Partner iets te dol op schoondochter
Mijn partner is dol op de vriendin van zijn zoon. Iedereen die haar ontmoet is dol op haar. Ikzelf ook. En terecht, ze is heel aardig, lief, gezellig, grappig, makkelijk in de omgang en heel erg mooi om te zien.
Tot zover niets aan de hand, maar sinds de verkering echt serieus is lijkt het wel of mijn partner zijn hoofd vol heeft van haar. Niets onbetamelijks, maar hij heeft het voortdurend over haar. Er gaat geen dag voorbij of haar naam wordt genoemd en dan vertelt hij iets over wat zij heeft meegemaakt of van plan is te gaan doen.
Of over welke kleding ze draagt en of dat haar staat of niet, of ze er moe uitzag of juist fit. Over haar prestaties en of ze haar werk wel of niet aan kan. Nu ja, zo kan ik nog wel even doorgaan, maar jullie hebben het plaatje nu wel ongeveer.
Ik kan het niet helpen dat ik me er in toenemende mate aan erger. Tegelijkertijd vind ik dat dan weer flauw van mezelf. Er over praten met mijn partner lijkt me genant. Het is fijn dat hij zo’n lieve schoondochter heeft en ik wil de verdenking niet op me laden dat ik jaloers ben. Wat vinden jullie ? Is dit nu normaal gedrag tov schoonkinderen of is mijn partner gewoon een beetje verliefd ?
Pippeltje schreef op 06-12-2021 om 10:31:
Ik begrijp volstrekt niet dat je hier een uitgebreid gesprek aangaat met anderen (en sparren mag hoor, daar niet van) verspreid over dagen, terwijl je dit helemaal niet met hem bespreekt.
Wat zegt dat over je relatie?
Ben je altijd zo terughoudend om iets aan te kaarten?
oh ik snap dat wel hoor. Ik ben heel erg van wel aankaarten. Op allerlei manieren: goed gesprek of een snelle grens als 'nu weten we het wel'. Maar er kwam eigenlijk altijd gelazer van: het was niet zo, het was grote onzin, nee ik was jaloers (terwijl ik bijvoorbeeld vriendinnen had die desgevraagd en ook uit zichzelf hetzelfde hadden geconstateerd). Er werrd gemokt, agressief gedaan, geblame shift, gegaslight. Vaak leek de grootte van emotionele defensief niet in verhouding te staan met de aangegane kwestie. Kortom: gezeik. En ik kan me voorstellen dat to daar ook tegen op ziet.
En dat gebeurde in verschillende relaties met heel verschillende mannen. Soms ook nadat ik ze heel erg het voordeel van de twijfel had gegeven (en daar ging ik vaak te ver in, tegen mijn intuitie in maar je wil iemand ook niet onterecht beschuldigen) andere keren nadat ik snel mijn grens had aangegeven. Maar nooit reageerde er iemand van 'goh fijn dat je het aangeeft, ik zal er op letten'. Het is blijkbaar een gevoelig onderwerp
Ervan uitgaande dat je de vrijheid hebt om autonoom te handelen, is het aan jou om te bepalen welke rol je wilt spelen. Niemand die jou kan dwingen "een nogal drakerig persoon" uit te gaan hangen.
Getuige jouw gevoelens van afgunst kies je nu voor competitie. Zij zou alles meehebben in het leven en jij juist niet. Tsja. Ik denk dat jezelf ook wel weet dat dit niet (helemaal) waar kan zijn.
De weg uit deze impasse draagt Bonnie Tyler wellicht aan met haar nummer 'Turn Around' (
RodeKrullenbol schreef op 06-12-2021 om 10:46:
Ervan uitgaande dat je de vrijheid hebt om autonoom te handelen, is het aan jou om te bepalen welke rol je wilt spelen. Niemand die jou kan dwingen "een nogal drakerig persoon" uit te gaan hangen.
https://youtu.be/lcOxhH8N3Bo). Goede kans immers dat je man niet opeens een narcist blijkt te zijn, maar gewoonweg een hart heeft waarin plaats is voor meer mensen dan alleen zichzelf.
Getuige jouw gevoelens van afgunst kies je nu voor competitie. Zij zou alles meehebben in het leven en jij juist niet. Tsja. Ik denk dat jezelf ook wel weet dat dit niet (helemaal) waar kan zijn.
De weg uit deze impasse draagt Bonnie Tyler wellicht aan met haar nummer 'Turn Around' (
wat een flauwekul. De man is nergens een narcist genoemd. To houdt duidelijk van hem, verdedigt hem en waardeert hem. Ze is helemaal niet in competitie met het meisje. Ze vindt het alleen lastig een adorerende puber aan haar zijde te hebben als partner die zijn flemende bewondering niet voor zichzelf houdt maar haar als dumpputje daarvoor gebruikt. Dat zou gewoon wat kieser kunnen. Laten we zeggen dat zijn mooie hart zich wat meer afstemt op zijn schoondochter dan op de gevoelens van zijn partner. En daar mag zij gevoelens over hebben.
MRI schreef op 06-12-2021 om 10:42:
[..]
oh ik snap dat wel hoor. Ik ben heel erg van wel aankaarten. Op allerlei manieren: goed gesprek of een snelle grens als 'nu weten we het wel'. Maar er kwam eigenlijk altijd gelazer van: het was niet zo, het was grote onzin, nee ik was jaloers (terwijl ik bijvoorbeeld vriendinnen had die desgevraagd en ook uit zichzelf hetzelfde hadden geconstateerd). Er werrd gemokt, agressief gedaan, geblame shift, gegaslight. Vaak leek de grootte van emotionele defensief niet in verhouding te staan met de aangegane kwestie. Kortom: gezeik. En ik kan me voorstellen dat to daar ook tegen op ziet.
En dat gebeurde in verschillende relaties met heel verschillende mannen. Soms ook nadat ik ze heel erg het voordeel van de twijfel had gegeven (en daar ging ik vaak te ver in, tegen mijn intuitie in maar je wil iemand ook niet onterecht beschuldigen) andere keren nadat ik snel mijn grens had aangegeven. Maar nooit reageerde er iemand van 'goh fijn dat je het aangeeft, ik zal er op letten'. Het is blijkbaar een gevoelig onderwerp
Maar de partner van Zonne is niet jouw partner. Ik ben het wel eens met anderen die zeggen dat als het haar zo dwars zit ze het moet uitspreken.
Het kan heel goed zijn dat hij in eerste instantie verontwaardigd is maar misschien gaat ie dan ook wel meer nadenken. Er zullen heus mannen zijn die dan agressief worden maar ik kan mij niet voorstellen dat als Zonne zegt een goede relatie te hebben, hij dan opeens agressief wordt of hij de hele tijd loopt te mokken... Ik vind ook dat er wel heel heel erg negatief over mannen wordt gedaan.
Houd het bij de ik boodschap: "het valt mij op dat" of "Ik vind het vervelend dat..."
Ik herken je angst om een vervelende zeur of drakerig type gevonden te worden. En wellicht zeuren wij vrouwen ook vaker dan mannen maar dat neemt niet weg dat je je duidelijk mag uitspreken over iets en je zeker mag voelen. En dan bedoel ik : "ik ben er zeker van dat hij zich belachelijk maak en ik vind het vervelend, ik verdien het niet dat hij, waar ik bij, ben zo verliefd doet over een andere vrouw, een schoondochter nog wel" Ik zou het niet gelijk zo zeggen maar dat moet wel je grondhouding zijn. Jouw mening doet er toe en jouw gevoel ook.
En niet eindeloos denken en overdenken en dan nog eens bespreken met vriendinnen of op een forum, dat mag natuurlijk maar dat lost niets op uiteindelijk.
Leene schreef op 06-12-2021 om 11:30:
[..]
Maar de partner van Zonne is niet jouw partner. Ik ben het wel eens met anderen die zeggen dat als het haar zo dwars zit ze het moet uitspreken.
Het kan heel goed zijn dat hij in eerste instantie verontwaardigd is maar misschien gaat ie dan ook wel meer nadenken. Er zullen heus mannen zijn die dan agressief worden maar ik kan mij niet voorstellen dat als Zonne zegt een goede relatie te hebben, hij dan opeens agressief wordt of hij de hele tijd loopt te mokken... Ik vind ook dat er wel heel heel erg negatief over mannen wordt gedaan.Houd het bij de ik boodschap: "het valt mij op dat" of "Ik vind het vervelend dat..."
Ik herken je angst om een vervelende zeur of drakerig type gevonden te worden. En wellicht zeuren wij vrouwen ook vaker dan mannen maar dat neemt niet weg dat je je duidelijk mag uitspreken over iets en je zeker mag voelen. En dan bedoel ik : "ik ben er zeker van dat hij zich belachelijk maak en ik vind het vervelend, ik verdien het niet dat hij, waar ik bij, ben zo verliefd doet over een andere vrouw, een schoondochter nog wel" Ik zou het niet gelijk zo zeggen maar dat moet wel je grondhouding zijn. Jouw mening doet er toe en jouw gevoel ook.
En niet eindeloos denken en overdenken en dan nog eens bespreken met vriendinnen of op een forum, dat mag natuurlijk maar dat lost niets op uiteindelijk.
Oh maar ik vind ook dat ze zich uit moet spreken hoor (zie mijn andere postings) 'Wij vrouwen'( ontzettende hekel aan die uitdrukking want wordt meestal gevolgd door een toegeven aan een heersende mannenmening: 'vrouwen zeuren' ja duh, mannen niet?) zijn veel te voorzichtig hierin: de partner mag best weten dat iets onprettig voelt. Nou ja dat vind jij ook. Ik begrijp alleen goed waar ze tegenop ziet: een vervelende reactie (frame me niet op agressief er wordt ook gemokt en in het defensief gegaan, beschuldigt van jaloezie op niet-agressieve wijze). En verder ben ik het helemaal eens met wat je over haar grondhouding zegt
RodeKrullenbol schreef op 06-12-2021 om 10:46:
Ervan uitgaande dat je de vrijheid hebt om autonoom te handelen, is het aan jou om te bepalen welke rol je wilt spelen. Niemand die jou kan dwingen "een nogal drakerig persoon" uit te gaan hangen.
https://youtu.be/lcOxhH8N3Bo). Goede kans immers dat je man niet opeens een narcist blijkt te zijn, maar gewoonweg een hart heeft waarin plaats is voor meer mensen dan alleen zichzelf.
Getuige jouw gevoelens van afgunst kies je nu voor competitie. Zij zou alles meehebben in het leven en jij juist niet. Tsja. Ik denk dat jezelf ook wel weet dat dit niet (helemaal) waar kan zijn.
De weg uit deze impasse draagt Bonnie Tyler wellicht aan met haar nummer 'Turn Around' (
Afgunst ? Competitie ? Narcist ?
nee, sorry daar herken ik mezelf of mijn partner niet in.
MRI schreef op 06-12-2021 om 10:42:
[..]
oh ik snap dat wel hoor. Ik ben heel erg van wel aankaarten. Op allerlei manieren: goed gesprek of een snelle grens als 'nu weten we het wel'. Maar er kwam eigenlijk altijd gelazer van: het was niet zo, het was grote onzin, nee ik was jaloers (terwijl ik bijvoorbeeld vriendinnen had die desgevraagd en ook uit zichzelf hetzelfde hadden geconstateerd). Er werrd gemokt, agressief gedaan, geblame shift, gegaslight. Vaak leek de grootte van emotionele defensief niet in verhouding te staan met de aangegane kwestie. Kortom: gezeik. En ik kan me voorstellen dat to daar ook tegen op ziet.
En dat gebeurde in verschillende relaties met heel verschillende mannen. Soms ook nadat ik ze heel erg het voordeel van de twijfel had gegeven (en daar ging ik vaak te ver in, tegen mijn intuitie in maar je wil iemand ook niet onterecht beschuldigen) andere keren nadat ik snel mijn grens had aangegeven. Maar nooit reageerde er iemand van 'goh fijn dat je het aangeeft, ik zal er op letten'. Het is blijkbaar een gevoelig onderwerp
MRI, je hebt het precies bij het juiste eind. Er komt altijd buitenproportioneel gedoe van en ik heb daar geen zin in. Wel een handige strategie van mijn partner om kritiek uit de weg te gaan bedenk ik me nu opeens. Hij is extreem vermijdend en dit is dus zijn verdediging.
misschien toch de korte, duidelijke, humoristische weg inslaan. Dat spreekt me ook wel aan.
Zonne2017 schreef op 06-12-2021 om 12:47:
[..]
MRI, je hebt het precies bij het juiste eind. Er komt altijd buitenproportioneel gedoe van en ik heb daar geen zin in. Wel een handige strategie van mijn partner om kritiek uit de weg te gaan bedenk ik me nu opeens. Hij is extreem vermijdend en dit is dus zijn verdediging.
misschien toch de korte, duidelijke, humoristische weg inslaan. Dat spreekt me ook wel aan.
Ja de kunst is je grens aangeven zonder aan te vallen. Dus misschien iets van 'ik wil het over iets anders hebben dan Liesje'.
Zonne2017 schreef op 06-12-2021 om 12:47:
[..]
MRI, je hebt het precies bij het juiste eind. Er komt altijd buitenproportioneel gedoe van en ik heb daar geen zin in. Wel een handige strategie van mijn partner om kritiek uit de weg te gaan bedenk ik me nu opeens. Hij is extreem vermijdend en dit is dus zijn verdediging.
misschien toch de korte, duidelijke, humoristische weg inslaan. Dat spreekt me ook wel aan.
Inderdaad, maar die strategie werkt alleen als jij om die reden kritiek gaat vermijden. Wat vrouwen vaak doen zodat mannen fijn hun gang kunnen gaan.
Volwassen met kritiek omgaan is toch niet teveel gevraagd van een partner?
Dus niet doen dat vermijden, dan maar gedoe, wat is daar erg aan? Als jij gewoon rustig blijft dan krijgt ie maar een mantrum, dan wordt-ie maar testerical, maar dan laat je hem net als een peutertje even uitrazen en probeer je het daarna weer opnieuw, tot hij luistert of tot jij het beu bent en m aan de kant zet 🤷
even over een andere boeg. Heeft je partner naast deze zoon ook een dochter? Zo nee, kan het zijn dat hij in ‘Liesje’ de dochter ziet die hij niet heeft ?
