Reisverzekering dekt niet overlijden schoonvader
Ik ben benieuwd naar jullie mening. Mijn vriend en ik waren op reis toen we eerder terug gingen omdat we hoorden dat mijn vader erg ziek was (hij is ook overleden).
Mijn vriend gaf toen duidelijk werd dat we terug zouden gaan direct aan dat ik de tickets wel kon betalen omdat ik (veel) meer geld heb dan hem, of ik zou het kunnen betalen van het geld van mijn vader omdat die ook "voldoende heeft".
Een paar zaken die verder meespelen:
- omdat onze ouders op leeftijd zijn heb ik mijn vriend voor de vakantie erop gewezen een goede reisverzekering af te sluiten die niet alleen zou dekken bij overlijden maar ook bij spoed en ernstige ziekte. Ik heb gezegd dat als we door mijn ouders terug zouden moeten (hun gezondheid is altijd al wat kwakkelend) maar zijn verzekering geen schoonfamilie zou blijken te dekken ik dan ook wel de helft van zijn ticket zou betalen omdat hij immers dan ook nadeel heeft waar hij in die zin niets aan kan doen. )
- blijkbaar is hij vergeten werelddekking aan te vinken dus wordt er om die reden niks uitgekeerd
- wij hebben ongeveer hetzelfde middenklasse inkomen een delen de vaste lasten.
Het voelde voor mij erg hard en kil dat hij direct over het geld begon de dag dat ik hoorde dat het slecht ging en we besloten terug te gaan. En al helemaal door de toon; dat hij eigenlijk voor mij beslist dat ik het wel voor hem kan betalen.
Terugkijkend zegt hij daarover dat zijn rekening heel leeg was door de reis, hij anders een maand geen leuke dingen had kunnen doen.. en voor mij heeft het niet die gevolgen. Ook zegt hij dat het door mij is dat we terug moesten.
Wat vinden jullie? Heeft hij gelijk dat ik het beste zijn kosten op me kan nemen omdat ik nou eenmaal het meeste geld heb en er hierdoor minder "last" van zou hebben? (mijn eigen kosten krijg ik terug van de reisverzekering.) Of is hij, zoals ik het ervaar, erg onempatisch door de beslissing te nemen dat ik het wel even betaal.Ja het is vervelend dat het je extra geld kost, maar hij heeft een verkeerde verzekering afgesloten. En terug moeten is balen, maar dat geldt ook voor mij en bovendien komt er de stress (zijn we wel op tijd) en het verdriet van mijn vader bij. Als je dag afzet tegen "even een maand wat minder leuke dingen kunnen doen", dan voelr het voor mij alsof je het niet helemaal begrepen hebt, maar misschien ligt dit aan mij.
Benieuwd naar objectieve meningen
tsjor schreef op 11-04-2023 om 10:19:
[..]
Ik moet wel een beetje lachen om zo'n reactie. Er zijn zoveel vrouwen die bijvoorbeeld maar 3 dagen werken en dan ook nog tegen een lager loon, terwijl de man 5 dagen werkt tegen een hoger inkomen. Als al die vrouwen nu eens zouden ophouden met 'geld opeisen dat niet van henzelf is en waar ze niet voor gewerkt hebben...' dan zou de woningmarkt (bijvoorbeeld) er heel anders uitzien en zouden heel wat vakanties een tentje op de hei worden.
Ik begreep dat het probleem niet is 'geld over de balk gooien', maar een studieschuld die meestal opgebouwd wordt om een studie te doen, twee studies zelfs. Waarbij de een thuis is blijven wonen bij vader en moeder en de ander waarschijnlijk op kamers is gaan wonen. Als je dan samen een relatie krijgt, dan kun je niet zeggen: ik wil wel meeprofiteren van de baan die je hebt dankzij je studie, maar niet de last meedragen van de studieschuld. Overigens betaalt vriendin zelf niet mee aan de studieschuld, maar haar vriend heeft daardoor beperktere financiële mogelijkheden en daar is te weinig rekening mee gehouden.
Vergeten een vinkje aan te zetten (werelddekking) kan gebeuren. Als dat niet-acceptabel is moet je zeker een andere vriend gaan zoeken. Stop dan met deze vriend, je bent meer waard, hij manipuleert je, maakt je tot slachtoffer etc. .
Tsjor
Je blijft de studie uit het verleden erbij halen alsof het nog studenten zijn. Als hij de middelen niet heeft, dan moet hij vooral niet op vakantie gaan. Daarnaast ging het niet om beperkte financiële middelen, maar dat hij dan " niets leuks" meer kon doen die maand. Hij had zijn leuk al...vakantie.
Lastig verhaal dit. Ik weet uit eigen ervaring hoe pijnlijk een foute reactie kan zijn in zo'n moeilijke periode. In mijn geval betrof het gelukkig niet mijn partner, wel iemand van wie ik meer had mogen verwachten, en is het naderhand echt goed uitgepraat en de relatie hersteld. Maar daar is wel een half jaar overheen gegaan
Wat ik me afvraag is of er achter die reactie onvrede schuilt over de regeling van de financieen in de relatie. Samenwonen met iemand die een ander uitgavenpatroon heeft zou mij een moeilijke opgave lijken. Partners beperktere spaartegoed lijkt me eerder een gevolg van omstandigheden tijdens zijn studie dan onverstandige keuzes - integendeel. Niks mis met een tweede studie en als volwassene niet bij je ouders blijven plakken.
En met ouders op leeftijd met een broze gezondheid had ik misschien toch ook een andere vakantiebestemming gekozen. Kortom, gedrag van partner verdient geen schoonheidsprijs, maar TO mag ook bij zich zelf te rade gaan.
Er staat dat ze beiden ongeveer hetzelfde inkomen hebben. Dus of dat nu met drie, vier of vijf dagen werken is, ze brengen hetzelfde binnen.
Vaak als de één minder werkt dan de ander is dat om de zorgtaken binnen het gezin op te vangen, bijvoorbeeld voor kinderen of ouders. Dat is ook werk, maar dan onbetaald. Daar heeft de fulltime werkende partner ook profijt van, net als dat de parttime werkende partner profijt heeft van meer geld.
Maar dat speelt hier niet. TS wijst vriend op het risico dat er iets gebeurd met haar ouders. Vriend vergeet alsnog werelddekking aan te vinken en vervolgens is het ook nog TS haar schuld (hoezo schuld, het is gewoon domme pech) als ze eerder terug moeten.
Het gaat niet om het niet kunnen betalen van vaste lasten, huur of zorgverzekering, maar om geld voor leuke dingen te doen. Het getuigt van een volkomen gebrek aan empathie en om de ander te steunen in een moeilijke periode.
Sowieso vind ik het argument 'jij hebt meer geld' getuigen van arrogantie.
Ik had ook meer geld dan mijn man toen we iets kregen. Ik heb altijd thuis gewoond en had toen al een baan en een eigen huis. Hij studeerde nog, heeft langer gestudeerd en op kamers gewoond. Tuurlijk heb ik in het begin wel meer betaald, maar dan omdat ik bepaalde dingen graag wilde doen en het ons beide gunde. Niet omdat hij zei 'maar jij hebt meer, dus betaal maar gewoon'.
Max88 schreef op 11-04-2023 om 11:13:
[..]
Je blijft de studie uit het verleden erbij halen alsof het nog studenten zijn. Als hij de middelen niet heeft, dan moet hij vooral niet op vakantie gaan. Daarnaast ging het niet om beperkte financiële middelen, maar dat hij dan " niets leuks" meer kon doen die maand. Hij had zijn leuk al...vakantie.
Max88, terugbetalen van de studiebeurs loopt nog heel lang door. Tsjor
'... vind ik het opvallend dat de geldkwestie nog voordat er op het vliegtuig naar huis wordt gestapt, centraal wordt geplaatst, ... '
Daar heb ik dan weer wat minder moeite mee. Ik kan me voorstellen dat zoiets opkomt in de toch wel wat paniekerige situatie van plotseling terug moeten, vader slecht etc. Juist als er zoiets heftig-emotioneels speelt kunnen mensen raar reageren.
Het lastige is dat het daarna een schuld-vraag werd in verband met het niet goed afsluiten van de verzekering.
'Maar dat is dus de hamvraag: kan dat goede, wederkerige gesprek gevoerd worden tussen deze twee mensen?' Ik hoop het toch wel, maar dan zal het wel mogelijk moeten zijn dat er enige vergevingsgezindheid is over de fout bij het aangaan van de reisverzekering, enig begrip voor de emoties (schrik, irritatie etc.) rond zo'n emotioneel moment als het ontvangen van het bericht dat je vader ernstig ziek is, enige acceptatie dat je in een relatie niet onmiddellijk de 'vertrek-maar-kaart' moet trekken, maar dat je lering kunt trekken uit dingen die niet goed gaan.
Tsjor
tsjor schreef op 11-04-2023 om 13:53:
[..]
Max88, terugbetalen van de studiebeurs loopt nog heel lang door. Tsjor
Maar als je de posts van TO goed hebt gelezen is man ook niet zo spaarzaam en heeft hij volgens zichzelf ‘recht’ op elke maand geld uitgeven, anders kan hij niets ‘leuks’ doen.
Of vind jij het normaal en vanzelfsprekend dat, door zijn keuzes uit het verleden en heden zelfs, ook TO verantwoordelijk is?
Maaike123: mag ik vragen hoe jullie je financiële zaken hebben verdeeld vwb vaste lasten? Ik neem gemakshalve even aan dat jullie samenwonen, maar is mss niet het geval?
tsjor schreef op 11-04-2023 om 13:53:
[..]
Max88, terugbetalen van de studiebeurs loopt nog heel lang door. Tsjor
Klopt, maar RoodVruchtje zegt het ook: het ging niet om beperkte financiële middelen, het ging om niets leuks te kunnen doen de rest van de maand ( dan heb je aardig genoeg geld voor "leuk" als je dat naamdelijks kunt spenderen en als je op vakantie gaat). Hij had dus blijkbaar genoeg "leuk geld" om op vakantie te gaan. Het leven bestaat voornamelijk uit keuzes en geld kun je naar eenmaal uitgeven. Meer dan jammer voor hem van de gezamenlijke vakantie vind ik het niet. TS heeft er het verdriet nog bovenop.
Max88 schreef op 11-04-2023 om 17:32:
[..]
Klopt, maar RoodVruchtje zegt het ook: het ging niet om beperkte financiële middelen, het ging om niets leuks te kunnen doen de rest van de maand ( dan heb je aardig genoeg geld voor "leuk" als je dat naamdelijks kunt spenderen en als je op vakantie gaat). Hij had dus blijkbaar genoeg "leuk geld" om op vakantie te gaan. Het leven bestaat voornamelijk uit keuzes en geld kun je naar eenmaal uitgeven. Meer dan jammer voor hem van de gezamenlijke vakantie vind ik het niet. TS heeft er het verdriet nog bovenop.
Precies ja! Het was gewoon erg ontactisch en niet erg empatisch om over het terugbetalen te beginnen.
Daarnaast vind ik het ook gewoon niet vanzelfsprekend dat je een partner medeverantwoordelijk houdt voor studieschulden, maar dat is weer een andere discussie 
tsjor schreef op 11-04-2023 om 14:04:
'... vind ik het opvallend dat de geldkwestie nog voordat er op het vliegtuig naar huis wordt gestapt, centraal wordt geplaatst, ... '
Daar heb ik dan weer wat minder moeite mee. Ik kan me voorstellen dat zoiets opkomt in de toch wel wat paniekerige situatie van plotseling terug moeten, vader slecht etc. Juist als er zoiets heftig-emotioneels speelt kunnen mensen raar reageren.
Het lastige is dat het daarna een schuld-vraag werd in verband met het niet goed afsluiten van de verzekering.
'Maar dat is dus de hamvraag: kan dat goede, wederkerige gesprek gevoerd worden tussen deze twee mensen?' Ik hoop het toch wel, maar dan zal het wel mogelijk moeten zijn dat er enige vergevingsgezindheid is over de fout bij het aangaan van de reisverzekering, enig begrip voor de emoties (schrik, irritatie etc.) rond zo'n emotioneel moment als het ontvangen van het bericht dat je vader ernstig ziek is, enige acceptatie dat je in een relatie niet onmiddellijk de 'vertrek-maar-kaart' moet trekken, maar dat je lering kunt trekken uit dingen die niet goed gaan.
Tsjor
Ik zou ook hopen dat dat mogelijk is maar dat hangt dan af van hoe hun relatie normaliter in elkaar zit. Als het een patroon is dat hij de rechten heeft en zij de verantwoordelijkheden, dan is het zeer de vraag of dat nu gaat veranderen.
'Daarnaast vind ik het ook gewoon niet vanzelfsprekend dat je een partner medeverantwoordelijk houdt voor studieschulden, maar dat is weer een andere discussie'.
Bekijk de regels eens over het terugbetalen van studieschuld.
Maar het kan zijn dat het op dat moment een impulsieve reactie was, omdat de terugvlucht de rekening zo ongeveer leeg zou halen. Het ligt ook erg aan wat er vooraf, achteraf en tussendoor is gezegd en de toon waarop.
Ik zou toch hopen dat twee volwassen mensen in staat zijn om zo'n financieel probleem op een rustig moment wat fundamenteler met elkaar te bespreken en te kijken of en zo ja welke andere oplossingen er mogelijk zijn. Er zijn namelijk heel veel andere keuzes mogelijk.
Als je zo'n gesprek al gaat beladen met zware woorden (hij neemt alleen de rechten en zij krijgt de verantwoordelijkheden) dan kom je er niet uit, want dan vergroot je het probleem buitenmazig, het is dan niet meer op te lossen.
Tsjor
Nouja rekening voor " de léuk" van die maand leeghalen; dat is wel anders. Maar als je haar verantwoordelijk houdt voor iets wat met zijn keuzes te maken heeft, dan geldt dat ook voor hem in deze situatie.
Hoe dubbel is dat: hij vind jou irritant gierig met je geld maar als het goed uitkomt dat jij dus meer overgehouden hebt kun je wel mooi voor hem betalen.... Grapjas.
Doet me denken aan mijn broer: die was bij ons en had een grote mond over de milieuonvriendelijkheid van het feit dat wij allebei een auto hebben. De volgende ochtend deed zijn eigen auto het niet en kwam het hem ineens heel goed uit dat hij een van onze auto's kon lenen....
tsjor schreef op 12-04-2023 om 14:22:
'Daarnaast vind ik het ook gewoon niet vanzelfsprekend dat je een partner medeverantwoordelijk houdt voor studieschulden, maar dat is weer een andere discussie'.
Bekijk de regels eens over het terugbetalen van studieschuld.
Maar het kan zijn dat het op dat moment een impulsieve reactie was, omdat de terugvlucht de rekening zo ongeveer leeg zou halen. Het ligt ook erg aan wat er vooraf, achteraf en tussendoor is gezegd en de toon waarop.
Ik zou toch hopen dat twee volwassen mensen in staat zijn om zo'n financieel probleem op een rustig moment wat fundamenteler met elkaar te bespreken en te kijken of en zo ja welke andere oplossingen er mogelijk zijn. Er zijn namelijk heel veel andere keuzes mogelijk.
Als je zo'n gesprek al gaat beladen met zware woorden (hij neemt alleen de rechten en zij krijgt de verantwoordelijkheden) dan kom je er niet uit, want dan vergroot je het probleem buitenmazig, het is dan niet meer op te lossen.
Tsjor
Die regels zijn mij bekend ja, maar begrijp niet zo goed waarom je dit schrijft als reactie op mijn post? Ik blijf namelijk bij mijn opmerking dat je je partner niet verantwoordelijk kunt houden voor jouw studieschulden en gelukkig is dit ook niet zo. Een draagkrachtberekening bij fiscale partnerschap is wat anders dan je partner medeverantwoordelijk maken voor jouw studieschulden.
In de situatie van dit topic zou ik juist erg bedachtzaam zijn zelfs, zodat ik hier (als partner zijnde) geen cent aan mee zou betalen gezien zijn actie mbt de reisverzekering. Daarnaast weten we ook te weinig over TO’s situatie en of zij überhaupt wel fiscale partners zijn. Duidelijk is inmiddels wel dat hij niet erg spaarzaam is, want hij moet maandelijks wel genoeg geld hebben om leuke dingen te doen. En nu met dit akkefietje zou ik erg waakzaam zijn en fiscale partnerschap proberen te te voorkomen in ieder geval.
Maaike, heeft hij zijn studieschuld al deels afbetaald of is hij ook daarin erg laks?
Als je allebei hetzelfde verdient, en de een heeft een studieschuld die afbetaald moet worden, terwijl de ander geen studieschuld heeft (altijd bij pappa en mamma kunnen blijven wonen), wie heeft er dan het meeste geld over? Dan kun je de vaste lasten wel gelijk verdelen, maar dan blijft het verschil. Dat kan bij een verre vakantie betekenen dat de een het net kan betalen en de ander ruim.
Het verschil in vrij besteedbaar inkomen is er. Wil je daar wel of geen rekening mee houden? Nu kun je zeggen: dat is mijn verantwoordelijkheid niet, maar dan vraag ik me af in wat voor atomaire wereld je dan leeft.
Tsjor
