Schoonzussen
Hallo allemaal,
Hier bij mijn verhaal.
Ik ben nu bijna 18 jaar getrouwd met L. We komen allebei uit een warm gezin. Ik heb 2 broers en hij heeft 2 zussen. Het gezin waar ik uit kom laat elkaar volledig vrij. Als ik een keer niet op een verjaardag kom is dat helemaal oke. Ze laten mij en mijn broers altijd onze eigen keuzes en ook fouten maken. Mijn man komt uit een gezin wat eigenlijk het tegenovergestelde is. Altijd overleggen met pa en ma en ook hun goedkeuring krijgen is belangrijk. Ze willen overal een vinger in de pap hebben. Voor mijn ouders is mijn man gelijkwaardig. Voor zijn ouders ben ik echt de koude kant. Als mijn schoonvader mijn man aan iemand anders voorstelt dan word ik niet genoemd. Al sta ik erbij. En zo zijn er legio voorbeelden dat mij duidelijk word gemaakt dat ik dan wel met hun zoon en broer ben getrouwd, maar nooit echt bij de familie zal horen. Ik heb hier zoveel verdriet van gehad en dit ook wel aangegeven, maar ik stelde me aan. Bij mijn schoonfamilie had ik vanaf het allereerste moment het gevoel er niet bij te horen. Alsof ikhun broer en zoon had ingepikt. Ze waren heel hecht en dat heb ik verpest volgens mijn schoonzussen.Op het moment dat ik mijn man leerde kennen was hij al oom van 1 kind. En ja..ik heb nu eenmaal niet zo heel veel met kinderen. Ik heb ze nooit gewild, mijn man maakte het niet uit. Hij zag de voordelen ook wel van een kindervrij bestaan. Intussen zijn er 6 neefjes en nichtjes. We zijn altijd braaf naar de verjaardagen geweest van allemaal hoewel ons dit allebei verschrikkelijk tegen stond. De jongste is nu 16 jaar en wij hebben aangegeven niet meer naar de verjaardagen te gaan van de kinderen. Mijn schoonzussen zijn boos, heel erg boos. Ze doen er alles aan om mijn man te overtuigen, ze hebben er zoveel verdriet van blabla, ook mijn schoonouders betrekken ze hierin. Mijn schoonmoeder trekt altijd partij voor haar dochters. Ze hadden vergeten mij uit te nodigen voor winkelen of uit eten of wat dan ook. Mijn schoonvader wil ook niks kwaads horen over zijn kinderen. Uiteindelijk ben ik erin berust, maar de kinderverjaardagen bezorgden me elke keer weer heel veel verdriet, dat ik voor mezelf heb gekozen. Ik heb mijn man tot niets verplicht. Maar hij zei..als jij niet gaat ,dan ga ik ook niet. Wat mij trouwens wel een goed gevoel geeft dat hij achter mij staat. Hij ziet ook dat ik er aan onder door ga. Ik weet niet nu niet meer joe ik met hen om kan gaan. Ik had er eindelijk rust in gevonden. Maar nu komt alle pijn en ellende weer naar boven
Kikki39 schreef op 04-01-2024 om 22:08:
ja precies, waarom wil je niet naar de verjaardagen van de neefjes nichtjes? Ik zou het ook echt niet fijn vinden als mijn broers zussen niet meer zouden komen. Maar ik weet niet echt je reden?
Omdat ik als de koude kant compleet genegeerd word. Omdat het energie vreet, ik moet constant vervelende opmerkingen aanhoren. Daar ben ik klaar mee.
Miertje1990 schreef op 05-01-2024 om 07:31:
[..]
Ja daar heb je gelijk in ik kan hun niet veranderen. Door de kinderverjaardagen te schrappen wilde ik ook idd afstand creëeren. Waarom ik heb besloten om het echt aan te kondigen is omdat ik punt 1 direct ben. Ik draai niet om de hete brij heen. Een eigenschap die misschien niet altijd leuk is voor een ander. Maar als ik het elke x afzeg met een smoes zijn ze ook pissig. Dan maar 1 x goed boos en iedereen weet waar die aan toe is. Daarnaast die verjaardagen zijn verschrikkelijk. Het is cadeau afgeven , er komt amper een dankjewel af. Dan volgt er een kringgesprek met pootjes geven. Sommigen zien het ook als een gezellig samen zijn met de familie. Maat dat is hier echt niet het geval. Zij zullenhet wel gezellig vinden. Maar nee voor mij hoeft het niet.
Zoals gezegd, ik snap best dat jij niet wil gaan. En je gaf eerder aan dat je man aangaf " als jij niet gaat, dan ga ik ook niet". Het heeft een hoog " ikke" gehalte. En ik snap best dat je met die familie geen goede klik hebt maar ik snap hun kant ook wel; doordat jij niet meer wilt komt hun broer ook niet meer. Best begrijpelijk dat ze daar boos en verdrietig om zijn. Als jij wel was blijven gaan, was hij ook blijven gaan. Dus door jouw beslissing zien ze hem nu minder vaak, kan me best voorstellen dat ze daar boos om zijn. Dat ze niet aardig doen tegen je, is natuurlijk niet leuk maar even als gewetensvraag; jij hebt niks met kinderen, jij vindt hun manier van met elkaar omgaan niet leuk, jij houdt niet van verjaardagen, jij wilt er niet meer naar toe en kondigd dit ( voor hun) vrij plompverloren aan....ligt die mismatch met je schoonfamilie niet ook een heel klein beetje aan jezelf?
Dit lijkt erg op mijn schoonfamilie, maar met dit verschil dat wij zelf wel kinderen hebben. Deze mensen denken dat ze je kunnen manipuleren door boos te zijn. Het gaat er voor hen om dat jij/jullie je zo gedragen zoals zij willen. Het is niet dat ze zo geïnteresseerd zijn in jullie of jullie zo missen. De hartelijkheid mist. Ik heb na zoveel jaren ook voor mezelf gekozen, ik heb dit alleen niet expliciet gezegd. Dat je dit nu hebt aangekondigd kun je zien als ongelukkig, maar eigenlijk maakt het niets uit. Boos zijn ze toch wel, is het niet hierover dan zijn ze wel boos over iets anders. Braaf doen wat ze willen, heeft in al die jaren toch ook niets opgeleverd. Je kunt hen niet veranderen. Blijkbaar botert het gewoon niet, het is niet anders.
Gaat het nu alleen om die 6 verjaardagen in een jaar? Blijf je ook weg bij de verjaardagen van de andere familieleden zoals schoonouders en brussen met aanhang of Pasen of Kerst of trouwdagen of Moederdag en Vaderdag of spontane bbq-dagen? Er zijn nog genoeg andere dagen waarop je met elkaar kan afspreken en niet in teken staan van kinderen. Daarin kan je samen met je man het voortouw nemen door jullie beide ouders en de brussen uit te nodigen voor een high tea buitenshuis. Zo toon je /jullie ook wat goodwill.
Of wil je hen helemaal niet meer zien of spreken?
Flanagan schreef op 05-01-2024 om 10:04:
Gaat het nu alleen om die 6 verjaardagen in een jaar? Blijf je ook weg bij de verjaardagen van de andere familieleden zoals schoonouders en brussen met aanhang of Pasen of Kerst of trouwdagen of Moederdag en Vaderdag of spontane bbq-dagen? Er zijn nog genoeg andere dagen waarop je met elkaar kan afspreken en niet in teken staan van kinderen. Daarin kan je samen met je man het voortouw nemen door jullie beide ouders en de brussen uit te nodigen voor een high tea buitenshuis. Zo toon je /jullie ook wat goodwill.
Of wil je hen helemaal niet meer zien of spreken?
Ja goed gezegd Flanagan, dat stukje goodwill mis ik ook in het verhaal.
TO, blijven jullie nog wel naar andere verjaardagen etc gaan en nodigen jullie ze nog wel uit bij jullie thuis? Vat de schoonfamilie jouw aankondiging wellicht op als een definitieve ontwrichting?
Ik krijg de indruk dat ze al jaren goodwill heeft getoond, maar als de schoonfamilie/schoonzussen je liever negeren en niet gezellig tegen je doen, ja waarom zou je dan nog komen? Ergens is het aankondigen dan wel beter, dan ben je er in een keer vanaf (anders heb je bij iedere verjaardag dit geneuzel en dat nog jaren lang)
Mocht het nog eens ter sprake komen zou ik misschien opnieuw aangeven van 'waarom wil je dat we komen? Ik word toch de hele verjaardag genegeerd en dat heb ik al vaker gezegd, maar ook daar luisteren jullie niet naar want dan 'stel ik me aan'....
Maar goed, nu ik dit opschrijf denk ik dat het eigenlijk weinig zin heeft, bij die mensen kan je het denk ik nooit goed doen. Hebben ze verder dan hechte vrienden die er wel bijhoren? (de echtgenoten van de schoonzussen, hoe vallen die in de familie?)
als je een probleem hebt met je schoonzusters moet je dat niet via de kinderen spelen. Wat hebben die kinderen jou misdaan..... Zeg dan direct tegen schoonzussen dat je niet op hun verjaardagen komt. Zo komt het erg raar en onsympathiek over. Provocerend ook. Ik zou ook op mijn teen getrapt zijn. Wees dan direct.
Miertje1990 schreef op 05-01-2024 om 07:36:
[..]
Omdat ik als de koude kant compleet genegeerd word. Omdat het energie vreet, ik moet constant vervelende opmerkingen aanhoren. Daar ben ik klaar mee.
Begrijpelijk. En jouw man heeft er zo te lezen ook weinig hartzeer over, en je krijgt die schoonfamilie echt niet veranderd. Dus gewoon niet meer druk om maken en links laten liggen zou ik zeggen. Als die nichten en neven jullie zo missen kunnen ze zelf wel een keer bij jullie aankomen toch. Geniet van de warmte van je eigen familie, hopelijk is jouw man daar wel heel welkom?
Moederkareltje schreef op 05-01-2024 om 11:42:
als je een probleem hebt met je schoonzusters moet je dat niet via de kinderen spelen. Wat hebben die kinderen jou misdaan..... Zeg dan direct tegen schoonzussen dat je niet op hun verjaardagen komt. Zo komt het erg raar en onsympathiek over. Provocerend ook. Ik zou ook op mijn teen getrapt zijn. Wees dan direct.
Kinderen waarvan de jongste 16 is hebben toch weinig met een tante? Ik denk dat die alleen het cadeau missen, verder niet. Als je die leeftijd hebt zit je toch niet te wachten op volwassenen op je verjaardag?
_Anoniem_ schreef op 05-01-2024 om 11:41:
Ik krijg de indruk dat ze al jaren goodwill heeft getoond, maar als de schoonfamilie/schoonzussen je liever negeren en niet gezellig tegen je doen, ja waarom zou je dan nog komen? Ergens is het aankondigen dan wel beter, dan ben je er in een keer vanaf (anders heb je bij iedere verjaardag dit geneuzel en dat nog jaren lang)
Mocht het nog eens ter sprake komen zou ik misschien opnieuw aangeven van 'waarom wil je dat we komen? Ik word toch de hele verjaardag genegeerd en dat heb ik al vaker gezegd, maar ook daar luisteren jullie niet naar want dan 'stel ik me aan'....
Maar goed, nu ik dit opschrijf denk ik dat het eigenlijk weinig zin heeft, bij die mensen kan je het denk ik nooit goed doen. Hebben ze verder dan hechte vrienden die er wel bijhoren? (de echtgenoten van de schoonzussen, hoe vallen die in de familie?)
Nou ja, ik lees dat ze niks met kinderen heeft en vanaf het begin al met tegenzin er heen ging en de manier hoe de schoonfamilie met elkaar omgaat nogal veroordeelt. Dat is natuurlijk voor de schoonfamilie ook niet leuk en daar maak je, je natuurlijk ook niet geliefd mee. Een verjaardag ga je niet alleen heen voor jezelf. Maar het is mij ook niet echt duidelijk of TO en haar man nog wel van plan zijn naar andere verjaardagen te gaan en de schoonfamilie nog wel bij hun wordt uitgenodigd.
Valeria schreef op 05-01-2024 om 11:55:
[..]
Kinderen waarvan de jongste 16 is hebben toch weinig met een tante? Ik denk dat die alleen het cadeau missen, verder niet. Als je die leeftijd hebt zit je toch niet te wachten op volwassenen op je verjaardag?
Mijn kinderen vinden dat nog wel erg leuk en zijn ook hecht met hun ooms en tantes, gaan ook graag naar ze toen. Dat wisselt erg per familie denk ik.
Gingergirl schreef op 05-01-2024 om 12:00:
[..]
Mijn kinderen vinden dat nog wel erg leuk en zijn ook hecht met hun ooms en tantes, gaan ook graag naar ze toen. Dat wisselt erg per familie denk ik.
Ik schreef het ook meerin de richting van deze familie ja.
Valeria schreef op 05-01-2024 om 11:55:
[..]
Kinderen waarvan de jongste 16 is hebben toch weinig met een tante? Ik denk dat die alleen het cadeau missen, verder niet. Als je die leeftijd hebt zit je toch niet te wachten op volwassenen op je verjaardag?
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat TO het speelt via de kinderen terwijl ze een probleem heeft met schoonzussen. Dus als zet "verjaardag van kinderen boycotten" inzet in een langlopende irritatie met schoonzussen. Als mijn schoonzus ineens aankondigt mijn zoon te boycotten zeg ik de groetjes en blijf jij maar weg, wat heeft mijn zoon jou na 16 jaar ineens misdaan... ik vind dat een omslachtige, geniepige manier van koude oorlogvoering.
S.ndra schreef op 05-01-2024 om 08:01:
Dit lijkt erg op mijn schoonfamilie, maar met dit verschil dat wij zelf wel kinderen hebben. Deze mensen denken dat ze je kunnen manipuleren door boos te zijn. Het gaat er voor hen om dat jij/jullie je zo gedragen zoals zij willen. Het is niet dat ze zo geïnteresseerd zijn in jullie of jullie zo missen. De hartelijkheid mist. Ik heb na zoveel jaren ook voor mezelf gekozen, ik heb dit alleen niet expliciet gezegd. Dat je dit nu hebt aangekondigd kun je zien als ongelukkig, maar eigenlijk maakt het niets uit. Boos zijn ze toch wel, is het niet hierover dan zijn ze wel boos over iets anders. Braaf doen wat ze willen, heeft in al die jaren toch ook niets opgeleverd. Je kunt hen niet veranderen. Blijkbaar botert het gewoon niet, het is niet anders.
Dit helemaal. Dank je. Nee zeggen tegen een ander betekent in dit geval ja zeggen tegen jezelf
Gingergirl schreef op 05-01-2024 om 10:29:
[..]
Ja goed gezegd Flanagan, dat stukje goodwill mis ik ook in het verhaal.
TO, blijven jullie nog wel naar andere verjaardagen etc gaan en nodigen jullie ze nog wel uit bij jullie thuis? Vat de schoonfamilie jouw aankondiging wellicht op als een definitieve ontwrichting?
Het gaat er absoluut niet om dat we hen niet meer willen zien. Verjaardagen van broers zussen blijven we gewoon doen net zoals feestdagen samen vieren dagjes weg of bbqen etc
