Ziek zijn + dingen doen
Hallo
Ik zit met het volgende ‘probleem’ en zou daar graag zoveel mogelijk meningen over willen horen.
Ik ben al 2 weken ziek thuis, dus ik ga niet werken. Ik mag wel het huis verlaten van de arts. Nu vraag ik me af wat toelaatbaar is om te doen in een periode van langdurige ziekte, want het ziet er helaas naar uit dat mijn ziekte nog even kan duren.
Ik voel me bij om het even wat ik doe schuldig. Dat gaat heel ver. De arts zegt ‘ga af en toe eens wandelen’. Maar ik ben steeds als de dood om een collega tegen te komen.
Zelfs bij boodschappen doen voel ik me niet op mijn gemak. Ik kijk voortdurend om me heen om toch maar niemand bekend tegen te komen. Dit werkt heel erg op me.
Dit weekend was ik even!! (maximum 15 minuten) naar de opening van mijn nieuwe hobbyclub gegaan en daar was dus ook een collega. Ik voelde me slecht, had echt het gevoel dat ik me moest verantwoorden, maar ik wilde gewoon kort een frisse neus halen.
Ook als ik binnen in huis ben, voelt het fout om bijvoorbeeld tv te kijken of een wasje op te hangen.
Het komt wel voort uit mijn verleden, mijn moeder zei dan altijd ‘oh, je bent te ziek om naar school te gaan, maar je kan wel tv kijken, of een boek lezen,…’ .
Later was het dan mijn ex die zei ‘als je ziek bent zijn er 2 keuzes: 1) je gaat wél werken, of 2) je slaapt de hele dag.
Ik weet heus wel dat ik geen daguitstap moet gaan doen, of gezellig naar een museum met een vriendin. Zoiets zou ik ook echt nooit doen! Maar boodschappen doen moet toch kunnen?
Hoe zien jullie dit? Wat soort activiteiten zijn toegelaten zonder dat ik me schuldig moet voelen. Ik voel me namelijk ontzettend ongemakkelijk bij om het even wat ik doe.
Groetjes
Als je al twee weken ziek bent, zal je toch eens boodschappen moeten gaan halen, want je zult toch moeten eten.
Een ommetje maken is goed, kan ook bijdragen aan herstel.
Het ligt ook wel aan wat je hebt en of dat lichamelijk of psychisch is.
Daarnaast; soms ben je te moe om te werken. Dan hang je de was op en lig je daarna weer een uur te slapen. Dan ben je dus niet in staat om te werken.
dat ligt er echt aan wat de ziekte is en wat ze dus op het werk weten wat je hebt. Maar of je nu griep hebt of een burn out, een wandeling en boodschap is oke tenzij je die dag met spoed naar huis ging omdat je zo ziek was. Je staat niet in de kroeg en deelt geen feestfotos op Facebook. Dan is het toch goed. Of twijfel jij dat je ziek bent? Geniet er van als dat lukt zou ik zeggen. Thuis in rust doorbetaald krijgen en op de bank liggen met een serie en pizza zou ik me niet schuldig over voelen als jij jezelf recht aan kan kijken.
Het hangt ervan af wat voor ziekte je hebt. Als ik nog griep beweer te hebben en vervolgens genoeglijk met mijn kind in de stad ga shoppen, lijkt me dat niet oke.
Maar met mijn burnout ben ik op vakantie geweest en heb verder zoveel mogelijk dingen gedaan die me weer energie en moed gaven. Shoppen kostte in het begin teveel energie, later deed ik dat wel, ook een mooie wandeling met een vriendin/ spelletjes/ muziek ed heb ik veel gedaan.
En natuurlijk gaan de noodzakelijke dingen als boodschappen en huishouden/was gewoon door. Dus ook als ik griep heb, sleep ik me de trap op om die was op te hangen. Er is niemand anders die het doet en soms moet het gewoon.
Activiteiten binnenshuis of een boodschap doen moet natuurlijk kunnen. En het is ook echt afhankelijk van het soort ziekte. Maar ik zou buitenshuis goed bespreken met de arts en ook aangegeven aan je leidinggevende en collega's als je die spreekt (misschien heb je nog contact af en toe). Geef aan hoe het met je gaat en wat lastig voor jou is. En heel goed uitkijken met leuke activiteiten buiten de deur.
Izza schreef op 17-06-2024 om 16:05:
Activiteiten binnenshuis of een boodschap doen moet natuurlijk kunnen. En het is ook echt afhankelijk van het soort ziekte. Maar ik zou buitenshuis goed bespreken met de arts en ook aangegeven aan je leidinggevende en collega's als je die spreekt (misschien heb je nog contact af en toe). Geef aan hoe het met je gaat en wat lastig voor jou is. En heel goed uitkijken met leuke activiteiten buiten de deur.
Waarom dat laatste, Izza?
Buiten zijn is werken aan je herstel.
Zie het als trainen en je werk is de marathon lopen. Na een blessure kan je niet gelijk weer op hetzelfde tempo als daarvoor met alle training die je dan doet die marathon lopen. Dat bouw je in kleine stapjes weer op.
Een stapje is die boodschappen doen, een ander stapje, die opening. Dat jij daarna rust moet nemen laat al zien dat je dus nog niet toe bent aan die marathon lopen, ook niet langzamer dan je eerst deed.
Wat Fortuona al zegt het hangt af van wat er aan de hand is. Bij een Burn-out ga je andere dingen gewoon doen. Ik woonde zelfs naast mijn werk, kwam mijn collega's al tegen als ik op mijn sloffen naar de supermarkt ging. Maar het was ook heel duidelijk dat ik aan het verbouwen was, dat kon ik wel, maar voor mijn werk over iets nadenken kon ik maar heel beperkt en dus vond de bedrijfsarts dat ik thuis moest blijven.
Marianne76 schreef op 17-06-2024 om 16:07:
[..]
Waarom dat laatste, Izza?
ja, dat vraag ik me ook af. Hierdoor ga ik enorm twijfelen.
Mariet schreef op 17-06-2024 om 16:21:
[..]
ja, dat vraag ik me ook af. Hierdoor ga ik enorm twijfelen.
Gewoon niet op de bar dansen tijdens het ek met 1 bier in elke hand en een toeter in de mond.
Ik heb trouwens het CMV-Virus, vergelijkbaar met de ziekte van Pfeiffer (klierkoorts). En ook met een goeie griep (voortdurend koortsaanvallen, heel erg moe, spierpijn, buikpijn, draaierig, misselijk,...).
Izza schreef op 17-06-2024 om 16:05:
Activiteiten binnenshuis of een boodschap doen moet natuurlijk kunnen. En het is ook echt afhankelijk van het soort ziekte. Maar ik zou buitenshuis goed bespreken met de arts en ook aangegeven aan je leidinggevende en collega's als je die spreekt (misschien heb je nog contact af en toe). Geef aan hoe het met je gaat en wat lastig voor jou is. En heel goed uitkijken met leuke activiteiten buiten de deur.
Als de bedrijfsarts aangeeft dat je dat soort dingen kan, mag en misschien zelfs moet doen om je herstel te bevorderen hoef je natuurlijk helemaal niet uit te kijken. Dan is het je recht om dat te mogen doen.
Zelf zit ik ook zo in elkaar dat ik me er niet fijn bij voel om de deur uit te gaan na een ziekmelding. Is uiteraard ook afhankelijk van mijn klachten. Boodschappen halen zou ik dan ook meestal doen op tijden waarop collega's aan het werk zijn of iemand anders vragen dit te doen (in mijn geval partner). Ook zo met wandelen of fietsen of het moet zijn dat ik naar huisarts, fysio etc moet.
De arts geeft aan dat je het moet doen, dus dat "voordeel" heb je al.
Weten je collega's wat je hebt? Toen ik Pfeiffer had heb ik dat gewoon gezegd. Soms kwamen ze me wel eens tegen, dan wisten ze ervan. En heel vaak na een wandelingetje ging ik weer (uitgeteld) op de bank liggen. Ga dingen doen die je leuk vindt, zonder schuldgevoel, want jij kunt er niks aan doen dat je dit nu hebt.
Ysenda schreef op 17-06-2024 om 16:27:
[..]
Als de bedrijfsarts aangeeft dat je dat soort dingen kan, mag en misschien zelfs moet doen om je herstel te bevorderen hoef je natuurlijk helemaal niet uit te kijken. Dan is het je recht om dat te mogen doen.
De bedrijfsarts heeft het over een wandeling. Dat is natuurlijk wat anders dan leuke of gezellige activiteiten. Twijfels kan je gewoon overleggen met de arts toch? Maar ik zou wel voorzichtig zijn met dingen waar de arts niet over gesproken heeft. En dus open naar mijn leidinggevende en collega's. Ik ken namelijk wel iemand die even ergens ging kijken en daar gezien is. Was maar heel kort maar dat weet zo'n collega niet. Die kreeg dus wel een gesprek en waarschuwing. Door goede communicatie en afstemming kan je vervelende situaties voorkomen.
Weet je, mensen zien heel veel niet. Ze zien jou heel even ergens en denken dan 'oh, dat kan ze dus wel'. Maar ze zien niet dat je daarna de hele middag op bed/op de bank ligt. Nu zou ik dat met boodschappen niet hebben, want ook mensen die ziek zijn moeten eten, zeker als het langdurig is.
Als je kind nog klein zou zijn, zou je haar ook nog naar school moeten brengen en halen, en zwemles, sport etc. Dan lig je tussendoor voor pampus, maar dat zien mensen dan niet.
Overigens ben ik wel voor enige openheid over de aard van de ziekte en de duur van afwezigheid. Je hebt iets waardoor je heel moe bent. Daardoor kun je niet werken, maar het is niet zo dat je hondsberoerd op de bank ligt of boven de wc hangt. En je kunt wel iets, maar dat is heel beperkt. Jezelf in leven houden en je huishouden enigszins op orde houden is voor nu blijkbaar het maximale. Dan is dat zo.
Mariet woont in België, toch? Daar heb je geen bedrijfsartsen zoals bij ons. Daar volg je het advies van je behandelend arts.
