Verhuizen voor een relatie
Goedemiddag,
Ik heb een situatie waar ik mezelf in de weg mee zit.
De situatie ,
Ik ben jaren geleden uit elkaar gegaan met de moeder van me kind, Ze woont 7 KM van me vandaan in een andere plaats. We hebben geen co-ouderschap, ik heb me zoontje om het weekend en 2x door de weeks (1x slapen en 1 middag tot en met de avond).
Mijn nieuwe vriendin heeft een zoontje en heeft de zelfde regeling als ik (2x door de weeks en om het weekend met haar ex) we wonen een half uurtje van elkaar vandaan. We hadden de toekomst plannen om te gaan verhuizen naar het dorp waar ik woon maar haar ex geeft haar geen toestemming omdat er geen goede reden is voor de verhuizing,
Nu is het bedoeling dat ik na haar woonplaats toe verhuis maar ik heb het gevoel als ik die stap zet dat ik me zoontje voor mijn gevoel in de steek laat ook al veranderd er niks tussen mij en me zoontje. Alleen dat ik in plaats van 10 minuten dan 30 minuten bij hem weg woon.
Mijn gevoel zegt dat ik me zoontje in de steek laat of zit dat tussen me oren? Kent iemand het gevoel of heb ik dat alleen? Of weerspiegel ik me eigen gevoel omdat ik me eigen vader niet ken?
Dubio123 schreef op 16-01-2024 om 09:01:
[..]
Ik probeer het elke keer te parkeren maar het wordt steeds aangehaald door haar. Zulke dingen wil ik ook gewoon rustig aan, Dat is ook een angst dat als ik of zij gaan verhuizen en werkt niet. We hebben beide een kind en een huis is niet gemakkelijk te krijgen.
Oké, dit klinkt alsof je onder druk gezet wordt door je nieuwe vriendin, en dat dit jou steeds weer aan het twijfelen brengt. Dit vraagt denk ik om een duidelijk gesprek, waarin je nog een keer aangeeft dat het voorlopig geparkeerd wordt. Als zij dit niet kan en jou toch onder druk blijft zetten, dan moet je je misschien afvragen of deze relatie gezond is. Kun jij je grenzen voldoende aangeven? Is zij in staat deze grenzen te respecteren?
ik vind de mensen hier erg negatief. Ja er mislukt veel in de statistieken maar er lukt ook wel eens wat. Laat je niet gek maken door de mensen voor jou die het verpest hebben. Als jij een nieuw gezin wil stichten met je nieuwe vriendin is dat misschien juist ook heel gezellig voor je zoontje een nieuw broertje of zusje en en een stiefbroer of zus. Ik weet niet hoe oud je vriendin is maar misschien zet zij jou zo onder druk omdat ze ook geen 20 meer is. Na het 35ste levensjaar verlaagd de vruchtbaarheid zeer drastisch. Het is een utopie om te denken dat we allemaal maar na de 40 baby's kunnen maken op bestelling zoals op tv ziet. Iedereen die zegt wacht maar en lat maar wil risico's uitsluiten en neem geen baby etc. Maar vergeet niet zonder risico ook geen geluk en je dromen waar kunnen maken.
kaatjecato schreef op 16-01-2024 om 09:12:
[..]
Oké, dit klinkt alsof je onder druk gezet wordt door je nieuwe vriendin, en dat dit jou steeds weer aan het twijfelen brengt. Dit vraagt denk ik om een duidelijk gesprek, waarin je nog een keer aangeeft dat het voorlopig geparkeerd wordt. Als zij dit niet kan en jou toch onder druk blijft zetten, dan moet je je misschien afvragen of deze relatie gezond is. Kun jij je grenzen voldoende aangeven? Is zij in staat deze grenzen te respecteren?
Ik denk dat dit een lastige iets is. Ik probeer het rustig aan te doen, en me grenzen duidelijk aangeven is voor mij soms ook wel lastig.
Moederkareltje schreef op 16-01-2024 om 09:23:
ik vind de mensen hier erg negatief. Ja er mislukt veel in de statistieken maar er lukt ook wel eens wat. Laat je niet gek maken door de mensen voor jou die het verpest hebben. Als jij een nieuw gezin wil stichten met je nieuwe vriendin is dat misschien juist ook heel gezellig voor je zoontje een nieuw broertje of zusje en en een stiefbroer of zus. Ik weet niet hoe oud je vriendin is maar misschien zet zij jou zo onder druk omdat ze ook geen 20 meer is. Na het 35ste levensjaar verlaagd de vruchtbaarheid zeer drastisch. Het is een utopie om te denken dat we allemaal maar na de 40 baby's kunnen maken op bestelling zoals op tv ziet. Iedereen die zegt wacht maar en lat maar wil risico's uitsluiten en neem geen baby etc. Maar vergeet niet zonder risico ook geen geluk en je dromen waar kunnen maken.
Dat is het de 2 kids, zijn al (voor mijn gevoel) echte broertjes, als ze niet bij elkaar zijn vragen ze continu om elkaar. Ze spelen heel graag samen en leren veel van elkaar (tenminste dat leren we ze en doen ze ook uit zichzelf, eerst elkaar proberen te helpen en dan vragen aan de ouders) en maken natuurlijk af en toe wel is ruzie , De band tussen tussen bonus kind en bonus ouder is ook bij alle gevallen goed. Maar misschien inderdaad nog wel te vroeg en zijn er nog wel twijfels/angsten.
Dubio123 schreef op 16-01-2024 om 09:32:
[..]
Dat is het de 2 kids, zijn al (voor mijn gevoel) echte broertjes, als ze niet bij elkaar zijn vragen ze continu om elkaar. Ze spelen heel graag samen en leren veel van elkaar (tenminste dat leren we ze en doen ze ook uit zichzelf, eerst elkaar proberen te helpen en dan vragen aan de ouders) en maken natuurlijk af en toe wel is ruzie , De band tussen tussen bonus kind en bonus ouder is ook bij alle gevallen goed. Maar misschien inderdaad nog wel te vroeg en zijn er nog wel twijfels/angsten.
Wat fijn dat dat allemaal zo goed gaat. Hoe oud is je vriendin nu dan?
Dus jullie wonen nu een half uurtje van elkaar. Beiden in de woonplaats van je ex waar de kinderen ook gewend zijn. Waar jullie werk sociale contacten en een netwerk hebben. Kinderen gaan daar naar school. Rode vlaggen:
- Een jaar is erg kort (en je hebt nu al ruzie),
- Jouw vriendin wil pas naar jou toekomen als jij co ouderschap hebt. Terwijl jij tevreden bent met de huidige regeling die in het belang is van je kind en omgang met je ex.
- Jouw vriendin woont niet zelfstandig maar bij haar ouders
- Ze werkt nog maar net (hoezo?)
- Ze zet jou onder druk en jullie hebben ruzie (ipv jouw grenzen accepteren)
Uiteindelijk gaat meer dan 60% van de samengestelde gezinnen uit elkaar. Dat is niet voor niets. Deze vrouw en haar kind kunnen dus weer uit jullie leven verdwijnen. Je kind kan dat nooit. Blijven latten is ook gewoon een optie. Zolang is een half uur niet.
Dubio123 schreef op 16-01-2024 om 09:01:
[..]
Ik probeer het elke keer te parkeren maar het wordt steeds aangehaald door haar. Zulke dingen wil ik ook gewoon rustig aan, Dat is ook een angst dat als ik of zij gaan verhuizen en werkt niet. We hebben beide een kind en een huis is niet gemakkelijk te krijgen.
Ik denk dat je terecht bang voor dat laatste bent.
Dus als ik het goed begrijp, wil zij veel sneller dan jij. Dan zul je haar duidelijkheid moeten geven: ik hou van jou, maar de komende twee jaar gaan we niet samenwonen, ik wil het niet, punt uit. We blijven latten en we spreken af dat we in januari 2026 pas weer over samenwonen gaan praten: willen we dat dan nog, zo ja, hoe lossen we het op met de kinderen, scholen, vrienden, sport en hobby's van iedereen en waar gaan we dan wonen?
Wees gewoon duidelijk, want ik denk dat je op dit moment niet duidelijk genoeg bent, en dat het daarom steeds op ruzie uitloopt.
Eens met de meeste mensen hier; niet doen! Een jaar is echt nog kort en hoewel het heel fijn is dat de jongens zo goed met elkaar kunnen, als je elkaar regelmatig ziet en dan fijn met elkaar kunt spelen is heel mooi, maar echt anders dan een broer of zus waar je 24/7 mee samenleeft.
De regeling die je nu hebt werkt goed voor zowel jou, kind als ex. Dat is ook veel waard. Ik zou dat niet onder spanning zetten voor je huidige partner. Zeker niet na zo kort.
Een half uur rijden is echt substantieel langer dan tien minuten. Op de middelbare school is 7 km een afstand die te fietsen is voor een kind. Een half uur met de auto betekent nog heel lang heel veel brengen en halen, maar ook kinderen die na school niet zo makkelijk mee kunnen voor een speelafspraakje, want ouders zijn lang niet altijd bereid om daarvoor een uur in de auto te zitten. Ook qua sport; je moet blijven brengen/halen en je bent veel tijd kwijt in verhouding tot de trainingstijd.
Zeker de doordeweekse eet- en slaapmomenten zullen met een grotere afstand op termijn ook lastiger worden.
Izza schreef op 16-01-2024 om 09:47:
Dus jullie wonen nu een half uurtje van elkaar. Beiden in de woonplaats van je ex waar de kinderen ook gewend zijn. Waar jullie werk sociale contacten en een netwerk hebben. Kinderen gaan daar naar school. Rode vlaggen:
- Een jaar is erg kort (en je hebt nu al ruzie),
- Jouw vriendin wil pas naar jou toekomen als jij co ouderschap hebt. Terwijl jij tevreden bent met de huidige regeling die in het belang is van je kind en omgang met je ex.
- Jouw vriendin woont niet zelfstandig maar bij haar ouders
- Ze werkt nog maar net (hoezo?)
- Ze zet jou onder druk en jullie hebben ruzie (ipv jouw grenzen accepteren)
Uiteindelijk gaat meer dan 60% van de samengestelde gezinnen uit elkaar. Dat is niet voor niets. Deze vrouw en haar kind kunnen dus weer uit jullie leven verdwijnen. Je kind kan dat nooit. Blijven latten is ook gewoon een optie. Zolang is een half uur niet.
Misschien is ze nog jong en heeft ze net haar studie afgerond?
troelahoep schreef op 16-01-2024 om 10:44:
[..]
Misschien is ze nog jong en heeft ze net haar studie afgerond?
Dat kan, maar dan nog zou ik niet snel bij mijn schoonouders intrekken.
Ik dacht overigens dat de ex van TS bij haar ouders inwoonde, niet zijn huidige vriendin.
troelahoep schreef op 16-01-2024 om 10:44:
[..]
Misschien is ze nog jong en heeft ze net haar studie afgerond?
Dat is mijn ex woont nog bij haar moeder en heeft geen werk dat gaat niet over mijn vriendin
Marianne76 schreef op 16-01-2024 om 10:08:
[..]
Ik denk dat je terecht bang voor dat laatste bent.
Dus als ik het goed begrijp, wil zij veel sneller dan jij. Dan zul je haar duidelijkheid moeten geven: ik hou van jou, maar de komende twee jaar gaan we niet samenwonen, ik wil het niet, punt uit. We blijven latten en we spreken af dat we in januari 2026 pas weer over samenwonen gaan praten: willen we dat dan nog, zo ja, hoe lossen we het op met de kinderen, scholen, vrienden, sport en hobby's van iedereen en waar gaan we dan wonen?Wees gewoon duidelijk, want ik denk dat je op dit moment niet duidelijk genoeg bent, en dat het daarom steeds op ruzie uitloopt.
Ik ben ben bang dat ik de roze bril op heb, en te graag wil, terwijl nog veel twijfels en angstige gevoelens zijn.
Dubio123 schreef op 16-01-2024 om 10:57:
[..]
Ik ben ben bang dat ik de roze bril op heb, en te graag wil, terwijl nog veel twijfels en angstige gevoelens zijn.
Bij twijfel en angst moet je zeker niet gaan samenwonen! Je voelt dat niet voor niets!
Ik herhaal mezelf: geef het tijd. Gewoon nu doorgaan zoals het gaat en over 2 jaar nog eens evalueren. Misschien zijn jullie dan uit elkaar, misschien zijn jullie dan verder naar elkaar toe gegroeid. De tijd zal het leren, maar het is duidelijk dat het nu veel te vroeg is voor drastische stappen.
Marianne76 schreef op 16-01-2024 om 11:33:
[..]
Bij twijfel en angst moet je zeker niet gaan samenwonen! Je voelt dat niet voor niets!
Ik herhaal mezelf: geef het tijd. Gewoon nu doorgaan zoals het gaat en over 2 jaar nog eens evalueren. Misschien zijn jullie dan uit elkaar, misschien zijn jullie dan verder naar elkaar toe gegroeid. De tijd zal het leren, maar het is duidelijk dat het nu veel te vroeg is voor drastische stappen.
Ik heb nu duidelijk aangegeven dat ik het wat rustiger aan wil doen, ze zegt dat ze de bal bij mij neerlegt maar niet weet dat ze dit kan volhouden omdat ze graag wil samen wonen/kinderen wil, het liefst woonde ze gister al samen dan vandaag.
Ook heeft ze hier haar bepaalde redenen voor en dat is haar gevoel wat ik niet tegen kan spreken.
Dubio123 schreef op 16-01-2024 om 12:23:
[..]
Ik heb nu duidelijk aangegeven dat ik het wat rustiger aan wil doen, ze zegt dat ze de bal bij mij neerlegt maar niet weet dat ze dit kan volhouden omdat ze graag wil samen wonen/kinderen wil, het liefst woonde ze gister al samen dan vandaag.
Ook heeft ze hier haar bepaalde redenen voor en dat is haar gevoel wat ik niet tegen kan spreken.
Het is ook voor haar niet goed als jullie te snel gaan en de boel straks alsnog klapt. Dan zit ook zij weer alleen, misschien zonder huis en met kinderen van verschillende vaders.
Is ze erg impulsief van aard misschien? Dan is het extra belangrijk dat jij de verstandige bent.
