Latten, ongelijk inkomen en kosten verdelen. Hoe doen jullie dat?
Mijn vriend en ik zijn bijna twee jaar samen in een lat-relatie.
We hebben elk twee opgroeiende kinderen en wonen een half uurtje van mekaar. Elk z'n eigen leven dus, en wanneer de kinderen er niet zíjn, brengen we zoveel mogelijk tijd samen door.
We hebben samen een rekening, om kosten te betalen zoals een etentje of verteer, dingen die we doen wanneer we samen zijn.
We delen het dus via die rekening vaak in twee. Onze middelen zijn echter nogal verschillend. Hij heeft een mooie spaarboek, geen lening meer, en een goed loon. Ik ben nog maar pas gescheiden, heb daardoor heel wat minder aan de kant staan, ben opnieuw moeten gaan lenen voor mijn huis, en heb door ziekte een vervangingsinkomen.
Mijn gevoel zegt, dat het best zou mogen dat onze bijdrages aan gezamenlijke kosten niet 50-50 zijn, omdat onze middelen dat ook niet zijn. Ik wil dat wel zoveel mogelijk nastreven, maar zou het fijn vinden als mijn partner af en toe eens iets op zich nam, om mij wat meer ademruimte te geven.
Hij heeft het daar echter moeilijk mee. Zijn ex, de moeder van zijn kinderen, heeft jarenlang op zijn kosten geleefd, en dat heeft hem nu misschien wat té geldbewust gemaakt.
Ik ben benieuwd hoe anderen dit aanpakken, en hoor graag eens jullie mening.
Als ze het zich niet kan veroorloven, dan moet ze dat gewoon niet doen. Wat is er mis met thuis eten, picknicken, wandelen etc.? Hij lijkt het prima te vinden. Dan is het toch geen probleem?
Als je nog date is dat inderdaad prima. Binnen een vaste relatie verwacht ik dat je elkaar (op diverse vlakken) wat meer steunt en aanvult.
Leene schreef op 04-09-2021 om 08:59:
[..]
Jij leest iets wat ik er niet uithaal. Er staat nergens dat TO dure uitjes wil. Ook zegt ze zelf al dat ze gezien zijn voorgeschiedenis wel begrijpt waar het vasthouden aan die 50/50 vandaan komt. Er staat zelfs dat ze daar zoveel mogelijk naar wil streven. Natuurlijk horen wij het maar van een kant. Maar al met al komt het bijzonder over dat hij zo krampachtig vast blijft houden aan die 50/50 regel. Wat we niet weten is of hij ook wel eens spontaan dingen Koot of presentjes meeneemt. Als dat krampachtige blijft ook als je gaat samenwonen op termijn krijg je dus een situatie waar bij de ene partner op een houtje moet bijten en de ander in luxe je An leven. Laatst was er ook een draadje waar dit speelde. En die hadden dan ook nog eens samen kinderen. Onbegrijpelijk
Oh ik las het ook zo hoor. TO wil naar de kroeg maar heeft geen geld en vind dat hij maar eens over de brug moet komen omdat hij geen schulden, een goed salaris en een mooie volle spaarrekening heeft.
Imi schreef op 04-09-2021 om 12:21:
Als je nog date is dat inderdaad prima. Binnen een vaste relatie verwacht ik dat je elkaar (op diverse vlakken) wat meer steunt en aanvult.
Als je allebei je eigen huishouden hebt ook?
BlueHeart schreef op 04-09-2021 om 12:35:
[..]
Oh ik las het ook zo hoor. TO wil naar de kroeg maar heeft geen geld en vind dat hij maar eens over de brug moet komen omdat hij geen schulden, een goed salaris en een mooie volle spaarrekening heeft.
Huh... Waar dan. Zeker niet in de openingspost. Dat ze een keer wil dat hij over de brug komt in zo'n tijd kan ik mij voorstellen. Dus Blue Hart als jij geld genoeg hebt en je partner heeft het lastig betaal je nooit iets voor haar want je moet krampachtig precies alles door de helft delen. Dat mag jij oké vinden maar ik vind dat armoedig in een relatie. Natuurlijk kunnen ze het thuis gezellig maken daar gaat het niet om. Het gaat om de achterliggende gedachte wereld. Maar goed ze vindt het verder een top kerel dus als ik haar was zou ik het vervelende gevoel wat dit krampachtige delen geeft nogmaals proberen te bespreken.
Leene schreef op 04-09-2021 om 12:56:
[..]
Huh... Waar dan. Zeker niet in de openingspost. Dat ze een keer wil dat hij over de brug komt in zo'n tijd kan ik mij voorstellen. Dus Blue Hart als jij geld genoeg hebt en je partner heeft het lastig betaal je nooit iets voor haar want je moet krampachtig precies alles door de helft delen. Dat mag jij oké vinden maar ik vind dat armoedig in een relatie. Natuurlijk kunnen ze het thuis gezellig maken daar gaat het niet om. Het gaat om de achterliggende gedachte wereld. Maar goed ze vindt het verder een top kerel dus als ik haar was zou ik het vervelende gevoel wat dit krampachtige delen geeft nogmaals proberen te bespreken.
Dat las ik in de 7e of 8ste reactie op pagina 1. En ja ik vind niet dat ik meer moet betalen omdat ik meer verdien, dat moet toch een beetje gelijk op gaan.
BlueHeart schreef op 04-09-2021 om 13:16:
[..]
Dat las ik in de 7e of 8ste reactie op pagina 1. En ja ik vind niet dat ik meer moet betalen omdat ik meer verdien, dat moet toch een beetje gelijk op gaan.
Nou ben blij dat mijn man er niet zo instaat. Maar goed iedereen zijn of haar meug. Ik wil nog wel kwijt dat een relatie meer is dan twee aparte individuen naast elkaar. Ook al is het belangrijk om je eigen identiteit te behouden je wordt als het goed is toch een soort eenheid. Zeker als er kinderen zijn. Als je alles zo afmeet en individualistisch bekijkt is dat naar mijn mening een recept voor een moeizame relatie.
Lilyli, ik denk toch dat je zelf zowel de oorzaak als de oplossing bent.
Want jij bepaalt wat je op die rekening stort. En kennelijk stort je meer dan je kwijt wilt omdat je merkt dat je je soms in bochten moet wringen.
Jullie wonen toch niet voor niets niet samen? Jij bent je eigen economische eenheid dus jij bepaalt je eigen uitgaven. Of je nou met vriendinnen gaat eten of met hem, je bepaalt je uitgaven aan de hand van je eigen financiële mogelijkheden.
Dus houd het bij jezelf en projecteer niets op hem.
gr Angela
BlueHeart schreef op 04-09-2021 om 12:36:
[..]
Als je allebei je eigen huishouden hebt ook?
Jazeker, dan ook. Dat vind ik, dat heb ik ook altijd zo gedaan: ik steun mijn partner emotioneel, praktisch en zo nodig ook financieel. Nee, ik betaal zijn schulden niet af, maar ik betaal wel bepaalde duurdere dingen, ik tank zijn auto af en toe vol en betaal een groter deel van de gezamenlijke boodschappen. (Ik heb nu voor het eerst een partner die ongeveer evenveel verdient, nu hoeft dat allemaal niet.)
Dat hoeft een ander niet met mij eens te zijn en mij niet na te doen, natuurlijk.
Imi schreef op 04-09-2021 om 15:24:
[..]
Jazeker, dan ook. Dat vind ik, dat heb ik ook altijd zo gedaan: ik steun mijn partner emotioneel, praktisch en zo nodig ook financieel. Nee, ik betaal zijn schulden niet af, maar ik betaal wel bepaalde duurdere dingen, ik tank zijn auto af en toe vol en betaal een groter deel van de gezamenlijke boodschappen. (Ik heb nu voor het eerst een partner die ongeveer evenveel verdient, nu hoeft dat allemaal niet.)
Dat hoeft een ander niet met mij eens te zijn en mij niet na te doen, natuurlijk.
Al die dingen doe ik al voor de moeder van mijn kind, als ik dat ook nog voor een eventuele relatie zou moeten doen kan mn salaris het niet aan.
Maar Blueheart, wie zegt dat jij je a.s. vriendin financieel moet steunen? Als je geen geld kunt missen, hoeft dat natuurlijk niet! Ik doe dit alleen wanneer ik flink meer verdien en dat geld kan missen, daar ging dit hele topic over.
Daarbij, misschien verdient je a.s. vriendin wel evenveel of meer dan jij.
BlueHeart schreef op 04-09-2021 om 13:16:
[..]
Dat las ik in de 7e of 8ste reactie op pagina 1. En ja ik vind niet dat ik meer moet betalen omdat ik meer verdien, dat moet toch een beetje gelijk op gaan.
De consequentie is dan wel dat bepaalde dingen achterwege moeten blijven. Hij kan het zich misschien wel veroorloven om geregeld (de helft van) een uitstap te betalen, zij niet.
Persoonlijk zou ik er voor passen als iemand zo op zijn centen zit.
Mja, ik zie ook nergens dat er luxe of dure dingen gedaan moeten worden, de topicstarter wil eens een keertje wat anders dan thuis zitten maar een drankje samen in de kroeg. Waar hebben we het over, neem je dame eens mee en geniet samen voor die paar tientjes.
Mijn lief en ik gaan graag vaak over de grens voor een weekendje weg, ik wil dat net zo graag als zij, ik verdien een bak meer, dus als zij dan een lekkere snack van een paar euro voor ons samen betaalt of een heerlijke espresso afrekent is me dat net zo waardevol als dat ik een hotel reserveer of de reis betaal. Het gaat erom dat we samen mooie herinneringen maken en genieten van ons leven, of zij of ik nou de rekening betaalt interesseert niemand iets. Ongeacht wat ik mijn ex of mijn kids moet betalen en hoe dat in het verleden ging. Ik leef in het nu en niet in het verleden.
Ik maak er altijd een simpel sommetje van. Kan ik het betalen en is het het waard? Ja-> we gaan, of nee->we gaan niet.
Niemand hoeft het zo te doen natuurlijk maar wat heb je toch een hoop moeilijke mensen over geld...
Nou... ik ben zelf helemaal niet moeilijk met geld of niet gelijk delen omdat wij het financieel erg goed hebben.
Maar ik kan ook wel wat zien in de visie van de man in dit geval. Hij vind het niet nodig om een bepaald 'luxe' uitje te doen, dus waarom zou hij daar dan voor moeten betalen? Als hij jouw partner niet was, had je daar ook geen geld voor.
Ik zou me wel zorgen maken als hij nog steeds zou denken dat jij financieel van hem wilt profiteren. Maar op zich vind ik hem niet perse gierig. Je zou het ook kunnen zien als heel lief dat als jij ergens het geld niet voor hebt, dat hij dan zonder moeite switcht naar een kostenloos samenzijn. Blijkbaar heeft/vindt hij het gewoon niet zo nodig.
Clochard schreef op 05-09-2021 om 13:13:
Mja, ik zie ook nergens dat er luxe of dure dingen gedaan moeten worden, de topicstarter wil eens een keertje wat anders dan thuis zitten maar een drankje samen in de kroeg. Waar hebben we het over, neem je dame eens mee en geniet samen voor die paar tientjes.
Mijn lief en ik gaan graag vaak over de grens voor een weekendje weg, ik wil dat net zo graag als zij, ik verdien een bak meer, dus als zij dan een lekkere snack van een paar euro voor ons samen betaalt of een heerlijke espresso afrekent is me dat net zo waardevol als dat ik een hotel reserveer of de reis betaal. Het gaat erom dat we samen mooie herinneringen maken en genieten van ons leven, of zij of ik nou de rekening betaalt interesseert niemand iets. Ongeacht wat ik mijn ex of mijn kids moet betalen en hoe dat in het verleden ging. Ik leef in het nu en niet in het verleden.
Ik maak er altijd een simpel sommetje van. Kan ik het betalen en is het het waard? Ja-> we gaan, of nee->we gaan niet.
Niemand hoeft het zo te doen natuurlijk maar wat heb je toch een hoop moeilijke mensen over geld...
Als je dat uit jezelf wil doen is het toch oke, het gaat mij er meer om dat het van mij verwacht wordt en dan vind ik het gewoon een stuk minder.
