Vrij vragen voor school (BO)
Ik zou graag a.s. vrijdagmiddag voor onze (2) kinderen vrij willen vragen voor school (nb niet voor vakantie).
Nu weet ik dat school zich de laatste jaren nogal principieel opstelt met vrij geven en zich verschuilt achter 'wij mogen geen vrij geven'.
Ik meen mij te herinneren (Miriam?) dat juist wel de beslissing bij school ligt om vrij te geven.
Kan iemand mij daarbij helpen, mochten ze daarmee gaan schermen, staat dat ergens?
bvd, Jesse
leugentje om bestwil
Leugentje om bestwil hou ik niet van (van huis uit protestants ja, maar niet streng).
Bij de jongste zou het ook niet lukken, want hij zou ongetwijfeld hoe dan ook aan iedereen vertellen wat hij gedaan had (wat dat dan ook was).
Céline en Jesse
Céline: ik vrees dat ik wat beroerd ben met taal. Ik ben Nederlandstalig maar spreek zowel op werk als privé veel Engels tegenwoordig en dan haal ik zaken weleens door elkaar. Geen interessant doenerij overigens, gewoon slecht ontwikkeld taalcentrum 
.
Jesse: fijn dat het is opgelost en je blij bent. Eind goed, al goed.
Evanlyn (en Miriam, controle)
Evanlyn: "Even een vraagje aan degenen die zeggen zich altijd aan de regels te houden: doen jullie dat ook in andere dingen? Je fietst nooit over de stoep, rijdt nooit een paar kilometer te hard, zet nooit de vuilnis net iets te vroeg buiten, loopt nooit door rood als er toch niks aankomt? Want dat is wel de consequentie. Of gaat het vooral om de morele component: het liegen?" Ik ben verre van heilig en onttrek me echt wel eens aan regeltjes. Dat is ook helemaal niet mijn punt: dat ik als volwassen mens soms bepaalde keuze maak. Ik zou ook best in de verleiding kunnen komen om kind een dag ziek te melden ivm een uitje wat dan goed uit zou komen. Zeker als het met kind prima op school gaat, en hij/zij die dag echt niet zal missen. Maar wat mij tegenhoudt is dat ik mijn kind niet in een lastig pakket wil duwen (ook al zou hij/zij dat uitje heerlijk vinden en dat dagje extra vrij van school). Glashard liegen tegen school is iets wat voor een kind een hele andere context heeft (is echt niet bezig met zaken die wij hier aanhalen, moet ook niet). Keuze om je aan regels te onttrekken kunnen ze later op volwassen leeftijd maken, als ze meer inzicht hebben in het hoe en wat. Het nu voordoen als 'gewoon' lijkt mij, persoonlijk, absoluut geen goede zaak. Daar mogen ze later als ze volwassen zijn hun eigen beslissingen over maken. En afgezien daarvan, het blijft niet bij het liegen van de ouder tegen school (wat ze al heel raar zullen vinden en in verwarring zullen brengen), ze zullen ook moeten liegen tegen hun vrienden/klasgenoten: 'Je was gister ziek, wat had je'? Of wat dacht je van social media? Een appje op de ziektedag in de trant van: 'sterkte', 'wordt snel weer beter', 'wat heb je?'. Wat moet een kind DAARmee? En verder ook niets kunnen vertellen over het leuke dagje dat hij/zij heeft gehad. Het gaat niet om mijn moraal en ook niet die van andere ouders. Het gaat mij om de situatie (ondanks het leuke dagje) waar je je kind in brengt. Dat wil ik niet.
En Miriam: Wbt controle lpa bij teveel dagen verzuim. Zoals ik al ergens heb gemeld: Mijn kind is in de brugklas vanaf begin tot kerstvakantie (ca 4 maanden) hooguit 3 dagen p/wk naar school geweest. Dit omdat ze het niet trok, angsten, paniek enz. Een situatie die je niet wil en heel naar is. Uiteraard contact hierover gehad met mentor. Maar de LPA? Echt nooit gezien of iets van gehoord.
Bibi
Jesse
dat is top geregeld.
wettelijk geregeld
Lies K. er zijn geen wettelijk geregelde redenen waarom directeuren wel of juist geen vrij mogen geven. Die tien dagen die hier genoemd worden zijn juist ter beoordeling van de directeur. Voor een vijfenveertig jarig jubileum mag er dus gewoon vrij gegeven worden.
(veel leerplichtambtenaren doen alsof er een officieel lijstje is van wel en niet toegestaan verzuim, maar dat is niet wat er in de wet staat)
Je kan ook te braaf zijn
Een goede vriend van het gezin (en ook van mijn broer) en bovendien mijn directe collega ging trouwen. Omdat het op een woensdagmiddag was, kon mijn zoon, toen op de basisschool, erbij zijn. Mijn dochter, reeds op de middelbare, niet want ja, geen familie dus daar krijg je geen vrij voor. Tot mijn verbazing waren mijn nichtje en neefje er wel, die hadden vrijgekregen van school,hun "oom" ging trouwen. Mijn broer vond dat omdat we een kleine familie hebben waar voorlopig niet in getrouwd wordt, de kinderen zo eens een trouwerij konden meemaken. Immers, kinderen met een wel uitgebreide familie krijgen wel vrij.
Dat heeft mijn dochter me nog lang nagedragen, dat zij er niet bij kon zijn en haar broer, haar neefje en nichtje wel.
En ik voelde me wel stom, want zou de school nou echt hebben nagegaan of het een echte oom in de zin van bloedverwant was?
moedermop
Sommige scholen,checken het wel (moet je uitnodiging tonen) en andere niet.
Moedermop
In een dergelijk specifiek geval, zou ik overwogen hebben om tegen school te ' liegen' dat het om familie gaat. Zou ik voor mezelf geen enkel bezwaar tegen hebben. Ik zou wel mn kind daar buiten laten en gewoon aangeven dat zij naar die trouwerij mag van school en er verder geen ophef over maken.
Bibi
celine
met al die gescheiden ouders zegt een naam op een kaart toch niet zo veel. De halfzus of broer van de nieuwe partner van je ouder kan een heel ander naam hebben en is dan toch je oom of tante.
Liegen
wizzer:"(veel leerplichtambtenaren doen alsof er een officieel lijstje is van wel en niet toegestaan verzuim, maar dat is niet wat er in de wet staat)"
Dat is liegen, toch?
Opvallend eigenlijk dat de fatsoensrakkers dat maar zonder commentaar laten passeren.
wettelijk of niet?
Bij een 50 jarig huwelijk moet de directeur vrij geven, dat is een officieel jubileum, bij een ander aantal jaar mag het wel maar moet het niet
Zelfs dat niet
Nee hoor. Niks moet, alles mag. De begrenzing zit niet in het waarom, maar in het aantal.
De directeur mag niet meer dan 10 dagen per schooljaar geven. Voor meer moet je bij de leerplichtambtenaar zijn.
leerplicht ambtenaar bij meer dan 10 dagen?
Dus als je al tien dagen hebt gebruikt voor dringende redenen en oma gaat dood dan mag het kind niet naar die begrafenis?
Wel hoor
Alleen moet je vrij vragen bij de leerplichtambtenaar. Het schoolhoofd mag het dan niet meer geven.
Maar maak je niet druk. In de praktijk komt het helemaal niet van vrij vragen in dat soort gevallen.
Je meldt de begrafenis, kind is er niet en er is geen commentaar.
Bibi
Dat zijn praktische bezwaren en het is een kind best uit te leggen hoe je daarmee omgaat. En we doen niet alsof het "gewoon" is, we hebben het er uitgebreid over gehad: waarom normaal gesproken niet en nu wel, waarom vragen we niet gewoon toestemming, hoe ga je daarmee om. Burgerlijke ongehoorzaamheid tegen onzinnige of slechte regels is ook iets wat ze moeten leren, vind ik.
Overigens: de voorbeelden van regels die ik gaf, zijn ter bescherming van anderen. Daar zou je dus strikt in moeten zijn als het je om de glijdende schaal gaat. Maar deze regel is ter bescherming van kinderen (tegen kinderarbeid). Dus als hij zijn doel voorbij schiet en juist tegen mijn kind gaat werken, neem ik als ouder zelf het heft in handen. Dat valt volgens mij prima uit te leggen aan een kind.
Maar ik ben ook erfelijk belast, opgevoed door een verzetsdeelnemer die lak aan autoriteit had.
misselijk
Na de laatste opmerking van Evanlyn ben ik wel klaar met deze discussie. Ik word er echt onpasselijk van.
Wow Evanlyn
...
Dat begrijp ik niet
Wat is er precies politiek incorrect of onfatsoenlijk, om misselijk van te worden aan de opmerking van Evanlyn?
Huh
Ook ik snap de reacties van Jippox en Jesse echt niet.
Ze legt uit waarom zij af en toe van burgerlijke ongehoorzaamheid houdt, dat het mogelijk in de genen zit (en ze illustreert even waarom het in haar genen zit). Wat is daar niet goed aan?
Het valt mij al een tijdje op dat een paar hier in de discussie (die vinden dat het echt niet kan om kind ziek te melden als het dat niet is) zo ontzettend fel / emotioneel in de discussie lijken te zitten. Misschien is het niet zo, maar ik lees dat uit de reacties.
Die laatste twee reacties van Jippox en Jesse lijken ook vooral uit emotie te zijn. Jammer, volgens mij moet je over dit onderwerp toch gewoon je mening en visie op het geheel kunnen geven zonder dat je helemaal boos wordt op degenen die er anders tegenaan kijken dan jijzelf?
slaat nergens op
die opmerking. Waarom nou WOII erbij halen? Daarmee ruk je alles uit zijn verband er vergelijk je mensen die hun kinderen proberen op te voeden met het idee dat je niet mag liegen met collaborateurs in de oorlog. Ontzettend suf.
Dat jij dat niet zit Miriam! Maarja, je bent zelf natuurlijk ook wel eens ongenuanceerd...
Evanlyn / autoriteit
Trouwens wel grappig Evanlyn. Ik zit helemaal op jouw lijn. Maar ik vind dat ik zelf best wel gevoelig ben voor autoriteit.
Behalve dan misschien als ik vind dat er onzinnige regels zijn 
.
Dus misschien toch minder gevoelig voor autoriteit dan ik zelf altijd dacht.
en celine
(je kwam er alweer tussendoor terwijl ik het andere typte).
Die opmerking van Evanlyn is toch ook fel, ik vind het geen vergelijking. Ze zou bij wijze van spreken net zo goed kunnen zeggen dat ze goede genen heeft omdat haar ouders een kamp hebben overleefd ofzo (als dat zo zou zijn).
Opvoed cultuur
Evanlyn schrijft ook "Burgerlijke ongehoorzaamheid tegen onzinnige of slechte regels is ook iets wat ze moeten leren, vind ik."
Dat is een levensbeschouwelijk standpunt.
Het is heel aannemelijk dat dat standpunt uit haar opvoed cultuur komt.
Nu vind ik zelf anno 2014 een beetje vreemd om het woord 'verzet' te gebruiken en dan zeker in combinatie met opvoeder. D Day is al 70 jaar geleden.
Maar die opvoeder kan natuurlijk ook een opa zijn. Bovendien kan de opvoed cultuur daar in ieder geval vandaan komen.
Evanlyn
Ik zie de laatste opmerking van Evanlyn helemaal niet als vergelijking van 'niet liegers' met 'collaborateurs'.
Ik zie het uitsluitend als een schets van hoe haar achtergrond is en bijna als excuus voor haar visie('ik vind het niet erg om regels te breken, maar eigenlijk weet ik ook niet beter want ik ben zo opgevoed').
Daarbuiten ben ik het overigens niet met haar eens. Ik vind dat je een kind niet ziek moet melden omdat jij vindt dat de regels niet goed zijn. Omdat ik a) mijn kind niet wil leren dat je van regels af mag wijken als je het niet met de regels eens bent en b) omdat ik mijn kind inderdaad niet wil opzadelen met na afloop nog verplicht moeten liegen/niet mogen vertellen wat er wel gebeurd is. Ik fiets ook inderdaad niet over de stoep, rijd niet bewust te hard, en sta ook midden in de nacht voor een rood stoplicht te wachten.
Maar ook mijn visie is vast getekend, ik heb wel een tweetal keer vrij gevraagd, en gekregen, voor redenen die niet dringend waren maar uitsluitend leuk. En bij dringendere redenen (doktersbezoek ed) is 'melden' tot nu toe altijd goed geweest. Had school daar anders in gestaan dan had ik er vast ook anders in gestaan.
Dat snap ik niet
"omdat ik mijn kind inderdaad niet wil opzadelen met na afloop nog verplicht moeten liegen/niet mogen vertellen wat er wel gebeurd is"
Ik snap helemaal niet waarom dat zou moeten.
Denk je werkelijk dat de woorden van het kind in de verzuimadministratie belanden?
Daar geloof ik helemaal niks van.
Liegende leerplichtambtenaar
Ik ben wel nog steeds benieuwd naar de meningen over de liegende leerplichtambtenaren. In feite zijn die de oorzaak van het weigeren van toestemming, en van de aanvankelijke onzekerheid van Jesse, daar waar dat helemaal niet nodig is.
duh
zucht, het gaat toch niet alleen om die verzuimadministratie...
Een kind kan niet aan vriendjes vertellen dat hij helemaal niet ziek was maar fijn ergens heen is geweest, bijvoorbeeld. Als het kind dat wel doet dan krijg je daar gewoon gezeur van in sociale zin.
Denk je dat echt?
Van wie dan? En wat zeurt ie dan?
Denk je werkelijk dat het die kinderen wat uitmaakt?
Dat ze elkaar er op aan zullen spreken?
Dat ze zich zelfs maar een beetje bezig houden met al dan niet geoorloofd verzuim?
Heb je zelf wel eens zoiets ervaren als je spijbelde?
Sjonge...
Ik kan niet veranderen wie ik ben en waar ik vandaan kom. En natuurlijk heeft dat mij voor een deel gevormd (samen met nog een hoop andere ervaringen). Is dat bij anderen niet zo dan? Ik zie niet in wat daar fel aan is en waarom er zo heftig op gereageerd wordt.
Hanne
Jij snapt het. Ik kan het ook niet helpen, erfelijk belast. Verzetsmensen zijn in oorlogstijd helden, maar in het dagelijks leven kunnen ze erg lastig zijn . Dat was vroeger thuis altijd aanleiding voor een hoop grappen. Ik voorzag niet dat dat hier anders zou vallen. Weer wat geleerd.
