Geld lenen aan iemand die niet met geld kan omgaan; niet doen!

schandalig

Wat een lef om dan ook nog boos te zijn.
Ik vind dit echt niet netjes van haar, als je iets leent dan betaal je terug, lukt het je op dat moment toch ineens niet, dan overleg je met degene van wie je hebt geleend of het op een later tijdstip mag/kan. Maar je gewoon doodleuk niet afbetalen en kleding gaan kopen en een vaatwasser (je kan best een tijdje met de hand afwassen ) is echt heel raar.
Ik weet niet om hoeveel geld het gaat, maar je zou haar nog wel een keer kunnen aanspreken dat je het geld terug verwacht in een of twee termijnen en dat je geen geld meer aan haar leent omdat ze haar afspraken niet nakomt en dat je dat heel vervelend vindt. (makkelijker gezegd dan gedaan, maar ze mag dit best weten toch?)
Ik heb ook een keer een behoorlijk bedrag geleend aan een vriendin en de betaling liep ineens ook stroef. Uiteindelijk heb ik alles terug gekregen maar er zo'n naar gevoel aan over gehouden. In plaats van dat ze het fijn vond dat ik geleend had vond ze me een zeikerd dat ik het op tijd terug wilde krijgen. Stank voor dank.

Nou ja

Dat is een raar iemand waar je wel zonder kunt lijkt me.

Je verlies nemen en verder gaan met je leven.

@ Mira

Ik heb het ook nooit breed gehad, nog steeds niet trouwens.

Sinds kort contact met gekregen met iemand in de buurt.
Mevrouw kijkt haar ogen uit in mijn woning, want het ziet er allemaal zo mooi uit.
Zelf heeft ze dat allemaal niet en ook geen financiële middelen.

Maar ik bemerkte dat zij niet een beetje rookt maar een gigantische kettingroker is. Dan hebben we t al gauw over een bedrag van € 2.000,- per jaar.

Geld dat ik heb besteed aan verf, meubels, accessoires gaat bij haar op in rook.

Je hebt je hart op de goede plaats, maar geloof niet al die tranen trekkerij niet.

Overigens kunnen minima in mijn gemeente € 300,- per jaar per kind aan onkosten voor school -reisje -geld -boeken, bibliotheek pas, sport of muziekles terug krijgen.

Stel dat ik bij iemand wat zou hebben moeten lenen. Dan is dat mijn prioriteit om dat terug te betalen. Een vaatwasmachine is pure luxe. Er bestaat altijd nog zo iets als een teiltje en een afwasborstel.

beter geen geld lenen

Vervelend voor je dat dit gebeurd is. Ik denk ook dat de kans groot is dat je je geld niet terug krijgt. Maar misschien verast ze je. Ik denk dat je meestal beter geen geld kan uitlenen. Het geeft toch vaak gedoe, je komt op een andere manier tegenover elkaar te staan. Mensen hebben ook verschillende prioriteiten en daar wordt je dan ook mee geconfronteerd.

Ach

Weet je, er wordt gewoon verschillend tegen zaken als geld en bezit enz gekeken. Het scheelt een hoop (frustratie) als je je dat realiseert.
Hielp mij iig wel relativeren na een hoop ervaringen met broer.
Zou hij me nog eens geld te leen vragen, dan zou ik me afvragen of ik het erg zou vinden als het niet terug kwam. Zo ja, dan leen ik niet. Zo nee, dan leen ik het en houd er rekening mee dat het mogelijk niet terug komt.

Goed bedoeld

Je hebt haar met de beste bedoelingen geholpen met dat schoolkampgeld. Dat was een duidelijk project en het is lief dat je dat deed. Laat het daarbij. Als ze vindt dat jij altijd kunt bijspringen omdat je het ruim hebt, begin je aan altijddurende bijstand en dat is meer iets voor moeder Maria.

Ze is boos. Tja, jammer. Misschien kan ze op een ander moment eens rustig overdenken of ze prioriteiten anders kan leggen.

Een vaatwasser is totaal geen onmisbaar apparaat en al helemaal niet als je tijd en menskracht hebt om af te wassen.

inderdaad Eef

"Zou hij me nog eens geld te leen vragen, dan zou ik me afvragen of ik het erg zou vinden als het niet terug kwam. Zo ja, dan leen ik niet. Zo nee, dan leen ik het en houd er rekening mee dat het mogelijk niet terug komt."

Dat vroeg ik mij ook af toen mijn vader krap zat. Hij kon trouwens niet goed met geld omgaan en ondanks een goede baan vroeger, hadden hij en zijn vrouw schulden. Ik heb het niet gedaan. Bodemloze put. Het voelde heel hard om nee te zeggen.
Maar het voelde tegelijkertijd óók hard dat hij het me vroeg. Ik was net een maand of 4 moeder, werkte hard -4 dagen per week-, we hadden het nog niet zo breed maar de vooruitzichten waren wel oke (we konden bijna een huis kopen). Ik wíst dat geld lenen onze toch al precaire relatie zou schaden.
Nee zeggen ook, maar iets minder. Hopelijk.
Mijn zus heeft het wel gedaan. En heeft jaren gezeurd om terugbetaling. Uiteindelijk een betalingsregeling getroffen. Heeft haar heel veel frustratie gekost. Is wel gelukt.

Ik hou helemaal niet van geld uitlenen omdat je vaak situaties als verhaal van Topicstarter krijgt. In principe moet je niets kopen als je het niet hebt.
Natuurlijk zijn er ook tranentrekkende verhalen, oké. Als het dichtbij is en het gaat je aan het hart, kun je het doen als Eef: zou je het ook eventueel willen doneren, doe het dan maar.
Verhaal van Yvan is ook een voorbeeld dat het goed kan gaan. Maar ook daarbij kan er irritatie komen. Fijn dat het niet al meteen voor irritatie zorgde dat het op papier moest met handtekening erbij en een afgesproken rentebedrag. Mijn zus had dat trouwens ook gedaan.
Ik denk dat als mensen daarover moeilijk doen, dat dat al genoeg zegt dus dat je er dan niet aan moet beginnen.

uitzonderingen daargelaten

maar over het algemeen is het gewoon toch al een bepaald type mens dat leent. Ik heb ook een hele poos te weinig gehad om van te leven, maar heb nooit iemand iets gevraagd. Niet dat ik zo goed met geld om kan gaan, maar ik los het wel graag zelf op.
Maar goed, zo heel veel moeite heb ik er dan weer niet mee iemand *incidenteel* iets te 'lenen'. (geven) Maar goed dat ik niet rijk ben, ik zou er straatarm van worden
Ik vind mijn manier ook niet perse beter (meer). Het is vooral anders.

Bosbes

Ik snap dat je het hard vond nee te zeggen. Zou ik ook vinden.
Waarschijnlijk deed het je vader minder pijn. Geld heeft voor hem wrs een andere betekenis, gaat er makkelijker mee om enz.

oh Eef...

wat zijn dat voor types die geld lenen dan... Waaraan herken jij ze?
Realiseer jij je wel dat ieder huis wat gekocht is meestal met geleend geld is gekocht?

Tante Sidonia

en auto's, studiefinanciering... Vage gasten hoor, mensen die lenen )

Mensen die het krap hebben

kun je beter geen geld geven als je het zelf terug wilt hebben. De intenties zijn vast om het weer terug te betalen, maar dat kan een heel gedoe worden. Maar goed, dat weet je dan ook weer, dure les en het is nog niet zeker dat je het niet terugkrijgt, dat is nu een aanname naar aanleiding van haar gedrag.

Als zoiets weer gebeurt, zou ik zo'n moeder er in eerste instantie op wijzen dat ze bij school kan vragen of ze gebruik kunnen maken van mogelijkheden van school, misschien is er een potje voor dit soort situaties.

Tja Kaaskopje...

Je comment doet me denken aan een uitspraak van weleer, van onze columnist Yves De Smet: "om dezer dagen een lening van de bank los te krijgen, moet je al bijna kunnen bewijzen dat je ze eigenlijk niet nodig hebt...".

kaaskopje

'Als zoiets weer gebeurt, zou ik zo'n moeder er in eerste instantie op wijzen dat ze bij school kan vragen of ze gebruik kunnen maken van mogelijkheden van school, misschien is er een potje voor dit soort situaties.'

Dat was al geprobeerd: 'Dat vond ik best sneu, en de school wilde niks meedenken.'

type mens

Er werd ergens genoemd (Eef) dat het toch een bepaald type mens is dat geld leent. In mijn ervaring is dat ook zo. Maar dat komt misschien ook doordat men de neiging heeft kritischer te kijken naar ze. Het feit dat mensen roken wordt bijvoorbeeld genoemd, of het kopen van een vaatwasser. Eigenlijk logisch, want als je iemand geld wilt lenen wil je wel zien dat diegene het echt nodig heeft. Als diegene met zijn laatste geld nog even een nieuwe bontjas koopt en vervolgens geld vraagt om schoolspullen te kopen, denk ik ook ja doei zet je bontjas maar op marktplaats. Maar dat is wel vaak het probleem bij dit soort mensen: geen prioriteiten kunnen stellen, niet met geld om kunnen gaan, er te makkelijk over denken. Daarom gaat het ook mis. Bij ons in de portiek wonen ook mensen die het financieel heel moeilijk hebben, ik hoorde van mijn buurvrouw dat zelfs het gas is afgesloten. Maar, zei ze, ze róókt wel als een ketter. Ja dat stoort mensen dan blijkbaar.

ja prioriteiten

Ik geloof direct dat mensen die vaak lenen dat slecht kunnen stellen.

Maar ik heb ook het idee dat het een soort oogkleppen is; bij die vrouw heb ik ook het gevoel dat ze een beetje vindt dat ze recht heeft op een nieuwe vaatwasser; want ze vindt afwassen echt verschrikkelijk... En ze is al zo zielig. Maar ze rokt in ieder geval niet (dat vind ik ook zo zonde van het geld, maar ik geloof ook dat het erg lastig is om te stoppen)

Grappig is dat ik zelf niet eens een vaatwasser heb, en ze bij mij aanklopt voor een lening om er een te kopen.

Gelukkig gaat het (zoals ik al noemde) om een vrij klein bedrag. En ik weet dat scholen vaak potjes hebben voor dit soort situaties, maar deze school dus niet (mijn kinderen zaten er ook op).
Dus ik heb in principe gewoon kamp betaald voor dat kind. Daar kan ik wel mee leven, maar ik ga geen geld meer uitlenen aan haar.

Triva

Ik lees kennelijk selectief. Irritant .

Yvan

maar dat is toch ook zo. Alleen als je kunt laten zien dat je eigenlijk geld zat hebt, maar niet het geduld hebt (of kunt hebben) om ergens voor te sparen, willen banken een lening geven.

Jackie

Maar, zei ze, ze róókt wel als een ketter. Ja dat stoort mensen dan blijkbaar.===

Ik vind het begrijpelijk dat dat mensen stoort. Het is natuurlijk vervelend als iemand verslaafd is geraakt aan roken, maar de onwil om dat te lijf te gaan in veel gevallen, stoort mij ook. Dan vind ik ook dat je je prioriteiten niet op de juiste manier stelt. Als die onwil wordt verdedigd met 'ja maar dat is mijn enige pleziertje', ben ik er al helemaal klaar mee. En dat zeg ik niet als 'rijkaard die makkelijk praten heeft. Ik ben net zo streng voor ons zelf.

Lenen en prioriteiten

Type mens die vaak geld leent - dat heeft niks te maken met hypotheken, dat is flauw. Er zullen weinig mensen zijn die zonder hypotheek aan een koopwoning kunnen beginnen.

Ik ken verscheidene mensen die al van jongs af aan gewend zijn te lenen, om te beginnen van hun ouders. Zakgeld is op, maar ze willen graag dit of en dat en vragen een voorschot. Ouders geven toe - en zo gaat het maand in maand uit. Ook als er een vakantie moet worden geboekt en aanbetaald. Dat geld hebben ze niet, ouders schieten het voor.
En als ze eenmaal op zichzelf wonen, blijft het gedoe en vragen ze links en rechts om even wat financiele ruimte. Ze hebben thuis al niet geleerd te vooruit te kijken.

Daarnaast zijn het vaak impulsieve types die het erg lastig vinden niet toe te geven aan spontane kansen, zich snel laten overhalen tot aankopen.

Pfoe geld is lastig

Even recht zetten

Mij stoort het niet als iemand rookt (drugs gebruikt/gokt).
Maar wel als de persoon zich dan gaat beklagen dat hij/zij bepaalde andere (veel belangrijkere) uitgaven niet kan doen. En dan met een soort van afgunst naar een ander kijkt.

Waar de ene 1 buur in de portiek heeft met financiële problemen. Woon ik al 19 jaar in een buurt van 6 flats ad. 48 woningen.
Ik heb genoeg van dicht bij gezien en gehoord.
Er woont hier bijna niemand zonder rugzak. Rugzakken die vaak de redenen zijn om te roken.
Maar je moet er aan werken om je van die rugzak te verlossen en uit die neerwaartse spiraal /vicieuze cirkel te komen.
Zolang klagers blijven hangen in hun slachtoffer rol komen ze geen stap vooruit. Door deze klagers ook te behandelen als slachtoffer, zielige personen kunnen ze ook blijven hangen in die jankmodus.

Met klagen bedoel ik niet dat iemand een keertje moppert over zijn/haar situatie. Maar iemand die klaagt en zelf geen bijdrage levert om de situatie te veranderen.

Ik persoonlijk zal nooit geld uit lenen. Ik geef, bijvoorbeeld artikelen die ik heb vervangen of over heb, een kerstpakket of cadeaubon. Van iemand die minder heeft als ik zal ik ook niks terug verwachten. Wel hoop ik dat ook zij op een dag het beter hebben en weer wat terug kunnen doen voor een ander.

P.s. toen ik 19,5 jaar geleden in NL kwam had ik alleen mijn kinderen, een koffer met kleren en 8.000 euro. En al die mensen die mij van alles hebben gegeven om opnieuw te kunnen beginnen zal ik de rest van mijn leven dankbaar zijn.

Als een rijke

Een dure Cubaanse sigaar degusteert, in combinatie met een uitmuntend Calvadosje van 30 jaar oud, is dat "normaal".

Als een arme rookt, wijst dat erop dat die spilzuchtig en onbetrouwbaar is. En niet in staat om de "juiste" keuzes te maken.

Bottomline: zowel die arme als die rijke hebben hun situatie enkel en alleen aan zichzelf te danken.

In dat bekrompen wereldbeeldje, dat hoegenaamd niet gestaafd wordt door de harde feiten, is er natuurlijk geen plaats voor de bedenking, dat het weleens zou kunnen, dat die arme arm is, omdat die rijke wat al teveel het laken naar zich toehaalt.

Dan moet je je vragen beginnen stellen over "spreiding van welvaart", over "rechtvaardige fiscaliteit", over "maatschappelijke verantwoordlijkheid" en "de kost van sociale cohesie".

Allemaal veel te ingewikkeld. Laten we het maar houden op roken en een vuil huis.
En als we dan al eens een boek nemen, laat het dan maar Ayn Rand of Theodore Dalrymple wezen...

Yvan

Roken en onbetrouwbaar horen wat mij betreft niet bij elkaar. Maar ik vind wel dat als iemand met een gezin bijvoorbeeld 60 euro per week heeft om van te leven en daar ook van rookt, dan maakt diegene geen handige keuze. Van één pakje rookwaar kun je een dag eten, of je kind laten zwemmen, omdat vakantie er niet in zit. Zoals gezegd ben ik voor onszelf ook zo streng.

Ik weet niet of ik je goed begrijp, maar niemand beweert toch dat 'arm' zijn standaard aan de arme zelf te wijten is? Iemand die rijk is, heeft dat trouwens ook niet standaard zelf bereikt. Sommigen worden al rijk geboren.

Hoe zie je het voor je dat rijk teveel taken naar zich toehaalt, waardoor arm arm blijft?

Ik weet dat ik je eigenlijk moet negeren

want Yvan, voor de zoveelste keer op dit forum lees jij hier berichten en vat ze samen in zeer foute conclusies.

Als jij zo begaan bent met de minder bedeelde dan had jij die vriendin geen geld geleend (met contract en rente) maar geschonken.
Als je het bedrag niet kon missen dan had je het ook niet uit kunnen lenen.

Zoals ik al schreef, ik leen niet, ik geef, en dat terwijl ik in de ogen van de meesten tot de armen behoor.

Misschien voor West-Europese begrippen. Maar voor wereld begrippen hebben ook de armen het niet slecht in Nederland. Juist door de maatschappelijke verantwoordelijkheid. Deze verantwoordelijkheid wordt door de overheid opgelegd d.m.v. een belastingsysteem.

kan nog erger

Ik heb jarenlang muziekles betaald voor het buurmeisje van twee huizen verder, omdat de alleenstaande moeder daarvoor geen geld had. Op een dag kwam ik het meisje tegen en vroeg ik haar hoe het met de blokfluit ging. Speelde ze niet. Gitaar, piano, iets anders? Nee helemaal geen instrument en geen enkel soort muziekles. Eigenlijk zat ze helemaal niet op een clubje of les of wat dan ook. Want daar was geen geld voor.
Later bleek dat ik niet de enige was die muziekles betaalde. Er waren meer weldoeners die moeder het geld toestopten omdat het zo sneu was voor de kleine meid. Moeder hield er een leuk extra centje aan over.

Molletje

Dat soort mensen bederven het voor degenen die wel eerlijk zijn, zo jammer.

@ Molletje

Als je (en de andere weldoeners) geen geld had gegeven aan de moeder maar direct had betaald aan de muziekleraar dan had je dit kunnen voorkomen.

Lenen

Ik hou er zelf niet van om geld uit te lenen. Bij lenen is er een verwachting dat je het terug krijgt. En als die verwachting niet uitkomt beschadigd dat de onderlinge relaties. Als ik geld leen aan iemand (wat ik niet vaak doe) ga ik er altijd vanuit dat ik het niet terugkrijg.
Ik geef ook liever een geschenk dan dat ik geld geef (of leen)
Maar lenen vind ik altijd vrij stressvol dus dat doe ik liever niet. Sowieso geen grote bedragen.
Mijn man leent veel makkelijker geld uit, vaak komt het wel terug, soms ook niet. En dat is dan toch een teleurstelling voor hem. Die vriend daalt dan wel in zijn achting. Maar gemiddeld is mijn man iets makkelijker met geld dan ik.

Het kan nog erger

Alleenstaande moeder zit sinds een paar maanden in de schuldsanering omdat het haar gelukt is om binnen 2 jaar een schuld op te bouwen gelijk aan mijn jaarinkomen.
Heeft een woning met alleen wat tweedehands spulletjes staan en wat er nieuw is heeft ze van haar ouders gekregen, zoals de kinderkamers. Geld voor kleding voor de kinderen heeft ze niet, dus neemt oma ze mee op naar de winkel voor nieuwe kleding/schoenen.
Op een dag vraag ze aan haar moeder of ze even € 50,- kan voorschieten voor schoenen voor haar zoontje omdat ze pas de volgende dag geld hiervoor krijgt gestort van haar bewindvoerder. En ja, het is woensdag, dus makkelijk om nu naar de winkel te gaan. Oma geeft € 50,- en vraagt enkele dagen later aan haar kleinzoon waar zijn schoenen zijn..... Ach ja, ze zijn helemaal niet geweest. Geld weg van moeder, geld weg die bewindvoerder heeft gestort en kind heeft geen schoenen.
Vlak daarna vraagt ze geld aan haar vader om te kunnen te kunnen tanken, want ze moet de volgende dag naar haar werk en heeft geen benzine. Pa geeft € 50,- om te tanken en om rookwaren te kopen. Enkele dagen later krijgt Pa (auto staat op zijn naam) een bekeuring voor het wegrijden bij t benzine station zonder te betalen.
Moeder en vader zijn al ruim boven de pensioengerechtigde leeftijd maar werken nog steeds hard in hun bedrijf en zijn bekend in onze gemeente.
Dochter loopt rond te bazuinen hoe slecht ze het wel niet heeft, kan niet eens eten kopen.....Ouders worden hiermee geconfronteerd door (on)bekenden.
Dochter krijgt wekelijks zo veel eten van de voedselbank dat ze het niet eens op kan maken. Maar ja, dan moet ze zelf koken en ze gaat veel liever naar de Mac.

Dat ze zo ver in de schulden is geraakt is mede veroorzaakt door helpende om haar heen, een ex, haar ouders en wie weet nog meer. Geld geven/lenen aan iemand die er niet mee om kan gaan (en het waarschijnlijk in haar neus heeft gestopt) is als een bodemloze put.

Heb dit niet van horen zeggen, het betreft mijn naasten.