Verder na ontrouw deel 7

Hmmm, niet leuk. Zo te lezen is dat zijn visie. Niet meer erover hebben. Het is klaar. Verleden tijd. En door. Voor hem fijn. Voor jou dus niet. Inderdaad, hij wist elke stap al. Jij loopt achter daarop. Ik vond dat ook moeilijk.

Mijn man heeft wel diep spijt betuigd. Dat was erg fijn. Heb je wel eens aan je man gevraagd waarom hij dat niet doet of kan of wil? Of heeft hij het (in zijn optiek) wel gedaan maar wil jij meer? 

@puinhoop: je geeft duidelijk aan wat je wil van je man, is dat een haalbaal doel? Of voel je nu dat het dwijlen is met de kraan open. En wat als het niet beter wordt? Want ook al is er geen sprake van overspel, lekker loopt het volgens mij bij jullie allerminst? Hopelijk kom je er voor jezelf uit. Dikke knuffel. 

Anna Cara schreef op 27-05-2021 om 07:17:
...

En dan. Ik lees veel dat de mannen wilden stoppen, maar Truus contact bleef zoeken. En dan door gingen. Niet konden stoppen, wel geprobeerd. Ook mijn man kwam daarmee. Zij dwong zich op. Zij werd verliefd. Zij bood sex aan etc. Alsof hij een slachtoffer is geweest. Maar sorry hoor. Heel eerlijk: ik denk dat de mannen liegen. Dat ze er hun eigen waarheid van hebben gemaakt. Dan is het minder erg? (van zichzelf. Voor ons). Het klopt vast wel dat Truus ze benaderde maar zij deden dat ook.

...

Ik werd narrig als mijn man haar meer schuld gaf van weer vreemdgaan. Hoezo zei ik: Dwong ze jou weer in mijn gezicht te liegen. Dwong zij jou weer die hotelkamer in? Nee, dat waren jouw keuzes. Jij bent geen slachtoffer. Je koos ervoor. Jij had nee moeten blijven zeggen."

Helemaal mee eens hoor, dat man zelf iedere keer weer de keuze had om nee te zeggen, om niet naar hun afspraak te gaan, om niet naar die hotelkamer te gaan, om haar niet te kussen, om niet met haar te vrijen. Niemand heeft hem daartoe gedwongen. Dus hoeft zichzelf ook niet als slachtoffer te benoemen. Is ook heel vaak het punt van discussie geweest hier. Dan bleef ik maar zeggen dat hij best mocht toegeven dat hij van de seks met haar genoten heeft, dat het spannend en geil was en dat hij bang was om dat kwijt te zijn als hij er mee zou stoppen. Dat hij daarom ook iedere keer toch weer toegaf en er verder mee ging.  En tja, dat was een moeilijke spiegel om voorgehouden te krijgen. En toch deed ik dat, keer op keer. Net zo lang totdat hij wel in die spiegel durfde te kijken en merkte dat ik daar niet bozer of verdrietiger van werd. Dat ik alleen maar wilde dat hij echt, radicaal eerlijk durfde te zijn over wat het hem bracht om een aantal jaren een affaire te hebben.

Hier ook een Truus die nadien nog een tijd bezig bleef met hem proberen te benaderen 😕.

Ik heb me wel een afgevraagd, wat nou precies haar bedoeling is geweest van het niet op willen geven van wat ze met mijn man had. Wilde ze nou echt scheiden en dan een nieuw leven, verder gaan met mijn man, of was het voor haar ook alleen maar om het spannende van in het geheim een andere man ontmoeten te doen. Ik heb via messenger wel even contact met haar gehad en in die berichtjes merkte ik wel dat ze zodanig gevoelens had voor mijn man, dat ze daarom zo lang in die affaire was blijven zitten. Van haar eigen man vond ze dat ze niet met hem kon praten, ze was van mening dat ze in een nare, negatieve relatie met hem zat, waarin hij haar zou vernederen en kleineren, terwijl ze in de omgang met mijn man merkte dat het ook heel anders kon. Ze voelde zich heel fijn bij mijn man. En ze zei dat ze het zich wel besefte dat voor haar relatieproblemen wegvluchten door liefde en aandacht bij een andere man zoeken niets zou oplossen, maar dat ze nou eenmaal ook maar een mens met gevoel was... En dat is uiteraard ook zo, maar mijn man is naar zijn eigen zeggen altijd heel duidelijk geweest over dat hij niets zag in een toekomst met haar samen. Maar ik ben van mening, dat hij door steeds maar weer toe te geven en er weer mee door te gaan als ze een tijd minder tot geen contact hadden na een ruzie of iets dergelijks, daarmee ergens wel degelijk een bepaald signaal gaf, van ik wil je het liefst toch in mijn leven hebben. Daarom bleef ze wellicht proberen om hem uiteindelijk dan toch een keer helemaal voor zich te kunnen winnen, of zo...?

Ik ben wel heel blij dat mijn man niemand anders de schuld geeft dan zichzelf. Dat praat echt een stuk makkelijker denk ik.

Ik ben juist overtuigd dat we het samen gaan redden, omdat als ik maar een twijfel voel dat hij niet monogaam is direct mijn koffers pak.

Puinhoop, Wat ontzettend naar voor je maar ik ben het wel eens met de andere dat je op je intuïtie af moet gaan. Je bent geen zeur! Ik wil je niet ongerust maken maar toen mijn man terugkwam van een week alleen weg en terug wou naar mij kreeg ook geen gevoeL dat hij diepe spijt had. Sterker nog hij nam het voor haar op . Gelang naar tijd sloot hij zich weer van ons gezin af , was hij kribbig enz. Hij geeft het niet toe maar weet zeker dat hij gewoon weer naar zijn Truus is. 
meen affaire is ontzettend verslavend . Ik heb op internet een relatietherapeut gevonden die hierin gespecialiseerd is en herkenbare blogs en video’s heeft gemaakt. Haar naam is Marieke proper. Het heeft mij inzicht gegeven dat een affaire een verslaving is.

Lentebloem wat jammer dat je niet kan delen wat jou is overkomen. Ik snap het standpunt een beetje van je schoonzus maar dat wordt je man als slachtoffer neer gezet . Tuurlijk is het vertrouwen weg maar zal dat naar verloop van tijd dat niet een weg vinden. Ik ga vanuit dat de meeste mannen geen notoire vreemdgangers zijn. Zal dat voor jullie mannen ook niet een enorme wake up call zijn geweest? En het is zo jammer dat iedereen zijn oordeel zo snel klaar heeft. Bij mij weten het paar mensen die dicht bij mij staan en daar heb ik enorme steun aan.

Gister enorm boos op man geweest. Heb alles maar geschreeuwd wat ik van hem vindt. Misschien niet goed maar lucht wel op. Ik kan er zo niet bij dat je dit je gezin aandoet. 

Mijn man heeft wel toegegeven zelf weer contact met haar te hebben gezocht nadat hij het de 1e keer afkapte, maar waarom zegt hij nu echt niet meer te weten. Hij denkt omdat hij vond dat hij niet met mij verder kon en ook niet alleen wilde zijn. Ik denk dat hij op zoek was naar dat gevoel wat zij hem in het begin gaf, maar wat hij niet meer vond. Ze maakten vooral veel ruzie op het laatst zegt hij. Uiteindelijk is hij er twee weken later helemaal mee gestopt en zegt hij alleen maar opgelucht te zijn geweest. Wel heeft hij haar niet meteen geblokkeerd. Ergens heeft hij naar mijn idee de deur open gehouden, al zegt hij dat dit niet bewust zo geweest is. Zij heeft lange tijd de eer aan zichzelf gehouden, tot ze 2,5 maand later toch een poging deed, maar toen is hij meteen heel duidelijk geweest en heeft hij haar overal geblokkeerd. 

LaBellaDonna, die van mij wordt echt letterlijk ziek als ik dat doe. Moet er van overgeven. Heeft gevraagd of ik dat alsjeblieft niet meer wil doen. Dat respecteer ik dus maar. 

Ik zou haar willen vragen of ze nu dezelfde keuze zou maken als een jaar geleden. Zij heeft toentertijd het initiatief genomen, hij ging er maar al te graag op in. Maar ook zij heeft haar relatie voor hem beëindigd. Soms zou ik haar zo graag willen vragen hoe zij erop terugkijkt. Spijt heeft. Aan de andere kant hoop ik dat ze zich goed gebruikt gevoeld heeft. Eigen schuld, dikke bult 😅 Ik geef haar niet meer de schuld dan mijn eigen man hoor, dat nooit. Ik zal alleen nooit sympathie voelen voor de vrouw die zo gemakkelijk mijn leven over heeft willen nemen. Ik houd de eer dan ook aan mezelf en neem geen contact met haar op, al is dat soms heel moeilijk. Hopelijk kom ik haar ooit eens tegen als ik hand in hand met mijn man door de stad wandel 😇

Puinhoop, het is duidelijk dat er iets niet goed zit. Ik herken die laatdunkendheid. Mijn man vond ook dat ik nooit genoeg deed. Nu ziet hij in dat hij juist degene was die weinig bijdroeg en alleen met zichzelf bezig was, maar dat op mij projecteerde. Hij werkte veel dus dat was zijn excuus om niks te hoeven en alles wat hij wilde te mogen. Hij was nooit tevreden. Er was altijd een gevoel van onrust en de kinderen en ik kwamen altijd op de tweede plek. Tot hij alles kwijt leek te raken. Nu is alles veel beter verdeeld en ziet hij in hoeveel ik altijd alleen gedaan heb. Hij geniet er nu echt van om zijn steentje bij te dragen en er voor ons te zijn. Hij krijgt er ook heel veel voor terug, zegt hij.  Ik hoop dat als je man het gesprek wel eerlijk en oprecht met je aan wil gaan, hij dit ook durft in te zien. 

Ajnat, lekker hè. Uit je dak gaan. Heb ik te weinig gedaan. 

Ik geloof ook dat de affaire van mijn man een verslaving was. Zelf vindt hij van niet. Iemand zei tegen hem: als je iets doet waar je je schuldig over voelt. Je wil keer op keer stoppen maar dat lukt maar eventjes. En dan wil je het weer. Als je liegt en bedriegt tegen je vrouw erover en veel geld uit geeft terwijl dat geld er eigenlijk niet is. Je ook weet dat je vrouw weg is als ze erachter komt. Toch die je het jaar in jaar uit. Ben je dan verslaafd of niet? 

tja?

Dat geloof ik ook, dat het net zo werkt als een verslaving. Een soort vlucht en vervolgens een vicieuze cirkel.

Ajnat, groot gelijk heb je. Hoop dat het een beetje oplucht. Denk je dat het aankwam bij hem? Deed het hem iets? Of wekte het ergernis bij hem op? Sterkte! 

Anna, tijdens de therapie kreeg ik te horen dat het dat absoluut is. Veel vuldig, langdurig dit doen noemen ze zeker zo. Volgens mij lijkt mijn man op de jouwe 😊 ( dat was één van mijn eerste reacties, wauw ik heb nog veul geld te goed van jou missman, poeh wat was ik boos ) 

En nu terug kijkend, ben ik er ook echt van overtuigd dat het één grote junken drang is, liefs zo veel en vaak mogelijk in wat maar lukt. 

Wat mij opvalt als ik steeds mee lees is dat veel vreemdgaande vrouwen/mannen met een fundamentele ontevredenheid hebben te kampen. Dat is mij echt op gaan vallen door de tijd heen. Bijzonder waarom de een wel en de ander niet.

Puinhoop, vrouw. Tip één: Trek iedere dag je aller mooiste kleren aan, je bent het waard. Sonde om in de kast te laten hangen. Je hebt al zoveel voor jezelf opgebouwd, ga daar vooral mee door.

Als je meer tips wil hoor ik je wel 😊 ( even wat troostende woorden, volgens mij kun je die goed gebruiken!)

Ipv je ‘opdirken’ in je mooie kleding, om hem te laten zien hoe aantrekkelijk je bent, kan je jezelf ook verwennen met een dildo zodat hij inwendig zich zit te verbijten dat zo plastic ding je zo kan plezieren. Jaloezie is machtig; verzwakt het ego van de ander.

Flanagan schreef op 27-05-2021 om 23:07:

Ipv je ‘opdirken’ in je mooie kleding, om hem te laten zien hoe aantrekkelijk je bent, kan je jezelf ook verwennen met een dildo zodat hij inwendig zich zit te verbijten dat zo plastic ding je zo kan plezieren. Jaloezie is machtig; verzwakt het ego van de ander.

Maar als je het doet om indruk op hem te maken is het toch gewoon spelletjes spelen? Manipulatie. Ik weet niet hoor... als ik me op dat soort methodes moet verlaten in een relatie ben ik liever alleen. 

Het is wat anders als je kleding of vibrator voor jezelf doet en niet voor het effect op de ander. 

Volgens mij zegt Miss niet "tut je op, doe je mooiste kleding aan" om hém te plezieren. Nee juist voor haarzelf. Wees blij met jezelf, voel jezelf mooi dat maakt sterker. Waardeer jezelf. Je bent het waard. Of je nou in een relatie zit of alleen bent. 

Miss, je schrijft over ontevredenheid. Dat je dat opvalt. Wat mij opvalt is dat het zo vaak waardering is dat iemand mist. Zowel man als vrouw. Gezien en gehoord willen worden.