Reisverzekering dekt niet overlijden schoonvader
Ik ben benieuwd naar jullie mening. Mijn vriend en ik waren op reis toen we eerder terug gingen omdat we hoorden dat mijn vader erg ziek was (hij is ook overleden).
Mijn vriend gaf toen duidelijk werd dat we terug zouden gaan direct aan dat ik de tickets wel kon betalen omdat ik (veel) meer geld heb dan hem, of ik zou het kunnen betalen van het geld van mijn vader omdat die ook "voldoende heeft".
Een paar zaken die verder meespelen:
- omdat onze ouders op leeftijd zijn heb ik mijn vriend voor de vakantie erop gewezen een goede reisverzekering af te sluiten die niet alleen zou dekken bij overlijden maar ook bij spoed en ernstige ziekte. Ik heb gezegd dat als we door mijn ouders terug zouden moeten (hun gezondheid is altijd al wat kwakkelend) maar zijn verzekering geen schoonfamilie zou blijken te dekken ik dan ook wel de helft van zijn ticket zou betalen omdat hij immers dan ook nadeel heeft waar hij in die zin niets aan kan doen. )
- blijkbaar is hij vergeten werelddekking aan te vinken dus wordt er om die reden niks uitgekeerd
- wij hebben ongeveer hetzelfde middenklasse inkomen een delen de vaste lasten.
Het voelde voor mij erg hard en kil dat hij direct over het geld begon de dag dat ik hoorde dat het slecht ging en we besloten terug te gaan. En al helemaal door de toon; dat hij eigenlijk voor mij beslist dat ik het wel voor hem kan betalen.
Terugkijkend zegt hij daarover dat zijn rekening heel leeg was door de reis, hij anders een maand geen leuke dingen had kunnen doen.. en voor mij heeft het niet die gevolgen. Ook zegt hij dat het door mij is dat we terug moesten.
Wat vinden jullie? Heeft hij gelijk dat ik het beste zijn kosten op me kan nemen omdat ik nou eenmaal het meeste geld heb en er hierdoor minder "last" van zou hebben? (mijn eigen kosten krijg ik terug van de reisverzekering.) Of is hij, zoals ik het ervaar, erg onempatisch door de beslissing te nemen dat ik het wel even betaal.Ja het is vervelend dat het je extra geld kost, maar hij heeft een verkeerde verzekering afgesloten. En terug moeten is balen, maar dat geldt ook voor mij en bovendien komt er de stress (zijn we wel op tijd) en het verdriet van mijn vader bij. Als je dag afzet tegen "even een maand wat minder leuke dingen kunnen doen", dan voelr het voor mij alsof je het niet helemaal begrepen hebt, maar misschien ligt dit aan mij.
Benieuwd naar objectieve meningen
tsjor schreef op 16-04-2023 om 16:56:
Du jij juicht het ook toe als ze uit elkaar gaan. Kost weer een woning, om het maar eens bij 1 probleem te houden.
Tsjor, 😂 als jij je zo’n zorgen maakt om die woning, neem jij een van de twee toch in huis.. ook weer opgelost!
Maar even serieus, breng jij ook offers in je persoonlijk leven zodat je (anonieme) anderen niet tot last bent? Waar eindigt dat? Je adem inhouden om andermans lucht niet op te nemen of om geluidsoverlast wat dat voorbrengt, tegen te gaan?
Ik denk dat TS moet weten waar ze voor kiest, met hem als partner of niet, kan ze daar niet ongelukkiger van worden. Dit is wel een keuzemoment, denk ik.
tsjor schreef op 16-04-2023 om 17:00:
[..]
Je geeft twee als-en die beiden negatief zijn: als de wederkerigheid in de relatie ontbreekt; en als ze denkt dat ze harder haar best moet doen dan komt daar geen einde aan.
In beide situaties schep je een negatief perspectief. Probeer nu eens een perspectief te scheppen waarin over en weer meer begrip voor elkaar kan komen en de relatie kan verbeteren.
Tsjor
Als (inderdaad, als) er een dynamiek in de relatie is waarin de één nooit ergens schuldig aan of verantwoordelijk voor is en vooral rechten heeft en de ander de verantwoordelijkheid en plicht heeft om het voor diegene op te lossen, dan gaat dat ‘over en weer’ niet gebeuren. Dan is de kans dat ‘goede gesprekken’ gaan plaatsvinden en er meer wederzijds begrip en wederkerigheid ontstaat, niet zo groot. Daar ga ik geen ‘positief perspectief’ voor scheppen. Ik denk juist daarom dat het belangrijk is om dat uit te sluiten voordat je iemand goede gesprekken of een volkomen zinloze relatietherapie aanraadt. Of bestaat dat volgens jou niet, die dynamiek, waarbij de wederkerigheid ontbreekt en waarbij ‘goede gesprekken’ een illusie zijn en je alleen nog maar dieper in de problemen brengen?
Als dit een incidentele uitglijder was, en geen langdurig patroon, dan ben ik het met je eens. Dan is het tijd voor goede gesprekken. Het zou natuurlijk fijn zijn als dat de uitkomst was.
'Als dit een incidentele uitglijder was, en geen langdurig patroon, dan ben ik het met je eens. Dan is het tijd voor goede gesprekken. Het zou natuurlijk fijn zijn als dat de uitkomst was.'
inderdaad. Ik zie niet zo snel aanleiding om te veronderstellen dat we het hier over een langdurig patroon hebben.
Tsjor
Angela1967 schreef op 16-04-2023 om 17:04:
[..]
Heerlijk ga door en je lost alle problemen op!
Gr Angela
Dat zou heel erg mooi zijn. Ik noem het, omdat er op dit moment met name rond vluchtelingen en migranten een stevige discussie is over het gebrek aan woningen, maar ik las ergens dat door scheidingen (heb ik me ook schuldig aan gemaakt) voor dit jaar 20.000-25.000 woningen beschikbaar moeten komen. Dat is ook een behoorlijke druk op de woningmarkt. Omgekeerd komt het nu regelmatig terug bij echtscheidingsprocessen: het probleem dat er geen woning te vinden is, waardoor mensen te lang bij elkaar moeten blijven wonen.
Tsjor
ArianneH schreef op 10-04-2023 om 23:19:
Maike, allereerst gecondoleerd.
Helpen alle reacties je om objectief naar zijn gedrag te kijken?
Los van het totaal gebrek aan empathie triggert bij mij vooral de opmerking dat hij jou de schuld geeft van deze kosten.
Merk je vaker aan je vriend dat hij anderen (of jou dus) de schuld geeft als iets niet gaat zoals hij wil, als hij iets niet kn vinden, als er een misverstand/miscommunicatie is tussen jullie. Dit vind ik zorgwekkend gedrag, want daarmee legt hij alle problemen buiten zichzelf. Niet iemand die verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen gedrag of snapt dat dingen soms anders lopen dan je wilt zonder dat het meteen iemands schuld is.
En dat is niet een fijne persoon om een relatie mee te hebben. Dat heb je mogelijk al eerder ervaren.
Ik zou trouwens de helft betalen omdat je dat toegezegd hebt. Maar gezien jouw waarschuwing over de verzekering, ben ik van mening dat hij het helemaal zelf had moeten betalen.
Als hij na een goed gesprek waarin je hem uitlegt wat zijn gedrag met jou gedaan heeft, hij niet toont in te zien dat zijn gedrag niet prettig was en tenminste de helft van het ticket betaalt, of als je je realiseert dat hij inderdaad aldoor jou of anderen de schuld van vervelende situaties geeft, dan zou ik echt je relatie heroverwegen.
Denk niet, zoals veel vrouwen doen, dat je hem wel kunt veranderen. Dat wordt nl een harde dobber als het al niet vrij kansloos is
Tot slot, denk goed na over je relatie met iemand die slecht met geld om gaat. Ik zou niet in gemeenschap van goederen met zo iemand getrouwd willen zijn. Maar zelfs samenwonen met zijn gedrag lijkt mij echt vreselijk. Jij maar sparen en hij maar uitgeven, omdat jij meer geld hebt. Bah.
@ Maeike, ik hoop dat je nog eens terugkomt om te vertellen of onze adviezen je nog geholpen hebben om de situatie te bekijken en mogelijk je relatie te heroverwegen of niet.
Ik ben met name geïnteresseerd of je de vetgedrukte tekst hierboven herkent. Want uiteindelijk is een uitglijder als deze vervelend maar hoeft het niet het einde van je relatie te betekenen.
Als je echter de vetgedrukte tekst hierboven herkent, dan zou ik me als ik jou was, nog maar eens heel hard achter de oren krabben.
En vraag je dan ook af of je kinderen wil met zo’n man, want dan zal je nog vaker aanlopen tegen situaties die hem niet uitkomen of tegenvallen. En om dan steeds daar de schuld van te krijgen (want aan hem ligt het natuurlijk nooit), is niet leuk (understatement).
Mocht je een goed gesprek met hem gehad hebben en mocht hij inzien dat hij niet inlevend gereageerd heeft en dat het voor de hand zou liggen dat hij zelf het volledige ticket zou betalen omdat hij zelf vergeten is zijn verzekering goed te regelen, dan hoor ik dat ook graag.
tsjor schreef op 16-04-2023 om 18:46:
'Als dit een incidentele uitglijder was, en geen langdurig patroon, dan ben ik het met je eens. Dan is het tijd voor goede gesprekken. Het zou natuurlijk fijn zijn als dat de uitkomst was.'
inderdaad. Ik zie niet zo snel aanleiding om te veronderstellen dat we het hier over een langdurig patroon hebben.
Tsjor
Wij schatten dat kennelijk anders in dan. Ik vind het een grote en opvallende misser en ik kan me zelf niet zo goed voorstellen dat iemand die normaliter empathisch en steunend is, zo uit de hoek zou komen. Maar ik realiseer me best dat dat een inschatting is.
tsjor schreef op 16-04-2023 om 18:49:
[..]
Dat zou heel erg mooi zijn. Ik noem het, omdat er op dit moment met name rond vluchtelingen en migranten een stevige discussie is over het gebrek aan woningen, maar ik las ergens dat door scheidingen (heb ik me ook schuldig aan gemaakt) voor dit jaar 20.000-25.000 woningen beschikbaar moeten komen. Dat is ook een behoorlijke druk op de woningmarkt. Omgekeerd komt het nu regelmatig terug bij echtscheidingsprocessen: het probleem dat er geen woning te vinden is, waardoor mensen te lang bij elkaar moeten blijven wonen.
Tsjor
Als je dit nou apart een keer zou noemen prima, maar het is mijns inziens nutteloos om het als morele verplichting voor individuele gevallen te noemen. Je degradeert daarmee individuele problemen die iemand hier plaatst. Alsof je bij individuele relatie issues eerst een tsjor stempel moet halen; dat het echt zo erg is en dat je zielig genoeg bent om eventueel misschien een woonruimte te claimen in plaats van in de tuin te gaan kamperen
Gr Angela
tsjor schreef op 16-04-2023 om 18:49:
[..]
Dat zou heel erg mooi zijn. Ik noem het, omdat er op dit moment met name rond vluchtelingen en migranten een stevige discussie is over het gebrek aan woningen, maar ik las ergens dat door scheidingen (heb ik me ook schuldig aan gemaakt) voor dit jaar 20.000-25.000 woningen beschikbaar moeten komen. Dat is ook een behoorlijke druk op de woningmarkt. Omgekeerd komt het nu regelmatig terug bij echtscheidingsprocessen: het probleem dat er geen woning te vinden is, waardoor mensen te lang bij elkaar moeten blijven wonen.
Dus, vooral stellen adviseren bij elkaar te blijven of weer samen te komen, dus?
Mija schreef op 16-04-2023 om 19:06:
[..]
Wij schatten dat kennelijk anders in dan. Ik vind het een grote en opvallende misser en ik kan me zelf niet zo goed voorstellen dat iemand die normaliter empathisch en steunend is, zo uit de hoek zou komen. Maar ik realiseer me best dat dat een inschatting is.
Ik ook. Daarbij vind ik het niet onbelangrijk dat toen TO het er een tweede keer over wilde hebben, het weer zakelijk werd afgedaan. Het was anders geweest als iemand in zo’n geval excuses mompelt en iets zegt over dat het vast lastig moet zijn geweest als je vader overlijdt en dan zo’n opstelling.
tsjor schreef op 16-04-2023 om 18:46:
'Als dit een incidentele uitglijder was, en geen langdurig patroon, dan ben ik het met je eens. Dan is het tijd voor goede gesprekken. Het zou natuurlijk fijn zijn als dat de uitkomst was.'
inderdaad. Ik zie niet zo snel aanleiding om te veronderstellen dat we het hier over een langdurig patroon hebben.
Ik snap niet dat je het incidenteel noemt. Met name niet omdat, toen hij de kans kreeg, hij bij zijn standpunt bleef..
Angela1967 schreef op 16-04-2023 om 19:11:
[..]
Als je dit nou apart een keer zou noemen prima, maar het is mijns inziens nutteloos om het als morele verplichting voor individuele gevallen te noemen. Je degradeert daarmee individuele problemen die iemand hier plaatst. Alsof je bij individuele relatie issues eerst een tsjor stempel moet halen; dat het echt zo erg is en dat je zielig genoeg bent om eventueel misschien een woonruimte te claimen in plaats van in de tuin te gaan kamperen
Gr Angela
Helemaal mee eens: niemand gaat zijn eigen relatieproblemen minder erg vinden vanwege de krapte op de woningmarkt voor anderen. Hoe problematisch dat ook is, het heeft geen enkele correlatie met de kwaliteit van één specifieke liefdesrelatie.
En over hoe groot/klein de kans is dat er met een partner geen ‘goede gesprekken’ te voeren zijn:
De epidemiologische studies die zijn gebruikt bij de ontwikkeling van de DSM-5 (NESARC) kwamen uit op een prevalentie van 6,2% van narcistische persoonlijkheidsstoornis in de populatie in de VS. Ik ga er vanuit dat, gezien de kenmerken, een NPS-er in de meeste gevallen geen wederkerige partner is. Een NPS-er zal er in de meeste gevallen, omdat dit nou eenmaal bij de diagnose hoort, niet voor openstaan om te erkennen dat hij/zij fouten maakt of iets in zijn/haar gedrag zou moeten wijzigen om een relatie te verbeteren.
6,2% is ruim 1 op 20. Zelfs als je die 6,2% erg hoog vindt en je in NL uitgaat van bijvoorbeeld 1 of 2% dan nog hebben we het over 1 op 100 of 1 op 50. Zelfs dat is helemaal niet bijzonder zeldzaam. Iedereen kent dan wel iemand of een paar mensen die zouden voldoen aan de criteria voor NPS. Maar ook mensen die niet aan alle criteria voor een diagnose voldoen, kunnen natuurlijk zodanig narcistische trekken hebben die ze tot een weinig aantrekkelijke partner maken wegens ontbrekende empathie en wederkerigheid.
Het is dus helemaal niet onwaarschijnlijk dat zich hier geregeld iemand meldt met een partner met meer dan gemiddeld narcistische trekken. Zeker in de groep van mensen met serieuze relatieproblemen, zal dat percentage bovendien ook nog eens veel hoger liggen.
Een man die zo op zichzelf is gericht dat hij bij een crisis rond de levensbedreigende ziekte van de vader van zijn partner direct bezig is met de financiële consequenties voor hemzelf en van zijn vriendin eist dat op te lossen, dat roept bij mij echt wel serieuze vragen op over zijn relatievaardigheden.
Mija schreef op 16-04-2023 om 19:52:
[..]
Helemaal mee eens: niemand gaat zijn eigen relatieproblemen minder erg vinden vanwege de krapte op de woningmarkt voor anderen. Hoe problematisch dat ook is, het heeft geen enkele correlatie met de kwaliteit van één specifieke liefdesrelatie.
Wat natuurlijk wel logisch is: maatschappelijke omstandigheden spelen, van de maan af gezien, altijd een rol in de (on)mogelijkheden bij scheiding. Woningnood is een probleem in Nederland, dus het zal zeker invloed hebben op de 'oplossingen' die individuele stellen kiezen. Wal keert het schip misschien, dat soort dingen.
gr Angela
Natuurlijk staat het hoofd van Maike in deze weken van dingen regelen, niet naar deze topic. Maar het zou helderheid opleveren als Maike reageert zodat de topic niet vol aannames komt te staan over houding van haar vriend. Het kan goed zijn dat hij heeft ingezien hoe gevoelloos deze was. Het kan ook goed zijn dat Maike de onenigheid met haar vriend even geparkeerd heeft tot later, wanneer de emoties rondom verlies van haar vader iets gedaald zijn.
Sterkte Maike met deze dagen waarin het verlies van een dierbare vaak gelijk staat aan jezelf een spiegel voorhouden: ‘ wie was hij? en wie ben ik eigenlijk?’
Flanagan schreef op 17-04-2023 om 08:37:
…. zodat de topic niet vol aannames komt te staan over houding van haar vriend.
Ik reageer niet tégen jou Flanagan want ik ben het met je eens. Maar om even heel duidelijk te zijn en misverstanden uit de weg te ruimen: Ik wil niks aannemen over Maikes vriend. Juist daarom staan mijn posts vol met ‘als-en’. Wij kennen die hele man niet! Het enige wat we hier kunnen doen, is op basis van wat Maike schrijft, zeggen: “Ik heb er deze associatie bij” of “dit en dit komt voor” of “dit heb ik meegemaakt” en dan kan zij kijken of daar iets van past in het geheel van haar leven met hem, zijn totale persoonlijkheid en zijn handelen van alledag. Het zou een totale zelfoverschatting zijn als wij zouden denken te kunnen weten hoe dit in elkaar zit en hoe het opgevolgd moet worden. Dat is natuurlijk nooit het geval. En al helemaal niet met zo weinig vervolginformatie
