Zoon krijgt op school Ritalin van ander kind

consequenties

Ik zou er verder geen consequenties aan verbinden. Kind weet inmiddels dat medicijnen niet uitgedeeld mogen worden aan anderen, hoewel ik genoeg volwassenen ken die elkaar ook weleens iets uit de eigen voorgeschreven voorraad geven. Dus dit is een leerpunt geweest. De zoon weet dat het niet de bedoeling is dat je pilletjes van anderen aanneemt. Verder is een half tabletje Ritalin niet dodelijk.
Het zal van de school afhangen, maar ik zou het ook het liefste aan mijn kind zelf geven. De juf kan fouten maken, de school kan er tegen zijn om kinderen medicijnen te geven en kinderen op die leeftijd kunnen dat soms heel goed zelf.
Mijn dochter gebruikt geen Ritalin maar andere medicijnen en had op de basisschool ook al haar eigen doosje met antihistaminica, pufjes en buikpijn medicijnen in haar eigen tas achter de rits. Dat is altijd goed gegaan.

Eens met AnneJ

Vervelend dat het gebeurd is. Juf en iedereen zijn wakker geschud.
Ik snap de paniek niet over een half pilletje terwijl klasgenoot er normaal 1,5 neemt, tenzij klasgenoot 3x zo zwaar is in gewicht.
Ik zou eerder bang zijn dat een leerkracht zegt: Pietje nam dat pilletje per ongeluk maar ik zag wel dat hij zich veel beter kon concentreren in de middag. Dat zou pas erg zijn.

hier

Hier worden de medicijnen aan juf gegeven omdat kind (net 10) ze anders vergeet in te nemen. (Iets van adhd en uitvoerende vaardigheden). Vanuit school is er geen bezwaar om in de bovenbouw kinderen dat zelf te laten beheren. Voor fouten van juf ben ik niet bang. Ik geef een dosis mee en juf geeft die. Het ergste wat kan gebeuren is dat ze het vergeet.

Of een halve pil reden is voor paniek weet ik niet. Het is in iedergeval reden om een kind in de gaten te houden. Wij zijn begonnen met een halve pil van 5 mg omdat sommige kinderen heftig reageren. Inmiddels hebben we pillen van 20 mg. Een halve pil daarvan is meteen een flinke portie.

Maar gelukkig er is niets met het kind gebeurd. Dus ik zou het inderdaad als leermoment gebruiken

evanlyn

Bijzonder dat juf niet wilde helpen met de pillen. Ze heeft er zelf ook profijt van lijkt me. En het is ook niet echt een dagvullende bezigheid.

hier

ik weet niet hoe het hier op school werkt, maar als het goed gaat zo met de medicatie in het broodtrommeltje dan vind ik dat dat prima kan. Ik zou het de juf wel vertellen maar als er dan een invaller komt of zo dan weet ik niet of dat allemaal doorgegeven wordt.
Ik zou als ouder trouwens wel willen weten als mijn kind een deel van zijn medicijnen aan een ander geeft, om hem of haar even duidelijk te maken dat dat echt niet de bedoeling is. Zijn de ouders van die jongen er over geinformeerd?

Hanne

Dat vond ik eigenlijk ook, maar ja, pick your battles.

Overigens wel heel lief van dat jochie. Hij moet maar psychiater worden later, dan mag hij echt andere mensen helpen met pilletjes .

jeetje

Dat van de titelstartster, jammer dat t gebeurd is, is met de beste bedoelingen gegeven door vriendje. Ik denk dat dit nooit helemaal te vermijden is maar jouw zoon zal dit niet nog een keer zal aanpakken en dat vriendje niet nog een keer, met de beste bedoelingen, een pil zal uitdelen.
Maar waar ik meer van schrik, is dat er kennelijk kinderen dergelijke pillen (die je officieel niet eens zonder toestemming mee naar t buitenland mag nemen want vallen onder de opiumwet) mee naar school nemen ZONDER dat de docent of school weet dat het kind dergelijke pillen uberhaupt bij zich heeft, zoals bij het kind van Lisbeth. Hee, we hebben het hier niet over een snoepje. Stel dat dan zo'n incident gebeurt, dan weet de school niet eens wat het kind gekregen heeft en hoe te handelen. Ik vind dat best onverantwoordelijk.

Directeur de apotheker

Op een SBO was de directeur toezichthouder op de medicatie. Leerlingen dienden naar hem toe te gaan. Zo bleven broodtrommels vrij van medicatie. Nu wordt op een SBO wel meer verschillende medicatie gebruik en is uitwisselen heel gevaarlijk, maar dit kan op een reguliere bs ook geregeld worden.

huh?

Ik kijk op van de gelaten reacties hier! 'ritalin is niet dodelijk' , 'heel lief van het jongetje'. Het is een heel onverantwoorde actie, niets minder dan dat. De zoon van Elizabeth had wel iets onder de leden kunnen hebben (of zelf ook medicijnen gebruiken) waardoor er wel iets mis zou kunnen gaan.

Ouder verantwoordelijk

Op de basisschool van mijn kinderen gingen vorig schooljaar de meeste kinderen nog tussen de middag naar huis voor de lunch dus medicijnen die op regelmatige tijden ingenomen moesten worden waren eigenlijk geen probleem, dat gebeurde gewoon thuis.
Nu heeft de school een constructie met eten op school en weet ik niet hoe het gaat. Ik vermoed heel voorzichtig als ik kijk hoe ze tot en met vorig jaar met de medicatie van dochter (nu VO) omgingen.
Onze dochter was reflux baby en had daar restschade van. Er stond op school een potje zuurbinders voor het geval ze erg last had van brandend maagzuur. Dit ontstond vaak na het eten van een vette of gekruide traktatie (paprika chips was al teveel gekruid) of een gymles met koprollen of aan een duikelrek draaien. Als dochter om een zuurbinder ging vragen bij de juf werd ik altijd gebeld of ze een pilletje mocht. In groep 7 en 8 ben ik dochter gaan voorbereiden op VO en had ze de tabletten in haar tas in het ritsvak. Maar zelfs toen heeft de juf mij wel eens gebeld of het OK was, omdat dochter had gevraagd of ze een pil uit haar tas mocht halen.
Ik ben ook zelf een keer mee geweest met het schoolreisje als pillen moeder. 10 briefjes in mijn tas met instructies en aangehecht pilletje. 6 alarmen in mijn telefoon om de heel erg tijdgebonden verstrekkingen niet te vergeten.
Van deze basisschool kan ik mij niet voorstellen dat er kinderen zijn met pillen in hun broodtrommel.

Simone

Natuurlijk wist/weet de juf er van. Alleen de kinderen wisten en weten nog steeds niet ervan. Dochter kiest ervoor om haar diagnose voor de rest van de klas stil te houden omdat ze niet beoordeeld wilt worden op een etiketje.

geen geheim

Zou het niet beter zijn er open over te zijn op school? Bij mijn zoon is het bekend wat iemand zijn klas 'heeft' en dat die en die pilletjes krijgen, omdat dat helpt om beter te kunnen concentreren. Er wordt heel gewoon over gedaan.
Ik merk ook zelf welke vriendjes prikkelproblemen hebben en mij maakt dat (als ouder dus) echt niet uit.
Als het niet zo'n geheim zou zijn zouden andere kinderen ook leren dat die pillen niet voor hen zijn, dat je dat alleen neemt als je het van de dokter moet slikken.

hangt van de klas af

Bij mijn zoon werd er helemaal niet gewoon over gedaan. Dat hoort de juf natuurlijk te stoppen, maar ja.

reactie

Hoewel ik er verder geen drama van ga maken (het is tenslotte gelukkig goed afgelopen) vind ik wel dat sommigen van jullie hier erg makkelijk over denken. Het gaat tenslotte niet om snoepjes maar om medicijnen. Ik heb gisteren ook voor de zekerheid maar even de huisartsenpraktijk opgebeld en die schrokken er ook van en zeiden dat dat dan niet zo handig geregeld was op school. Ze gaven het advies zoon veel water te laten drinken en hem verder goed in de gaten te houden. Nu ik dit typ bedenk ik me dat school eigenlijk zelf ook even met de huisarts had kunnen bellen, maar dat is kennelijk niet gebeurd.

Misschien vanmiddag toch maar even langs de directeur om dit alles te bespreken. Wellicht wordt het tijd om nog eens goed te kijken naar het medicijnen protocol op school (voor zover dit al bestaat).

verstandig juist

Waarom moet de hele klas weten wat voor diagnose een kind heeft. Dat is prive. Mijn dochter vindt dat ze meer dan adhd is en is bang om alleen op dat stukje beoordeeld te worden. Ik vertel ook niet alles op mijn werk. Ik vind het heel verstandig van haar.

Elisabeth

Je hebt helemaal gelijk, er had een arts gebeld moeten worden, in elk geval en niet pas 'zo nodig'. School weet toch niet waar ze op moeten letten bij dat 'zo nodig'?

Maar school heeft in overleg met jou gehandeld, jij had de huisarts moeten bellen vind ik.

diagnose

Of je de diagnose vertelt en wie de medicijnen beheert zijn toch 2 verschillende zaken.

Als kinderen zien dat je medicijnen neemt zullen ze misschien vragen waarom. Dat doen ze als juf medicijnen geeft maar dat doen ze ook als je ze uit je eigen broodtrommel haalt. Of als ze bij jou thuis komen lunchen of op een partijtje zijn

Het is vooral het antwoord op die vraag die bepalend is ("dat zijn mijn medicijnen" vs "ik heb adhd en daarom moet ik medicijnen nemen")

Klopt

Maar Mijntje heeft het over openheid van diagnose. Ik vind dat niet nodig. Dochter heeft een tijd lang haar eigen medicijnen bij zich gehad. Die had ze zelf in haar tas en de juf gaf haar via een knipoog ofzo een hint dat ze ze moest gaan nemen. Dochter ging dan even naar de wc of de gang om haar pilletje te nemen. Dat de juf de medicijnen beheert vonden wij niet prettig met invallers etc. we hebben dat in het begin gedaan maar dat ging dan wel eens mis. Invalster vergat het, dochter wilde zich niet melden want stel iemand hoort het en hoppa geen medicijnen. Nu krijgt ze concerta en zijn we van het hele probleem af.

indekken

Hier op school is er dus openheid, mijn zoon weet wie er medicijnen heeft en vindt dat allemaal heel gewoon.
Hij heeft zichzelf ook ingedekt tegen pesten, door in de klas te vertellen dat hij wat glazuur mist op zijn tanden, dat het daarom wat bruin zit (inmiddels na behandeling niet meer trouwens), maar dat dat niet is omdat hij niet z'n tanden goed poetst. Hij kwam zelf op dit idee (hoorde ik pas later).
En toen hij net op school kwam in groep 5 wilde hij een extra spreekbeurt over zijn gehandicapte broertje houden. Hij is er nooit mee gepest.
Op scouting wel, hoorde ik later, werd hij nagejouwd over zijn broertje. Ik hoorde dit pas maanden later omdat hij er niet mee zat, er waren genoeg kinderen die voor hem opkwamen.
Indekken door een spreekbeurt kan wel begrip kweken, maar ik kan me voorstellen dat je kind zich wel veilig moet voelen om dit te doen. Mijn zoon heeft een fijne juf.

Nu is het Ritalin, maar straks neemt iemand per ongeluk medicijnen tegen epilepsie oid. Lijkt me idd goed om te kijken hoe in de klas met medicatie om te gaan. Ook ikv passend onderwijs lijkt me ook wel handig hierover na te denken.

Dagvullende bezigheid

"Bijzonder dat juf niet wilde helpen met de pillen. Ze heeft er zelf ook profijt van lijkt me. En het is ook niet echt een dagvullende bezigheid."

Denk je nou serieus werkelijk dat jufs enig mogelijke bezwaar tegen het verstrekken van medicijnen zou kunnen zijn dat het een paar minuten kost?

nee

Nee ik denk niet dat dat het argument is.

Ik kan me vooral niet voorstellen welk argument iemand heeft om geen 30 sec te willen besteden aan medicijnen uitdelen zodat een kind beter kan functioneren en iedereen incl juf zelf daar profijt van geeft.

Een kind 10x bij de les zien te krijgen kost meer moeite.

medische taken

Ik kan me wel voorstellen dat leerkrachten moeten wennen aan 'medische taken'.
Voor een deel omdat kinderen beter en vaker medisch behandeld worden, volgens sommigen 'overbehandeld' dat helpt de discussie ook niet echt.
En verder dat kinderen met medische zaken 'vroeger' naar speciaal onderwijs gingen. Maar dat vinden we uiteraard minder wenselijk als het om relatief kleine aanpassingen gaat en de kosten voor het speciaal onderwijs de pan uit lijken te rijzen.
Maar ik zou er toch voor oppassen om er dan allerlei protocollen omheen te bouwen. Het wordt er niet veiliger van, fouten, vergeten en vergissen blijven voorkomen, en het wordt al helemaal niet 'gewoner', maar wel weer iets om elkaar mee om de oren te slaan in geval er iets 'fout' gaat.

Luie juf

"Ik kan me vooral niet voorstellen welk argument iemand heeft om geen 30 sec te willen besteden aan medicijnen uitdelen zodat een kind beter kan functioneren en iedereen incl juf zelf daar profijt van geeft."

Kortzichtig. Je zegt zelf al dat het maar 30 sec kost, en je kan je geen enkel ander argument voorstellen waarom juf het dan niet zou doen. Als ze die 30 sec niet eens wil besteden, dan moet het dus wel een luie juf zijn want JIJ kunt je geen andere reden voorstellen. Is dat het zo ongeveer?

Ik onderwijs geen kinderen maar studenten, dus het is wat hypothetisch, maar ik zou er zelf niet over piekeren om medicijnen uit te delen. Ook niet als het maar één seconde duurt en ook niet als mijn studenten er engeltjes van werden.
Dan word ik namelijk ook verantwoordelijk voor de juiste verstrekking van de juiste pil op het juiste moment aan de juiste persoon, iets waar ik niet voor geschoold ben en waar ik geen scholing of ondersteuning voor krijg van mijn baas. In de verpleging is vastgelegd wie er wel en niet medicijnen mogen uitdelen, maar de juf moet gewoon niet zo moeilijk doen. En zeker geen gezanik met protocollen en afspraken, dat is maar lastig.

In de zorg hebben medewerkers die medicijnen moeten uitzetten een "niet storen" hesje aan, maar juf kan het best even tussen de boterhammen en ruzietjes en de rekensommen door doen.
Totdat iemand een keer de verkeerde pil krijgt, dan is wel de juf verantwoordelijk. Of de duojuf, of de klassenassistent, of de invaller, want iedereen kan het doen. Het kost maar 30 seconden immers.

Het is van tweeën één. Óf een verkeerd pilletje is niet zo erg, en dan hoeft juf het niet te beheren. Óf een verkeerd pilletje is wél gevaarlijk, maar dan moet je het ook serieus beheren en verstrekken zoals in de zorg ook gebeurt. Door bekwaam personeel dat scholing gehad heeft en het ongestoord en rustig kan doen volgens voorschriften. Want dan maak je iemand officieel verantwoordelijk.

goed verwoord theekopje

Mooi gezegd/uitgelegd theekopje. Die verantwoordelijkheid zou ik als ik juf was niet willen hebben. Wie wat op welk moment moet krijgen. Zeker niet tussen de geknoeide yoghurtdrank en de ruzietjes door.

richtlijn van een school

Lijkt me ook even schrikken, maar in principe ook weer niet panikeren. Wel lijkt het me onverantwoord als een kind zelf aan medicijnen moet denken en het is ook zeker onverantwoord als leerkrachten dat moeten doen. Ideaal dat sommige van de kinderen in de eerdere reacties op een medicijn konden overstappen dat alleen thuis hoefde te worden gegeven.

Ik heb hier een richtlijn gevonden van een school (wel VO maar dat maakt op zich niet uit). Hun uitgangspunt is dat er geen medicijnen worden verstrekt aan kinderen. Ook niet op verzoek van de ouders, en zelfs geen paracetamolletje. Wel duidelijk voor de ouders (hoewel ik die paracetamol dan weer een beetje overdreven vind, maar wie ben ik, misschien is er wel iemand die daar niet tegen kan en dat zelf niet weet of zo):
Zie http://www.clz.nl/wp-content/uploads/2014/03/Protocol-medicijnverstrekking-def-140317.pdf

groeten, Adrienne

Tja

Misschien kortzichtig maar ik zou heb er meer moeite mee om de verantwoording van het goed en optijd innemen van medicatie bij een klein kind te leggen dan om zelf die taak op me te nemen.

inderdaad

Vind ik ook Hanne, niet bij dat kleine kind, helemaal eens.
Maar ik verschil wel met je van mening over dat '…dan om zelf die taak op me te nemen': wie is 'zelf'? De ouders/verzorgers natuurlijk.
Want zij zijn ook degenen die direct een advocaat in de arm nemen als er iets helemaal misgaat omtrent de verstrekking van medicijnen. De medewerkers (leerkrachten) zijn helemaal niet bevoegd voor die medische handelingen! Lees die link anders eens.

eigenlijk

zou Concerta het medicijn van eerste keuze moeten kunnen zijn. Er zijn nu best veel ouders die het niet nemen vanwege de forse bijbetaling. En dan zit je dus met een kind dat in de klas een pil moet innemen, zonder dat de ouders erbij zijn.

Maar ja, er zijn natuurlijk ook andere medicijnen waarbij het ernstiger is als een ander kind het binnen krijgt, of als het kind voor wie het bedoeld is het niet binnen krijgt. Uiteindelijk denk ik dat de juf daar toch het beste toezicht op kan houden. De ouders kunnen niet zomaar opdraven en school zal dat ook niet willen, veel te onrustig. Dan blijft er nog één volwassene over en dat is de juf.