Mijn moeder vind het fijner bij een ander gezin
Mijn moeder gaat al jaren goed om met de vrouw van haar overleden broer. Fijn vindt ik dat, omdat mijn vader pas ook is overleden. Deze vrouw (Mijn tante) heeft een gezin van drie kinderen, waarvan ik vaak moet horen hoe goed ze het wel niet hebben. Zowel mijn tante en mijn moeder vertellen dit. Grote keuken, koophuis, mooie auto en noem maar op. Mijn man en ik zijn gelukkig, niet super rijk, maar we hebben het goed. Steeds deze verhalen horen, begint mij nu de keel uit te hangen. Mijn moeder verteld altijd alles aan mij en niet aan mijn broer. Die leeft immers zijn eigen leven en neemt de telefoon niet eens op. Ik luister en vindt dit aan 1 kant heel fijn voor mijn moeder, want ze wordt veel door deze kinderen uit genodigd om te eten, of een leuke dag te beleven. Ik woon ongeveer een uur van haar vandaan, dus ga ik niet iedere dag naar haar toe.
Mijn man en ik werken, dus op stel en spong langs gaan, lukt niet altijd. Samen doen we veel klusjes voor mijn moeder.
Maar toch begint me iets te knagen. Mijn moeder zegt mij iets te vaak dat het daar zo gezellig is. Dat deze kinderen goede banen hebben en veel op vakantie gaan. Dat iedereen elkaar uitnodigt en samen zitten met alle kinderen en kleinkinderen. Dat zou mijn moeder ook zo graag willen. Mijn broer wil dit helemaal niet en ik kan en wil niet iedere dag bij mijn moeder zijn. We hebben ook een eigen leven. Het knaagt dat ze verteld hoe mooi en gezellig het daar allemaal is. Soms zeg ik dat het met ons ook goed gaat, maar daar ben ik immers mee gestopt. Ik heb een lang gesprek met haar gehad, maar ze vervalt weer terug in deze verhalen.
Hoe kijken jullie daar tegen aan en wat zou jij doen?
To zit ermee dat het altijd over het luxe leven gaat van haar familie maar haar moeder veranderd niet , to geeft zelf aan ze doet dit al jaren en over het algemeen wordt de leefwereld van ouderen ook alleen maar kleiner , overlijden van partners/vrienden enz , kinderen/kleinkinderen die hun eigen leven krijgen , to kan alleen veranderen hoe ze er zelf mee om gaat/tegen aan kijkt
Hoi, voor mij heel herkenbaar. Terwijl mijn moeder mij op een voetstuk heeft staan.
Wij hebben een ingewikkelde relatie.
Maar herkenbaar in uitingen over anderen waar ze dan op dat moment mee omging / gaat.
Bijv. Oh die heeft zoveel energie. Tja denk ik dan maar die werkt ook niet, heeft geen kinderen meer in huis etc...
En oh die man die pakt meteen alles aan in huis...en ga zo maar door. Het ophemelen van mensen waar ze dan op dat moment mee omging.
Hoe ik er nu mee omga..haar niet meer binnen laten komen. Omdat ik heel veel niet meer vertel aan haar denkt ze dat ik alleen maar thuis ben en zit. Want als ik dat allemaal vertel dan krijg ik te horen wanneer kom je bij mij een bakkie doen. Terwijl ik haar al 2 keer per week zie. Dus het kontakt wordt heel oppervlakkig omdat ze anders teveel invloed krijgt bij mij.
Vind ik het lastig..ja zeer zeker. Ik had het graag anders gezien maar zij kan niet anders. Ik heb al een aantal keren geprobeerd erover te praten. Maar haar visie is soms heel zwart wit. Dus ik heb dat opgegeven en ben met mezelf aan het werk gegaan.
Ik gun haar juist haar andere kontakten. Vind ik juist heel fijn dat ze mensen om haar heen heeft. Ja en die gaat ze dan ophemelen. Weet ook niet wat dat is en denk ook niet dat ze dat zelf zo inziet of bewust doet. Ze wil het dan gewoon delen met mij denk ik dan. Alleen kies ik er nu zelf voor om daar anders mee om te gaan. En accepteren dat die relatie zo is.
Of je moet het gesprek aan kunnen gaan zodat je kunt vertellen wat het met jou doet. Als je die relatie hebt met je moeder zou dat kunnen. Als je het gevoel hebt dat ze daar voor open staat.
Anders zou ik zeggen. Kijk hoe je er zelf anders mee zou kunnen gaan zodat het je niet meer raakt.
Negeren en elke keer weer zeggen dat het je niet interesseert was het enige wat bij ons hielp. Mijn moeder had hier ook zo'n handje van. Op mij kwam dat ook over alsof ik niet goed genoeg was. ik heb het kunnen stoppen door elke keer als zij weer begon over x of y het direct af te kappen. Wat X of Y doet interesseert mij niet mam en dat hoef je niet tegen mij te vertellen en daarna stond ik gelijk op om thee of koffie of iets dergelijks te halen. Direct afkappen was het enige wat werkte. En het was ook waar. Het boeide mij totaal niet wat neven en nichten deden en hoe geweldig hun kinderen waren.
Eigenlijk weet je het al. Super pijnlijk,maar zoals je zelf zegt , je moeder vind het inderdaad fijner in een ander gezin. Niet fijn dat zij dat er altijd een soort van in wrijft bij jou. Het lijkt wel of ze haar eigen gezin niet naar waarde schat. Verdrietig voor jou. 
Plantenbak schreef op 30-12-2024 om 19:14:
Negeren en elke keer weer zeggen dat het je niet interesseert was het enige wat bij ons hielp. Mijn moeder had hier ook zo'n handje van. Op mij kwam dat ook over alsof ik niet goed genoeg was. ik heb het kunnen stoppen door elke keer als zij weer begon over x of y het direct af te kappen. Wat X of Y doet interesseert mij niet mam en dat hoef je niet tegen mij te vertellen en daarna stond ik gelijk op om thee of koffie of iets dergelijks te halen. Direct afkappen was het enige wat werkte. En het was ook waar. Het boeide mij totaal niet wat neven en nichten deden en hoe geweldig hun kinderen waren.
Waar praten jullie dan over als ik vragen mag? Want als moeder niet over haar eigen, ook jouw familie mag praten dan wil je denk ik ook geen verhalen over truus de buuf horen enz want boeit niet...
Met mijn schoonmoeder een goede band maar ik praat echt niet alleen maar over ons gezin met haar. Ik zie haar meestal 1 keer in de week soms om de week en dan gaat het meestal over koetjes en zalfjes 
want ouder worden komt met kwaaltjes en ja over alle mensen die dichtbij haar staan, ook zij vergeet vaak te vragen hoe het gaat maar ik zie dat niet als geen interesse hebben maar in haar ogen weet ze hoe het gaat want ze ziet ons toch elke week
Anoniemvoornu schreef op 31-12-2024 om 09:40:
[..]
Waar praten jullie dan over als ik vragen mag? Want als moeder niet over haar eigen, ook jouw familie mag praten dan wil je denk ik ook geen verhalen over truus de buuf horen enz want boeit niet...
Met mijn schoonmoeder een goede band maar ik praat echt niet alleen maar over ons gezin met haar. Ik zie haar meestal 1 keer in de week soms om de week en dan gaat het meestal over koetjes en zalfjes
Over alles. Ook over familie maar niet keer op keer moeten aanhoren hoe goed neef x het doet met xyz en hij is ook x jaar oud.
Ik denk dat als je hiermee te maken hebt je heel goed het verschil voelt tussen gewoon een babbeltje en wat informatie geven en continu inpeperen en vergelijken met elkaar. Mijn hele leven hebben mijn ouders het moeilijk met mij omdat ik verlegen ben, rustig en niet heel sociaal. Dat keer op keer te horen krijgen en dan steeds weer vergeleken worden met andere mensen is mega irritant.
Ik luister nu bijna elke elke week naar verhalen over alle buren die ik niet ken en familieleden die ouder worden. En dat is helemaal prima. Het vervelende vergelijken met daarin een oordeel is gelukkig over.
Plantenbak schreef op 31-12-2024 om 12:31:
[..]
Over alles. Ook over familie maar niet keer op keer moeten aanhoren hoe goed neef x het doet met xyz en hij is ook x jaar oud.
Ik denk dat als je hiermee te maken hebt je heel goed het verschil voelt tussen gewoon een babbeltje en wat informatie geven en continu inpeperen en vergelijken met elkaar. Mijn hele leven hebben mijn ouders het moeilijk met mij omdat ik verlegen ben, rustig en niet heel sociaal. Dat keer op keer te horen krijgen en dan steeds weer vergeleken worden met andere mensen is mega irritant.
Ik luister nu bijna elke elke week naar verhalen over alle buren die ik niet ken en familieleden die ouder worden. En dat is helemaal prima. Het vervelende vergelijken met daarin een oordeel is gelukkig over.
Het kan dat haar moeder gewoon zo gemeen is dat ze het expres blijft zeggen terwijl ze weet dat het to zeer doet te horen hoe goed haar neefjes enz het hebben, to geeft aan het zelfs de week na het overlijden van haar vader nog besproken met haar te hebben , maar het kan ook zo zijn dat ze het echt niet opzettelijk doet maar gewoon geen andere gesprekstof weet omdat haar wereld heel klein is en in dat geval vind ik het niet gek om het niet persoonlijk op te vatten en gewoon te denken leuk voor ze en het niet op jezelf te betrekken als je verder tevreden bent met je relatie met elkaar
