Hekel aan het vieren van verjaardagen, partner vindt het wel leuk
Zijn er meer mensen die een hekel hebben aan het vieren van verjaardagen en een partner hebben die dat wel heel graag doen? Ik vind de drukte, de rotzooi, de standaard ruzietjes tussen nichtjes en neefjes etc. gewoon niets. Ik voel me op verjaardagen vaak zo overweldigd door alle prikkels(ik heb add) en de druk een goede sociale gastvrouw te zijn, dat ik het liefste in een hoekje de hele verjaardag voor mijn neus af laat spelen. De kinderen kijken super uit naar hun verjaardag en dat zij er zo van genieten geeft mij een fijn gevoel, zodat dat altijd word gevierd. Ik houd me op die dagen dan ook vooral bezig in de keuken of met het opruimen tussendoor.
Nu wil mijn man ook elk jaar zijn verjaardag vieren. Ik heb daar zelf helemaal niets mee (ik ga liever iets met mijn gezin doen) maar Ik ga er dan voor hem in mee. Wel vraag ik hem dan vaak wie hij wil uitnodigen etc. En geef ik daar ook mijn wensen in aan zodat het nog behapbaar is. Helaas rond dat na afloop vaak weer uit in discussie want hij had nog 10 man extra uit willen nodigen, iets anders willen eten, hij vind dat ik niet de hele tijd vrolijk heb gekeken etc. Etc. Daar baal ik van want ook al probeer ik er in mee te gaan, het is dus niet wat hij wil.
Zijn er meer stellen die dit hebben en hebben jullie goede tips?
Ook al heb je add, het is de verjaardag van je man en waarom moet jij bepalen wie wordt uitgenodigd en hoeveel mensen worden uitgenodigd? En waarom bepaal jij blijkbaar wat voor eten er is?
doe zoals bij de kinderverjaardagen. Houd je op de achtergrond en laat hem zijn eten en gasten regelen.
Is het dan ook de bedoeling dat jij de boel moet organiseren?
Ik loop ook tegen dit probleem aan, maar het is vooral een probleem bij ons omdat mijn partner en ik 1 week na elkaar jarig zijn. Dus als de een het gaat vieren, komt het bezoek automatisch ook voor de ander. Dus of ik het nou wil of niet, ik 'vier' dan dus automatisch ook mijn verjaardag.
Als we wat verder van elkaar jarig zouden zijn, zou ik het gewoon niet vieren en hij wel en dat had ik het geen probleem gevonden.
Waarom mag hij zelf niet bepalen hoe hij zíjn verjaardag viert?
Nou zeg, wat verschrikkelijk. En jullie hebben elke week een verjaardag, of pakweg een keer of vier per jaar?
Het lijkt me dat er wel ergere dingen zijn, dus besteed zoveel mogelijk uit en vlucht tijdens het feest de keuken in. Je overleeft het wel.
En zelf weggaan die dag?
Niet iedereen houdt van feestjes en dat hoeft toch ook niet. Hij waardeert jouw inspanning om je aan te passen toch niet dus…Hij zijn feestje en jij je rust.
Er zijn nou eenmaal mensen (ook volwassenen) die dan de hele dag echt verschrikkelijk jarig zijn. Zouden het liefst ook met zo"n verjaardagsmuts op door de stad fietsen, boodschappen doen en naar werk gaan. Of nog erger: vrij nemen en de hele dag taarten bakken en mensen over de vloer en dan de cadeautjes natuurlijk.
Daar heb ik ook niet echt wat mee. Maar laat hem, hij kan het zelf organiseren en jij houdt je op de vlakte. Jij hebt ook wel weer eens iets wat hij niet ziet zitten.
Annaniem2023 schreef op 16-06-2024 om 22:45:
Ook al heb je add, het is de verjaardag van je man en waarom moet jij bepalen wie wordt uitgenodigd en hoeveel mensen worden uitgenodigd? En waarom bepaal jij blijkbaar wat voor eten er is?
doe zoals bij de kinderverjaardagen. Houd je op de achtergrond en laat hem zijn eten en gasten regelen.
Tja als zij alles moet organiseren snap ik het wel. En als je dan ook nog het verwijt krijgt dat je niet vrolijk genoeg keek zou ik er ook heel snel klaar mee zijn.
Maar klopt het dat jij ook verantwoordelijk wordt gemaakt voor het hele keuken gebeuren? Want als hij achteraf komt met dat hij iets anders had willen eten is er toch iets mis gegaan.
Dus laat hem zelf actiever meedoen met de voorbereidingen zoals boodschappen en bereiden. Dat hoef je toch allemaal niet alleen te doen? In dat geval snap ik goed dat jij de maaltijden kiest.
Hij viert maar een eind raak maar waarom ben jij daarvoor verantwoordelijk? Hij is toch geen klein kind? Ik zou zeggen: hij viert het maar met zoveel mensen als hij wil, maar hij is de gastheer en dus verantwoordelijk. Voor de boodschappen, het eten, het zorgen voor koffie, taart en drankjes… jij kunt dan helpen, maar dan mag hij daarom vragen. Benieuwd of hij dan nog zo enthousiast is over het vieren van de verjaardag.
Ik vraag me vooral af waarom jij verantwoordelijk wordt gehouden voor het organiseren van zijn verjaardag en dan ook nog volgens zijn onuitgesproken wensen en verwachtingen.
Prima dat hij het wil vieren, maar hij is een volwassen man, dan kan hij dat vast ook wel zelf. En misschien wil je best een taart bakken of hapjes maken, maar dan mag hij vooraf aangeven wat hij wil en niet achteraf klagen dat hij iets anders had gewild.
Om over 'niet blij genoeg kijken' nog maar te zwijgen. Je kunt ook een dagje weggaan als hij het wil vieren, heeft hij ook geen last van hoe je kijkt.
AlisonH schreef op 17-06-2024 om 07:28:
Hij viert maar een eind raak maar waarom ben jij daarvoor verantwoordelijk? Hij is toch geen klein kind? Ik zou zeggen: hij viert het maar met zoveel mensen als hij wil, maar hij is de gastheer en dus verantwoordelijk. Voor de boodschappen, het eten, het zorgen voor koffie, taart en drankjes… jij kunt dan helpen, maar dan mag hij daarom vragen. Benieuwd of hij dan nog zo enthousiast is over het vieren van de verjaardag.
Volgens mij staat dat er niet, blijkbaar wil TO ook nog inspraak in hoe de verjaardag van haar man gevierd wordt: zij geeft haar wensen aan zodat het voor haar behapbaar is (wat dat maar inhoudt) en achteraf zijn ze beide niet tevreden. Stel je voor dat het de wens van haar man is dat zij toch wat mensen uitnodigt voor haar verjaardag en dat TO achteraf denkt: verdikkie, zo wou ik het helemaal niet.
Ik ben ook zo iemand die 'verschrikkelijk jarig' is: ik neem inderdaad vrij om de hele dag taarten te bakken en vraag iedereen te eten en nodig 20-30 mensen uit. Ik vind dat leuk. Mijn man, die zelf zijn verjaardag niet viert, bemoeit zich niet met de hoeveelheid gasten en bij wat we gaan eten laat ik me niet verleiden tot keuzes waar ik zelf niet achter sta.
Ik proef ook een beetje dat TO een oordeel heeft over haar man die zijn verjaardag wil vieren, maar dat ze dit de kinderen wel gunt. Dus ik zou zeggen tegen TO: zijn verjaardag, zijn feestje, laat hem. Het is maar 1x per jaar toch?
troelahoep schreef op 17-06-2024 om 10:39:
[..]
Volgens mij staat dat er niet, blijkbaar wil TO ook nog inspraak in hoe de verjaardag van haar man gevierd wordt: zij geeft haar wensen aan zodat het voor haar behapbaar is (wat dat maar inhoudt) en achteraf zijn ze beide niet tevreden. Stel je voor dat het de wens van haar man is dat zij toch wat mensen uitnodigt voor haar verjaardag en dat TO achteraf denkt: verdikkie, zo wou ik het helemaal niet.
Ik ben ook zo iemand die 'verschrikkelijk jarig' is: ik neem inderdaad vrij om de hele dag taarten te bakken en vraag iedereen te eten en nodig 20-30 mensen uit. Ik vind dat leuk. Mijn man, die zelf zijn verjaardag niet viert, bemoeit zich niet met de hoeveelheid gasten en bij wat we gaan eten laat ik me niet verleiden tot keuzes waar ik zelf niet achter sta.
Ik proef ook een beetje dat TO een oordeel heeft over haar man die zijn verjaardag wil vieren, maar dat ze dit de kinderen wel gunt. Dus ik zou zeggen tegen TO: zijn verjaardag, zijn feestje, laat hem. Het is maar 1x per jaar toch?
Dan lezen we dat anders. Ik kreeg wel de indruk dat zij het mag organiseren en dan achteraf kritiek kan krijgen. Als dat niet zo is en man regelt en doet (bijna) alles zelf dan inderdaad uitzitten, het is maar één keer per jaar. Ik kan trouwens zelf ook absoluut niet tegen een huis vol visite, gelukkig houdt mijn man daar ook niet van. Ik raak totaal het overzicht kwijt en raak zwaar overprikkeld. Dat kan bij TO (met ADD) ook best meespelen.
ja ik heb een tip. Als je het doet, de verjaardag van man vieren doe het dan ook echt goed. Begin vroeg met de voorbereidingen. Schrijf alles op, maak lijstjes en bespreek het eten, de hapjes, drinken en de gastenlijst goed door met man. Boodschappen op tijd binnen. Huis versiersels op tijd binnen. Begin op tijd met koken en bakken de voorbereidingen. Zorg dat alles op en top georganiseerd in je koelkast en keuken staat. Op de dag zelf dat je zo min mogelijk nog hoeft te doen. Trek je mooiste jurk aan. Geniet dat je man geniet. Het is één dag in het jaar. Het is jouw cadeau aan hem. Je kunt het. Hij blij met zijn topwijfie. Boost voor de relatie.
Even aansluiten op hierboven van Moederkareltje, je kunt eventueel ook een vriendin vragen je die dag te helpen. Dan hoef je het niet alleen te fixen. Ik heb wel eens een feestje gegeven en had niemand geregeld om de bbq te doen en toen sprong een vriendin heel lief in om dat te regelen, vond ik superlief, want ik had mijn handen al vol en het dus niet helemaal vooraf goed geregeld.
Bij een andere vriendin ben ik ook wel eens zo gevraagd, iemand die bij voorbaat al zo nerveus werd dat ik aanbood mee te helpen. Was nog gezellig ook.
To op de verjaardag mag man zelf bepalen hoe hij dat wil doen. Het is zijn feest en niet dat van jou!
Wel kan je het efficiënt aanpakken
- taart gewoon bestellen of ophalen bij bakker/hema
- boodschappen kan je prima online bestellen
- hapjes haal ik standaard bij de slager of catering etc.
- vier alles in 1 dag. Geen uitzondering voor mensen die niet kunnen komen.
- rest van het weekend geen andere activiteiten.
Geen enkele reden om zelf een dag in de keuken rond te rennen.
Uitnodigingen kan je man zelf doen. Opruimen doe je samen na afloop.
