geen raad met mezelf
Gek en nooit gedacht dit op een forum te moeten schrijven.
Ik ben een 35jarige man, getrouwd en papa van 2 kids.
Ik ben zaakvoerder van een bouwbedrijf.
Ik ben samen met mijn vrouw vanaf we 16jaar waren. Echte jeugdliefdes dus.
Zoals elk koppel hebben we ups en downs gekend, met absolute down het bedrog dat men vrouw heeft gepleegd. Een jaar na de geboorte van de oudste.
Ik heb dit met veel moeite kunnen plaatsen en achter me gelaten.
Ik weet ook door mijn zaak dat we weinig tijd voor elkaar maakten en dat ik haar dikwijls verwaarloosde.
Ik ben een sociaal iemand die makkelijk een gesprek aangaat, en ben ook wel een flirter. Altijd geweest, maar nooit verder dan flirten gegaan.
3 Maand geleden , was ik bezig aan het werk bij een klant. Met de vrouw van deze klant had ik direct een klik. Veel gelachen, gepraat en eigenlijk ook geflirt. Maar allemaal zonder bijbedoelingen.
Ik had echt wel een klik, zowel uiterlijk als haar karakter spraken mij aan, maar nooit verder willen gaan dan wat zeveren....
Toen ik ginds met de werken gedaan had, hebben we een tijdje geen contact gehad. Wel nog heel vaak aan haar gedacht. Tot we elkaar terug kruisten lang de weg met de auto. 2 seconden later kreeg in een sms je.
Wat volgde waren 100en berichten. Zeveren, lachen flirten maar ook surieuze gesprekken. Ik had na een tijdje wel door dat dit gevaarlijk kwam. Ik vroeg haar om te stoppen met smsen, en dat lukte voor een week.
Na een week stond ze plots in mijn werkplaats. Wat toen gebeurde was niet normaal. Zonder woorden stonden we innig te kussen, en hebben we seks gehad wat ik nog nooit heb gehad in men leven. Echt zoals alleen in films kan....
Ze is vertrokken en ik heb een half uur geweend (maar weet niet van mezelf om ik huilde voor haar of voor mijn relatie.) we zijn nu een week verder en ik heb haar uitgelegd dat dit niet lukt voor mij. Ik wil hier mee stoppen en neem haar telefoon niet meer op.
Ze heeft me zelf gebeld met een andere telefoon, waarna we uur hebben gepraat.
Ik vrees dat ik haar echt graag zie.
Ik weet geen raad meer. Elke keer ik mijn kids zie breekt mijn hart. Ik wil hen en mijn vrouw geen pijn doen, maar het is sterker dan mezelf.
Ik weet geen raad meer.
Iemand ervaring hierin?
Vertel haar eerlijk dat je de fout in ben gegaan. Je hebt het al met iemand gedeeld. Je zit zelf al met dit geheim. Grote kans dat je vrouw via via er toch weet van krijgt. Het lijkt mij ook wel lastig om thuis te kunnen doen alsof er niets gebeurd is.
Ze kan het beter van jou horen waarbij jij het aan haar laat hoe ze hier mee om gaat. Zo is het aan haar of ze nog vertrouwen in jullie relatie, toekomst etc.
Durven vertellen zegt ook iets over je liefde voor je vrouw en dat haar mening belangrijk is. Durven zeggen zegt ook iets over jou.
Ik bedoel: Vertel je vrouw eerlijk dat je de fout bent ingegaan.
Eigenlijk kan je je fout zien al een rit in een Lamborghini; heerlijk die adrenaline door je lijf als je over de wegen scheurt. Maar dan is de rit afgelopen. De auto is niet jouw ding. Je rijdt toch liever in een comfortabele gezinsauto, hoe gaaf die snelle rit ook was.
Met deze beeldspraak bagatelliseer ik niet wat je gedaan hebt. Maar blijf met beide benen op de grond, elke keer wanneer je die verleiding ziet staan.
Beter had ik het niet kunnen verwoorden, Jonagold. Jij schrijft in jouw recentste reactie (van 08-02-22 om 12:33u) precies wat mijn gedachtes hierover zijn.
Ik hoop dat het Brecht toch enigzins aan het denken zet en hij niet toch zijn kop in het zand blijft steken.
Vooral ook over dat stuk wat je schreef over eerlijkheid in de relatie. Wanneer je je partner in onwetendheid laat over het vreemdgaan en de oorzaak waarom dat gebeurt/gebeurde, geef je je partner ook geen eerlijke kans om überhaupt aan een oplossing te kunnen werken.
Kies je echt voor je vrouw, stop dan ook direct met elke vorm van contact met die ander, hoe hard ze ook huilt. Ieder contact zal ervoor zorgen dat je het verlangen blijft aanwakkeren. Verlangen om seks met haar nog verder te ontdekken, omdat je daar voor je gevoel nog niet klaar mee bent, jezelf blijven afvragen of het echt niets met haar zou kunnen worden, maar die gedachte zal meer komen door de lust, opwinding en het spannende van het vreemdgaan dan dat je daadwerkelijk een heel nieuw leven zou willen beginnen met je affaire. Omdat je in principe een een fijne relatie heb met een ontzettend lieve en aantrekkelijke vrouw, zoals je zelf zegt. Maar je bent niet helemaal tevreden met je huidige relatie, anders was je echt niet vreemdgegaan.
Dus wat wil je nou echt zelf? Even lekker wat avontuur en spanning, om seks te hebben zoals dat 'alleen in films gaat', om tijdelijk weg te vluchten uit de realiteit, weg van je relatie waar je niet helemaal tevreden over bent en een ongelijkwaardige affaire hebben en ondertussen steeds tegen je vrouw liegen? Of op de juiste manier anders in je relatie, je vrouw en je gezin investeren, een fijne relatie hebben waarin je open en eerlijk tegen elkaar kunt zijn en mooie herinneringen met haar en je kinderen kunt maken, momenten die onbetaalbaar zijn, hoeveel geld je ook verdienen kunt met vele uren werken...
