Help
Hallo,
Ik heb een zoon van 12 en een kleintje van een half jaar oud. Mijn oudste zoon is van een eerdere relatie waarin zijn "vader" nooit naar hem heeft omgekeken. Met mijn huidige partner heb ik een dochter van een half jaar oud. Mijn partner heeft ook een dochter van 9 die om het weekend bij ons is. Nu is mijn partner vrachtwagen chauffeur en wil graag mijn naam, de naam van zijn oudste dochter en de naam van onze gezamelijke dochter in de vrachtwagen hangen. Mijn eigen zoon wordt hier dud buitengesloten. Partner geeft aan dat het niet zijn kind is en het raar vind om dan zijn naam in de vrachtwagen te hebben. Ik ben echter van mening dat we 1 gezin zijn en dus of allemaal of niemand. Ik ben er bang voor dat mijn zoon zich buitengesloten zal voelen daar mijn partner zijn enige vaderfiguur in zijn leven is. ik ben er bang voor dat hij zich rot zal voelen als hij dan de vrachtwagen ziet en ziet dat zijn moeder, zusje en bonuszusje er wel op staan en hij niet. We hebben hier een hele discussie over, maar komen er niet uit. Help! Overdrijf ik? Of sluit hij daarmee wel mijn zoon buiten?
Je overdrijft niet. Ik snap prima dat je partner het raar vindt maar in dit geval is het belang van jouw zoon groter. Vooral omdat hij geen aanwezige vader heeft. Het lijkt me voor hem bijzonder kwetsend om zo buitengesloten te worden. Hopelijk gebeurt dat verder niet.
Kleine moeite voor hem toch, en hij doet jouw zoon er wellicht een groot plezier mee. In ieder geval, als hij het niet doet, dan kan ik begrijpen dat je zoon zich buitengesloten voelt. Dus ja, ik stem voor àlle kinderen of anders geeneen. Ik zou zeggen, als er ruimtegebrek is, dat hij mijn naam dan maar weg moet laten. (zou ik trouwens sowieso gewild hebben 
)
Het ligt er ook maar aan hoelang jullie al een relatie hebben. Zijn jullie getrouwd, is het echt zijn stiefzoon voor je partner zijn gevoel. Je partner mag zelf doen wat goed voelt in zijn vrachtwagen. Je kunt hoogstens het uitleggen dat het je zoon kan kwetsen en dat was het. Je mag hierin vind ik niet jouw zin doordrijven. Dit is een van de consequenties van samengestelde gezinnen helaas zulke strubbelingen. Als hij tattoos zou laten zetten zou je het ook wel erbij laten denk ik. Tis gewoon niet zijn zoon hoe naar dat ook klinkt.
Ik vind het vreemd en ook niet erg sociaal van je partner. Hij maakt blijkbaar wel onderscheid. Doet hij dat thuis in het dagelijks leven ook? Heeft hij een vaderrol voor jouw kind?
Hoe vaak zien die kinderen de vrachtwagen? En anders...laat het hem zelf maar uitleggen aan je kind.
De namen van alle 3 de kinderen in de vrachtwagen, biologische kinderen of niet, ik neem aan dat ze hem alledrie dierbaar zijn. Waarom zou je een kind onnodig kwetsen? Van mij mag je zeker je zin doordrijven, zou ik ook doen.
Moederkareltje schreef op 16-05-2024 om 21:47:
Het ligt er ook maar aan hoelang jullie al een relatie hebben. Zijn jullie getrouwd, is het echt zijn stiefzoon voor je partner zijn gevoel. Je partner mag zelf doen wat goed voelt in zijn vrachtwagen. Je kunt hoogstens het uitleggen dat het je zoon kan kwetsen en dat was het. Je mag hierin vind ik niet jouw zin doordrijven. Dit is een van de consequenties van samengestelde gezinnen helaas zulke strubbelingen. Als hij tattoos zou laten zetten zou je het ook wel erbij laten denk ik. Tis gewoon niet zijn zoon hoe naar dat ook klinkt.
We zijn 2 jaar samen en verloofd. Voor mijn zoon is dit het enige en eerste vaderfiguur in zijn leven. Tattoos heeft hij van beide zijn biologische kinderen, daarvan zou ik ook nooit zeggen dat mijn zoon daar dan ook bij hoort omdat het permanent is. Ik snap echter niet waarom je een kind opzettelijk zou kwetsen door hem buiten te sluiten terwijl het om een sticker gaat die eventueel zo weer verwijderd kan worden.
Het voelt al naar om je bericht te lezen.
Je zoon zal zich niet alleen buitengesloten vóelen, hij wórdt ook buitengesloten. Iedereen in de vrachtwagen, behalve hij....
Dat kan echt niet.
Zodra je getrouwd bent is je man ook automatisch verantwoordelijk om te zorgen voor minderjarigen kinderen die onder zijn dak wonen.. Als het hangen van een naamkaartje al een ding is, hoe denkt hij hier dan over? Ik vind het wel een beetje flauw van een volwassen man. We hebben het over een naamkaartje.. Dat is het geld ook niet lijkt mij. Kleine moeite en voor jouw zoontje waarschijnlijk wel van betekenis.
Heel erg bedankt allemaal voor jullie mening en de moeite om dit bericht te lezen. Dit geeft mij in ieder geval de bevestiging dat ik niet aan het overdrijven ben.
Ik vind dat je hier juist een punt van moet maken. Je bent verloofd, dus hij zal een grote rol in het leven van je zoon gaan spelen. Als dat al zo begint en als hij dit al lastig vindt, dan vrees ik voor wat er nog komen gaat. Als je gaat trouwen, is het minste wat je wil toch wel dat je partner jouw kind accepteert en geen verschil maakt tussen biologische en niet biologische kinderen? Ik heb het te doen met je zoon.
Het voelt misschien heel vervelend maar jouw zoon is alleen jouw kind. Niet dat van hem. Stel jullie gaan ooit uit elkaar dan kan (en wellicht zal) hij verdwijnen uit zijn leven. Hij heeft ook geen enkele zeggenschap over hem. Omgang met hem zal er waarschijnlijk niet zijn. Net zoals zijn kind officieel niets van jou is. Zo gaat dat met samengestelde gezinnen.
Hij kan er natuurlijk niets aan doen dat de biologische vader het laat afweten. Hij kan die plaats niet innemen. Dat is ook niet zijn rol. Net zoals jij niet de moeder van zijn kind bent. Wel moet hij zoon goed behandelen. Maar er zal nooit volledige gelijkheid zijn.
Jouw partner heeft natuurlijk gelijk dat het niet zijn zoon is. Daarmee is het begrijpelijk dat zijn band met jouw zoon anders is dan met zijn eigen kinderen.
Tegelijk is jouw zoon onderdeel van het familiesysteem dat jullie samen vormen. En daarmee ook op een manier met hem verbonden. Het mag niet zo zijn dat jouw zoon dan wordt buitengesloten. Zijn thema is al dat hij door zijn biologische vader is uitgesloten en dat zou hier nog eens worden herhaald. Terwijl hij ook wel snapt of gaat snappen dat jouw partner met hem een andere band heeft. Maar dat hoeft niet zichtbaar gemaakt te worden. De realiteit is dat het complex is. En dat vraagt dan ook wat extra. In mijn ogen: of 3 bordjes ophangen of geen bordjes ophangen. Of iets anders bedenken.
Nee hier zou ik ook een punt van maken. Hoe zichtbaar wordt het dan voor je zoon dat hij er wat dit betreft niet bij hoort. Ik begrijp eigenijk niet dat jouw partner niet inziet hoe verdrietig zo iets voor je zoon moet zijn.
MamaE schreef op 16-05-2024 om 21:49:
Ik vind het vreemd en ook niet erg sociaal van je partner. Hij maakt blijkbaar wel onderscheid. Doet hij dat thuis in het dagelijks leven ook? Heeft hij een vaderrol voor jouw kind?
Hoe vaak zien die kinderen de vrachtwagen? En anders...laat het hem zelf maar uitleggen aan je kind.
Hij kent die jongen pas 2 jaar, kind was ook al 10 toen die in zijn leven kwam, ik vind dat best kort om al een soort vader-zoon relatie opgebouwd te hebben. Indien hij het kind vanaf z'n 2e ofzo had gekend zou ik het anders vinden
Nick90 schreef op 18-05-2024 om 14:38:
[..]
Hij kent die jongen pas 2 jaar, kind was ook al 10 toen die in zijn leven kwam, ik vind dat best kort om al een soort vader-zoon relatie opgebouwd te hebben. Indien hij het kind vanaf z'n 2e ofzo had gekend zou ik het anders vinden
Blijkbaar is die korte tijd wel lang genoeg om te verloven, dus dan mag er op zijn minst wel worden verwacht dat zoon net zo wordt behandeld als de andere kinderen in zijn eigen huis.
