partner ziet mijn kinderen niet zitten maar wil mij wel

En nu blok je hem op mail, telefoon en Whatsapp 👍

gr Angela

Een narcist heeft twee soorten personen nodig in zijn leven: slachtoffers en personen aan wie hij zijn zielige verhaaltjes kan verkopen. Dat besef heeft mij goed geholpen in het no contact gaan met mijn ex. Ik wou niet langer het slachtoffer zijn maar ik wou ook niet in een soort vriendschappelijke relatie belanden en telkens de verhalen horen hoe 'gevend' hij wel is en hoe anderen steeds van hem profiteren en hem verkeerd begrijpen. Ik wou echt niet meer de zoveelste pion in zijn spel zijn, niet als slachtoffer maar ook niet als toeschouwer. Daarvoor dien ik niet, en jij ook niet. Je doorziet zijn spelletjes en zijn manipulaties maar ik heb de indruk dat zijn ex dat nog niet doet.

En toch vraag ik mij af of je dat kan volhouden. Je geeft al een paar keer aan dat hij die therapie toch niet gaat doen; bepaalde nieuwsgierigheid naar zijn handelen als bevestiging dat je gelijk had?

Joh, laat die evt nieuwsgierigheid/ bevestiging niet de kop op steken. Wat boeit het jou met wie hij praat en waarover. Toch kan juist nieuwsgierigheid ertoe leiden dat hij je toch weer om zijn vinger weet te winden wanneer je boosheid gedaald is.

Zelf vind ik dat als je merkt dat je een soort nieuwsgierigheid hebt naar wat je ex doet en dat voelt als puur nieuwgierigheid zonder verdere lading, dat je dat dan kan beschouwen als een bewijs dat je los van hem bent. 

Ik heb het idee dat ik het mezelf kan veroorloven om nieuwgierig te zijn zeg maar. Misschien dat dit voor Kiddie3 op dit moment niet zo is. Maar ik wilde die nuance aanbrengen. Om los te komen is ook meer nodig dan je forceren niet meer nieuwgierig te zijn. Dat weten jullie natuurlijk ook wel.. 

Het gebeurt mij vaak dat het feit dat ik mij nieuwsgierig toon naar hoe het met mijn ex gaat, wordt gezien als bewijs dat ik niet los van hem ben.

"Zou ze hem dan niet doorhebben (als psy!)" Gesteld dát hij een narcistische persoonlijkheidsstoornis heeft: je wilt niet weten hoe weinig de meeste psychologen van narcisme afweten. Zeker van verborgen narcisme. Het begint iets te komen maar als zij een relatie met hem had gold misschien "niemand zo blind als zij die weigeren te zien" 

Waarom kan hij nog steeds met je in contact komen? Heb je hem nog niet geblokkeerd?

Wees maar zeker dat zijn ex tijdens die knipperlichtrelatie door hetzelfde drama- en misbruikpatroon ging dan jij. En ook nu nog wordt ze gebruikt, ze dient om jou regelmatig jaloers te maken (bijvoorbeeld door samen uitstapjes te doen als straf omdat jij iets leuks deed met de kinderen) en ze dient ook als luisterend oor voor zijn emotionele onzin. Hij palmt nog steeds enorm veel van haar tijd in met zijn 'trauma'-verhalen.

Veel succes met no contact. Ik weet hoe moeilijk het is om het los te laten omdat hij je zo vaak deed twijfelen aan je perceptie. Geloof in jezelf, in wat je gevoel je zegt, want zwart op wit bewijzen over wat hij je aandeed zal je jammer genoeg nooit krijgen.

Wat maak je je nog steeds druk om je ex. Het is je ex. Al die tijd dat jij bezig bent met zien dat hij iets stuurt, nadenken of je het opent, bang zijn voor reacties van vrienden; het is allemaal verspilde tijd. 

Ik vind het sneu dat je kind je erop moet wijzen dat je veel met hem bezig bent. Dat is een signaal wat je heel serieus mag nemen. Als jij je nog druk maakt om alles wat je hierboven noemt, ben je dus nog met hem bezig. Alsof je nog wel de prijs van de sigaretten opzoekt, en elke dag even in de rookwinkel kijkt. 

Natuurlijk is dat lastig, want ergens in je zit nog een ‘disneydroom’ waarin je alleen maar met de leuke kanten te maken hebt. Maar zie het als wat het is; een droom die niet uitkomt. Probeer echt strenger tegen jezelf te zijn. Blokkeer zoveel als kan. En wat je niet kan blokkeren zet Je op stil, of laat je met een automatische regel in de prullenbak verdwijnen. Die je meteen automatisch laat legen. 

Er zullen inderdaad vrienden zijn die negatief over jou gaan praten. Dat is dan toch aan hen? Zij zijn niet slimmer - en blijkbaar niet het soort vrienden dat jou steunt. Mooi dat je dat dan weet, kun je op zoek naar mensen die dat wel doen. Die achter jou staan en je helpen om door deze k.tijd heen te komen.

Zoals je kinderen. Kun je met jezelf afspreken dat elke keer als je gedachten naar hem gaan, je opstaat, drie kniebuigingen doet en iets met het toevallig aanwezige kind gaat doen? Zo zorg je én voor meer verbinding met hen die bij je horen én je gezondheid én stop je met hem. 
Oh, en je laat meteen je kinderen eens goed met je lachen- als je uit het niets ineens gaat gymmen

Eens met Biebel hierboven en vooral NIETS sturen voor zijn verjaardag. Blokkeren en afsluiten en je richten op leuke vrienden, vriendinnen en je kinderen. Mensen die zijn zwartmakerij geloven, daar heb je dus niet veel aan, echte vrienden zullen dan bij jou verhaal komen halen en dan kan je altijd nog uitleggen hoe het zit, mensen die het klakkeloos aannemen, die zijn jou niet waard.

Kiddies3, mensen die geen goede invloed op mij hebben ( en ja ook jaren lang, één daarvan 10 jaar) heb ik geblokkeerd. Komt er via een ander nummer of mailadres iets nieuws dan lees ik het niet. Ik kijk alleen onderaan van wie het afkomstig is en wis het bericht direct. 

Mijn ervaring, sporadisch antwoorden laat je deur op een kiertje staan. Gooi hem heel hard dicht, niet meer antwoorden heeft mij heel veel rust gegeven. Jij kunt dit nieuwe patroon ook aanleren. Voel je niet schuldig. Dat is juist wat zijn doelstelling is. 

Echt. Gelijk delete werkt. Dan weet je ook de inhoud niet van het bericht.