Nieuwe vriend van 61 jaar flirt openlijk met buurvrouw van 32 jaar. Ik baal!
Sinds vier maanden heb ik een oude vrouw van 62 jaar een vriend van 61 jaar.
Zijn vorige vriendin is 3 jaar geleden overleden. Samen met haar heeft hij toen een winkel opgezet in snuisterijen.
In die drie jaar alleen zijn er rollenpatronen in zijn leven en vooral in de winkel gevestigd, waar ik nu me een weg in moet banen.
Hij heeft geen contact meer met zijn kinderen en de moeder van zijn kinderen (zijn ex-vriendin).
Nu heeft ie contact met de buurvrouw aan de overkant van de winkel en noemt haar twee kleine dochters, zijn bonuskkeinkinderen.
Maar ... ze (hij 61 en buurvrouw 32) zijn goed 'verkikkert ' op elkaar.
Daar zit ik erg mee!
Als zij beiden elkaar zien dan zijn zo blij en lachen veel en staan binnen elkaars persoonlijke ruimte, zeer geanimeerd te praten.
Voorheen mochten de twee kleine meisjes bij hem komen spelen in de winkel. Maar nu ik er ben, mag het opeens niet meer!
Afgelopen zaterdag was ik niet in de winkel en opeens kwamen de kinderen weer wel spelen?
Ik word hier zo onzeker van! En baal er ook van. Voel me minder en opzij gezet.
Wat vinden jullie?
Maar waar blijkt uit dat het flirten is?
Je voelt als vrouw meestal wel aan als je man meer dan alleen vriendschappelijk in de ander geinteresseerd is, maar toch: waar blijkt bij hen uit dat het meer is dan een soort vader/ dochter contact? Wat voor beide partijen leuk zou zijn, toch? Maar als hij flemend doet, of bepaalde blikken heeft (die kennen we allemaal als vrouw) dan wordt het een ander verhaal
Hoe is zij tegenover jou? Voel je iets van concurrentie vanuit haar? Wat is de reden dat de kinderen niet komen als jij er bent? Heb je hem daar naar gevraagd? Heb je hem überhaupt gevraagd wat er speelt tussen hem en haar?
Hoe is hij tegenover andere jonge vrouwen? Respectvol, of toch iets van '' zo lekker wijf' in zijn dynamiek?
Waarom heeft hij geen contact meer met zijn ex en zijn kinderen? dat kan soms een red flag zijn.
Goed na al deze vragen: ik kan me voorstellen dat je er onzeker van wordt. Het contact tussen oudere mannen en jongere vrouwen is geaccepteerd in de maatschappij en zowel mannen als vrouwen vinden dat best okay, ook voor een relatie. Een vrouw van 62 die leuk staat praten met de overbuurman van 32 wordt als een gezellige moeder gezien, ws door die overbuurman en zij zelf zou het niet in haar hoofd halen te denken dat zo'n man nog op haar zou vallen (tenzij het iemand met een fetisj is). Wat dat betreft lijk je toch in het nadeel als vrouw van die leeftijd.
Maar voor nu: ga het gesprek met hem aan.
Je relatie is nog erg pril, probeer je nog niet teveel emotioneel aan hem te binden. Probeer hem en jullie relatie een beetje vanop afstand te bekijken.
Probeer hem beter te leren kennen en te weten te komen wie hij is zonder je dadelijk te verliezen in spanningen. Wat is hij voor type persoon, hoe gedraagt hij zich naar anderen toe? Wat betekent hij voor jou?
Dat hij geen contact meer heeft met zijn ex en vooral met zijn kinderen is voor mij ook een serieuze alarmbel. Daar zou ik echt het fijne van willen weten vooraleer me emotioneel en praktisch aan hem te binden.
Nou dat is lekker dan! Als vrouw van die leeftijd ben je toch echt in het nadeel! Dus zoals het voelde sta ik dus echt 'voor lul' !
Bedankt voor de tip:
- nog niet teveel emotioneel aan hem binden! Dat lijkt me verstandig.
Als dit nu al zo snel zo voelt, dan is het niet goed, hé?
nee... 
Johanna9 schreef op 13-12-2021 om 15:51:
Nou dat is lekker dan! Als vrouw van die leeftijd ben je toch echt in het nadeel! Dus zoals het voelde sta ik dus echt 'voor lul' !
waarom? Is het dan gezegd dat hun contact meer een man-vrouw contact is dan een vader-dochter contact? Msschien kun je eens wat vragen uit mijn posting beantwoorden? Als je het nu afkapt gooi je misschien iets moois weg. Als je het onderzoekt en tot de conclusie komt dat het flirten is, kan je altijd nog kappen. Maar niet te veel binden is sowieso een goeie. Bekijk het eens rustig
Het lijkt me vooral problematisch dat jij je (gevoel van) eigenwaarde laat afhangen van de nieuwe partner.
Heel erg eens met Rode krullenbol. Hoe je je zelf ook omschrijft: ' een oude vrouw van 62'. 
En nee ik bedoel echt niet dat je je gezicht vol botox moet stoppen en je veel te jeugdig moet kleden maar jezelf als een oude vrouw omschrijven helpt echt niet. Je bent wie je bent... Je hebt als het goed is veel geleerd van en door het leven.
Een man kan dat waarderen of niet. Als hij dat niet waardeert maak je dan maar snel uit de voeten.
Terug naar je vriend: wat vindt hij leuk aan jou en wat vind jij leuk aan hem. Er is toch wel een reden waarom hij jou wil?
Waarom mogen de kinderen niet in de winkel komen? Van wie dan niet?
En zoals al eerder gezegd het feit dat hij zijn kinderen en hun moeder niet meer ziet kan een hele grote red flag zijn.
Maar doe aub iets aan je eigenwaarde.
RodeKrullenbol schreef op 13-12-2021 om 17:13:
Het lijkt me vooral problematisch dat jij je (gevoel van) eigenwaarde laat afhangen van de nieuwe partner.
Leene schreef op 13-12-2021 om 17:28:
Heel erg eens met Rode krullenbol. Hoe je je zelf ook omschrijft: ' een oude vrouw van 62'.
Een man kan dat waarderen of niet. Als hij dat niet waardeert maak je dan maar snel uit de voeten.
Terug naar je vriend: wat vindt hij leuk aan jou en wat vind jij leuk aan hem. Er is toch wel een reden waarom hij jou wil?
Waarom mogen de kinderen niet in de winkel komen? Van wie dan niet?
En zoals al eerder gezegd het feit dat hij zijn kinderen en hun moeder niet meer ziet kan een hele grote red flag zijn.
Maar doe aub iets aan je eigenwaarde.
Heel erg eens met beide bovenstaande posts!
Waarom omschrijf jij jezelf als oude vrouw van 62? Je bent hiermee 7 jaar ouder dan ik en ik voel mij verre van oud, meer als zeer ervaren 😙.
Eerst eens wat zelfliefde en eigenwaarde kweken lijkt mij beter dan je blindstaren op een (buur)vrouw van 32.
Johanna9 schreef op 13-12-2021 om 15:51:
Nou dat is lekker dan! Als vrouw van die leeftijd ben je toch echt in het nadeel! Dus zoals het voelde sta ik dus echt 'voor lul' !
Zeker waar! Zelfvertrouwen en eigenwaarde daar schort het bij mij zeker!
Maar 62 of 32 is toch wel een verschilletje?
Men merkt echt wel als een man veel lacht en alle aandacht voor haar heeft en op dat moment mij echt niet meer ziet staan!
Als vrouw voel je haarfijn aan dat hij haar heel erg aantrekkelijk vindt. Ze praten zo dichtbij elkaar en zo geanimeerd! Hij kijkt haar oom helemaal na. Ik probeer aan het gesprek deel te nemen, maar zij beiden hebben geen tijd voor mij. En heeft geeft haar ook gelijk in wat ze zegt.
Daarbij probeer ik met haar in gesprek te komen door haar wat vragen te stellen. Ze kijkt dan heel bedenkelijk en heeft nog nóóit iets tegen me gezegd! Draait zich om naar mijn vriend en zij gaan verder in gesprek.
Op de vraag hoe ik weet dat ze niet meer mogen komen spelen als ik er ben? Dat komt omdat ik aan de kinderen vraag of ze weer leuk komen spelen? O wat gezellig dat jullie er zijn.
Antwoorden de kinderen dat ze van mama alleen gedag mogen zeggen en meteen mee moeten.
Afgelopen zaterdag was ik er niet om reden dat er een slecht plekje huid was weggesneden, dus duidelijk dat ik echt niet zou komen én zijn de kinderen dus nu wél komen spelen!
Het gaat er mij niet om wat ik allemaal verkeerd doe?
Het gaat er mij om dat ik aan jullie wil vragen hoe ik met deze situatie om moet gaan?
Ik voel me echt heel verdrietig en onzeker en ongemakkelijk. Begrijp je?
Klinkt niet goed inderdaad. Ik zou kappen.
Lijkt mij geen fijne man.
Dit gaat het niet worden. Ik weet niet zeker of het nu echt zo'n hansworst is of dat jij de situatie erg zwart schetst terwijl het in het echt nog wel meevalt maar dan nog. Als je zo onzeker bent en hij steunt je daar niet in dan gaat het ook niet werken. Als je veel voor hem voelt zo ik -heel rustig- zeggen wat je ziet en dat dit jou een zeer ongemakkelijk gevoel geeft. Je kunt ook vragen waarom de kinderen niet mogen komen als jij er bent? En dan afwachten wat hij zegt.
Maar nogmaals probeer ook van jezelf te houden. Zoek nieuwe uitdagingen. Zoek naar oudere rolmodellen of weet ik het te wat.... Maar zo onzeker blijven is killing voor elke relatie. Ik heb het idee dat veel mannen dat niet fijn en aantrekkelijk vinden, hoe je er verder dan ook uitziet
Nog even dit: je zegt ik wil niet horen wat ik allemaal verkeerd doe. Maar niemand zegt dat je wat verkeerd doet!
Wat die vriendin doet is heel erg fout. Sowieso is het buitengewoon respectloos als iemand iets vraagt en je zegt niets terug. Ongelooflijk respectloos zelfs. Als je vriend daarin mee gaat, niet voor je opkomt en die vriendin terecht wijst dan zou ik linea recta stoppen. Laat hem lekker konkelefoesen met die tuttebel maar recht jij je schouders en ga weg... Laat je niet kleineren door iemand van 32 die nog veel moet leren... Getuige haar gedrag. Kom op Johanna..
