Jaloers op ex minnares man
Goedemorgen lieve mensen,
Ik heb gisteren verschillende topics gelezen over 'vreemdgaan en hoe verder', daar heb ik al veel uitgehaald en een traantje hier en daar weggepinkt omdat zoveel dingen herkenbaar zijn.
Ik zal mijn verhaal kort en bondig proberen toe te lichten. Sinds 2,5 jaar staat ons leven behoorlijk op zijn kop. Ik ben er achter gekomen dat mijn man een affaire met collega heeft gehad, dit duurde ongeveer 7 maanden. Hij is inmiddels al een jaar weg daar, maar heeft nog wel een jaar daar moeten werken, wat ook super moeilijk was.
Uiteraard zijn uit confrontatie heel veel ruzies, discussies, boosheden, ongenoegen en noem maar op uitgekomen. Maar ook mooie gesprekken over wat we misten, waarom dit gebeurd is en hebben zijn we ook een soort van spirituele reis aan het maken.
Dus ik kan eigenlijk ook wel stellen dat het ons iets goeds heeft gebracht.
Vermoeiende is ook zeker (en wat ik heel veel heb teruggelezen) zijn de terugvallen, de triggers.. en dan voel ik weer woede en dan denk ik... rot maar op. Ik kan dit niet meer...
Het ellendige is ook dat ik constant bezig ben met haar. Hoe zij eruit ziet, wat hij in haar gezien heeft, waarom die keuze. Ik vergelijk me met haar. Als mijn man en ik sex hebben denk ik hoe zouden zij dat hebben gedaan. Ik kijk ook constant op haar instagram, probeer alles van haar te vinden/zien. En dan kan ik haten. Maar ik haat dat haten, snappen jullie? Dus ik heb onweer en storm in mijn hoofd. Ik weet dat wat ik doe, niet goed is, maar ik kan er niet mee stoppen.
Herkennen jullie dit? Die obsessieve jaloezie en alles willen controleren?
Heel veel liefs
Elpisto schreef op 07-07-2023 om 11:43:
[..]
Ik sterk me dan altijd aan het feit dat het in 99/100 gevallen mensen zijn die nooit in die situatie gezeten hebben en dus eigenlijk niet zo goed weten waar ze over praten. Een beetje alsof de melkboer gaat uitleggen hoe je een muurtje moet metselen: Het is zo scheef als de pest.
In beginsel is je gevoel je gevoel en moet je gewoon doen waar je je goed bij voelt. Ik denk dat dat de nummer 1 regel zou moeten zijn in dit hele gedoe. Wat en of anderen daar van vinden, het zou je extra inzichten kunnen geven, maar het zou nooit een leidraad moeten zijn. Naar mijn simpele mening in elk geval niet.
Zo vind ik die derde gewoon een ongelooflijk zielig figuur. En dat mag ik lekker helemaal zelf bepalen. Net zoals die vrouw van die derde mijn partner, om in haar woorden, een " zielige milf die kickt op het kapot maken van relaties" vindt. Dat mag ze helemaal zelf weten en als dat voor haar werkt, dan is dat prima.
Nou ik bijvoorbeeld heb wel in die situatie gezeten en weet dus voor 100% hoe het is. Ik vraag me af waar je deze stelling op baseert?
Nogmaals: het gaat er niet om dat je die derde niet stom mag vinden maar dat daar in blijven hangen je herstel niet bevordert.
Maar goed het is wat bezijden het topic want gaat er om dat ts van haar obsessie af wil.
Elpisto schreef op 07-07-2023 om 11:43:
[..]
Ik sterk me dan altijd aan het feit dat het in 99/100 gevallen mensen zijn die nooit in die situatie gezeten hebben en dus eigenlijk niet zo goed weten waar ze over praten.
Hier ben ik het toch niet helemaal mee eens, want daarmee zeg je eigenlijk dat het iets vanzelfsprekends is als je in zo’n situatie hebt gezeten en dat is gewoonweg niet zo.
Iemand kan het best heel begrijpelijk vinden, maar er heel anders over denken uit eigen ervaring. Ook dan worden er vragen gesteld als ‘maar heb je het zelf dan meegemaakt?’, puur omdat je een afwijkende mening hebt. Het werkt dus 2 kanten op is wat ik eigenlijk wil zeggen.
RoodVruchtje schreef op 07-07-2023 om 12:17:
[..]
Hier ben ik het toch niet helemaal mee eens, want daarmee zeg je eigenlijk dat het iets vanzelfsprekends is als je in zo’n situatie hebt gezeten en dat is gewoonweg niet zo.
Iemand kan het best heel begrijpelijk vinden, maar er heel anders over denken uit eigen ervaring. Ook dan worden er vragen gesteld als ‘maar heb je het zelf dan meegemaakt?’, puur omdat je een afwijkende mening hebt. Het werkt dus 2 kanten op is wat ik eigenlijk wil zeggen.
ot: Nou die vraag wordt door Elpisto niet eens gesteld toch? Hij gaat ervan uit dat, omdat je een andere mening hebt, je het wel niet meegemaakt zult hebben. Maar ik begrijp uit zijn woorden dat die aanname hem troost geeft.
Lexus schreef op 07-07-2023 om 12:24:
[..]
ot: Nou die vraag wordt door Elpisto niet eens gesteld toch? Hij gaat ervan uit dat, omdat je een andere mening hebt, je het wel niet meegemaakt zult hebben. Maar ik begrijp uit zijn woorden dat die aanname hem troost geeft.
Klopt, mijn post was ook niet persoonlijk gericht op Elpisto, excuses als het wel zo overkwam.
Gelukkig zijn er mensen die mij wel begrijpen dat er een bepaalde soort jaloezie en obsessie ontstaat na vreemdgaan. En dat je dus die persoon helemaal naloopt om te zien wat partner nou in haar/hem zag!
Want wat ik al eerder zei, man stelde haar boven mij…
Ik merk dat in deze afgelopen dagen het weer net ff wat moeilijker heb dan andere dagen. Waarom? Geen idee… soms bekruipt mij het gevoel zonder reden, of zijn er triggers uit een serie of muziek of iets dergelijks.
Ik heb er ook last van met bepaalde tijden van het jaar. Wetende dat hij dan liever bij haar was dan bij mij.
Of als ik toch op haar insta kijk, dan zie ik dat lachende hoofd en haat ik haar tot het diepste van m’n ziel omdat zij gelukkig lijkt te zijn en ik nog zo loop te tobben…
Vergif is het, net zoals dat het kijken er naar een ziekelijke verslaving is. Ik weet dat ik er ziek van wordt, maar kan het niet laten…
Zonnetje1980 schreef op 07-07-2023 om 12:48:
Gelukkig zijn er mensen die mij wel begrijpen dat er een bepaalde soort jaloezie en obsessie ontstaat na vreemdgaan. En dat je dus die persoon helemaal naloopt om te zien wat partner nou in haar/hem zag!
Want wat ik al eerder zei, man stelde haar boven mij…
Ik merk dat in deze afgelopen dagen het weer net ff wat moeilijker heb dan andere dagen. Waarom? Geen idee… soms bekruipt mij het gevoel zonder reden, of zijn er triggers uit een serie of muziek of iets dergelijks.
Ik heb er ook last van met bepaalde tijden van het jaar. Wetende dat hij dan liever bij haar was dan bij mij.
Of als ik toch op haar insta kijk, dan zie ik dat lachende hoofd en haat ik haar tot het diepste van m’n ziel omdat zij gelukkig lijkt te zijn en ik nog zo loop te tobben…
Vergif is het, net zoals dat het kijken er naar een ziekelijke verslaving is. Ik weet dat ik er ziek van wordt, maar kan het niet laten…
Zonnetje, het is volkomen begrijpelijk, maar je komt hier omdat je iets met die obsessie wil doen. Wat vind je van het advies, eerder gegeven, om haar te blokken op de socials en proberen je gedachten te verzetten?
Dat was het advies van Forever geloof ik, ik vond het heel goed en denk dat het je kan helpen, maar ik heb nog geen reactie van jou gezien.
Je bent nu je verslaving aan het voeden he? Door haar 'op te zoeken' Dat vergroot je leed, want het is toch onbegrijpelijk allemaal.
Blijft dat die triggers er zijn voor degene die is bedrogen... zo oneerlijk, terwijl de vreemdganger die pijn niet heeft. Alleen de secundaire pijn van dat hij het voor jou rot vindt en het lastig is dat je hem niet meer gelooft/ vertrouwt.
Zonnetje1980 schreef op 07-07-2023 om 12:48:
Of als ik toch op haar insta kijk, dan zie ik dat lachende hoofd en haat ik haar tot het diepste van m’n ziel omdat zij gelukkig lijkt te zijn en ik nog zo loop te tobben…
Vergif is het, net zoals dat het kijken er naar een ziekelijke verslaving is. Ik weet dat ik er ziek van wordt, maar kan het niet laten…
Heb 1 belangrijk woordje uit jouw post vetgedrukt! Dat iemand lachend op social media staat zegt namelijk helemaal niets, dat maken jouw gedachtes er helemaal zelf van, want niemand zal een selfie op SM plaatsen in een verdrietige bui.
Dat je voor jezelf toxisch bezig bent heb je zelf gelukkig ook al door, nu nog het juiste handvat vinden daarmee te stoppen. Heb je iets aan de gegeven tips hier?
Kan jouw man hierin iets betekenen, is hij hiervan op de hoogte? Lijkt mij namelijk dat ook dit een hele grote belemmering is voor jullie helingsproces en dus niet bevorderlijk voor de relatie.
Ik heb het advies van Forever zeker wel gelezen… en nee nog niets mee gedaan. Want zoals ik net al zei, is het een verslaving. En idd daarmee voed ik het leer.
Verstand/gevoel…
Gaan niet altijd samen
Zonnetje1980 schreef op 07-07-2023 om 13:14:
Ik heb het advies van Forever zeker wel gelezen… en nee nog niets mee gedaan. Want zoals ik net al zei, is het een verslaving. En idd daarmee voed ik het leer.
Verstand/gevoel…
Gaan niet altijd samen
Hele persoonlijke vraag en voel je niet verplicht erop te antwoorden, maar sta jij er gevoelsmatig wel 100% achter de relatie voort te zetten? Of zijn het meer praktische/financiële factoren?
@roodvruchtje het ene moment 100% en het andere moment zie ik het niet zitten.
ik denk dat dit heel normaal is. Van die golvende bewegingen. Ene moment kan ik de wereld aan met hem, andere moment kan ik het niet meer aan.
Vreemdgaan is zoiets heftigs om van te herstellen. Dat valt me echt tegen
Ohja hij weet idd dat ik op haar insta kijk. Vindt hij lastig maar begrijpt het ergens ook. We praten hier ook wel over. Gelukkig is dat geen geheim…
Zonnetje1980 schreef op 07-07-2023 om 13:14:
Ik heb het advies van Forever zeker wel gelezen… en nee nog niets mee gedaan. Want zoals ik net al zei, is het een verslaving. En idd daarmee voed ik het leer.
Verstand/gevoel…
Gaan niet altijd samen
Maar een verslaving voeden is misschien niet zozeer naar je gevoel luisteren, als wel je pijn onderhouden. Als je hier van af wilt, zal je dat op wilskracht moeten doen, zoals altijd bij verslavingen. Gewoon een besluit nemen en daar helemaal achter gaan staan. Vind me niet hard, het is allemaal zwaar kl%^te. Ik kijk juist naar wat jou zou helpen.
Maar goed, misschien ben je er nog niet aan toe haar te blokken.
Lexus schreef op 07-07-2023 om 12:24:
[..]
ot: Nou die vraag wordt door Elpisto niet eens gesteld toch? Hij gaat ervan uit dat, omdat je een andere mening hebt, je het wel niet meegemaakt zult hebben. Maar ik begrijp uit zijn woorden dat die aanname hem troost geeft.
Hilarisch. Dan is je aanname dus dat ik troost nodig ben. Die aanname is dus fout.
Overigens, zeg ik volgens mij precies hetzelfde als wat jij in een eerdere post doet: Dat haar gevoel haar gevoel is, maar er in blijven hangen niet bevorderlijk is voor het herstel, met of zonder haar partner. Dus snap ik niet zo goed wat voor punt je denkt dat ik maak of waar ik op reageer.
Uiteindelijk is er maar 1 persoon die dit kan veranderen en dat ben jij toch echt zelf. Blijven hangen in ellende en verdriet is heel begrijpelijk maar niet helpend. Je maakt jezelf kapot. En je partner heeft zijn redenen (die hij waarschijnlijk nooit volledig zal vertellen) om voor haar te kiezen. Dus hoe lelijk je haar ook maakt. Hij of zij zal (zeker bij een langdurige relatie) echt leuke of mooie kanten hebben.
En zeggen dat je bij een bepaalde mening iets niet zelf hebt meegemaakt is onzinnig. Iedereen gaat anders met zaken om. Dat is een keuze!
Zolang de derde zo belangrijk is kom je nooit toe aan herstel. Het gaat dan niet om jou of jullie maar de derde blijft een rol spelen en tussen jullie instaan. Ik zou bij langdurig bedrog trouwens ook echt klaar zijn met de relatie. Vertrouwen is dan weg en dat blijft zo.
@zonnetje: het pijnlijke is dat niemand jouw pijn kan overnemen. Je hebt je eigen proces. Elk verhaal is anders en we reageren allemaal anders. Hoop daarom dat het je echt lukt uit alle reacties te halen wat jou helpt.
Dus: boosheid is begrijpelijk. Maar een andere vraag is wat je met je boosheid doet. Je geeft zelf aan dat dingen van haar bekijken niet helpt. Wat zou het dan fijn zijn als je daarmee kunt stoppen. Mijn boosheid was zo heftig dat ik lag te zweten in bed. In gedachten zijn zijn ballen er al tig keer afgedraaid. Ik wilde dat niet meer, maar de boosheid moest er af en toe wel uit. Dan zat ik in de auto en schreeuwde het uit. Of ik stak een sigaret op (terwijl ik niet rookte). Of juist boosheid eruit sporten. Het lukte op een gegeven vooral om met compassie naar mijzelf te kijken. Wat mij is overkomen en aangedaan is gewoon pieping oneerlijk. Het had nooit gemogen. Ik had troost nodig. Die je voor een deel bij je partner of anderen vindt, maar ook voor een deel in jezelf. Misschien helpt die vraag je: hoe kun je jezelf troosten/ lief voor jezelf zijn als je zoveel boosheid voelt?
