Zoon en middelbare school kiezen...

Pfff

Zoals wel vaker hier worden er weer erg rechtdoor-conclusies getrokken uit een stukje tekst. Ja, wij als ouders nemen het besluit over de school, maar wij zijn van mening dat de inschatting die wij maken in zijn belang is. Zoals gezegd, het gaat niet om de leukigheid van de open dag, en daar gaat het hem wel om. Wij kennen onze zoon het best en we denken toch wel te weten aan welke leeromgeving hij behoefte heeft. Kun je over gaan discussiëren en blijven zeggen dat het vooral over de sfeer gaat, maar dat is gewoon niet zo. Het gaat niet over een strafkamp, dergelijke scholen ken ik niet eens. Als ik overigens het idee zou hebben dat er geen goede sfeer op een school hangt, ga ik mijn kind daar toch niet naar toe sturen, kom op.

Guinevere

Of een sfeer je aanspreekt is zo persoonlijk. Mijn neefje gaat met veel plezier naar een school waar mijn dochter nog niet dood gevonden wil worden. En jij kunt vinden dat het niet om de sfeer gaat, ik vind dat heel, heel belangrijk. Ik bespreek uiteraard met mijn kinderen de methodes van scholen etc.
(Ze prikken hier feilloos door leuke open dag perikelen heen, overigens.)

Sfeer

Natuurlijk is sfeer ook belangrijk. Hier gelukkig geen scholen met negatieve sfeer gezien. Dochter vond ze allemaal leuk. Wij hebben vooral gekozen op wat wij belangrijk vonden: doorstroommogelijkheden naar HAVO, wel Frans op VMBO etc. En met name het doorstromen naar HAVO vond dochter ook belangrijk. Toen kwamen we dus op dezelfde school uit. Was dochter toch op die andere school uitgekomen, had ik echt wel mijn best gedaan om met goede argumenten toch op deze school uit te komen. Zeker omdat ze dit ook een prettige school vond. Maar goed, dat hoefde dus niet.
Alleen op de sfeer af gaan vind ik absoluut te weinig, het gaat mij vooral om het onderwijs. En docenten bij de voornaam noemen: hmmm, daar hebben wij eigenlijk niet op gelet. Dochter heeft het hier ook niet over gehad, dus zal zij niet zo belangrijk vinden.

School keuze

Mijn jongste zoon gaat naar een school waar hij niet heen wilde. Deze school leek hem erg saai. Het is een vrij kleine, degelijke school maar niet erg spannend. Leuker leek hem de school waar het grootste deel van zijn schoolvriendjes heen gingen of de school die net in een prachtig nieuw gebouw zitten met geweldige faciliteiten waaronder sportfaciliteiten.

Toch hebben wij voor deze school gekozen. De wijkschool waar alle vriendjes heen gingen is groot en weinig persoonlijk. We zagen niet voor ons dat ze zoon de begeleiding konden geven die hij nodig heeft. Die mooie hyper moderne school is heel duur dus dat ging ook al niet door. Dan was er nog een school die zoon wel wat leek maar dat is een school waar veel kinderen op zitten uit niet zulke goede buurten en dat was niet echt het milieu waarin ik zoon graag zou willen zien.

Dus het werd deze school ondanks dat hij het echt niet zag zitten. Toch was die mening alleen maar gebaseerd op wat losse verhalen van zusje en een klasgenoot en een enkele informatie middag waar bij we dus een bezoek aan de school hebben gebracht.

Dat we die school niet met zijn instemming hebben gekozen betekend natuurlijk niet dat hij hier nu zijn hele schooltijd verdrietig rond zal lopen. Natuurlijk niet. Hij is met frisse tegenzin begonnen en uiteraard is het allemaal losgelopen. We hebben hem tenslotte niet naar een strafkamp gestuurd maar naar de school waarvan wij het idee hadden en hebben dat hij hier de beste prestaties kon bereiken. Uiteraard heeft hij hier ook vrienden gemaakt en hij kan het zelfs goed vinden met de meeste van zijn docenten. Hij klaagt nog steeds wel dat school saai is en dat de school te streng is maar hij heeft hier nu zijn kameraden en hij voelt zich er prima thuis verder.

Als hij nu nog ongelukkig op die school had rondgelopen dan hadden we heus wel een andere oplossing gevonden en waren we misschien naar scholen verder weg gaan kijken. Ik vond hem echter met 12 jaar nog veel te jong om zelf deze beslissing goed te kunnen overzien. Mijn zoon is niet de makkelijkste leerling. Het is geen kind wat je overal maar neer zet en dan gaat het vanzelf. Hij heeft toch wel een bepaalde leeromgeving nodig en ik zie dat beter in dan hij.

Overigens als de keuze tussen een aantal scholen gaat die ik allemaal wel zie zitten dan zou tussen die scholen wel vrij gekozen mogen worden.

Vroegah

Mijn moeder fietste één keer met me mee en zei: "dat is je nieuwe school, dus zo moet je na de vakantie fietsen." Ik wist niet eens welk schooltype ik ging doen, het interesseerde me ook niet. Mijn ouders volgden hierin braaf het advies van de bovenmeester, die niet alleen het schooltype maar ook de school zelf al voor me had bepaald. Haha, kom daar nu eens om! Mijn dochter besliste zelf (weliswaar na een voorselectie door ons).

Maar uiteindelijk is zij nu net zo gelukkig op school als ik toen was, dus tja...

Anke

Ik denk ook niet dat pubers zelf een weloverwogen keuze kunnen maken voor een school. Althans niet de pubers die in mijn huis wonen, die zijn erg gevoelig voor: ooooow kijk nou wat leuk, de hele dag creatief met muziek en dramaaaaa. Zij gaan helemaal voorbij aan dat er in de toekomst ook nog zoiets als een eindexamen gemaakt moet worden.
Je hebt gelukkig nog even voordat hij ingeschreven moet worden om je te oriënteren of je deze school wel of niet ziet zitten.

Conferance

Maar bijvoorbeeld: in de stad waar ik woon zijn geen zwak scorende scholen, het is wat dat betreft gewoon lood om oud ijzer. Waarom zou je ze dan niet zelf kunnen laten kiezen??
Overigens ben ik iemand die blij is met goed muziekonderwijs op het vo.

Fiorucci

Als het lood om oud ijzer is, dan hebben mijn kinderen zeker een vrije keuze. Maar dan heb ik van te voren zelf al de conclusie getrokken, dat al die scholen prima zijn en het voor mij niet uit maakt welke school mijn kind kiest.
Hier zijn er 6 scholen waarvan er, naar mijn mening, 4 niet geschikt zijn voor mijn kinderen, o.a. vanwege geloofsovertuiging, ligging en manier van lesgeven. Zij kunnen dus uit twee scholen kiezen.

Hier is alles ver weg

en hebben onze zoons zelf gekozen (binnen grenzen). Uiteraard hebben we ons goed georienteerd, en zijn we met oudste al in groep 7 een aantal scholen gaan bekijken. De dichtstbijzijnde VO school is 10 km fietsen, de volgende 13 en de rest 17 of meer. Hij heeft ook in groep 8 al op 2 verschillende scholen aan een plustraject meegedaan, dus daar had hij al mee kennisgemaakt. Die vielen allebei af... ook en vooral na de open dag (hoewel dit wel de dichtstbijzijnde waren). Rommelig, geen goed verhaal. En: voor de bovenbouw moest je veel verder fietsen of zelfs treinen. De 3e voor hem interessante school was op een uur fietsen, met een best goede busverbinding voor de wintermaanden, en die is het geworden. Zijn belangrijkste criterium was dat hij er technasium moest kunnen doen (dat kon op alle 3). De andere 2 hadden als bijkomend nadeel dat ze veel minder groot waren op VWO-niveau, dus minder keuze-mogelijkheden. Hij zit nu in de 3e, VWO technasium en is helemaal op zijn plek.
Jongste heeft uiteindelijk voor dezelfde school gekozen, hoewel voor hem de keuze moeilijker was. Met hem zijn we op nog 3 andere scholen gaan kijken: het stedelijk gymnasium (nee hij wilde geen klassieke talen), een school met focus op cultuur én een Daltonsysteem, en een school met sportklassen. Uiteindelijk zijn de laatste 2 afgevallen omdat ze toch wel echt verder weg zijn, met vooral een veel minder goede busverbinding, en omdat hij zelf al snel doorhad dat een half uur tot een uur meer reistijd best veel is. Bovendien: sport en muziek doet hij thuis ook al veel, daar heeft hij school niet echt voor nodig. En ook de school met technasium biedt dat in extra activiteiten (orkest, toneel, boksen, freerunning etc). Hij doet nu met veel plezier 2 gymnasium na een eerste jaar technasium (en vindt de klassieke talen best leuk).
Marjoleine

Het vervolg?

Is Anke er nog?

'wordt vervolgd..' stond er vorige week vrijdagmiddag in haar berichtje. Ik ben wel benieuwd naar het vervolg...

Vervolg....

houden jullie van me tegoed hoor...

Afgelopen week werd geteisterd door griep binnen de familie en andere zieke familieleden....

In elk geval gaat manlief dit weekend nog eens rustig op de fiets naar de school met zoon en gelijk door naar de bovenbouw. Dat zoon wel een duidelijke indicatie heeft van hoe ver het fietsen is...

Op de andere punten ga ik nog in, dus wordt wederom vervolgd.....

Anke

Anke

Ik ben best nieuwsgierig hoeveel kilometer fietsen het is. Drie kwartier naar de onderbouw, ongeveer 15 km.? De bovenbouw een kilometer of 20? Een aardig stuk, maar als hij naar de bovenbouw gaat is hij ook een stuk ouder.