Respectloos gedrag partner. Jullie mening graag.
Ik ben na een lang huwelijk met (oudere) kinderen gescheiden en heb sinds enige tijd een nieuwe partner. Wij wonen niet samen. Al snel merkte ik bepaald gedrag bij hem op waar ik niet blij van werd en naarmate het vaker gebeurde zelfs verdrietig en boos. Wat hij deed: terwijl ik naast hem liep of zat in de auto, zijn nek verdraaien om andere vrouwen na te kijken en er dan ook nog een opmerking over durven maken, over haar billen bijvoorbeeld. De eerste keer dat het voorviel heb ik hem er direct op aangesproken en gezegd dat ik dat niet vind kunnen waar je vriendin naast loopt. Ja hij keek nou eenmaal graag naar mensen. Right. Er volgden nog meer van dit soort situaties en op een gegeven moment was de maat vol en ben ik echt boos geworden en heb ik gezegd dat als hij het nog een keer flikte, ik het uitmaak. Meneer heeft het niet meer gedaan, wel kijken maar durft niks meer te zeggen. Kost hem wel moeite overigens. Dat is één ding. Het tweede akkefietje was dat ik een tijd geleden per ongeluk een foto op zijn telefoon zag (deze had hij vast want wilde mij iets laten zien) van een vrouw die we beiden kennen en ik vroeg direct waarom hij die foto van haar had. Hij wist zich geen houding te geven en mummelde wat dat hij wilde zien hoe ze er ook alweer uitzag! Wtf! Ik werd heel boos en zei dat ik het niet oké vind dat hij screenshots maakt van ons bekende dames van hun whatsapp profielfoto. Hij zou het verwijderen. Jaaajaaa. Daar geloof ik dus geen bal van. Hij kijkt ook veel porno (zei hij zelf) en ook dat stuit mij tegen de borst want ik begrijp dat niet. Hij zei dat het haast een verslaving was en dat hij dagelijks een uur kijkt! Nu is het ook nog eens zo dat hij dus vaak hem niet omhoog krijgt tijdens de seks of zijn erectie verdwijnt en hij dus viagra moet nemen om het wel te kunnen. Hij is trouwens eind 40. For the record. ik vind het walgelijk dat hij zoveel porno kijkt en dan ook daarvan plaatjes op zijn telefoon zet. Na al dit gedoe was ik zo achterdochtig geworden dat ik zijn oude telefoon een keer heb doorgespit en daar werd ik heel verdrietig van; de plaatjes, notities over mij die er niet om logen, noem maar op. Mijn vertrouwen is ver te zoeken en mijn zelfbeeld heeft een flinke knak gehad. Ik ben een mooie leuke vrouw, nooit onzeker geweest, nooit lullige opmerkingen gehad van een man en nooit jaloers geweest op andere vrouwen. Maar hij heeft dat de nek omgedraaid. Ik kijk nu soort van door zijn ogen naar de wereld en naar vrouwen en dat is niet fijn. Ik voel mij nooit goed genoeg en vraag me af wat er nu in zijn telefoon staat want hij heeft een nieuwe nu, waar ik niet in durf te kijken want ik ben bang dat hij dat merkt. De oude was dezelfde als ik heb dus dat was makkelijk. Ik weet het: ik zou dat überhaupt niet moeten willen en ik wil het ook niet maar wat ik wel wil is weten waar ik aan toe ben en het op grond van die info uit te maken. Want wat ook een ding is: hij schreeuwt tegen mij als we woorden hebben, smijt soms met spullen en is agressief. Hij heeft zijn emoties niet onder controle. En hij blowt ontzettend veel. Als sinds zijn tienertijd. Amai, wat een verhaal. Ik hou nog ergens wel van hem al begrijp ik dat zelf ook niet🥲.
Kleinduimpje schreef op 25-08-2023 om 11:26:
mijn man kijkt ook echt wel naar andere vrouwen en zegt ook wel wie hij mooi vindt, die van jullie niet? Ik vind het ook niet leuk, maar dacht eigenlijk dat de meeste mannen dat wel deden.
Nee, de mijne niet en ik doe het zelf ook niet.
dank voor alle reacties. Ik zal nog eea verduidelijken. Dit is niet mijn eerste de beste relatie na mijn scheiding. Ik had voor hem nog twee andere mannen in een meer fwb achtige relatie. Toen ontmoette ik deze man. Aanvankelijk zagen wij elkaar alleen in de avond en dan had hij geblowd en was de leuke versie van zichzelf; ontspannen, lief, alles wat ik wilde. Ik schrok me pas een ongeluk toen ik voor het eerst naast hem wakker werd en hij nuchter was; zijn andere gezicht dus. Mopperen, klagen, zeer negatieve kijk op alles. Op bitse toon tegen mij praten. Toen dacht ik nog “kan een keer gebeuren”. Nu weet ik dat dit is wat het is. Ik ben geen zwakke vrouw, heb na de scheuding mijn hele leven weer opgebouwd, nieuwe baan gevonden en woonruimte. Ja, ik was en ben wel op zoek (zoals zoveel mensen) naar liefde en geborgenheid. Dat lijkt me heel legitiem. Er zijn ook momenten dat dat er even is tussen ons en juist die momenten maken dan weer dat ik toch van hem blijf houden en niet los kan komen ondanks alle shit. Vandaar dat ik zei dat uitmaken voor mij veel makkelijker is als ik dat kan doen vanuit immense boosheid. Dat heb ik ooit eerder meegemaakt en dat ging toen heel eenvoudig. Maar natuurlijk snap ik ook wel dat ik daar niet op moet gaan zitten wachten want ten eerste gebeurt dat toch niet wabt hij wil mij niet keijt en kijkt dus wel uit. En ten tweede zou ik gewoon genoeg moeten hebben aan alle shit die alis voorgevallen om de stekker eruit te trekken. Nu nog zover zien te komen. Ik ga het eens zwart op wit opschrijven, misschien dat dat helpt. Ik houd ook een soort dagboek bij voor mezelf om alles op een rijtje te zetten en dat werkt wel.
Je bent dus verliefd geworden of de stonede/gedrogeerde versie van hem en zijn ware persoonlijkheid vind je onuitstaanbaar. Erger nog, als hij nuchter is, vindt hij jou ook onuitstaanbaar.
Helpt dit inzicht je niet om er een punt achter te zetten? Jullie vinden elkaar niet eens leuk! Wie hij werkelijk is, vind jij walgelijk.
Verder heeft hij meerdere verslavingen.
Hij is absoluut geen relatiemateriaal. Run baby, run. Dat zal voor jullie allebei een opluchting zijn.
"Er zijn ook momenten dat dat er even is tussen ons en juist die momenten maken dan weer dat ik toch van hem blijf houden en niet los kan komen ondanks alle shit."
In een gezonde relatie is dit er voortdurend. Neem je tijd, zoek een man met een gouden karakter die lief, leuk en beschikbaar is. Af en toe neuken en een arm om je heen slaan kan iedere loser, dat is echt niet genoeg. Een lieve, gelijkwaardige en ondersteunende partner zijn, dat gaat om heel andere vaardigheden. Je hebt geen haast, stap nu eerst uit deze relatie en kijk dan rustig om je heen.
IMI-x2 schreef op 25-08-2023 om 13:08:
Je bent dus verliefd geworden of de stonede/gedrogeerde versie van hem en zijn ware persoonlijkheid vind je onuitstaanbaar. Erger nog, als hij nuchter is, vindt hij jou ook onuitstaanbaar.
Helpt dit inzicht je niet om er een punt achter te zetten? Jullie vinden elkaar niet eens leuk! Wie hij werkelijk is, vind jij walgelijk.
Verder heeft hij meerdere verslavingen.
Hij is absoluut geen relatiemateriaal. Run baby, run. Dat zal voor jullie allebei een opluchting zijn.
Dit dus. Iemand die alleen onder invloed leuk en lief is, is dat niet. Bij iemand met een verslaving sta jij sowieso nooit op één, want dan staat de verslaving op één.
Kleinduimpje schreef op 25-08-2023 om 11:26:
mijn man kijkt ook echt wel naar andere vrouwen en zegt ook wel wie hij mooi vindt, die van jullie niet? Ik vind het ook niet leuk, maar dacht eigenlijk dat de meeste mannen dat wel deden.
de meeste vrouwen vinden het niet leuk maar zeggen er niets van omdat ze denken ' dan krijg ik toch het argument dat alle mannen het doen' Zeg er gewoon wat van. Vaak is het gewoon een automatisme en willen ze best rekening houden met jou als je naast hun zit
De man kan de stress en de frustratie van het leven niet aan zonder te blowen. Als hij nuchter is, is hij overprikkeld en onaangenaam, reageert hij zich af en is hij cynisch en zegt hij lelijke dingen over jou. Natuurlijk heeft hij daarnaast ook leuke, interessante en mooie kanten. Maar dit gedragspatroon is helaas wel erg fundamenteel in contact. Het dwingt jou je aan te passen, klein te maken, negativiteit te incasseren, op eieren te lopen, grenzen te verleggen van wat je wil verdragen. Als dat eens een tijdje zo is, iemand zit in een stressvolle periode, ziet zelf dat het niet in orde is en werkt eraan zijn spanningen te (leren) hanteren in plaats van ze er te pas en te onpas uit te braken en te voeden, dan kun je daar begrip voor hebben en de ander ruimte geven er doorheen te komen. Maar dat is hier niet aan de hand. Dit is een relatief nieuwe relatie en dit lijkt zijn gewone copingstrategie in het leven. Hij verdient absoluut niet het voordeel van de twijfel want ik zie hem nergens zijn verantwoordelijkheid nemen voor zijn eigen gedrag. Daar valt of staat alles mee.
Wenzy schreef op 25-08-2023 om 13:03:
dank voor alle reacties. Ik zal nog eea verduidelijken. Dit is niet mijn eerste de beste relatie na mijn scheiding. Ik had voor hem nog twee andere mannen in een meer fwb achtige relatie. Toen ontmoette ik deze man. Aanvankelijk zagen wij elkaar alleen in de avond en dan had hij geblowd en was de leuke versie van zichzelf; ontspannen, lief, alles wat ik wilde. Ik schrok me pas een ongeluk toen ik voor het eerst naast hem wakker werd en hij nuchter was; zijn andere gezicht dus. Mopperen, klagen, zeer negatieve kijk op alles. Op bitse toon tegen mij praten. Toen dacht ik nog “kan een keer gebeuren”. Nu weet ik dat dit is wat het is. Ik ben geen zwakke vrouw, heb na de scheuding mijn hele leven weer opgebouwd, nieuwe baan gevonden en woonruimte. Ja, ik was en ben wel op zoek (zoals zoveel mensen) naar liefde en geborgenheid. Dat lijkt me heel legitiem. Er zijn ook momenten dat dat er even is tussen ons en juist die momenten maken dan weer dat ik toch van hem blijf houden en niet los kan komen ondanks alle shit. Vandaar dat ik zei dat uitmaken voor mij veel makkelijker is als ik dat kan doen vanuit immense boosheid. Dat heb ik ooit eerder meegemaakt en dat ging toen heel eenvoudig. Maar natuurlijk snap ik ook wel dat ik daar niet op moet gaan zitten wachten want ten eerste gebeurt dat toch niet wabt hij wil mij niet keijt en kijkt dus wel uit. En ten tweede zou ik gewoon genoeg moeten hebben aan alle shit die alis voorgevallen om de stekker eruit te trekken. Nu nog zover zien te komen. Ik ga het eens zwart op wit opschrijven, misschien dat dat helpt. Ik houd ook een soort dagboek bij voor mezelf om alles op een rijtje te zetten en dat werkt wel.
Hi heb je mijn link gezien?
https://www.trubendorffer.nl/verslavingen/relatieverslaving/
Je denkt misschien: huh? ik ben niet verslaafd. Nee maar zo heet het als je in een relatie zit die niet goed voor je is maar je kunt het maar niet uitmaken.
Het feit dat het af en toe wel leuk is/ was veroorzaakt juist die verslaving: in de psychologie heet dat intermittent reinforcement: je wilt terug naar de leuke momenten en hoopt dat dat wel gaat lukken.
Helaas worden ze steeds minder dan.
doe even die test op bovenstaand site, het zijn maar 6 vragen geloof ik. dan weet je meer
Kleinduimpje schreef op 25-08-2023 om 11:26:
mijn man kijkt ook echt wel naar andere vrouwen en zegt ook wel wie hij mooi vindt, die van jullie niet? Ik vind het ook niet leuk, maar dacht eigenlijk dat de meeste mannen dat wel deden.
Nee! Hij zal heus wel kijken, maar niet zo dat het mij opvalt. En mocht hij al eens een opmerking maken, dan vraag ik fijntjes wat hij denkt wat ze van hem zou denken.... 
Ruud1971! schreef op 25-08-2023 om 11:25:
TO komt uit een lang huwelijk en wat de reden ook mag zijn van deze scheiding zij zoekt nu geborgenheid. Heeft de eerste beste stoere kerel gevonden en dacht nu word ik echt happy. Je leest dit vaak na een lang huwelijk. Nu is ze bang deze man ook kwijt te raken want dan moet ze de confrontatie aan met haarzelf. Zeg het vaak in de " buitenwereld" zitten rare mensen. Tuurlijk moet TO stoppen met deze relatie en aan haar zelf werken. Een sterke vrouw had niet eens hier advies gevraagd maar de relatie al beëindigd.
Akelig toontje, Ruud.
Pippeltje schreef op 25-08-2023 om 13:46:
[..]
Nee! Hij zal heus wel kijken, maar niet zo dat het mij opvalt. En mocht hij al eens een opmerking maken, dan vraag ik fijntjes wat hij denkt wat ze van hem zou denken....
ja precies, doe het gewoon respectvol naar de vrouw in je leven toe
Kleinduimpje schreef op 25-08-2023 om 11:26:
mijn man kijkt ook echt wel naar andere vrouwen en zegt ook wel wie hij mooi vindt, die van jullie niet? Ik vind het ook niet leuk, maar dacht eigenlijk dat de meeste mannen dat wel deden.
Vrouwen kijken ook naar mannen. Op zich niets mis mee maar hier is zoveel meer mis. Het gewoon onveilig en ongezond om te blijven.
Ysenda schreef op 25-08-2023 om 19:10:
[..]
Vrouwen kijken ook naar mannen. Op zich niets mis mee maar hier is zoveel meer mis. Het gewoon onveilig en ongezond om te blijven.
Tuurlijk kijken vrouwen ook naar mannen. Doe ik zelf ook. Maar: niet als mijn vriend naast me loopt, en al helemaal geen opmerkingen maken. En als de betreffende man een vrouw heeft kijk ik niet! Uit respect.
Pippeltje schreef op 25-08-2023 om 13:47:
[..]
Akelig toontje, Ruud.
Misschien, maar wel raak.
Want kijken is respectloos? Als ik met mijn partner op een terras zat en er liep een mooie vrouw (vond ik) voorbij, kon ik ook weleens aan hem vragen of hij daar hetzelfde over dacht en vice versa. Niets respectloos aan vind ik.
