Afwikkeling klacht pastoraal medewerkster

Margot wat fijn

Gefeliciteerd met deze uitspraak.
Gelukkig zijn er toch mensen binnen de rk kerk die niet alles onder het tapijt willen vegen of in de doofpot stoppen.
Veel sterkte met de verwerking en een fijne toekomst samen.

Tessa

Lief van je dank je, we gaan ervoor, en doen ons best.
🙏🏻

Ooo Margo

Wat goed dit te horen. Ik had er eerlijk gezegd weinig vertrouwen meer in maar ben erg blij dat dit de uitkomst is. Ik werd er echt even stil van.

Dit is goed voor jullie want er lijkt hiermee in ieder geval recht gedaan en er is de ultieme erkenning dat wat je man (en jullie) is overkomen echt fout was. En dat zij er verantwoordelijk voor was dat ze alle grenzen van haar vak overschreed. En dat niet alleen je man daarvan de gevolgen ondervindt (en jij met hem) maar ook/juist zij gevolgen draagt van haar gemiste verantwoordelijkheid.
Dit voelt ook goed voor mij want de kerk laat eindelijk een keer zien dat er grenzen zijn aan dit soort gedrag. Terecht dat het niet onder het tapijt geveegd is.

Ik kan me indenken dat je dit viert als erkenning. En nog meer.

Sterkte met alles. Hierdoor gaat de pijn van wat gebeurd is niet zo maar weg, maar hopelijk helpt de erkenning om weer ‘heel’ te worden en met elkaar een nieuwe wegen te vinden.

Alle goeds en lieve groet

taart

Ik sluit me aan bij alle meelezers. Gelukkig is het toch nog goed opgepakt. Volkomen terecht. Nu pas kan het verwerken beginnen, maar eerst: taart!

Staartje

Ja, die commissie is alweer een paar stappen verder; naast gedoe met jullie mogelijk ook nog eens gedoe met meerdere mensen die de geloofwaardigheid van bestuur in twijfel gaan trekken. ( Hoe lang is dat staartje van dat muisje eigenlijk wel niet..). Peentjes zweten.
——
Het is fijn dat je dit antwoord heb mogen ontvangen. Maar laten we wel wezen, je hebt dit antwoord eigenlijk niet eens nodig.
Of heeft hij aangeboden in de toekomst nog een paar begeleidende gesprekken met jullie aan te gaan? Is jullie gevraagd of jullie behoefte hebben aan verdere gesprekken over geloof en relatie en verwerking? Wrs niet, dus is toch aan jullie om deze nare geschiedenis een plekje te geven.

Dat kost tijd en zal mogelijk voor elk verschillend doorwerken.
Wees lief en geduldig met elkaar. Dat is wat telt.

Ik schrijf dit omdat onze ervaring mij geleerd heeft dat je ook zonder dergelijke besluit, verder kan door het geloof in een toekomst met elkaar.

Wat fijn!

Dat is nog eens goed nieuws, dat had ik niet verwacht. Heel fijn voor jullie en waarschijnlijk een goede stap in het verwerkingsproces.

Er komen wel allerlei vragen in me op over hoe zorgvuldig deze procedure nou is, of hij met haar of met de commissie heeft gesproken etc. Het lijkt alsof er wat stappen zijn overgeslagen. Maar dat is voor jullie niet relevant, geniet van deze mooie wending in een naar verhaal!

Interessante vraag.

====Wat me nu opvalt, en ik een vreemde vraag van de commissie vond, hoeveel mensen er van wisten wat er gebeurd was.....🤔=====

Ik loop hier al een paar uur over na te denken. Interessante vraag. Denkend aan mijn eigen geschil met de kerk kom ik tot de volgende theorie.

Door de jaren heen is wel gebleken dat de rk kerk geen Nobelprijs verdient voor de aanpak van allerlei schandalen.
Altijd was het toch een handje boven het hoofd houden van het eigen personeel en door een overplaatsing van hier naar daar zorgen dat het volk niet teveel in opstand kwam tegen pastoor x. Waarna pastoor x in zijn volgende parochie weer op 0 kon beginnen en weer dezelfde fouten kon maken. Met fouten bedoel ik dan alles wat vroeger "heel normaal" gevonden werd maar ook het misbruik dat heeft plaats gevonden.
Laten we wel wezen, het grootschalig misbruik binnen de rk kerk deugde natuurlijk van geen kanten maar als ik (volgens de verhalen van mijn oma en moeder) hoorde dat de pastoor vroeger aan huis kwam vragen of het volgende kind alweer onderweg was krijg ik daar toch ook wel een nare smaak van in de mond. De kerk had in mijn ogen een te grote zeggenschap bij de mensen thuis.
Denkend aan ons eigen geschil met de kerk denk ik dat hoe meer mensen er van op de hoogte zijn het moeilijker wordt om er een doofpot affaire van te maken. Ons geschil heb ik toen het speelde wel gedeeld met mijn ouders maar tegen mensen buiten mijn zeer nabije familie heb ik, om de positie van mijn ouders binnen de kerk als zeer actieve vrijwilligers niet in gevaar te brengen, toch mijn mond gehouden.
Na enige jaren kwam mijn vader er achter dat er binnen allerlei vrijwilligers groepen over mijn man en mij gesproken werd. Vrijwilligers die over informatie beschikten die ze alleen van de direct betrokkenen gehoord konden hebben en dat vrijelijk deelden met anderen, waaronder mijn vader. Natuurlijk was dat de ene kant van het verhaal waarin de rol van de pastoor schoon gepraat werd en voornamelijk ik er zeer negatief uitkwam, mijn man wat minder. Inmiddels was de pastoor al overgeplaatst naar een andere parochie (door de toentertijd gaande zijnde samenvoeging van parochies) maar ben ik toch wel naar buiten gaan treden met mijn verhaal, waarin de pastoor de zwarte piet kreeg toegespeeld.

Als veel mensen op de hoogte zijn kan het bisdom er eigenlijk niet omheen om disciplinaire maatregelen te nemen. Waar misbruik vroeger werd opgelost door de pastoor over te plaatsen en Jantje het zwijgen op te leggen komen ze daar in deze moderne tijd natuurlijk niet meer mee weg. Door de moderne media gaan verhalen heel snel in de rondte. Nu de pastoraal medewerkster, die bij jullie over de schreef ging, de hand boven het hoofd houden zou erin uit kunnen monden dat jullie de publiciteit zouden zoeken waardoor nog meer verhalen aan het licht komen waar ze iets mee moeten en dat zou voor nog meer imagoschade voor de rk kerk kunnen zorgen. Dus misschien liever 1 medewerkster de wacht aanzeggen dan dat er nog meer verhalen opduiken.........Zoiets? Voorkomen dat de beerput nog verder opengetrokken wordt?

Inderdaad vreemde vraag

Ik vermoed dat dit gebeuren met jullie misschien niet de eerste keer is dat deze dame over de schreef is gegaan. Ik kan anders geen reden bedenken waarom de kardinaal zó anders besluit dan de commissie adviseert.
Als dat zo is, en deze dame al eerder negatief onder de aandacht van de kardinaal is gekomen, kan ik me goed voorstellen dat het oordeel anders uitpakte.
Waarom de commissie het interessant vindt om te weten hoeveel mensen het wisten snap ik niet zo goed. Misschien om te bepalen hoeveel 'ruchtbaarheid' eraan gegeven moet worden? Als er op social media al over gesproken wordt, is het misschien communicatie-technisch beter om er als kerk zelf mee naar buiten te treden? Ik gok maar wat... Maar dat de kardinaal deze mevrouw al eerder op zijn bureau heeft gehad lijkt me voor de hand te liggen. Zou ook haar opstelling wel verklaren, als ze er eerder al een keer mee weggekomen is zal ze nu gedacht hebben dat het wel weer los zou lopen...

Gefeliciteerd

Dit is echt wel een felicitatie waard. Een goede beloning voor al in je inzet, je twijfel, je volharding. En voor de waarheid en rechtvaardigheid.
Jammer voor haar, maar aangezien zij geen enkele blijk heeft gegeven van het besef dat er iets grondig fout is gegaan is het goed dat ze dit werk niet meer doet.

Gelukkig.

Tsjor

De vraag

waar je nu een beetje op blijft hangen kan ook een vraag zijn geweest naar de mogelijkheid dat meer mensen ervan afwisten en er niets mee gedaan hebben, wat alsnog een kritische noot zou hebben opgeleverd.

Ik zou nu niet meer terugkijken, maar vooruit. Je hebt nog een toekomst te gaan. Niet de gemakkelijkste fase van het leven, maar gelukkig wel met een goede basis.

Tsjor

Pastor

Ateeds heb ik jou in mijn achterhoofd gehad, ze was en is een schande voor diegene die wel met hart en ziel in dit beroep uotoefenen, en wel met heel hun ziel de medemens wil helpen, en ik ben ook blij voor jou, dat jou "baas" deze beslissing heeft genomen.

we hadden het hier gister nog over tot mijn man ook zei, maar deze dame is pas de laatste 10 jaar hier mee bezig, het lijkt me toch dat zo.n beroep in je bloed zit, en dat denk ik ook....

Ik kan verder, de zware last is echt van mijn schouders gevallen, het bewijs dat ik zeker, maar mijn man ook niet fout waren....
Het lijmt nog niet, maar het is al zo.n stap op de goede weg......heerlijk.

Pastor, dank je wel mooi oprecht mens voor je steun, antwoorden en wijsheid.
😘🙏🏻

Flanagan

Ja en nee, ik voelde dat ik dit antwoord wel nodig had, ze heeft mijn eigenwaarde aangetast, ze heeft mijn onbevangenheid een klap gegeven, en door zo zelfverzekerd in Utrecht te komen, en luid lachend met haar advokaat naar buiten te lopen doet mij deze uitspraak goed.

De commissie heeft toendertijd wel aangegeven dat we geestelijke bijstand konden krijgen, maar de kardinaal zelf niet, en dat snap ik, maar ik heb die geestelijke bijstand in utrecht afgewezen, dan waren we liever naar onze eigen pastoor gegaan.

Hoe lang dit staartje is en nog gaat worden weet ik niet, ook niet wat het bisdom hier mee doet, ik denk ook niet dat wij daar ooit antwoord op krijgen.

Voor mij voelt het nu dat ik verder kan, open de dag tegemoed treden, en lief zijn voor mezelf en zeker voor mijn man....
Ik heb er weer vertrouwen in

Mijntje

De taart was heerlijk 🥳

Zonnehoed

Nou, mijn ....onze gedachte, hoe zorgvuldig was het, hoe zijn die verslagen gegaan, zijn er gesprekken geweest....

Was de commissie unaniem over hun advies, maar net wat je schrijft, niet belangrijk, daar mag misschien het bisdom zich over buigen.

Kopzorg

Nou, dat is nu presies waar we gister over gehad hebben.
Haar antwoord was toen onmiddelijk dat er volgens haar niemand van wist.
Ons antwoord was dat wij zowiezo mijn man zijn baas op de hoogte hadden gebracht.
Maar wij hebben zeker familie en naaste vrienden dit verteld, en dat ook in utrecht bij de commissie gezecht.
Wellicht waren ze daar niet blij mee, maar ikben nu wel blij dat wij het verteld hebben, en ook in Utrecht gezegt hebben.

Wat ze nu als kat in het nauw kan uithalen is de zogenaamde beerput open trekken, maar dat betreft meer mijn schoonmoeder als ons als gezin.

Pennestreek

Dat wat he schrijft heb ik vanaf het eerste begin gedacht, en ook uitgesproken naar mijn man.
Ze had wel eens tegen mijn man gezecht, geregeld met een vriend naar de sauna te gaan, toen mijn man dit zei gingen mijn nekhaartjes overeind staan......
Ze is (was) wel pastor, een beroep waar je dit niet kan maken, je hebt een voorbeeld positie. Misschien dat anderen er luchtiger over denken, maar in mijn ogen kan het absoluut niet.
Dus misschien heb je wel gelijk, en kent ze de weg naar de kardinaal zijn buro....

Tsjor

Zo voelt het ook, en dat ik niet losgelaten heb.
Want als ik hier niet zoveel steun had gekregen, en bemoedigingen waren wij wellicht niet doorgegaan, en was het in het niemandsland terecht gekomen...

De vragen die er nu misschien nog zijn laat ik los, het is goed zo.
🙏🏻