Obsessief gedrag
Heel lang getwijfeld, om een topic te openen of niet. Ik weet dat ik mijn aandeel heb in het geheel en ik fouten heb gemaakt. Reacties over de wrm over de relatie etc. Zijn echt verder overbodig.. ik heb de overige forums gelezen en ben me prima bewust van gevolgen en dergelijke.
ik ben vorig jaar november een affaire begonnen met een getrouwde man terwijl ik zelf in scheiding lag, dit is ons echt overkomen in beide onze belevenissen….. Dit is uitgegroeid tot een heftige liefdesrelatie, intense vriendschap en een soort co-dependentie., waarin elkaars trauma’s , geheimen, gedeeld werden. Het leek of we een helend/verzachtende effect op elkaar hadden. Ik had in het begin nooit de illusie dat deze man z’n gezin zou verlaten, maar gaande weg gaf hij aan, echt oprecht van me te houden, verward te zijn en een weloverwogen keuze te willen maken gezien we beide de affaire wilden stoppen. We stopten meerder keren hiermee, maar elkaar loslaten langer dan 3/4 dagen lukte niet.. we ontwikkelde een patroon samen, waarin we spiegels leken van elkaar. Eind augustus heeft hij de affaire aan z’n vrouw opgebiecht en aangegeven extreem veel van me te houden en niet te weten wat hij wil met z’n leven op het moment, sindsdien woont hij ergens anders, we hebben vele gesprekken hierover gehad, nog steeds geeft hij aan extreem veel van me te houden, maar de veiligheid en zekerheid lastig vind los te laten, ondertussen woont hij nog altijd alleen en is bezig met een weloverwogen keuze te maken. Ik probeer hem los te laten en het contact te verbreken, overal geblokkeerd en verwijderd. Dit lijdt tot extreme liefdesverdriet waarbij ik al meer dan 10 kg ben kwijt geraakt, sinds september …ik dacht een lang tijdje, dat ik spoken zag hem overal zag/tegenkwam en z’n auto zag staan of rijden. Echter blijk ik nu geen spoken te zien, deze man heeft het opgebiecht en rijdt dus inderdaad langs m’n werk om te zien of ik er ben, rijdt langs m’n huis s’avonds om te kijken of ik wel of niet thuis ben, kijkt uit z’n kantoor of ik iedere ochtend wel langs rij om m’n kinderen naar school te brengen enof ik ze ophaal. Ik schrok wel een beetje van dit gedrag, We zijn het er allebei overeens dat dit niet oké is en echt obsessief gedrag lijkt, hoe komen we van elkaar af? Komen we überhaupt nog ooit van elkaar af? Wrm kunnen we elkaar niet loslaten? ik sta op met hem in m’n gedachtens en ga naar bed denkend aan hem. Ik wordt midden in de nacht huilend wakker om hem. Het is echt bizar en ik wordt er gek van.Weet iemand raad?advies? Een bemoedigend woord maybe….
Je had nooit de illusie dat deze man zijn gezin zou verlaten. Is het probleem dat hij dit nu wel lijkt te doen en jij alleen een kortstondige affaire wil? Als je zo'n liefdesverdriet hebt, dan ga je toch door met deze man. Waarom zou je stoppen? Waarom hem blokkeren, als hij een weloverwogen keuze wil maken. Weet je zelf niet wat je wilt?
Ben zelf helemaal niet van het scheiden en affaires beginnen, ook niet van dit mij laten overkomen, maar als je jezelf dat wel laat overkomen, wat is dan nu het probleem?
jeetje wat defensief, ik hou heel veel van de man en zou graag met hem verder willen. ik haal enof stel me alleen geen illusies voor dat het rozengeur en maneschijn zou zijn van de een in de andere relatie stappen lijkt echter me niet zo slim. Mijn kinderen hebben zat te verwerken en zal ze nooit zomaar opnieuw voor de leeuwen gooien, of een nieuw leven opdringen, dat soort dingen kosten tijd. Een relatie met elkaar zou een bewuste keuze moeten zijn, ik wil geen relatie zolang hij twijfelt, enof een keuze moet maken. Het elkaar loslaten is waar m’n vraag om gaat, hoe doe ik dat als je beide elkaars obsessie bent….
Ik vind zijn gedrag niet alleen zielig, maar ook echt eng. Een man die langs mijn werk rijdt om te kijken of ik daar ben, of ik mijn kind naar school breng/haal, naar sport breng/haal, langs mijn huis rijdt om te kijken of ik thuis ben...ik krijg daar echt de kriebels van. Dit is niet gezond. Kap het af. Met zo iemand moet je geen relatie willen hebben.
Sisi1 schreef op 10-12-2023 om 18:27:
jeetje wat defensief, ik hou heel veel van de man en zou graag met hem verder willen. ik haal enof stel me alleen geen illusies voor dat het rozengeur en maneschijn zou zijn van de een in de andere relatie stappen lijkt echter me niet zo slim. Mijn kinderen hebben zat te verwerken en zal ze nooit zomaar opnieuw voor de leeuwen gooien, of een nieuw leven opdringen, dat soort dingen kosten tijd. Een relatie met elkaar zou een bewuste keuze moeten zijn, ik wil geen relatie zolang hij twijfelt, enof een keuze moet maken. Het elkaar loslaten is waar m’n vraag om gaat, hoe doe ik dat als je beide elkaars obsessie bent….
Hier lees ik een tegenstelling in, je wilt graag met hem verder en je wilt niet met hem verder, omdat hij twijfelt en geen bewuste keuze maakt? Mijn advies zou zijn, maak zelf eens een bewuste keuze.
Verdiep je in relatieverslaving en maak deze relatie niet mooier dan hij is. Het is geen passie, maar de adrenaline-kick waar je verslaafd bent geraakt. https://www.relatieverslaving.com/relatieverslaving-liefdesrelatie-obsessie/
Als jullie daar echt van afwillen, en cold turkey lukt niet, heb dan een half jaar een echte relatie (hou de kinderen erbuiten), dan gaat de verslaving van zelf over.
Klinkt misschien heel gek maar ik kan je uit ervaring vertellen dat EMDR hier heel goed bij kan helpen. Zoek hiervoor wel een psycholoog die ook ervaring heeft met EMDR en niet zomaar een of andere coach die een cursusje heeft gedaan van 1,5 dag.
Zijn gedrag vind ik een heel grote rode vlag
Labyrinth schreef op 10-12-2023 om 19:39:
Ik zou inderdaad een relatie willen met hem, maar niet onder deze omstandigheden. Als hij bewust voor mij zou kiezen zou ik het wel overwegen indd. Ik ben bang dat hij geen fatsoenlijke keuze maakt, omdat ik me niet uit de situatie kan zetten gezien “de obsessies “, kiest hij dan echt voor mij omdat hij bij bewust bij me wilt zijn, heeft hij echt z’n huwelijk afgesloten uit eigen overtuiging. Dat z’n hart hier ligt is verder wel duidelijk, maar z’n imperium/veiligheid/ vertrouwdheid liggen ergens anders, vandaar het blokkeren.
Ik denk indd wel dat er sprake is van een liefdesverslaving als ik dit lees. Al zouden we wel een relatie krijgen lijkt me dit geen gezonde basis voor stabiliteit op d’n duur….
zonne2017 EMDR zou dat hier bij kunnen helpen ja ?
Sisi1 schreef op 10-12-2023 om 20:06:
[..]
zonne2017 EMDR zou dat hier bij kunnen helpen ja ?
Dat zou zeker kunnen! Jouw vraag zou onder de noemer ‘het verlies van een geliefde’ kunnen vallen. Ik raad je aan naar de website van vereniging EMDR Nederland te gaan. Dat is de officiële organisatie waar je oa ook erkende en geregistreerde therapeuten kunt vinden.
De reden dat een erkende therapeut zo belangrijk is, is dat EMDR heel veel los kan maken, ook dingen die je niet verwacht. Het is belangrijk dat je daarbij ondersteund en begeleid wordt door een psycholoog die weet wat hij doet. Een beunhaas kan veel schade aanrichten en dan ben je verder van huis.
Sisi1 schreef op 10-12-2023 om 18:27:
jeetje wat defensief, ik hou heel veel van de man en zou graag met hem verder willen. ik haal enof stel me alleen geen illusies voor dat het rozengeur en maneschijn zou zijn van de een in de andere relatie stappen lijkt echter me niet zo slim. Mijn kinderen hebben zat te verwerken en zal ze nooit zomaar opnieuw voor de leeuwen gooien, of een nieuw leven opdringen, dat soort dingen kosten tijd. Een relatie met elkaar zou een bewuste keuze moeten zijn, ik wil geen relatie zolang hij twijfelt, enof een keuze moet maken. Het elkaar loslaten is waar m’n vraag om gaat, hoe doe ik dat als je beide elkaars obsessie bent….
Dus eigenlijk wil je tips, zonder dat mensen daarin aanstippen dat de manier waarop je deze "relatie" gestart bent, vrij veel issues met zich mee brengt?
Dat is wel redelijk typisch ja. De waarheid onder ogen zien zorgt ervoor dat je iets erkennen moet wat je liever niet doet.
De vraag die je je misschien moet stellen, nog los van het feit dat jullie elkaar, zoals het leest, heel erg aantrekken en afstoten, een gezonde basis is voor een gezonde relatie.
Het leest namelijk niet echt weg als iemand die van zijn partner wil scheiden, maar hopeloos bezig is om beide bordjes in de lucht te houden.
Ik kan me voorstellen dat dat voor jezelf erg lastig is, maar gaandeweg heb je blijkbaar toch het gevoel en/of het geloof gekregen dat die bij zijn partner zou weg gaan. De tegenstrijdigheden die daar in zitten in wat hij tegen je verteld, zouden bij mij wel wat alarmbellen laten doen afgaan: Hij is helemaal niet van plan om zijn huwelijk te verlaten, maar geeft je misschien net genoeg om er voor te zorgen dat hij dit op deze manier kan voortzetten.
Weet je ook wat de reactie van zijn partner geweest is? En in hoeverre kun je daar op vertrouwen?
Ik snap dat dit misschien wat vervelend over komt, of dat ik het in elk geval wat vervelend begon, maar goed: Het is wel oprecht. Mijn vrouw had ook een affaire. Heel veel mensen hier hebben te maken gehad met een partner die een affaire heeft gehad. En als ik kijk naar mijn eigen situatie, en zeker ook naar de situaties die hier beschreven zijn, denk ik dat je onderschat hoeveel een man ( of vrouw) in die situatie kan liegen. Zowel richting zijn partner, als richting zijn affaire-partner.
De affaire-partner van mijn vrouw, om maar eens een voorbeeld te geven, had het al over samenwonen ergens halverwege de dorpen, stuurde filmpjes van zijn kinderen bij uitvoeringen. Noem het maar op. Terwijl hij daar naast nog een stuk of 3 affaires had uiteindelijk, en onder aan de streep er alles aangedaan heeft om zijn vrouw te overtuigen om vooral niet bij hem weg te gaan (wat hem gelukt is).
En dat is direct mijn vraag dan ook: Hoe betrouwbaar denk je dat zijn woorden zijn, wetende dat hij een affaire met je begonnen is.
Eens Elpisto. Jouw gevoelens en zijn gevoelens zijn sterk, het verlangen groot. En dat maakt het ontzettend ingewikkeld. Het verscheurt je van binnen. Maar ze zijn ontstaan in een context die best complex was en is. Er zijn maar weinig affaires die eindigen in een duurzame en gezonde relatie. Wat dus wil zeggen: het kan dat dit een match made in heaven is. Maar de kans is veel groter dat de basis van jullie gevoelens er een is van onderliggende problemen. De kans is groter dat dit een onbetrouwbare man is die heel goed aanvoelt wat hij moet zeggen en doen om jouw aandacht en intimiteit te krijgen. Hij is in ieder geval in staat om te liegen en bedriegen en heeft niet laten zien zijn problemen op een gezonde manier onder ogen te zien en op te lossen. En: jij zat in een moeilijke situatie. Een zichzelf respecterende man had je gewezen op hulp en het oplossen van de situatie in plaats van gebruik te maken van de situatie en uiteindelijk de problemen te vergroten (dat is mijn associatie).
Ook ik reageer met de ervaring dat mijn vrouw een affaire heeft gehad. Het leek allemaal zo oprecht, met zoveel oog voor haar, om haar belang te gaan. Terugkijkend barste het van de leugens, slapjanusgedrag, geveinsde empathie en geraffineerd grenzen verleggen en de ander in beslag nemen. Jij kunt als enige beoordelen in hoeverre daarvan bij jou ook sprake is.
Omdat je om advies vraagt: in mijn ogen moet je helder gaan zien wat dit is. En ik denk dat je dat onder de omstandigheden waar je in zit niet kunt zonder hulp en afstand te nemen.
Hoop dat je compassie voelt ipv oordeel. Maar ook aansporing om eerlijk te zijn naar jezelf en over de situatie.
Ik vind dat je een gezonde impuls hebt. Je ziet dat jullie op een ongezonde manier met elkaar verwikkeld zijn geraakt en wil dat ontwarren. De waarheid is: jij kan dat alleen voor jezelf beslissen en doen, hij kan dat alleen voor zichzelf beslissen en doen. Juist het spreken in ‘wij’-vorm verwijst naar die verstrengeling. Jullie kunnen niet ‘elkaar’ loslaten want dat ‘wij’ is juist teveel verwikkeld. Dat hele verhaal over zijn verwarring en wat hij wel of niet wil of doet of kiest is voor jou juist onderdeel van de ellende: je maakt je afhankelijk van zijn mentale balans en gezonde keuzes en gedrag. Dat kan niet: als de ander niet in balans is en jij dreigt mee kopje onder te gaan moet je je losmaken. Het maakt niet uit wat je zou wensen dat de uitkomst was. Dus: jij wil het niet meer. Jij wil niet meer zo obsessief verwikkeld zijn met iemand anders. Het beschadigt jou en je leven wordt enorm verwarrend en zwaar. Het lukt je niet om daarnaar te handelen en de emoties die erbij komen zijn ondraaglijk. Wat nu?
Ik zou zeggen: wat helpt jou om om te gaan met emoties? Veel afspreken met mensen? Kalmerende middelen slikken? Veel sporten? Mediteren? Hulp inschakelen? Ik zou in jouw plaats naar de huisarts gaan en aangeven dat je er zelf niet meer goed uitkomt. Misschien helpen een paar gesprekken met een POH-ggz om afstand te nemen en dat vol te houden. Misschien helpt het samen doorspreken wat voor jou gezonde keuzes zijn en daar afspraken over maken.
Concentreer je op zelfzorg! Pas als jij weer op je voeten staat in je eigen leven, is er een betere beoordeling van die relatie mogelijk. Nu is het gewoon aan alle kanten onzekerheid, ellende en pijn en trekt de verbondenheid je onder water.
to ga eraan werken om sterker in je schoenen te staan. Geef jezelf en hem een ultimatum. Oudejaarsavond is een mooie datum. Als hij niet met jou kerst en oudjaar wil vieren dan heeft hij zijn keuze gemaakt. Dan is duidelijk waar zijn prioriteiten liggen. Niet laten afschepen met weet niet of kan niet etc. Zo moeilijk is het niet te scheiden. Hij woont immers al apart. Hij kan aan jou en iedereen laten zien wat hij wil.
Begin het nieuwe jaar vers en ga daten en je richten op andere uitdagingen (en leukere mannen). Misschien komt hij dan wel maar dat is niet je doel! Afleiding zoeken en de kans een veel leukere en betrouwbare man tegen te komen.
Geen vergelijkbare situatie, maar net uit een relatie gekomen die niet oke was. Agressie, claimen en het hele gedoe. En hoewel ik wist dat de relatie niet goed was heb ik er veel verdriet van gehad.
Wat goed dat jij ondanks het verdriet toch zo hard probeert het juiste te doen.
Dus ik wilde even zeggen dat ik met je meeleef. Dat is alles.
(en: ik zit nu aan de blije kant van het geheel 
. Dus ook dat komt ooit)
Izza schreef op 11-12-2023 om 14:03:
to ga eraan werken om sterker in je schoenen te staan. Geef jezelf en hem een ultimatum. Oudejaarsavond is een mooie datum. Als hij niet met jou kerst en oudjaar wil vieren dan heeft hij zijn keuze gemaakt. Dan is duidelijk waar zijn prioriteiten liggen. Niet laten afschepen met weet niet of kan niet etc. Zo moeilijk is het niet te scheiden. Hij woont immers al apart. Hij kan aan jou en iedereen laten zien wat hij wil.
Begin het nieuwe jaar vers en ga daten en je richten op andere uitdagingen (en leukere mannen). Misschien komt hij dan wel maar dat is niet je doel! Afleiding zoeken en de kans een veel leukere en betrouwbare man tegen te komen.
Dan ga je wel voorbij aan zijn obsessieve volggedrag. Waarom zou je dat moeten willen? Waarom moet hij controleren of je je kinderen wel naar school brengt? Of dat de auto wel bij het werk staat?
