar, tenzij ik aandring op meer. Even heel plat, dat is dus een kwartier maximaal, zoenen, strelen, neuken en klaar. Ik kom klaar, help haar aan een orgasme met een vinger terwijl we neuken, en dat is het. Daar gaat geen therapie iets aan veranderen. Take it or leave it, zoiets.
Jonagold schreef op 03-06-2022 om 12:55:
Het lijkt me ontzettend moeilijk voor je Marc. En ik vind dat je vrouw hier wel wat te verwijten valt. In die zin dat ze de bal volledig bij jou neer lijkt te leggen. Terwijl dit volgens mij valt in de categorie relatieproblemen, wat inhoudt dat het een probleem van jullie samen is. Ik zou therapie proberen, en dan niet noodzakelijk seksuele therapie, maar relatietherapie. Ik heb zelf goede ervaringen met EFT (emotionally focusses therapy). Die helpt je zien in welk kringetje jullie als stel steeds ronddraaien en hoe je daar uit kunt komen door echt naar elkaar te luisteren. In deze therapie bouw je (weer) vertrouwen in elkaar op, en dat is naar mijn idee toch echt de basis voor goede seks (en een goede relatie).
Ik roer toch even een punt aan dat nog niet aan bod is gekomen. Kan het zijn dat er bij je vrouw sprake is van een trauma? Je hoort toch eigenlijk nooit dat de seks vanaf het begin niet goed was. In de prille verliefdheid moet het toch nog lukken om de vonken eraf te laten vliegen. Als dat echt nooit is geweest, zou (seksueel) trauma de oorzaak kunnen zijn. Veel vrouwen durven dat zelfs niet tegen hun partner te zeggen. En na zoveel jaar samen kan ik me ook wel voorstellen dat alsnog vertellen al helemaal lastig is. Hoe goed jullie relatie samen verder ook is. Ik zou zelf als partner willen weten hoe het komt, want anders zou ik heel erg aan mijzelf en mijn eigen aantrekkelijkheid voor de ander gaan twijfelen. En dat komt je relatie ook niet ten goede.
Dus dat zou mijn advies zijn. Zorg dat jullie in therapie gaan en zie erachter te komen wat er mis is. Pas als je weet wat het probleem is kun je op zoek naar een oplossing. En als blijkt dat het 'gewoon zo is', wat natuurlijk kan, dan nog zul je samen op zoek moeten naar een oplossing. En dat is niet zo af en toe 'erop en erover' mogen. Wat dan wel, dat weet ik niet. Misschien af en toe naar een prostituee of een escortdame? Ik zou er in ieder geval niet voor kiezen om een andere relatie aan te gaan, FWB lijkt me een veel te groot risico voor je huwelijk omdat dan al gauw gevoelens om de hoek komen kijken. Hou het dan puur bij de seks buiten de deur. Maar wel in overleg met en met toestemming van je vrouw natuurlijk!
Moet er perse iets met haar mis zijn? Mensen kunnen toch gewoon niet meer willen dan recht toe recht aan? Ja de bal ligt volledig bij mij, zij geeft wat ze kan, maar dat is voor mij niet genoeg. Moet ik haar dwingen? Dat werkt niet. Ik kan nog zo geil zijn, zij is dat niet, punt. Verder is ze wel gewoon een fantastische vrouw, ontzettend lief voor mij en de kinderen. Gunt mij alles, ook goede sek. Maar zij kan dat niet geven.
Lexus schreef op 03-06-2022 om 10:25:
Maar vindt zij het zelf dan geen probleem? Ik snap ook wel: als je geen zin hebt, heb je geen zin. Ik bedoel als je geen chocola lust, koop je geen chocola zeg maar. Maar hier heeft ze te maken met haar partner. Ik begrijp de mensen niet die in een partner relatie zich dan niet bekommeren om de ander en er iets aan willen doen. Maar goed ik ken het probleem ook alleen maar van de kant van de partner die wel meer wil en een ander die niet meer reageert.
Ze vindt het wel een probleem. Maar zij kan dat niet veranderen. Voorbeeld, ze kan het niet opbrengen om mij te pijpen,vindt ze vies. Ze gaat niet op haar knieën zitten voor doggy neuken. Vindt ze raar en niet lief...we passen seksueel niet bij elkaar...
Natuurlijk kan dat, laag libido en/of geen zin. Ik weet ook dat er best veel dames zijn die pijpen niks vinden. Maar het komt volgens mij niet heel veel voor dat iemand er binnen een verder liefdevolle relatie zo'n afkeer van heeft. En al helemaal niet zonder duidelijke reden. Vandaar mijn vraag.
Ik denk nog steeds dat therapie wel zin heeft. Omdat jullie op een heel wezenlijk onderdeel van jullie relatie echt recht tegenovergestelde meningen/behoeften hebben. Je geeft zelf ook al aan (begrijpelijk) dat jij daar ontzettend veel last van hebt. Als het niet lukt om jullie behoeften op elkaar af te stemmen is het dus des te belangrijker om het wel samen eens te worden over hoe hiermee om te gaan. Dat lijkt me bij uitstek iets om met een therapeut erbij te bespreken omdat je beide partners zich hiermee ontzettend kwetsbaar moeten opstellen. En niet meer moeten toegeven dan ze eigenlijk willen. Jullie zullen elkaar hier echt in moeten vinden, en het risico lijkt mij levensgroot dat een van beiden of misschien wel allebei hier over jullie eigen grenzen gaan om elkaar maar niet kwijt te raken. En dan gebeurt dat uiteindelijk toch, omdat je elkaar dan verwijten gaat maken.
Heel veel sterkte.