Zoon krijgt op school Ritalin van ander kind
Oeps, even geschrokken vandaag..... We kregen vanmiddag een telefoontje van school dat mijn zoon (9) vandaag een half pilletje Ritalin heeft opgegeten dat hij van een klasgenootje had gekregen. Wat was er gebeurd: mijn zoontje had geklaagd dat het in de klas zo druk was, en dat hij zich niet kon concentreren. Een jongen waarmee hij in het groepje zit heeft ADHD, en heeft toen - heel goedbedoeld overigens - gezegd dat hij daar wel een pilletje voor had. Hij had anderhalve pil Ritalin in zijn lunchtrommeltje zitten en heeft toen het halve pilletje aan mijn zoon gegeven. Een ander kind had gezien wat er gebeurd was en heeft dit tegen de juf gezegd. Die is vreselijk geschrokken, en heeft ons gebeld. Na overleg is besloten hem goed in de gaten te houden, en indien nodig een arts te bellen. Gelukkig had mijn zoon verder nergens last van, voelde zich normaal en reageerde niet anders dan anders.
Ik neem de juf van mijn zoon verder niets kwalijk. Zij werkt nog maar pas op onze school en zij vertelde dat ze helemaal niet wist dat het jongetje in kwestie tussen de middag medicijnen innam, en deze bewaarde in zijn broodtrommeltje. Wat ik me nu wel afvraag is hoe dit bij andere scholen is geregeld? Het lijkt mij eerlijk gezegd logischer dat ouders eventuele medicijnen van kinderen afgeven bij de leerkracht, die deze dan weer op het juiste moment aan de kinderen kan geven. Lijkt me een stuk veiliger. Hoe werkt dit bij jullie op school? Ik ben er erg benieuwd naar.
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Nou Gloria (off topic)
Ik werk ook in een kliniek in de de psychiatrie, en ik vind het beeld die jij schetst nogal verontrustend eigenlijk. Op zijn minst reden om te gaan klagen bij je leidinggevende en haar of hem op zijn verantwoordelijkheden wijzen, en met je collega's eens te bespreken hoe het geven van medicatie wat veiliger kan verlopen door de boel eens anders te organiseren, ( geef je telefoon bijvoorbeeld af voordat je gaat delen, of zet hem op stil) een enorm risico op medicatiefouten zo.
tsja
Ef, volgens mij valt er vandaag de dag niet zoveel te klagen. Het staat of valt allemaal met voldoende personeel, dat is er bij ons gewoon (meestal) niet. Regelmatig werk ik alleen met 15 mensen, telefoon uitzetten kan gewoon niet.
Ik werk met zeer chronische mensen, en weet ook wel dat bezuinigingen niet overal even hard getroffen worden, ook in psychiatrie niet.
En juist door de aard van de problematiek vd mensen bij ons (zeer divers maar over het algemeen ernstig) is het bij ons geen kwestie van even een medicatieronde lopen. Er moet zoveel tussendoor gedaan worden en er komen vaak zoveel kleine en grote crisissen tussendoor dat we lang met medicatie bezig zijn.
En omdat we dus vaak met te weinig personeel zijn is er niet genoeg tijd om je werk uberhaubt te kunnen doen, medicatie moment is dan ook moment om patient even te zien, praatje te maken, te observeren.
Maar goed, gaf dit niet aan om te klagen, houd van mijn werk hoor, wilde alleen reageren op het stuk over dynamiek binnen een schoolklas. Binnen de zorg is het niet altijd anders.
Mag de dokter dat verwachten?
Marsy "Het is een voorbehouden handeling, valt onder BIG daarom moest vogel ook een cursus doen, officieel hoort het ook zo in de zorg."
Dat klinkt logisch (er wordt ook gewichtig logisch over gedaan, zie de links die ik gaf) maar het is niet waar.
School is geen zorg. School is - vanuit het perspectief van de wet BIG - geen zorg wel privé. De wet BIG is van toepassing op zorg, niet op geen zorg/prive.
Citaat:
Medisch handelen in privésituatie
De bevoegdheidsregeling voorbehouden handelingen in de Wet BIG geldt voor alle zorgverleners in de individuele gezondheidszorg. Patiënten, ouders en familieleden die niet beroepsmatig voorbehouden handelingen uitvoeren, vallen daar niet onder. Een diabetespatiënt mag bij zichzelf insuline spuiten. En ouders mogen een sonde inbrengen bij hun verstandelijk gehandicapte kind dat niet zelfstandig kan eten of drinken.
De optuiging van scholen met juffen of begeleiders met een cursus, is gewichtigdoenerij uit risicovermijdingsgedrag. Daar ligt geen visie onder. Hooguit de mening van verzekeringsjuristen.
Die juf met een cursus valt nog steeds niet onder de BIG.
Het is wel omgekeerd: BIG geregistreerden moeten zich er zeker van stellen dat zij medicatie op een veilige manier meegeven. Met een bijsluiter en met instructies, maar een cursus hoeft dan weer niet.
De vraag is dus eigenlijk: Mag een arts of BIG geregistreerde verwachten dat medicatie als Ritalin in de privé situatie (thuis en op school) veilig gebruikt kan/zal worden?
Mijn antwoord daarop is 'ja'.
Gloria
Ik snap het wel, en het was niet mijn bedoeling om je op de vingers te tikken. Ik werk op een opnamekliniek, daar is de bezetting doorgaans wel iets beter, maar ik herken de chaotische situaties wel waar je af en toe in moet werken. Blijft wel voor mij dat je moet blijven strijden voor goede en veilige zorg en je niet overal maar bij neer moet leggen omdat er nou eenmaal bezuinigd wordt.
Gloria en Miriam
Miriam: als het allemaal gewichtigdoenerij is van verzekeringsjuristen, dan ben ik toch nog steeds oprecht benieuwd hoe een draadje in Ouders en School zou verlopen als de openingspost als strekking zou hebben "de juf heeft mijn dochter een overdosis gegeven, dochter ligt in het ziekenhuis, en nu blijkt dat er nergens afspraken zijn vastgelegd over het medicijngebruik, de invaljuf heeft zo slecht opgelet!".
Ik heb in deze rubriek om minder ernstige zaken het advies "Klacht Indienen! " gelezen.
Gloria: dit is wat ik bedoelde: http://www.vgn.nl/artikel/2660 . Ik vind het eerlijk gezegd wel apart dat je er nog nooit van gehoord hebt. Het is niet nieuw of zo.
En voor de goede orde
En voor mij hoeft de juf niet op cursus. Als er maar vaste en veilige procedures zijn. En dat kost iets meer werk dan 30 seconden en kan niet tegelijkertijd met het managen van een klas.
Dat het bij Gloria kennelijk wel met chaos en hectiek moet vind ik treurig, maar geen reden om dat op school ook normaal te gaan vinden.
Zelfde klacht
Theekopje, ik begrijp niet waarom we een theoretische studie zouden moeten doen van een andere situatie waarin een juf/school een grote fout maakt.
Deze is al voorbeeld genoeg en geheel analoog aan jouw voorbeeld "de juf heeft mijn kind een medicijn in laten nemen,......, en nu blijkt dat er nergens afspraken zijn vastgelegd over het medicijngebruik, de (inval)juf heeft zo slecht opgelet!".
Klacht indienen dus.
De gewichtigdoenerij van verzekeringsjursiten (of wie het ook maar verzonnen heeft) verandert niks aan de positie van die juf of die school. Die juf of school valt nog steeds niet binnen het BIG. Wat er in de klas gebeurt valt nog steeds onder verantwoordelijkheid van de juf.
Je komt niet van de verantwoordelijkheid af, ook niet als een school in allerlei protocollen vastlegt dat je als leerkracht geen medicatie hoeft of mag toedienen. Je blijft als leerkracht verantwoordelijk voor wat er onder jouw toezicht gebeurt.
Er is mogelijk een andere kwestie, die gaat over de vraag of het moeilijk is of niet. Of juffen vanuit dat perspectief niet extra ondersteuning verdienen. Ik gun het ze van harte.
Maar het gaat hier niet over het verschonen van een stoma, het toedienen van noodmedicatie tijdens een epileptische aanval of anafylactische shock, of zelfdialyse. Het gaat over Ritalin.
Ik herhaal de vraag die wel relevant is: Mag de dokter verwachten dat leerkrachten daar veilig mee om kunnen gaan? Ja. Dat mag. Dat mogen ze namelijk ook als het om - vaker lager geschoolde - ouders gaat. Er is geen reden om aan te nemen dat het omgaan met Ritalin juist voor leerkrachten te ingewikkeld zou zijn.
Gewichtige zelf verzonnen protocollen doen daar niks aan af.
Theekopje ot
Wat flauw om het apart te noemen dat ik zo'n hesje niet ken. Ik gaf aan dat ik zo'n hesje niet ken om aan te geven dat jouw beeld vd zorg (waarin medicatie toediening zo goed geregeld is) in ieder geval niet altijd opgaat.
Verder heeft het niet alleen te maken met bezuinigingen dat de werkvloer er bij ons chaotisch en hectisch uitziet, het is ook inherent aan de problematiek waarmee we werken.
Op school zie ik altijd een rustige klas, kom niet verder dan de school van mijn kinderen, maar toch.
Verder vind ik het apart dat gedaan wordt alsof (te grote) bezuinigingen binnen zorg een onbekend fenomeen zijn.
ze had het wel moeten weten - en over de huisarts
Hier is de regel dat de leerkrachten in principe geen medicijnen geven. Er zijn utizonderingen.
Ik vind wel dat de juf het had moeten weten (en Elisabeth zegt zelf dat de juf het niet wist). Dus, hebben ouders dit wel met school gecommuniceerd? Als ze dat wel hebben gedaan, waarom wist de juf het dan niet?
Het is geen 112 situatie dus de school belt heel netjes jou als ouder. Jij kunt daarna de huisarts bellen als je dat nodig vindt. Je kunt niet stellend at de school dat had moeten doen.
En ja, ik pleit ook voor openheid in de klas.
uitzondering
Noodmedicatie tijdens een epileptische aanval vind ik dus een uitzondering. Dat moet nog zelfs voordat je 112 belt. Maar daar staat dan ook van alles van op papier en wordt goed besproken met het team. Een BHV'er zal in zo'n situatie het medicijn toedienen (nog nooit nodig geweest gelukkig).
Ik heb wel eens een jongen in de klas gehad die zelf moest prikken voor zijn suiker. Hij liet dan aan mij de score zien. Dat was afgesproken met de ouders.
Ik vind dat dat jongetje had moeten weten dat hij zijn medicijnen nooit aan iemand mag geven. Ook dat meisje met dat reispilletje had dat gezegd moeten worden (was misschien ook?).
