Chaos in mijn hart (Relatie)

Lieve mensen,

Ik zit met mijn handen in het haar. Ik weet het echt allemaal niet meer. Ik eet al dagen nauwelijks iets en ben echt heel erg verdrietig. Ik heb niemand in mijn omgeving waar ik dit probleem mee kan bespreken, daarom hoop ik van harte dat iemand mij hier kan / mee wil helpen.

Waar gaat het dan precies om? Tien jaar geleden heb ik mijn huidige vriendin op de opleiding leren kennen en ik heb nu 8 jaar een relatie met haar. Een droomvrouw: Ontzettend lief, zorgzaam, rots in de branding, behulpzaam, qua carrière sluiten we elkaar naadloos aan en versterken we elkaar ook. We wonen sinds drie jaar samen. Zij is mijn eerste vriendin in alles (Ik 28 jaar, zij 29 jaar). Wanneer ik naar mijn vriendin kijk dan is het een soort huisgenoot geworden, een soort zus? Ik hou veel van haar, maar seksueel contact of een gewone kus is er al ruim 2 jaar niet geweest. Tevens mis ik het ouwehoeren, het klieren, want wat kibbelen we soms over stomme kleinigheden.

Alles verliep wellicht op de automatische piloot, maar nu kwam een bliksemschicht... Eind december heb ik tijdens een congres een vrouw leren kennen. Vanaf de allereerste seconde was het een magische ''klik''. Allebei verliefd tot over onze oren. Keer op keer kreeg ik kippenvel toen ze me aanraakte. Ik voel(de) verliefdheid die ik nog nooit zo sterk heb gevoeld. Wel is het leeftijdsverschil extreem: Zij heeft kinderen, heel verschillend qua geld uitgeven, al carrière opgebouwd, twee keer gescheiden, is nu 3 jaar single en is 49 jaar. Zelfs de omgeving viel het na de eerste seconde op dat er een soort magie tussen ons is/was.

In de afgelopen paar maanden heb ik een dubbel leven geleefd. Ik kon mezelf op een gegeven moment niet meer in de spiegel aankijken. Het contact met de andere vrouw heb ik sinds december al een paar keer beëindigd. Want ik wist wat ik deed, dat het niet eerlijk is tegenover mijn vriendin. Steeds weer kwamen we in contact. Vorige maand heb ik dan echt de knoop doorgehakt en gezegd: Nee, wat ik doe is niet goed: Ik wil tijd/rust, uitzoeken wat nu het beste is (kinderwens?, huidige vriendin, ouders die ik teleurstel, carrière die minder gaat worden door single zijn, één en al onzekerheid, enz.).

Afgelopen maandag kreeg ik opnieuw een WhatsApp. Direct aangegeven: WhatsAppen is geen goed idee. Toen gaf ze aan kopzorgen te hebben. Ik merkte wanhoop en heb haar toen telefonisch benaderd. Hieruit blijkt dat ze mij (ook) niet kan loslaten. Verder gekletst en het leek alsof we elkaar gisteren nog gesproken hebben. Ze vertelde toen dat ze waarschijnlijk borstkanker heeft...

Beide vrouwen weten niets van de gehele situatie/van elkaar en weten niet wat er echt speelt: Ik zit in een verzwegen relatie en ik worstel met mijn gevoelens.

Met mijn huidige vriendin heb ik een tijd geleden een goed gesprek gevoerd en mijn gevoelens over intimiteit gedeeld. Ze herkende het en gaf aan dat dit waarschijnlijk door werk/carrière komt. Zij wil mij absoluut niet kwijt. Nu een paar weken later, merk ik wel dat er minder ruzie is, maar geen intimiteit. Ik kan mij niet meer voorstellen om seksueel actief met haar te zijn.

Wat moet ik in hemelsnaam doen? Ik ben bang, vreselijk bang om een (verkeerde) keuze te maken. Mijn vriendin ongelooflijk veel pijn te doen.
Ik weet het allemaal niet meer. Ik zit werkelijk in zak en as en ben al tijden mezelf niet meer.

Ik voel me een ongelooflijke kl**tzak en dat ben ik wellicht ook. Ik huil onder de douche de ogen uit mijn kop.

Heeft iemand misschien goede raad? Misschien hetzelfde meegemaakt?

Alvast bedankt voor het lezen en bedankt dat ik mijn hart hier mag luchten.

Groet,
Koek