Verder na ontrouw deel 6

Mannen vrouwen

Even helemaal los van het hele nare stuk waar gebroken nu in zit. Dit gaat niet over haar maar vraag ik me af: Of zou er achter het hele Truus blamen eigenlijk een ouderwetse visie zitten? De visie dat het mannelijk vlees zwak is en dat niet kunnen helpen. Dat geen enkele man 'nee' zegt als hem seks of een relatie wordt aangeboden? En dat hij daar ook niets aan kan doen want ja hij is nu eenmaal aangedreven door testosteron. Of een jager.
Dus dat het daarom de verantwoordelijkheid van de loslopende vrouw die iets met zo'n man begint, is omdat hij het niet kan helpen? En dat zij de slet is?

Dat is een visie die nog niet zo heel lang geleden gemeengoed was. En een mening die diep in het collectief verankerd is want al vele eeuwen oud.
Ik betrap mijzelf er ook wel eens op dat ik denk "tja geen enkele man zegt nee als hem vrouwelijke gunsten worden aangeboden".

Maar zo wil ik niet denken! Ik vind dat denigrerend ten opzichte van mannen. Het is een visie alsof zij een soort willoze dieren zijn die geen integere keuze voor monogamie kunnen maken, eigenlijk niet ten volle voor een vrouw kunnen kiezen.

En het maakt vrouwen verantwoordelijk voor het huwelijk van anderen. En ik vind niet dat dat zo moet zijn: ieder die in een relatie is: is verantwoordelijk voor die relatie niemand anders.

twee kanttekeningen:
- natuurlijk ben je wel verantwoordelijk als vrouw als je zelf een band met die getrouwde vrouw hebt; vriendin of zus of zo
- ik blijf daarnaast ook vinden dat je maar niet iets met een getrouwde man aan moet gaan. Simpelweg omdat hij laat zien hoe onbetrouwbaar hij is

Dat is echt niet waar hoor

genoeg mannen die prima weerstand kunnen bieden tegen een vrouw die zich aanbiedt. Zou wat zijn als mannen daartoe niet in staat zouden zijn, dan zou dus 100% van de mannen vreemdgaan.

Gelukkig werkt het niet zo.

Vrouwen gaan trouwens

even vaak vreemd. We hebben het nu veel over mannen, maar vrouwen kunnen net zo en zijn er misschien zelfs nog iets beter in, om op een slinkse manier anderen voor te liegen.

Het is gewoon een probleem dat in veel mensen zit, dat ze gevoelig zijn voor aandacht van anderen. Dat zit in je, of niet.

maar daar gaat het niet om Lanza

Ik vraag me af of dat de dynamiek achter de Truusblaming is. Er is veel minder Henkblaming en wellicht is dat niet toevallig

Truus-blaming

Ik denk dat achter het "Truus-blamen" niets meer of minder zit dan de diepgeworstelde wens om die rotkant van je partner niet te hoeven zien. Want zo lang je die minnares de schuld kan geven, ligt in ieder geval NIET de hele schuld bij degene waarvan je houdt. Terwijl de bittere werkelijkheid natuurlijk is dat je keihard verraden bent door uitgerekend degene die je het allermeest vertrouwde.

Hmmmm

Mari ken je de serie Affaire, het laatste seizoen?

Daarin gaat man lief weg, hij is nog dol op zijn ex vrouw. Zijn vrouw keurt het goed dat hij 6 maanden van huis af gaat. Uitzoeken wat hij wil.
Onderweg komt hij bij een vrouw ( waar zijn vader een dikke affaire mee had)
Die vrouw heeft een assistent die hem verleid. Hij wijst haar af! Ik weet nog dat ik verbijsterd op de bank zat. Wauw bestaat dat echt dacht ik toen nog?

Een scène later liggen ze met elkaar in bed.

( haha ohhh misss toch hadden ze je weer bijna te pakken)

En ja het is maar tv. Maar het begint verdomde veel op het " echte " leven te lijken. Daarom worden die series ook gemaakt.

Ik denk op bijzondere uitzonderingen na Mari dat de meeste het doen.

Lanza ik vind het toch wel mooi dat jij zo denkt, dan ontnemen we jou jou denkwijzen niet. Vroeger dacht ik ook zo.... maar helaas soms veranderd er veel.

Pennestreek

Wat een naar verhaal, Pennestreek, over die kerst.....

In jouw geval vind ik het wel anders, trouwens, want jij had een goede band met wat later de minnares van je man bleek te zijn. Ik kan me goed voorstellen dat je dus ook heeeeel kwaad op haar was. Dat je je schuldig voelen over het verbreken van alle contact tussen haar en je man, daar snap ik dan weer niks van. Logisch gevolg van hun eigen acties, zou ik denken.

Dat snap ik zelf ook niet

maar ik heb hopelijk nog flink wat jaren om mezelf uit te vogelen Persophone .

Miss

Ja, mooi was die tijd he?! Toen je nog zeker wist dat je het ideale koppel was...
De avond voor mijn man de bom dropte vroeg mijn dochter of wij ooit zouden gaan scheiden. De ouders van een van haar vriendinnetjes gingen toen uit elkaar. Nee hoor, zei ik, papa en mama houden vreselijk veel van elkaar, wij gaan nooit scheiden. Ik geloofde dat op dat moment oprecht. Little did I know... en zalig de onwetenden of van zichzelf overtuigden.

Miss

"Lanza ik vind het toch wel mooi dat jij zo denkt, dan ontnemen we jou jou denkwijzen niet. Vroeger dacht ik ook zo.... maar helaas soms veranderd er veel."

Lanza is dan misschien niet bedrogen, maar ik wel. Big time. In mijn eigen huis, voor het oog van mijn kinderen, heeeel langdurig en na dat bedrog heeft hij simpelweg nooit meer omgekeken naar wat 25 jaar lang zijn gezin was.

Toch geloof ik net als Lanza wel dat er maar genoeg mannen zijn die de verleiding weerstaan, hoor. Natuurlijk wel. Niet alle mannen (of vrouwen, for that matter) gaan vreemd. Echt niet.

Persephone, ik weet het niet hoor

Ik was er namelijk ook heel erg van overtuigd dat mijn man nooooit zoiets zou doen. Hij is enorm principieel. En achteraf kan hij het van zichzelf ook allemaal helemaal niet begrijpen... Nou ja, inmiddels begrijpen we wel waar het mis is gegaan en waarom, dat haalt wel wat van de pijn weg (want geloof het of niet, het kwam in den beginnen allemaal voort uit zijn krampachtig mij GEEN pijn willen doen).

Intussen heb ik van zo ontzettend veel mensen in mijn omgeving gemerkt dat wij echt geen uitzondering zijn. Hoor ik van zo ontzettend veel mannen (ja, opvallend genoeg vooral mannen) dat ze ergens een keer 'de weg kwijt raken' en dan maar kiezen voor de spanning van een affaire. Niet eens een ONS, maar echt een affaire. Sommige komen daar openlijk voor uit, andere doen heel lang alsof ze vermoorde onschuld zijn als je over 'een ander' begint maar blijken na de scheiding binnen een paar weken 'toevallig' al een ander te zijn tegen gekomen. Ik was vroeger geloofde ik echt wat jij schrijft, dat er genoeg mannen zijn die de verleiding weerstaan. Tegenwoordig denk ik echt dat dat de uitzonderingen zijn. Ervan uitgaande dat wat ik weet echt nog maar het topje van de ijsberg is...

Triest vind ik het. Dieptriest. Wat geeft mensen het recht hun partner voor jaren, en vaak de andere ouder van hun kinderen, zó kapot te maken... Verhalen als die van jou, daar kan ik gewoon slecht van slapen. Ik voel zo mee met jou, toen. En al die anderen die het gebeurt....

Het gaat niet om onwetendheid

want ik zie echt wel dat het aan de lopende band gebeurt. Op mijn werk is het nu ook aan de gang. En ik had al een driedubbele affaire kunnen hebben als ik op alle aanbod was ingegaan.

Toch zijn er ook echt genoeg die wel eerlijk zijn en van mijn man weet ik hoe hij in elkaar zit. Er zijn een aantal redenen waarom ik zeker weet dat hij hij me trouw is. Het zou te herkenbaar en te persoonlijk worden om deze redenen hier te noemen, maar het zorgt er wel voor dat ik 99,9999 % zeker ben van mijn man. Helemaal uitsluiten kun je het natuurlijk nooit.

Gesprek

Ik heb een afgelopen week, uitgebreid gesprek met Truus gehad. Ze heeft alles gezegd wat mijn man destijds tegen haar zei. De smoezen door zeg maar. Ze probeerde me te manipuleren om voor mezelf te kiezen, dat hij het niet waard is. En waarom ik bij hem blijft als zijn liefde voor mij op is, waarom ik niet kon zien dat het zo was. Zoals ik al zei ze deed alsof ze een vriendin van mijn was. We hadden gewoon normaal contact. Ik was kalm, ze zei nog dat ze rustig van mij werd.

Maar afgelopen dagen zie ik haar gesprekken met mijn man, ze praat slecht over mij. Dat ik niet normaal kan nadenken enzo. Ik dacht wat ben jij erg zeg. Je doet “zogenaamd” normaal en lief tegen mij, tegen mijn man kraak je me helemaal af.

Ik heb haar geblokt, en haar nummer gewist.

Mijn man gaf nog aan voordat ie weg ging, na dit kunnen we opnieuw beginnen samen.

Ik ben vandaag naar de huisarts geweest, ik kan bij iemand terecht en heb een afspraak staan op 11-11.
Soa test formulieren opgehaald, een van deze dagen ga ik bloedprikken ect.

Ik denk dat man pas in de nacht terug komt hij werkt in de horeca na werk gaat ie naar haar toe. Ik heb tegen hem gezegd zeg ook dat ik weet dat hij bij haar is. Want hij gaf al aan dat ik het niet leuk zou vinden, Truus zei waarom wil je niet liegen voor mij. Hij zei ik ga niet meer liegen tegen me vrouw, ik wil open en eerlijk tegen haar zijn.

Ons relatie; man had veel twijfels voordat ie Truus kon, ik was zwanger van ons 2de. Hij kwam Truus tegen en hadden voornamelijk over ons relatie. Man kent haar via zijn vriend. Op den duur spraken ze vaker af in groep om samen te drinken. Ze waren dronken, toen had mijn man buiten de pot gepist. Hij voelde zich niet echt schuldig en geen spijt. Zo zijn ze “seksmaatjes” geworden, en op den duur kwam gevoelens bij kijken. Toen vonden ze het al te laat om te stoppen.
Ze nam genoegen met een halve man, man beloofde haar van alles. Kwam met smoesjes waarom ie mij niet ging verlaten. Kinderen nog jong, eerst huis kopen zodat we onderdak hebben, mij vertellen als we eenmaal huis gekocht hebben, waarom zou ik dit doen als ik van haar hield, ik heb alleen gevoelens voor jou, ik blijf bij haar omdat ze zoveel opgegeven heb voor mij, ik ben het haar schuldig, mijn liefde is uit waardering, nog even wachten ik ga haar verlaten en ga zo maar door.
En met mij toekomst plannen maken, huis verbouwen, vakanties, als hij meer tijd had konden we samen tussen uit. Eindstand hij nam vaak vrij voor Truus.
Na mijn ontdekking zei wou hij stoppen dat was vorig jaar, ze zei als ik je soms kan zien vind ik genoeg. Hij ging mee akkoord, en zei alle tijd die ik over heb geef ik aan jou. Ze nam genoegen met kruimels, een niet een halve vent.
Nu vraagt Truus waarom hij destijds dit allemaal zei, ze wilt antwoorden van hem. Hij was afgelopen week gegaan om het af te sluiten, ze wou meer tijd. Meer tijd om te praten enzo.

Nu denk ik weer en zo over 7 uurtjes zit me man weer bij haar, ik probeer me bezig te houden maar het lukt niet. Een vriendin komt zo langs om te koken. Maar ik denk dat ze na eten alweer naar huis gaat. Dan zit ik weer alleen. Ik probeer me zo moe mogelijk te maken in de hoop dat ik vandaag kan slapen.

Lief dat jullie aan mij denken.

Dus hij gaat midden in de nacht

naar haar huis en dan gaan ze praten? Laat je toch niet zo voor de gek houden. De kans is heel groot dat er heel andere dingen gaan gebeuren, want hun relatie is gebaseerd op seks. Niet op praten.

Praten kun je overal. Seks, daarvoor moet je bij iemand thuis zijn, of in een hotel. 1+1.

Hoe dat gaat

Zij is verdrietig en wanhopig, en dan gaat hij er koeltjes bij zitten en vertellen hoe rot hij het voor haar vindt? Maar goed, misschien is dit echt de laatste hobbel en blokt hij haar morgen in zijn telefoon. Vandaag moet je dan nog maar even op de koop toe nemen.

Gebroken

Ik denk dat jij er op dit moment voor kiest om je man te geloven als hij zegt dat vanavond echt de laatste keer is, en dat een avond live uitpraten bij haar thuis, midden in de nacht, met een wanhopige vrouw nodig is om deze 4 jaar durende situatie af te sluiten. Ik denk niet dat je luistert naar de vrouwen hier, die RUN FORREST RUN staan te roepen naar je, omdat ze zo intens met je te doen hebben. Ik wens je dus maar gewoon heel veel sterkte en wijsheid toe.

Lanza, #104

Dat dacht ik ook. Dat dacht hij ook. En toch... Je weet het gewoon niet zeker. Echt niet. Maar ik weet dat ik dat 1.000 keer tegen je kan zeggen, je kunt je toch niet voorbereiden op de klap. En nu achterdochtig en wantrouwig gaan doen helpt ook niet echt om je relatie goed te houden. Dus blijf maar gewoon geloven dat het jullie niet zal gebeuren, daar blijf je het gelukkigst bij, denk ik.

Pennestreek

Ik ben het met je eens dat je het nooit zeker weet. Ik vertrouwde mijn ex-man ook volledig - hij was net als jouw man enorm principieel tegen vreemdgaan en had een enorm oordeel over vreemdgangers.

En toch ga ik er nu in mijn (prille) nieuwe relatie weer vanuit dat mijn partner mij niet zal besodemieteren. Want als ik daar NIET vanuit ga, dan kan ik er net zo goed niet aan beginnen. Ik ben dan ook absoluut niet achterdochtig, wantrouwend of jaloers. Zeker weten doe ik het natuurlijk niet, want er is maar 1 iemand van wie ik absoluut overtuigd ben dat ze nooit vreemd zal gaan, en dat ben ik zelf, maar ik kies er ook voor om van mijn lief te geloven dat hij geen dingen achter mijn rug zal doen.

Voorbereid

Ik heb me voorbereid, ik heb dit keer zelf toegestaan. Dat hij naar haar toe gaat. Hij heeft beloofd dat hij alleen gaat om te praten. Als hij nog meer heeft gedaan dan praten, wijs ik hem de deur. Dan is het voor mij klaar. Ik ga niet heel de tijd tegen hem zeggen geen lichamelijk contact hè. Hij heeft gezegd gaat niet gebeuren. Ik zie ook dat ie vastbesloten is. Maar je weet maar nooit wat ze allemaal gaat doen om hem te verleiden. En als dat gebeurd is het voor hem klaar. Dan heeft ie alles kapot gemaakt. Zijn kansen niet goed benut.

Persephone

tuurlijk, ik vertrouw mijn man nu ook (weer) volledig.
En toch, er zit een trauma bij mij dat nooit meer weg gaat. Het is niet dat ik hem niet vertrouw, maar ik schrik nog zo vaak op... door appjes die binnenkomen, door verhalen die hij vertelt. En het gaat echt nergens over, het zit echt tussen mijn oren, maar ik heb er nog dagelijks last van. Ik denk niet dat dat anders zou zijn in een andere relatie, dus het heeft ook geen zin om uit elkaar te gaan en op zoek te gaan naar een andere leuke man. Los van dat ik gewoon nog steeds heel erg van hem hou en blij ben met mijn gezin.

Maar je moet

er rekening mee houden dat hij niet eerlijk is over wat er vanavond gebeurt. Ze hebben je vier jaar samen voorgelogen, dus je moet wel realistisch blijven. Het is kennelijk heel eenvoudig voor ze om allerlei dingen te doen achter jouw rug om, daar zijn ze zeer bedreven in. Sterker nog daar is hun hele relatie op gebaseerd.

Ik zou dus niet verwachten dat hij je de waarheid gaat vertellen. En na deze avond/ nacht zul je er nooit zeker van kunnen zijn dat hij toch nog met haar afspreekt.

Deze man heeft bewezen dat hij oneerlijk is, doe je voordeel met deze kennis.

Pennestreek

Soms mis ik op dit forum de mogelijkheid om heul hard op de like- of hartjesknop te drukken . Als die functionaliteit zou bestaan, zou ik een hartje posten op jouw laatste bericht. Mooi, dat je er zo in staat.

Dat je nog regelmatig opschrikt, vind ik heel erg voor je. Herkenbaar ook, hoewel onze situaties absoluut niet hetzelfde zijn. Want ik vertrouw mijn vriend en heb geen aanleiding te denken dat hij mij zal bedriegen, maar heel soms fluistert die lelijke aap die sinds het bedrog van mijn ex-man op mijn schouder zit: "domme, domme Persephone, dat je weer iemand vertrouwt: je weet toch beter!". En dat vind ik dan weer moeilijk te begrijpen, want ik ben echt geen onzeker type en vind eigenlijk dat mijn vriend het enorm getroffen heeft met mij (en ik met hem), dus waarom zou ie mij bedriegen? Maar goed, dat is misschien weer voer voor een nieuw draadje .

Het is vreselijk, bedrog. Da's een ding dat zeker is.

Lanza

ondanks alles heb ik nog steeds vertrouwen in de mensheid. En in mannen . Ik denk eerlijk gezegd dat de man van Gebroken oprecht is nu, hierin. Hij wil de affaire op een goede manier afsluiten. Dat kun je zelfs nog 'netjes' van hem vinden, tenslotte heeft de relatie inderdaad 4 jaar geduurd en was ze zelfs (misschien) zwanger van hem, dus dat hij haar uitleg wil geven snap ik ook ergens wel. En haar snap ik ook, zij wil hem niet opgeven. Maar ik lees uit de berichten van Gebroken dat haar man wel degelijk nu een heldere keus heeft gemaakt en hier ook echt achter staat.

Gebroken, ik vind dat je je hier sterk opstelt. Ik hoop dat je man dat ook in je bewondert, en dat hij waardeert dat je hem die ruimte geeft. Maar dat kan even duren. Mijn man zegt nog regelmatig tegen me dat hij nu steeds beter ziet hoe sterk ik destijds was, en hoe stom hij zelf is geweest. Dat besef komt pas als de verliefdheid weg zakt en het gevoel voor jou weer terug komt. Maar daar moeten jullie wel samen aan werken. Hoe oneerlijk het ook voelt (is?), na ontrouw moet toch het meeste werk verzet worden door degene die bedrogen is. Die heeft het trauma, die heeft te maken met het wantrouwen dat enorm diep zit. En natuurlijk is het aan degene die bedrogen heeft om nooit meer enige aanleiding te geven voor dat wantrouwen, maar daarmee gaat het nog niet weg. Ik ervaar zelf dat het een blijvend iets is. Ik kan het wegduwen, proberen het te negeren, maar het is er altijd, op een onbewust niveau. En niets wat man nu doet of zegt, of niet doet, kan dat nog veranderen. Het is een litteken, en dat blijf je altijd zien en voelen.
Heel veel sterkte vanavond meisje!

Niet mee eens

dat degene die is bedrogen het meeste werk moet doen. Dan zit er iets goed scheef. Degene die vreemd is gegaan zou vooral inzicht moeten krijgen in het waarom. Daarvoor is zelfreflectie nodig en dat kan goed pijnlijk zijn als je kennelijk zo in elkaar zit.

Vertrouwen

Man heeft zelf aangegeven, als ik wantrouwen krijgt mag ik hem gps opzoeken, bellen, bellen naar de zaak, camera kijken van de zaak, sms-tel kijken. Hij weet dat. Maar hij wilt dit gewoon afsluiten, en dan aan ons werken.

Pennestreek

Ik ben het met je eens, de gene die bedrogen is moet het meeste werk verzetten. Daar is iets in kapot gemaakt, in je basis, je veilgheid. En dat kan hopelijk zo goed mogelijk geheeld worden en verschillende dingen zullen dat mogelijk maken (gedrag van de man, therapie, zelfontwikkeling verzin het maar).

En mijn man moet ook zijn eigen werk verzetten. Hij heeft een verliefdheid die hij moet verwerken, schaamte, onbegrip naar de keuzes die hij heeft gemaakt etc etc etc. En in een deel kan ik hem helpen, maar het meeste van zijn eigen persoonlijke heling moet hij zelf doen.

Gebroken, heel veel sterkte
Ik hoop echt dat hij zijn woord houdt en je niet nog meer breekt.
Misschien kan je een verschrikkelijke slechte film aanzetten? Of een meditatieoefening, pak je meteen wat rust?

Maar op een gps

zie je toch niks? Je ziet dat hij in haar huis is, that's it. Wat een schijnveiligheid probeert hij je te geven. Hij is bij haar. In haar huis. Midden in de nacht. Je kunt zelf de conclusies al wel trekken.