Wat voor reden aan kind doorgeven voor gesprek met juf
goedemiddag,
Ik heb bij de juf en IB’er een gesprek aangevraagd over mijn zoon die in groep 7 zit, omdat ik het vermoeden heb dat kind een labeltje heeft. Ik heb volgende week dat gesprek meteen na schooltijd en kind zal daardoor eventjes alleen thuis zijn. Ik wil tegen m’n zoon niet de echte reden voor het gesprek zeggen omdat het een gevoelig kind is en ik (nog) niet wil dat hij weet dat we zulke vermoedens hebben. Ik weet nu niet goed wat voor reden ik hem kan geven dat ik een gesprek op school zal hebben. Ook omdat hij zich snel zorgen maakt over z’n prestaties op school.
Een “gewoon” 10 minuten of rapportgesprek is al een paar jaar met de kinderen erbij, en zou ook opvallen dat andere kinderen dat niet hebben. Wat zou een soort van onschuldige reden kunnen zijn die ik bij hem aan kan dragen dat ik dat gesprek heb?
kinderen moeten veel leren maar ouders moeten ook soms nog een boel leren. Juffen geven ook tips aan ouders hoe ze hun kinderen kunnen helpen met huiswerk of andere vragen in de opvoeding. Juffen hebben ervoor geleerd. Soms krijgen ouders een uitnodiging om te vragen of ze nog hulp nodig hebben of tips. Eigenlijk is er toch niet veel aan gelogen als je het zo brengt..
waarom denk je dat kind een labeltje heeft?
Geeft hij zelf klachten aan ?
Dan zou ik daarop ingaan.
Tegen een kind in groep 7 zou ik geen verhaaltje op gaan hangen. Ik neem aan dat er problemen zijn, ook op school. En dus zou ik zeggen dat je het daarover gaat hebben met juf. Dat het nu nog niet nodig is als hij erbij is, maar als dat wel van meerwaarde is, dat hij dan natuurlijk aanschuift.
hij zal van zichzelf weten dat hij een gevoelig kind is? Ik zou gewoon eerlijk zijn op kinderniveau. ‘Ik wil graag met de juf praten want ik merk dat je erg gevoelig bent. Ik wil overleggen hoe jij het lekkerst in je vel kan zitten’. Vraag hem ook juist input voor het gesprek.
ik ben voor open en eerlijk. Als jij aan iets zit te denken ('labeltje' zoals jij het noemt) dan weet kind toch ook dat die daarmee vastloopt? Bijvoorbeeld door drukker gedrag, onzekerheid, boosheid, of wat dan ook. Wat maakt dat je niet gewoon meldt dat je daarover in gesprek gaat met de leerkracht hoe jullie kind hierbij kunnen helpen? Praten over mensen terwijl zij van niks weten vind ik geen mooie eigenschap, ook niet als het over kinderen gaat. Helemaal bij kinderen in groep 7.
Je kunt ook nog altijd even 'boodschappen' gaan doen. Neem aan dat een kind uit groep 7 wel vaker eventjes alleen is?
Oei wees alsjeblieft eerlijk. Doet me denken aan vroeger, toen had mijn moeder ook gesprekken met mijn juffen. Mijn ouders waren hier ook niet eerlijk over. Maar ik was jonger (groep 5) en voelde het haarfijn aan. Maakte me juist ontzettend onzeker en gefrustreerd dat ze niet eerlijk waren en het heeft me echt gek gemaakt, in eenzaamheid want m'n ouders vertrouwde ik niet meer. Dus.
Lotus_ schreef op 28-05-2024 om 16:05:
Oei wees alsjeblieft eerlijk. Doet me denken aan vroeger, toen had mijn moeder ook gesprekken met mijn juffen. Mijn ouders waren hier ook niet eerlijk over. Maar ik was jonger (groep 5) en voelde het haarfijn aan. Maakte me juist ontzettend onzeker en gefrustreerd dat ze niet eerlijk waren en het heeft me echt gek gemaakt, in eenzaamheid want m'n ouders vertrouwde ik niet meer. Dus.
Dit inderdaad. Wees eerlijk, misschien nog niet vermelden dat je een etiket vermoedt maar zeg wel dat het over hem gaat en de situatie in de klas of zo.
Mijn ouders hadden zelfs op de middelbare nog gesprekken over mij zonder dat ik daarbij was. In die tijd was dat normaal maar terugkijkend met de ervaringen van nu vind ik dat best vreemd.
Met mijn kinderen altijd alle 10 minuten gesprekken gehad met kind erbij, incidenteel zonder hun vader, omdat er ook gewerkt moest worden.
Jongste doet nu MBO maar is al 18 plus en hij is dus zelf verantwoordelijk. Zo raar dat wij dan mail krijgen van zijn school over zijn voortgang.
Eens met voorgangers: je kunt aangeven dat je gaat praten over hoe de leerkracht hem het beste kan ondersteunen in de klas bij .....(Vul in wat hij zelf ook wel merkt, of dat aandacht of concentratie is of iets anders) en vraag of er misschien nog iets is waarvan hij denkt dat het belangrijk is dat je dat bespreekt. Dan maak je hem ook eigenaar en wellicht komt er wel iets naar boven waar jij nog niet aan gedacht had.
Lotus_ schreef op 28-05-2024 om 16:05:
Oei wees alsjeblieft eerlijk. Doet me denken aan vroeger, toen had mijn moeder ook gesprekken met mijn juffen. Mijn ouders waren hier ook niet eerlijk over. Maar ik was jonger (groep 5) en voelde het haarfijn aan. Maakte me juist ontzettend onzeker en gefrustreerd dat ze niet eerlijk waren en het heeft me echt gek gemaakt, in eenzaamheid want m'n ouders vertrouwde ik niet meer. Dus.
Het zal allemaal wel zo zijn en je zal er ook onder 'geleden' hebben.
Ik weet niet hoe lang het geleden is dat dit speelde.
Ik ben waarschijnlijk een heel stuk ouder dan jij. Maar aub, zie alles in zijn tijd! Vroeger was vroeger en nu is nu. Als jouw ouders dat vroeger zo hebben gedaan, dan zullen ze wel gedacht hebben dat dat het beste was voor iedereen, jijzelf op de eerste plaats. Andere ouders deden dat waarschijnlijk ook en geen juf die zegde: weet Lotusje waarom jullie hier zijn? Laat staan dat er één juf zou zijn die vroeg: zouden jullie Lotusje niet een keer meebrengen, dan kunnen we er gezamenlijk over spreken. Daarom was dat vroeger en tijden veranderen. Dus dat je zegt: wees eerlijk, OK. Maar ik lees HIER OOK een moeder die enkel het beste voor haar kind wil. En ieder kent zijn kind het beste en als deze moeder vindt dat haar kind dat niet aankan, dan begrijp ik helemaal dat zij hier vraagt welke reden ze best kan geven waarom ze met de juf gaat praten.
Lotus, ik voel jouw goede bedoeling wel hoor! Eerlijk waar.
het zal wel aan mij liggen maar ik vind het sowieso een beetje apart dat de kinderen er tegenwoordig bij moeten zitten. Hoe kun je dan open praten met de juf. Sommige dingen zijn niet voor kinderoortjes geschikt. Zovan: "Kareltje heeft soms thuis ook van die woedeaanvallen, vreselijk ja. Heb jij nog tips hoe ik daarmee om kan gaan. Je mag hem best hard aanpakken hoor. Ik zou hem dan het liefst door elkaar schudden. Ja spanningen zijn er wel thuis, man loopt af en toe op zijn tandvlees en er vliegt weleens een bord door de kamer. Hij gaat dan maar sporten kan ik weer alleen voor kareltje zorgen en geen energie om hem ook nog aan het huiswerk te zetten. Kan hij niet op school blijven tot het af is? " ik noem maar een dwarsstraat.
Moederkareltje schreef op 28-05-2024 om 17:25:
het zal wel aan mij liggen maar ik vind het sowieso een beetje apart dat de kinderen er tegenwoordig bij moeten zitten. Hoe kun je dan open praten met de juf. Sommige dingen zijn niet voor kinderoortjes geschikt. Zovan: "Kareltje heeft soms thuis ook van die woedeaanvallen, vreselijk ja. Heb jij nog tips hoe ik daarmee om kan gaan. Je mag hem best hard aanpakken hoor. Ik zou hem dan het liefst door elkaar schudden. Ja spanningen zijn er wel thuis, man loopt af en toe op zijn tandvlees en er vliegt weleens een bord door de kamer. Hij gaat dan maar sporten kan ik weer alleen voor kareltje zorgen en geen energie om hem ook nog aan het huiswerk te zetten. Kan hij niet op school blijven tot het af is? " ik noem maar een dwarsstraat.
Ik denk dat ze dan meteen een melding maken bij veilig thuis😂
Moederkareltje schreef op 28-05-2024 om 17:25:
het zal wel aan mij liggen maar ik vind het sowieso een beetje apart dat de kinderen er tegenwoordig bij moeten zitten. Hoe kun je dan open praten met de juf. Sommige dingen zijn niet voor kinderoortjes geschikt. Zovan: "Kareltje heeft soms thuis ook van die woedeaanvallen, vreselijk ja. Heb jij nog tips hoe ik daarmee om kan gaan. Je mag hem best hard aanpakken hoor. Ik zou hem dan het liefst door elkaar schudden. Ja spanningen zijn er wel thuis, man loopt af en toe op zijn tandvlees en er vliegt weleens een bord door de kamer. Hij gaat dan maar sporten kan ik weer alleen voor kareltje zorgen en geen energie om hem ook nog aan het huiswerk te zetten. Kan hij niet op school blijven tot het af is? " ik noem maar een dwarsstraat.
Nou, dit lijkt me precies een goede reden. De juf hoeft jouw huwelijksproblemen niet aan te horen, en met een kind erbij zul je wat beter op je woorden moeten passen.
Tijgeroog schreef op 28-05-2024 om 18:06:
[..]
Nou, dit lijkt me precies een goede reden. De juf hoeft jouw huwelijksproblemen niet aan te horen, en met een kind erbij zul je wat beter op je woorden moeten passen.
Achtergrondinformatie lijkt mij juist belangrijk om gedrag van kind meer in kaart te kunnen brengen waar het vandaan kan komen. Juf is onderdeel van de groep, het team waarmee je kind grootbrengt. Lijkt me fijn om dan niet op mijn woorden te hoeven letten. Openheid van zaken in belang van kind.
Ach, die achtergrondinfo is bij het kind als het goed is ook bekend. Een anders spreek je de juf een keer als het kind op het schoolplein speelt, of het met een vriendje mee is.
Ik zou ook eerlijk zijn maar zonder uitspraken te doen over eventuele labels. Je kan volgens mij best tegen je kind zeggen dat je met de juf gaat praten omdat het haar opvalt dat..... Of dat het jou als kind thuis komt opvalt dat.... Of dat juf zich zorgen maakt omdat.... En dat jullie gaan bespreken hoe ze jou hierbij het beste kunnen begeleiden/helpen/ondersteunen.
