Afwikkeling klacht pastoraal medewerkster

jeetje

En welke verwijten heeft ze dan naar je man, als ik vragen mag? (is nogal prive natuurlijk, maar ik ben vooral benieuwd wat jij van die verwijten vindt )

Vraagje

Had ze contact met je man vanuit haar functie?
Was ze aan het 'werken' dus?
(want ik begreep ook dat ze een collega van je man was?)

Pastor

Dank voor je uitgebreide bericht, ik ga morgen even de contact persoon bellen en inderdaad vragen om een advocaat, het groeit ons boven het hoofd, ze gooit het op een kompleet andere boeg, en.vind dat als er geen geslacht gemeenschap is geweest het ook geen seksuele relatie.

Het OM begrijpen we, maar heel eerlijk wil ik eigenlijk dat het klaar is, en dat kardinaal van eyk aanwezig is en zegt, dit kan en mag niet.
Zij.gooit het er op.dat ze mijn man.heeft willen helpen door pep talk en een spiegel voor houden.

Zouden we dan gespecialiseerde hulp krijgen van het meldpunt, ik ga morgen eens vragen.

Bedankt voor nu

Maro en noor

Ze geeft in haar verweer aan, dat mijn.man van mij.geen sociale contacten mag hebben, elke dag gecontroleerd wordt, en in een gevang leeft binnen onze relatie.
Wat ik daarvan vind?? Waar ze het vandaan haalt, hoe komt ze erbij...
Ze haalt dingen aan die nog geen tikkeltje bij de waarheid in de buurt komen, en dan vraag ik me af hoe dan, waar baseer ze dat op.

Zij is of was pastoraal medewerkster dus geen collega,s maar soms werkten ze samen. Omdat mijn man toen erg in de put zat heeft ze vanuit haar functie aangeboden te helpen en dat heeft geresulteerd in een relatie

Laat je goed informeren

Het lijkt me heel belangrijk dat jullie goed weten wat gevolgen zijn van je stappen.

Ik snap dat je nu alleen maar wilt dat het klaar is, maar ik zou goed willen weten of je die aangifte bij het OM ook na de klachtenprocedure nog kunt doen. Je kunt nu waarschijnlijk niet goed overzien of je die behoefte aan gewone rechtsgang niet alsnog krijgt.

Ik zou me van de reactie van de aartsbisschop niet zo veel voorstellen. Die is niet echt empathisch aangelegd en zal het naar mijn inschatting vooral bij procedurele dingen houden. Als het al iets is waar hij zich mee bemoeit.

En dan nog iets.....het maakt mij persoonlijk niet uit, maar je schrijft heel erg veel persoonlijke en specifieke informatie hier op het forum neer. Als ik naar je bericht #6 kijk zou het maar zo kunnen dat jij en je man erg herkenbaar worden. Als je daar geen probleem mee hebt en je man ook niet, dan is dat niet erg. Als je dat wel vindt, kun je ook forumbeheer vragen wat dingen aan te passen. Ik wil je echt niet ontmoedigen om hier te schrijven maar met minder gedetailleerde informatie kun je ook waardevolle reacties krijgen.

Sterkte maar weer.

Je hebt gelijk

Aan de ene kant waar, heel herkenbaar, aan de andere kant heb ik geen zin meer in leugens, van mij mag iedereen het weten, maar je hebt gelijk, voor mijn man is het wat lastiger, al is hij niet meer werkzaam. Ik zal het forum beheer vragen.

Ik ken de aartsbisschop niet, maar hij heeft voor minder als dit een pastoraal medewerker ontslagen.
Zijzelf vraagt om clementie.
De wekker is gezet, morgen gelijk bel ik de instantie met alles wat jij nu aangeeft, en ook zeker mijn vraag over het OM
Dank vanuit mijn hart

Strijdlust

@ Margo, ik snap je strijdlust en je streven dat zij nooit meer een ander ( en partner) net zo mag misbruiken, als zij jullie leven op zij kop heeft gezet. Ik ben ook van de eerlijkheid dus ik ken dat gevoel van niet onder kleed vegen.

Toch wil ik dat je stil staat bij wat er bij komt kijken want eens was ik verwikkeld in een ontslagprocedure waarbij ik kon aantonen dat er genoeg werk was. De rechter besloot dat door die ‘bewijsstukken’ er een verstoorde werkrelatie was ontstaan zodat ik alsnog ontslagen mocht worden. Ik kreeg wel een paar maanden mee, maar ook een fikse rekening van de advocaat. Ik schoot er niets mee op en het leverde mij alleen maar meer pijn op.

Dus als je niet in aanmerking komt voor pro deo en geen rechtsbijstandverzekering heb, kan je je afvragen of je wel door moet gaan. Je kan de geschiedenis niet terugdraaien. De mensen in je omgeving weten hoe zij is en dat je hun support nodig hebt, als klankbord. Die enige zekerheid staat en daar kan je iets mee.

Ontslag; probeer maar eens aan te tonen met bewijs dat ze idd tegen zijn wil gehandeld heeft. Juridisch is het zijn woord tegen haar woord. Je hebt geen garantie dat je het wint; je kan er namelijk ook bij verliezen. Dat klinkt niet fijn.

Naast een evt winst of verlies van een rechtzaak of behandeling klacht, staan jij en je man aan begin herstel vertrouwensband/ relatie. Steek daar je kracht en liefde in.
De toekomst is belangrijker dan verleden.

Flanagan

Zoals ik het nu lees ontkent ze niet wat er aangedragen wordt, ze geeft alleen haar redenen daarvoor. Maar daarin zit eigenlijk een bevestiging.
Ik vind het gedrag onbeschrijflijk niet kloppend, evenals haar motivatie. Zeer onprofessioneel.
Misschien is het goed om zelf even na te denken over wat je wil.
Meldpunt misbruik RKK is ingesteld om misbruikzaken uit het verleden boven tafel te krijgen en waar mogelijk en noodzakelijk hulp en eventueel ook financiële compensatie te geven.
Wellicht kun je ook even kijken naar de werkgever, wie is dat? Het kan zijn dat de parochie de werkgever is. Het bisdom gaat dan met name over benoembaarheid (algemeen). Wil je arbeidsrechtelijke consequenties?
Of wil je een juridische veroordeling? Dan is het OM het beste adres.
Ik hoop dat meldpunt misbruik RKK je kan helpen om de beste weg te vinden naar wat je zelf wil. En wat je man wil natuurlijk.
Goed dat je het aangekaart hebt. Het is lastig om hier te schrijven vanwege mogelijke herkenbaarheid. Maar het hele proces zal mogelijk nog genoeg frustraties opleveren. En dan is het wel goed om te schrijven. Misschien niet zozeer over wat er gebeurd is als wel over de hele procedure.
Succes en sterkte voor jou en je man.

Tsjor

Flanagan

Ik snap je, maar ze is sowieso fout, ze is pastoraal medewerker, en mijn man vertrouwde haar zijn probleem toe.
Dus hulpverlener, "patient"
Daarbij heeft ze nog veel meer gedaan met familie onder het mom van willen helpen.
En haar verweer nu baseert ze op het feit dat ik mijn man teroriseer, en alles zelf aangewakkerd heb.

Overigens

Ik neem aan dat je het zelf al gevonden hebt: de gedragscode pastoraat van 2018. Het is op internet te vinden en het kan je helpen om het eigen verhaal om te buigen naar 'zakelijke' punten: het overschrijden van punt zoveel en zoveel in de gedragscode. Er zitten genoeg aanknopingspunten in die gedragscode voor jullie verhaal.

Tsjor

Tsjor,

Ik ga voor de zekerheid eens kijken, wellicht zit het al in onze map.
Dank je voor het meedenken....🌹

Pastoraal werkenden zijn geen therapeuten

Er is wel sprake van een professionele relatie en daarin is ook sprake van een afhankelijkheidsrelatie, waarbij de een kwetsbaar is (hulp vrager) ten opzichte van de ander die een bepaalde macht heeft (hulpaanbieder).
Maar als een pastoraal werkende zich op gaat stellen als therapeut, dan gaat hij/zij de verkeerde kant op. Dat ben je niet en daar ben je ook niet voor opgeleid. Professioneel is dan dat je mensen doorverwijst.
Een pastor is in principe een gelijke, iemand die samen met jou gaat zoeken naar wat het betekent om in deze specifieke situatie christen te zijn.
Uit je beschrijving lijkt het er inderdaad op dat ze zich als een soort therapeut is gaan opstellen en daarmee haar boekje ver te buiten is gegaan.
Maar ik zou toch kijken naar de gedragscode en daarin de aanknopingspunten zoeken voor je klacht.

Tsjor

Tsjor

Het probleem is ook, dat ze in haar verweer aangeeft dat mijn man niet depressief is of was, en dat ze vind dat er niks aan de hand is.
We zijn nu 2 maand, enkele gesprekken met de psychiater en medicijnen verder, en langzaam komt mijn man weer tot zichzelf.
Ze heeft zich ook opgesteld als therapeut, en had zeker professionele hulp moeten inschakelen, gelukkig heb ik dat wel gedaan anders was ik nu weduwe....

Er is zo veel dat op jullie af komt

Er gebeurt veel en daarom is het best belangrijk om rustig te blijven en te proberen te wat betreft de formele dingen die nu spelen de emoties niet de overhand te laten nemen.

Ik heb nog nagedacht over privacy. Dat betreft niet alleen de privacy van je man, jou als zijn partner en jullie gezin. Dat betreft ook de privacy van de betreffende pastoraal werker. Nu snap ik op zich dat je vindt dat je daar maling aan hebt maar formeel is dat niet zo. Ze is pas formeel schuldig als ze schuldig is bevonden. Je wilt haar ook geen redenen geven om jullie een aanklacht wegens smaad aan te doen.

Wat Tsjor zegt is een goede: zoek de gedragscode op en kijk wat je met dat document kunt doen om gaten te schieten in haar verhaal. Er mag geen relatie ontstaan als er ook een pastorale relatie speelt. Er mogen ook geen seksuele handelingen plaatsvinden. Als ze ze niet ontkent dat ze met jouw man seksuele handelingen heeft gedaan, is dat een belangrijk iets.
Ik snap dat het voor jullie als een klap in het gezicht voelt dat ze dit zo stelt in haar verweer maar het is vanuit haar standpunt goed te begrijpen dat ze nu alles aangrijpt om de gevolgen voor haar en haar leven zo klein mogelijk te laten zijn. Dat probeert ze ten koste van je man en door jou erbij te betrekken en dat is meer dan zuur. Maar uiteindelijk gaat dit vooral over haar en niet over hem of jou. Hou dat voor ogen. Het voelt persoonlijk tav jullie maar het gaat haar vooral om haarzelf.

Wat betreft de arbeidsverhoudingen en de werkgever is het ingewikkeld. Doorgaans hebben pastoraal werkers vziw een arbeidsovereenkomst met een individuele parochie. Dus niet met het bisdom. Echter, die parochie is wel werkgever maar heeft verder weinig te zeggen. De goedkeuring van het bisdom is constitutief voor de arbeidsrelatie. Dus als het bisdom zegt dat er ontslag moet plaatsvinden dan gebeurt dat. In die zin is het prima dat dit ook bij het bisdom bekend is.
Als jullie ervoor kiezen om geen aangifte te doen en het een kerkelijke procedure te laten zijn, moeten jullie je ook realiseren dat de gevolgen alleen kerkelijk zijn: als ze schuldig bevonden wordt (ik noem het maar even zo) zal dat normaal gesproken ontslag betekenen en dat ze onbenoembaar verklaard wordt: dan mag geen andere parochie haar meer aanstellen want ze krijgt dan geen zending meer. De kerk heeft wat dit betreft geen macht buiten de kerk. Dus in die zin kan het zinnig zijn toch aangifte te doen. Maar dat is aan jullie.

Ik ben erg benieuwd wat het meldpunt zegt over het hebben van een advocaat.

Sterkte maar weer met alles. Ik hoop dat je nog een beetje hebt kunnen slapen vannacht.

Tsjor #14

Ik ben het met je eens dat een pastor geen therapeut is en niet moet doen alsof. Daar zijn we niet voor opgeleid en die weg moeten we niet op. Ik denk ook dat de betreffende pw zich opgesteld heeft als therapeut en daarmee haar boekje te buiten is gegaan. Ze had idd moeten doorverwijzen in plaats van zichzelf op te werpen als therapeut. Zeer onprofessioneel dat ze dat niet gedaan heeft. Ook met haar constatering dat de man van Margo niet depressief is, gaat ze haar boekje ver te buiten. Daar is ze niet voor opgeleid, tenzij ze toevallig ook psycholoog is maar daar ga ik nu maar even niet van uit.

Ik ben het echter met je oneens dat pastor en ‘pastorant’ dan elkaars gelijke zijn. Er is op basis van aanstelling in de kerk en het feit dat het wel gaat om begeleidingsrelaties zeker een a-symmetrische verhouding, waarbij macht een rol speelt. Ook al ben je geen therapeut, op het vlak van geloof en zingeving ben je wel de hoogopgeleide expert waarop de ander een beroep doet. In die zin zie ik het niet als gelijkwaardig. Daarbij is de ander ook eigenlijk altijd in een kwetsbare positie. Want is ziek, heeft verlies meegemaakt, heeft vragen over zin en betekenis. Ik vind daarom juist dat ik me van die asymmetrie/ongelijkwaardigheid altijd bewust moet zijn.

In dit geval had ze de man van Margo wellicht wel kunnen begeleiden op het vlak van geloofs- en zingevingsvragen tav de situatie waar hij in zat en wat hij heeft meegemaakt: is er een bedoeling in wat mij overkomt? Waar is God nu ik Hem nodig heb? Met rouw misschien. En een heleboel andere vragen. Maar dit nu juist niet.

Te erg weer dat zoiets gebeurt.

Pastor

Het wordt off topic, maar met de gelijkheid die ik noemde wilde ik een korte en snelle verwijzing maken naar Schussler Fiorenza, die in haar tweede boek 'discipleship of equals' noemden: leerlingschap van gelijken. In haar eerste boek, 'in memory of her' geeft ze voor mij het fundamentele inzicht, dat iedereen leerling is. Ik heb het zelf altijd heel waardevol gevonden om dat als basis te nemen in pastorale gesprekken, maar ook in de liturgie en in preken en in de hermeneutiek. Er is er maar één die geen leerling is en die positie is onbetwistbaar en niet vacant. De rest zijn allemaal leerlingen.

Tsjor

Off en on topic

Dat is een mooie insteek, Tsjor met die verwijzing naar Schüssler Fiorenza. Ik herken ‘m ook wel gedeeltelijk in de zin van de attitude mooi vind en ook probeer die aan te nemen.

Maar blijft het praktische feit dat je als pastor toch in een asymmetrische en ongelijkwaardige situatie zit op basis van kerkelijke aanstelling, professie en kennis. Juist in de situatie van de man van Margo speelt dat ook wel een rol, nog afgezien van het feit dat de pw zich onprofessioneel opstelde als therapeut. De man van Margo deed een professioneel beroep op haar omdat hij persoonlijke problemen had en zij in haar functie bij hem, zijn werk en zijn familie betrokken was. Dat had goed kunnen zijn als zij zich bij haar leest gehouden had en geen misbruik had gemaakt van haar ambt.

Zeker

Maar dat benoemde ik ook al in mijn eerste alinea van #14. Tsjor

Pastor.

Lieve pastor, wat een fijne wijze woorden.
Die rust is vandaag ver te zoeken, mijn hoofd, en datvanmijnman blijft malen, mijn man slaapt op de ad prima, ik heb de halve nacht wakker gelegen..
Van links naar rechts loopt mijn hoofd over, we gaan vanmiddag eerst de rechtsbijstand bellen, meldpunt is niet eerder als morgen beschikbaar.

Ontslag....klinkt raar, ... is voor mij genoegdoening.
Ik heb in heel mijn leven nog nooit iemand gehaat......en het is een vreselijk gevoel.

Wij moeten het ook los van ons zelf zien, maar dat lukt soms, en ook soms helemaal niet, zoals nu....ik moet mijn boeltje weer even oppakken en mezelf vermanen, ik zit er compleet doorheen

Margo

ter geruststelling: zoals je het beschrijft is het absoluut helemaal totaal onprofessioneel gedrag en mogelijk ook strafbaar gedrag. Ontslag en niet meer benoembaar zijn voor het bisdom zou echt een reëel gevolg zijn. Er zijn wel mensen voor minder 'niet-benoembaar' verklaard.
Het is alleen wel nog even zoeken wat de beste weg is, via het meldpunt, via het parochiebestuur, via het bisdom of via het OM. Je hebt nu de communicatielijn met het meldpunt gestart en dat loopt ook (dat wil zeggen dat de andere partij ook gereageerd heeft en dat er vervolgstappen gezet kunnen worden). Van de andere opties kun je kijken wat dat zou vragen en of dat jullie iets oplevert.
Een vraag: heeft zij ooit met jou contact opgenomen, aangezien ze wel een bepaald beeld van jou heeft gevormd?

Tsjor

Tsjor

Meldpunt grensoverschrijdend gedrag is mij aangeraden door de pastoor in haar parochie, daar heb ik een melding gemaakt waarop meldpunt grensoverschrijdend gedrag heeft gezechtd dat ik een officiële klacht moest indienen, dat dit buiten alle proporties was en niet kon.
De pastoor in haar parochie heeft de kardinaal op de hoogte gesteld, daar heb ik ook een brief van.
Daarop heb ik toen namens mijn man of eigenlijk hebben we het samen gedaan een officiële klacht ingediend en die klacht is gegrond verklaard.
Nu moeten we ons verhaal nogmaals doen in Utrecht, bij het bisdom ( ga ik vanuit).

Deze vrouw heb ik 2x gezien, 1x bij de uitvaart van mijn schoonmoeder waar zij de dienst leidde, en waar ze me zei zo dankbaar te zijn.dat ik er was.....waar ik niks van begreep, en de 2x was het afscheid van mijn man waar ze mij ontliep, maar waar ze wel mijn schoondochter appart heeft genomen om haar allerlei privé vragen over ons te stellen, dus nee, ze kent me niet persoonlijk.

Melding via het Om......ik weet het niet, wat dan, waar gaat dat naar toe...ik ben er niet op uit om haar helemaal kapot te maken, ontslag en ander werk zoeken is straf genoeg voor mij.
Ik zou zeer teleurgesteld zijn als ze alleen een berisping zou krijgen.
Waarom heb ik dan op advies van iedereen zoveel moeite gedaan, mezelf zoveel verdriet.

De andere kant is, dat we samen ...mijn man en ik troost putten uit dit, we zitten veel en vaak te praten, en hij kan me echt steunen hierin, ook al is hij ook heel fout geweest.

Gegrond

Margo, dat is al een mooie eerste stap, dat de klacht gegrond is verklaard. Ik hoop dat de rest ook voorspoedig gaat. Ben erg benieuwd wat je contact met het meldpunt oplevert.

Wat betreft aangifte, dat is natuurlijk aan jullie. Het ligt aan het belang dat je hecht aan vervolging wanneer er een strafbaar feit gepleegd is. Zelf lijkt me dat wel belangrijk omdat het gaat om seksueel misbruik, maar ik heb makkelijk praten. Ik zit niet in jullie situatie. Misschien zou ik in jullie situatie ook wel willen dat het zo snel mogelijk over is.

Het klinkt wel waardevol dat je man en jij troost vinden bij elkaar. Ik hoop oprecht dat jullie dat bij elkaar blijven vinden. Ik haak nog wel even aan op de laatste woorden hierbij: ook al is hij ook heel fout geweest.
Ik nap echt goed dat het pijnlijk en akelig is om te beseffen wat er gebeurd is, ook gezien jullie verleden, en dat je man met haar seksuele activiteiten verricht heeft, Maar vergeet niet dat de situatie er een van misbruik is. De klacht is gegrond verklaard. Dat betekent volgens mij zo veel als dat gesteld is dat je man seksueel misbruikt is. En dat de betreffende mevrouw haar ambt heeft misbruikt ten koste van je man.
In een ideale wereld had hij nee gezegd en was hij weg gelopen om nooit meer terug te komen en meteen melding te doen van ongepast gedrag. Maar in zijn onzekerheid, onvermogen en kwetsbaarheid op een moment dat hij om hulp vroeg, was hij manipuleerbaar. Zijn schuld, als die er al is, is van een andere orde dan die van haar. Bekijk hem niet als een gewone vreemdganger (voor zover die bestaat) en maak van haar geen gewone stoker. Ze is een misbruiker en heeft hem misbruikt. Het is geen fijne gedachte en is ontwrichtend voor zijn, jouw en jullie gezamenlijke leven. Dat doet wat in de manier waarop je naar hem en je relatie kijkt. Maar volgens mij doe je hem, jullie relatie en jezelf tekort als je wat gebeurd is vooral blijft zien als vreemdgaan en wat ze hadden als een min of meer normale relatie. Dat was het niet. Het is misbruik.

Opnieuw sterkte. Ik hoop dat je morgen wijzer wordt van het meldpunt.

Welterusten.

Gezien hebben

Is niet hetzelfde als een gesprek. Ik zou zeker als één van de kritiekpunten meenemen dat ze nooit met jou een gesprek heeft gehad, terwijl ze wel allerlei oordelen had over jouw gedrag.
Gelukkig dat je al zoveel erkenning hebt gekregen voor het feit dat het gedrag buiten alle proporties was. Vond je dat ook terug in de brief van de kardinaal?
Ik weet niet of je gesprek in Utrecht met het meldpunt is of met de kardinaal. Het meldpunt zelf is een onafhankelijke stichting. Misschien is het goed om dat even uit te zoeken, want het maakt verschil voor de aard van het gesprek.
Stel dat je een gesprek hebt met het meldpunt en zij verklaren de aanklacht gegrond etc., wat zijn dan de vervolgstappen?
Stel dat je een gesprek hebt met de kardinaal, wordt dat dan een pastoraal gesprek, waarbij het gaat om jullie welzijn? Of gaat het ook over arbeidsrechtelijke kwesties, zoals eventueel ontslag en intrekken van de benoembaarheid.
Overigens gaat het parochiebestuur over haar aanstelling. Goed dat de pastoor het meldpunt heeft aangeraden, maar heeft hij ook het parochiebestuur ingelicht? Dat kan in algemene termen: er loopt een aanklacht tegen de pastoraal medewerkster en die aanklacht is gegrond verklaart. Wat doen wij hiermee?

Tsjor

Pastor

Het stukje van misbruikt moet echt even dalen bij mij, het blijft nog soms steken, wel minder hoor, dus ik denk ook dat we het wel redden.

Ik heb het meldpunt vandaag aan de lijn gehad, op zich was het niet noodzakelijk dat wij een advokaat namen, om de simpele reden dat wij in principe niks te verliezen hebben, enzij haar baan.
Ook vertelde ze dat de commissie ontvankelijker was voor een eigen verteld verhaal, dan dat een advocaat mocht oplezen.
De advocaat van haar mocht en kan niks met ons.
Er zit een commissie met een oud rechter, een priester en psycholoog.
Deze luisteren naar ons, stellen misschien nog wat vragen, daarop gaan ze overleggen en brengen een advies naar de kardinaal, hij heeft het eind oordeel.

Ook kunnen we na deze zitting nog een klacht/melding doen via het OM, maar we gaan eerst dit doormaken.

We gaan haar verweer helemaal " ontkrachten" want er staan alleen onwaarheden in, natuurlijk is het haar waarheid, en een kat in.het nauw maakt .........maar het zijn dingen die niet gebeurd zijn.
Ook gooit ze met bijbelse spreuken, .... gij die zonder zonde zijt, en nee, ik ben zeker niet zonder zonde, maar ik ben wel eerlijk, oprecht en heb respect voor alles wat leeft.
Ik leef mijn leven in licht en liefde, en dat probeer ik zo goed mogelijk door te geven.

Dank zij een klein tabletje heb ik inderdaad heerlijk geslapen...
🙏🏻

Tsjor

Dat komt zeker in mijn brief, ze heeft ons op alle fronten geblokkeerd.

Ik heb een kort schrijven gehad van de kardinaal dat hij op de hoogte is gesteld van het geen ik besproken heb met de pastoor/vicaris van onze parochie.
Deze heeft mijn verhaal doorgegeven aan de kardinaal.
Ik geloof niet dat hij er bij zit bij de commissie, ik hoop wel, maar denk het niet.

Het meldpunt verklaard de klacht gegrond, dat is inmiddels gebeurd, daarop kregen wij het verweer van de tegen partij per post, en een uitnodiging om voor de commissie te verschijnen, daar mogen we allebei ons verhaal/verweer doen, de commissie neemt een besluit, gaat hiermee naar de kardinaal en deze heeft de eind beslissing.

Zelf verwacht ik niet dat wij de kardinaal te spreken krijgen, ik zou het wel willen, al ken ik de man niet.
Of het parochie bestuur ook is ingelicht weet ik eigenlijk niet precies, het lijkt me wel nu ook de pastoor, en kardinaal op de hoogte zijn.....
Ik kan eens kijken of ik een mail kan sturen daar naar toe.

Tsjor

Ik lees net dat de voorzitter van het parochie bestuur dezelfde pastoor is.
Dus ik denk wel dat het bestuur op de hoogte is.
🙏🏻

God is je getuige

In een moeilijke tijd, vol gelieg, gedraai en eenzaamheid was ik bewust van de aanwezigheid van God. Dat gaf mij rust want God was mijn getuige, wat een ander ook beweerde.
En na het uitblijven van het toegeven dat ze fout zaten, legde God de woorden in mijn hart dat ik het nu kon loslaten omdat hij het over nam.
@Margo, vertrouw op God dat hij het leidt.

Flanagan wat mooi....

Ik ben even stil, ik ga ook heel vaak even zitten en praat met hem, zeg hem ook dat ik het lastig vind dat een van zijn " werknemers" hem mij en anderen zo belazerd heeft.
Soms moet ik nog even leren stil zijn, en luisteren...

🙏🏻🌹

Open the eyes of my heart, Lord

Als het goed is, is dit een link naar Christopher Duffley. Een blinde jongen met heel wat hobbels op zijn weg maar die God vraagt hem te helpen zijn hart geopend te houden voor Gods liefde en kracht.

Een liedje dat mij raakte, zo vol geloof en vertrouwen. Het klopt, ‘we’ hebben te weinig ons hart wijd open staan en pas als we daar voor bidden oftewel op gezette tijden.
Zo legde ik eens iets neer bij God, maar ik vond geen rust. In een droom Weken later, vertelde ik een ander die met zorgen kampte, te vertrouwen op God want hij hoort je altijd. Gelijk ging mijn ‘ogen’ van mijn hart open; God had mij ook gehoord maar ik had mijn hart gesloten voor zijn ‘antwoord’ waardoor ik geen rust ervaarde.
Ik snapte niet dat ik zoiets simpels over het hoofd had gezien.
Het optreden van Christopher deed mij hieraan herinneren; puntje op de i.