Zwemles (VO)
Bij ons op het VO wordt soms zwemles gegeven in plaats van een gewone gymles.
Ik vermoed dat ze net als voorgaande jaren smoesjes zal verzinnen om haar op zo'n dag ziek te melden of iets te veinzen waardoor ze in elk geval de gymles kan missen. Daarop vooruitlopend mijn vraag aan jullie hoe jullie daarmee om zouden gaan.
Dochter (15) zegt dat ze de zwemlessen maar niets vindt. Gehaast, natte haren. Niet fijn. En dat terwijl ze wel goed kan zwemmen (heeft op zwemmen gezeten, wel lang geleden inmiddels).
Ik vermoed dat ze het ook niet fijn vindt omdat ze vrij zwaar is en dat ze zich in bikini daarom extra ongemakkelijk vindt. Ze noemt deze reden niet zelf en ik heb het ook niet ter sprake gebracht omdat ik haar ook vooral geen complex wil aanpraten.
Wat zouden jullie doen, stel dat mijn dochter mij inderdaad vraagt haar ziek te melden (of zo)?
Lieverdje
"Andere vraag: meldt jij je ook altijd ziek bij de jaarlijkse sportdag/afdelingsuitje op je werk, omdat je niet in een sportbroekje gezien wil worden door je collega's?"
Ik meld mij niet ziek. Ik meld mij wel af. Ik ga niet zwemmen met collega's en ga ook niet serieus sporten met collega's en ik ga zeker niet in een kort broekje lopen.
Gelukkig beperken de sportieve activiteiten zich hier tot boerengolf, rondrijden op een Sparta of een stukje fietsen. En dat mag allemaal met een lange broek. En als je dat nodig vindt, kun je best een onderdeel overslaan.
mijn kinderen
zouden het heel leuk vinden als ze zouden gaan zwemmen met de gymles. Dus hier zou ik er niets mee hoeven. Maar net als Moni zou ik me afmelden als we hier op het werk zouden gaan zwemmen. Of sporten in een korte broek. Ze mogen me gerust sportief bezig zien, maar niet in badpak en niet in een kort gymbroekje. Er zijn grenzen. Maar dit geldt dus voor mij he, voor mijn kinderen speelt dit allemaal niet. Die zijn gelukkig niet zo onzeker als hun moeder.
nee
daar zou ik me ook niet voor afmelden, maar goed ik organiseer dan ook het jaarlijkse bedrijfsbadmintontoernooi, doe mee met hardloopwedstrijden in het bedrijfsteam en volgens mij proberen ze me nu te strikken voor tafeltennis of zo.
Ik zie het verschil niet tussen de mensen op mijn sportclubs en mijn collega's, beiden kom ik in het dagelijks leven gewoon ook tegen.
We hebben een bedrijfsfitness dus elkaar in sportkleding zien is niet heel vreemd.
Er zijn er ook die tussen de middag baantjes gaan trekken in het nabij gelegegen zwembad. Of je komt ze gewoon tegen in de sportschool.
Bij ons zijn de sportieve uitjes afgeschaft ivm veiligheid.
ziekmelden nee, niet gaan ja.
Bij een uitje met collega's meld ik mij niet ziek maar zeg het eerlijk als de activiteit teveel van mij zou vragen. Een middag zwembad met de collega's dat doe ik. Ik zwem iedere week, geen punt. Zo'n baggerparcours of bootcamp achtig iets daar zou ik beleefd voor bedanken en zeggen ik dat vreselijk vind. Daarin is meegaan en niet deelnemen masr toeschouwer zijn ook nog een optie.
Op scholen kun je meestal voor dingen als baggerparcours geen vrijstelling krijgen dus rest er voor ouders niets anders dan ziekmelden of briefje meegeven met een lichamelijke blessure.
Stoeien
Ik heb op een school gewerkt en daar was een jolige gymleraar met af en toe een leuk thema: "Stoeien bij meester....."
Aaarrgghhh.....altijd dezelfde meiden die op zo'n dag ziek waren. En gelijk hadden ze.
Wilma
Als een gymleraar nu nog zoiets zou proberen zou een verbaasd opgetrokken wenkbrauw vermoedelijk genoeg zijn om hem tot inkeer te brengen, en anders een kort mailtje naar de directie. Stoeien bij meester, ja ja!
Groeten,
Temet
nou....stoeien
Dat vind ik een probleem van een hele andere orde.
Verder klinken mij de redenenom niet te gaan zwemmen nogal 'prinses op de erwterig'. Als je het rondlopen met natte haren en/of je gegeneerd voelen in je badkleding al als je grootste probleem kunt benoemen...
Nimbo
Dat vind ik eerlijk gezegd wat kort door de bocht. Het gaat hier om een puber en dan kan je je heel onzeker over je lichaam voelen. En ja voor een puber kan dat je grootste probleem zijn. Gelukkig maar zou ik denken.
Dus
Als ik het goed begrijp zijn de verwachtingen dat je van tegen je zin gaan zwemmen leert om:
1) je te haasten/op te schieten met omkleden
2) er een kans is dat je bij nader inzien het wél leuk vond dus dat tegen je zin iets doen mee kan vallen?
Heb ik het zo goed verwoord?
grootste probleem?
Iedereen die hier probeert het probleem van de dochter van Ts te bagatelliseren was vroeger zelf zeker een zeer stevig in de schoenen staande, nooit twijfelende, nooit angstige puber?
De meesten reageren met een volwassen blik, alsof natte haren geen probleem zou kunnen zijn.
Voor een puber dus wel, zijn mijn billen in deze broek niet te dik? (Maatje 36) Een puistje op de neus is in de ogen van een puber de Vesuvius die op uitbarsten staat. Natte haren staan zo onelegant er is vast geen jongen meer die mij meevraagt naar het schoolfeest. In volwassen ogen allemaal futiliteiten, in puberogen problemen van wereldformaat.
Morgenochtend zit ik met natte haren op de fiets als ik uit het zwembad kom en als ik dan thuiskom heb ik coupe windhoos maar waarschijnlijk is het dan meteen tijd voor mijn afspraak bij de IB-er. Jammer dan. Als tiener deed ik dat echt niet eerst mijn kapsel fatsoeneren en dan pas verder.
Hoe waren jullie vroeger? Boeide het jullie wel of niet of je coupe windhoos had of niet?
Ja hoor
Van mijn moeder moest ik zomers in een korte broek naar het zwembad. Echt niet, met die melkflessen. Dan legde ik een lange broek klaar in de garage om bij het weggaan aan te trekken.
Half a twin
Nee, boeide me niks. Ik trainde ook tot 7 uur 's morgens in die tijd dus mijn haar was vast nog niet droog als school begon. We trainden ook nog eens tegelijk met jongens. Nooit gemerkt dat iemand ergens last van had.
half a twin
nee hoor, ik was ook een puber met allerlei onzekerheden. Alleen heb ik geleerd, juist door allerlei angsten te doorstaan en niet bij voorbaat al te vermijden, om met onzekerheden om te gaan. En om al was het af en toe met angst, zweet en tranen, door de angst heen te gaan en te ontdekken dat ik het toch kon. En zelfs dat het eigenlijk nog best meeviel.
zelfde als Nimbo
ik kon mijn onzekerheid wel uiten, maar dan moest ik het toch gewoon doen. Ziek was je pas als je echt ziek was.
Ik heb tentamens gedaan tussen onderzoeken door in het ziekenhuis op de tijd dat mijn klasgenoten dat mochten doen bij een invaller omdat de echte docent tegelijk met mij een zelfde onderzoek onderging.
Briefjes schrijven hebben mijn ouders denk ik 1x gedaan in mijn hele school carriere en dat was om te melden dat ik mijn proefwerk niet kon maken omdat ik dat onderzoek had.
Ik vind dat we watjes kweken tegenwoordig.
Niet
Ik heb in de vijfde en zesde van de middelbare ongeveer de helft van de gymlessen meegedaan. Destijds was spijbelen een heel stuk eenvoudiger dan tegenwoordig. Zwemmen had ik waarschijnlijk geen probleem gevonden, mijn complexen begonnen pas na de middelbare school 
Dat mijn dochter niet mee wil doen met zo'n modderdag en niet in badpak wil heeft te maken met veel complexere redenen dan alleen onzekerheid of een bad hair day. Ik maak per situatie een inschatting van hoe belangrijk iets is, en hoe belangrijk het is dat ze op dat specifieke vlak haar angsten trotseert.
Onzekerheid
Gym op de middelbare school vond ik nooit leuk. In die tijd was spijbelen echter veel makkelijker. Ook het namaken van briefjes was niet moeilijk. Nu met alle technologie en registratie systemen is dat veel moeilijker. Dus dan moet je als ouder of het kind afmelden of besluiten dat het kind wel meedoet.
Ergens wel jammer dat die verantwoordelijkheid nu bij de ouder meer komt te liggen.
Ik kan me heel goed voorstellen dat je met alle onzekerheid die een 15 jarige kan hebben niet ten midden van klasgenoten wil zwemmen. Ik weet niet of ik ziek zou melden. Misschien wel. Ik zou liever hebben dat ze gewoon konden spijbelen als ik eerlijk ben. Dan kunnen ze zelf beslissen wat ze doen en dan krijgen ze misschien straf van de school maar daar komen ze ook wel overheen. Nu zou ik dan moeten beslissen en dat vind ik minder.
Ik heb dus inderdaad wel eens kinderen afgemeld voor gym. Meestal zijn mijn kinderen wel zo lief om net te doen tegen mij alsof ze inderdaad ziek zijn. Dat maakt mijn morele dilemma wat kleiner. Als we allemaal net doen alsof je ziek bent dan is het niet zo erg. Ik zou het overigens nooit overwegen voor een ander vak dan gym. Ik vind gym gewoon niet zo belangrijk. Daar wil ik dat wel voor doen.
En ik begrijp best dat zwemmen en modderspelen niet iets is waar iedereen op zit te wachten, zeker niet onzekere tieners.
Voor reguliere gymlessen heb ik mijn kinderen nooit ziek gemeld maar wel voor sportdagen of als er iets speciaals was wat ze echt vreselijk vonden.
En mijn middelste dochter zat op een school waar ze ook een periode gingen zwemmen. Zij had daar ook helemaal geen zin in terwijl ze echt super goed kan zwemmen. Maar ja, 14 en super onzeker en ook een klas met een paar vervelende jongens dus dat maakt de sfeer minder veilig. Het ging geloof ik om 4 lessen. Zij heeft toen de moslim kaart gespeeld om er onder uit te komen (niet gemengd willen zwemmen). Dat werkte blijkbaar want ze hoefde niet mee te doen. Mij is nooit wat gevraagd, waar ik blij om ben want ik heb echt liever dat ze het zelf oplossen.
