Wat doe je als je kind geschorst is?

Geen vrije dag

Engelse woordjes stampen, en daarna vooruit werken. 's Middags samen naar het gesprek en dan is het klaar. Dat zou ik doen.

idd

boek lezen wat toch moet, verslag maken wat in de planning zit, engels leren etc. Zo iets zou t hier zijn, net als op school gewoon aan de slag.

Gezellig samen winkelen of zo en even de tijd nemen voor warm contact. Per slot is zoon al gestraft door geschorst te worden. Waarom zou je daaraan bijdragen. Ik zou liever even de vinger aan de pols houden of het allemaal wel goed gaat.

Geen strafwerk meegekregen?

Die keer dat ik geschorst was, drie hele dagen maar liefst, kreeg ik een flinke stapel werk mee. Het waren drie thuiswerkdagen dus.

De gedachtegan van AnneJ ontgaat mij: "Per slot is zoon al gestraft door geschorst te worden". Het feit dat school zegt dat zoon één dag niet mag komen is toch helemaal geen straf? Zelfs als je niet in straf gelooft vind ik het overdreven om die kennelijke trap op het tere kinderzieltje te compenseren met een gezellige dag. Je hoeft nou ook weer niet de zweep er over de halen thuis, maar hem net zoveel uur aan het schoolwerk te zetten als hij normaal op school had gezeten vind ik een neutrale behandeling.

skik

niet gestraft

Hij is echt niet "al genoeg gestraft omdat hij een dag niet naar school mag". Ik vermoed dat die zoon daar zich niet heel erg druk om maakt.
Ik zou hem op de schooltijd die hij mist aan schoolwerk zetten en hem ervan doordringen dat hij nederig zijn excuus aanbiedt voor wat hij heeft gedaan en niet bij de leraar de stoere jongen gaat uithangen. Maar ik ken hem niet dus weet niet of hij dat zou doen.

Dat is nogal wat een kers verse brugklasser schorsen voor 1 dag

Dan moet je zoon toch wel wat ergs hebben gedaan. Ik zou inderdaad je zoon vooruit laten werken. En er inderdaad voor ook aan hem laten blijken dat het geen extra vrij dag is.

Straf

Straf leidt af van het educatieve moment en ze weten vaak heus wel dat er iets fout gegaan is maar voorkomen is weer een ander verhaal.
Bovendien wil ik niet dat ze schoolwerk als straf zien. Het zou mooi worden. Je probeert ze toch gemotiveerd te houden en wat tegenwicht te bieden aan die afrekencultuur en dat je vooral naar school gaat om er iets van op te steken.
Dat wordt wat lastiger als je schoolwerk in relatie gaat brengen met straf.

annej

'Bovendien wil ik niet dat ze schoolwerk als straf zien. Het zou mooi worden. Je probeert ze toch gemotiveerd te houden en wat tegenwicht te bieden aan die afrekencultuur en dat je vooral naar school gaat om er iets van op te steken.'

Zo zie jij het, ik niet. Kind mist een dag les dus mist allerlei lesstof die later ingehaald moet worden. Om dat voor te zijn moet kind die dag dus zoveel mogelijk vooruit werken. Lekker de stad in, gezellig samen winkelen? Wat een belachelijk iets. Ten eerste vinden mijn kinderen dat nou weer niet erg gezellig en ten tweede heb ik daar wellicht gewoon helemaal geen tijd voor op een gewone maandag maar bovenal vind ik het te gek voor woorden om zomaar met je kind wat leuks te gaan doen op zo'n dag. Gewoon gebruik maken van de extra tijd dus voorwerken, leren en boek lezen, dat jij dat straf noemt is jouw probleem.

Ja Jamie

Jij voelt je blijkbaar goed bij een 'flink' optreden. Ik zal alleen niet zeggen dat het 'belachelijk' is maar ik vind die flinksigheid vaak maar overdreven ouderlijke op de borstklopperij. Waar je de kans hebt op een relatiemoment waar je kind mogelijk meer behoefte aan heeft op dat moment.
Je kunt die zaken ook te serieus nemen. Ik raak niet meer zo onder de indruk van die schoolacties. Dat is soms ook een hoop gebakken lucht.

Annej

Zolang we niet weten wat deze jongen heeft gedaan kun jij ook helemaal niet zeggen hoe je het zou aanpakken. Verder vind ik een beetje huiswerk maken en een aai over de bol en een fijn gesprek meer dan genoeg en dat is helemaal geen flink optreden maar normaal. Zou kind ook moeten als het al dagen ziek was en maandag nog moet aansterken bijv. Dan is het toch ook geen straf of flinksigheid?

Moeten Jamie

Ik ben hier niet degene die de knoet erover legt. Ik stel me eerst op de hoogte en luister even en dan gaan we samen aan het huiswerk als dat kan. Of gezellig lezen of iets anders educatiefs dat niet per se op het rooster staat.
Moeten is niet handig bij pubers en ook helemaal niet nodig.

gewoon werken

Hij mist een dag les, dus vooruit werken. Da's geen straf, da's ervoor zorgen dat je geen achterstand krijgt. Als hij niet geschorst was, had hij ook gewerkt. Je hoeft het niet ongezellig te maken, werken kan ook best met een lekker tussendoortje en een gezellige pauze, maar hij heeft een rooster, heeft zijn boeken en weet dus voor welke vakken hij met de stof bezig kan zijn.

Nee niet winkelen

Kom op zeg. Je hoeft er toch zeker geen feestje van te maken.
Inderdaad gewoon aan het schoolwerk. Er is vast wel iets te doen.

En verder zou ik er niet al teveel woorden aan vuil maken. Het gesprek vindt op school plaats. En dat zou genoeg moeten zijn.

Annej

Straffen en moeten is blijkbaar niet handig bij JOUW pubers, mijn pubers hebben daar geen probleem mee, de eerste als dat nodig is (nooit nodig gehad) en de tweede is iets dagelijks (tandenpoetsen, huiswerk maken, naar school gaan etc).

Ehm Anne

"Als je het verder niet groter maakt dan het is en er wat neutraal in gaat staan en belangstellend heb je meer kans dat je het hele verhaal hoort en mogelijk je kind nog wat bij kunt brengen hoe dat in de toekomst beter kan."

Volgens mij blijkt uit de openingspost dat de moeder prima weet wat zoon gedaan heeft en zij ook achter de schorsing staat. Ik neem aan dat hem bijbrengen hoe dat in de toekomst beter kan ook al gebeurd is.

"Straf leidt af van het educatieve moment en ze weten vaak heus wel dat er iets fout gegaan is maar voorkomen is weer een ander verhaal." Een dag gezellig winkelen met mams vind ik geen educatief moment. En de doorsnee puber weet helemaal niet zomaar ineens vanzelf wat er fout gegaan is. Maargoed, in je laatste post heb je een dag gezellig winkelen al teruggebracht tot samen huiswerk maken, gezellig lezen of iets anders educatiefs.

skik

Hahaha (soort van of topic)

Als de kinderen van AnneJ iets goed doen krijgen ze een aai over hun bol en als ze iets 'stouts' doen? Twee aaien over hun bol )

AnneJ, het blijft grappig om jouw opvoedadviezen te lezen, je panische angst om flinkerig te doen of over te komen, je allergie voor alles wat riekt naar straf, het is zo geforceerd. Soms zitten er pareltjes van adviezen tussen maar soms denk ik echt...huhhh??

On topic: ik zou vooruit werken en/of boek voor lijst laten lezen oid. Als afwisseling samen de avondmaaltijd voorbereiden/koken of sporten zodat je niet de hele dag schooltje hoeft te spelen.

mijn centjes

Ik vind dat wat op school gebeurt en waar school voor straft, op school moet blijven. Doe je dat wel, gaat dat ten koste van het vertrouwen.

Je moet een kind niet twee keer straffen voor hetzelfde feit en zeker niet door huiswerk te maken, of wat dan ook waarvan je wilt dat je kind het vanzelf doet of er plezier aan heeft. Bovendien is er in de middag een gesprek: die schaduw zal ongetwijfeld over de nacht en ochtend ervoor werpen. Straf genoeg dus. Wat je niet wilt is dat je kind op slot gaat en er vooral van leert dat straf een leermoment is om in te zien hoe naar mensen kunnen zijn. Het moet gaan om het voorval op school, namelijk.

Er zijn momenten in het opvoeden dat er meer geleerd wordt als er minder over wordt gezegd. Zeker als er emoties bij komen. Dat leidt af.

Als je doel is huiswerk te moeten zien als een straf en vernedering, laat hem dan huiswerk maken, of een boek lezen of ...

Je kan ook, zoals AnneJ voorstelt, er een dag samen van maken waar je hopelijk tot een echt en spontaan gesprek komt. Daar leer je namelijk wat van, van zo'n gesprek(je). Voor de een is dat winkelen, voor de ander een boswandeling, hond uit laten, taartje eten. Je hoeft heus niet bang te zijn dat een kind zoiets opvat als een beloning.

Je staat achter je kind, niet perse achter zijn gedrag. Kinderen weten dat onderscheid wel te maken, tenminste, als je vertrouwen hebt in de opvoeding die je kind.

Kortom, Ik ben het helemaal met AnneJ eens.

Jamie

Jamie, je teksten hier komen toch wel grof en agressief over.

Het lijkt of een andere opvoed-genre jouw triggeren tot het in kapitalen schrijven en woorden als belachelijk doen spuwen. Alsof je hard aan het schreeuwen bent. Met consumptie. Alleen besef je nog niet dat niet betekent dat de boodschap ook over komt. Dat kan je ook niet beseffen want dan zou je even stil moeten staan bij de ander.

Ik denk dat jouw versie van 'een goed gesprek' toe is aan een herdefinitie.

Want de enige boodschap die je overbrengt is je eigen grofheid. Die blijft mij bij. De overtuiging die jouw woorden moesten overbrengen, blijft mij in elk geval niet bij.

En dat is dus niet wat je wilt bereiken bij je puber.

Genoeg straf.

Mijn zoon is nog nooit geschorst maar heeft gelukkig wel domme dingen gedaan. Ook van domme dingen doen leert een kind.
Het is gebeurd op school, hij is geschorst en moet op school met jou een gesprek voeren en zijn excuus aanbieden.
Ik ken je zoon niet, de mijne zou de hele nacht ervoor geen oog dicht doen en nu een vervelend weekend hebben met een naar onderbuikgevoel.
Nog meer straf? Denk je zelf dat dat nodig is dan laat je hem blad ruimen zoals je als voorbeeld aangeeft.
Mijn keuze zou het niet zijn, ik zou met een bak thee en wat lekkers een gezellig moment inlassen Maandagochtend. En idd, naast hem staan en niet tegenover hem.
Als het gesprek achter de rug is en hij heeft zijn excuses aangeboden wees dan trots op hem, laat hem dat weten.

ligt helemaal aan houding zoon

Als hij al goed de schrik te pakken heeft zou ik er samen een fijne dag van maken.'s Morgens samen in bed een filmpje kijken, beetje aanrommelen. Het gesprek voorbereiden voor de middag en duidelijk maken dat je achter hem staat omdat hij zijn excuses gaat aanbieden. Dat is misschien eng maar de consequentie van zijn gedrag. Hij heeft een fout gemaakt - niet slim- maar hij heeft altijd de mogelijkheid zijn fouten te herstellen door ze onder ogen te zien en zijn verantwoordelijkheid te nemen. De fout maken is verwerpelijk maar als hij zijn verantwoordelijkheid neemt steun ik hem en ben ik zelfs trots op hem.
Ik zou lief voor 'm zijn die dag.

Ik vind ook dat bij vergrijp op school straf op school hoort. Doe ik thuis niet nogmaals over. Heel soms heb ik mij er toch door laten verleiden- omdat ik boos was of mij wilde laten gelden. Het voelde nooit goed. Veel vaker ging/ ga ik in gesprek wat meer zoden aan de dijk zet.

Maar ....als hij onverschillig is of ontkent of macho doet o.i.d. dan is hij nog niet klaar met mij. Dan wordt 't een lastige maandag voor ons allebei. Ik zou 'm strak houden - geen leuk beeldscherm ; ga maar aan 't werk. Ik zou het gesprek voorbereiden met hem (en graven hoe het komt dat hij op deze manier reageert) en als hij geen interesse toont hem mooi in z'n sop laten gaarkoken. Ik zou 'm het echt alleen laten opknappen- wetende dat onze kinderen dat vreselijk zouden vinden.

ligt eraan waarom hij geschorst is.

Als het echt heel stom is wat hij heeft uitgespookt, dan weet ik niet of ik wel een gezellig moment zou inlassen met m'n kind op zo'n dag. Ik zou het in elk geval niet te leuk maken.... en nog extra straf kan altijd als je denkt dat zoon niet erg onder de indruk is van een schorsing. Misschien is iets als huisarrest ook wel gepast, of een reparatieklus doen ( ik zou iets kiezen wat past bij het vergrijp).

Misschien moet je die dag zelf ook gewoon aan het werk, en zit hij dan zelf de hele dag saai in zijn eentje thuis en vindt hij dat al heel erg (zonder spelcomputer of ander vermaak uiteraard, want dat zou je ook niet hebben gehad als je op school was geweest). Jij kunt vast wel inschatten wat bij je zoon het best blijft hangen.

Ervaring

Mijn zoon is ook een keer een dag geschorst. Eigen schuld want iets stoms gedaan. Het was allemaal niet zo ernstig maar wel stom. In elk geval gingen we die dag zeker niet gezellig samen winkelen of taart eten. Het idee alleen al. Het was toen ook herfst en de tuin was een rotzooi. Dus zoon mocht fijn die dag de tuin opruimen. Daar is hij de hele dag mee bezig geweest. Ik ben geheel verbaasd over suggesties om er een leuke dag van te maken. Natuurlijk moet het geen fijne dag zijn. Het is een dag van boete en berouw. Ik zou hem dus gewoon 's ochtends klusjes laten doen en 's middags met hem mee gaan naar de school voor dat gesprek. Als hij echt spijt heeft dan is het daarna wat mij betreft goed.

Het idee Nur

Daar denk ik dus echt anders over. De tuin wordt opgeruimd omdat dat nodig is, niet dat je het als 'rotklusje' voor straf toebedeeld krijgt.
Natuurlijk kun je er anders over denken en bij mij is het ook echt wel belangrijk om dat zo te doen omdat mijn kinderen niets leren van straf maar wel van uitleg en samendoen.

AnneJ

Normaal gesproken hoeven mijn kinderen de tuin niet op te ruimen. Het was echt veel werk (na enkele herfststormen). Mijn man is hier meestal degene die de tuin opruimt. Echter als straf zet ik regelmatige vervelende en moeilijke klussen in. Dan heb ik zelf ook nog wat voordeel van. En de kinderen ervaren het als vervelend. Bij mijn kinderen helpt straf trouwens heel goed dus ik heb er geen probleem mee om dat te gebruiken.

Inpact van schorsen

Een puber begrijpt heus wel dat een schorsing niet niks is, en anders wordt dit door de klasgenoten er in gewreven. Een middag ramen lappen of bladeren vegen is niet wat een puber behoedt voor herhaling, dat is het vinkje achter het woord geschorst. En de consequenties bij herhaling.

Wat mij bevreemd is het feit dat de brugpieper die dag niet op school hoeft te verblijven. Hier zouden geschorste leerlingen in het schoolgebouw moeten verblijven; strafwerk/ verhaal schrijven of opruimklusjes doen. Niet lekker thuis uitslapen.

Maar ja, als hij toch thuis is, kan je er ook een voordeel eruit halen door met je kind kledingen schoenen te kopen omdat dit in het weekend er vaak bij in schiet; praktische dagbesteding. Dan het gesprek met school en de dag afsluiten met een kookbeurt voor de puber. Tja, het moet geen feest worden.

Flamagan,

Op de school waar ik lesgeef wordt een onderscheid gemaakt tussen een interne of externe schorsing, bij een interne schorsing mag de leerling niet naar de lessen, maar krijgt van alle docenten voor die dag werk mee wat ergens in afzondering gedaan koet worden. Ook geen gezellige pauze met klasgenoten etc.

Een externe schorsing is idd thuis blijven. Maar op onze school moet je het dan wel heel erg bont gemaakt hebben, of al eerder geschorst geweest zijn.

Het gebeurt op het lyceum waar ik lesgeef echt maar een keer of 2,3 per jaar dat er iemand geschorst wordt. Ik zou zelf wel een beetje geschokt zijn als t een vsn mijn kinderen zou overkomen. Want dan is er ( althans bij ons) vaak toch wel iets meer loos dan een knullige domme actie.

Jamie heeft gewoon gelijk

Kind zit thuis. Rest van de klas krijgt les. Met niets doen loopt kind dus achterstand op. Alleen daarom al zou ik erop staan dat er in die tijd aan school gewerkt wordt.
Hoe dan ook zou het hier zeker geen: slaap maar lekker uit en doe maar lekker rustig aan ochtend worden. Ik ben er niet voor om straf van school thuis nog eens dunnetjes over te doen, maar de oplossing die AnneJ in eerste instantie beschrijft voelt alsof je de straf van school gaat compenseren. Gewoon zonder al te veel oordeel de loze tijd nuttig gebruiken.

Wil zegt het mooi

Ga naast je kind staan, nei erachter en niet ervoor. Je hoeft geen straf uit te delen want dat doet school al. Je staat naast je kind, niet achter zijn daden. Er is dus ruimte voor een gesprek over waarom gebeurde dit nou. Dan hoor je veel meer dan het schuld en boete verhaal. En dan kan je je kind op maat advies geven omdat je het verhaal erachter hoort. Met het gesprek op school idem: hoe doe je dit soort moeilijke gesprekken? Want wat er wel eens gebeurt tijdens dit soort boze sferen is dat mensen te ver gaan of grenzen overgaan. Dus hoe blijf je in gesprek, erken je wat je gedaan hebt en kan je voor jezelf opkomen op de punten waar het nodig is.