Vrij vragen voor school (BO)

inderdaad

Blijkbaar is de school van jippox wel heel makkelijk en geeft overal vrij voor maar dat is natuurlijk niet overal zo. Pas geleden was hier nog een draadje waarbij de school niet wil dat er logopedie gevolgd werd onder schooltijd (alsof de logopedist alleen maar van 3-6 werkt!).

oja

Ik ken ook echt gevallen waar kinderen constant thuis worden gehouden als ze maar een beetje ziekig zijn. Ik stuur mijn kind naar school en die komt maar weer naar huis als het niet gaat. Ik zie dat ook als een beetje liegen, het komt uit dat kind niet naar school gaat dus we melden kind maar ziek. Kind is helemaal niet ziek genoeg om thuis te blijven.

Het is gewoon niet zwart-wit.

wordt nog spannend

"Blijkbaar is de school van jippox wel heel makkelijk en geeft overal vrij voor maar dat is natuurlijk niet overal zo. "
Ik denk dat Jippox dat maar denkt. Ze bedenkt er zelf ook regels bij.

Artsenbezoek valt onder 'ziek' als het spoed of korte termijn is (ehbo of HA). Controlebezoek is verlof waar je vrij voor moet vragen (gewichtige omstandigheden). Scholen zijn niet verplicht toestemming te geven. Omgekeerd mag je dat dan weer negeren. Er is wel eens zo'n geval voor de rechter geweest waarbij de rechter de ouders gelijk gaf. Soms moet je kiezen tussen leerplicht en zorgplicht.

Maar als dat iedere dag of week moet, dan moet er iets anders gebeuren. Dat wordt inderdaad nog spannend met dat Passend onderwijs. Vooral cluster 3 (dat er volledig onder zal vallen). Dat is onderwijs voor zieke leerlingen.

"Komkom Petertje, ga eens rechtop zitten, we hebben allemaal wel eens pijn in de buik"

Conflict van belangen

Je verwacht van de andere partijen, school en hulpverlening, redelijkheid en meebuigen om de puzzel voor je kind te leggen. Je krijgt een conflict van organisatorische en andere belangen. En ieder zal je wijsmaken dat je 'in het belang van je kind' hun aanwijzingen moet volgen. Daar verschuilen ze zich achter terwijl het om niet passende regelgeving gaat of organisatorische belangen.
Het is inderdaad belangrijk dat je zelf als ouder daarin je rug recht houdt voor je kind. En bereid bent daarvoor zonodig bij de rechter je te verantwoorden.
Een bizarre manier van omgaan met elkaar, en een die onnodig ergernis kost en gemeenschapsgeld.
Het leek mij van belang voor mijn kind en mijzelf bovendien dat we bij de jeugd ggz een vaste afspraak op de vrijdag kregen. Zoon had op die tijd al een tijdje haptotherapie en te hooi en te gras hem uit de klas halen zou zijn wankele schoolaanwezigheid verder in gevaar brengen. Je doet toch echt wel je best er geen thuiszitter van te maken. Van een 3elijns autismepoli verwacht je toch wel enig begrip voor de noodzaak aan routine en regelmaat bij een kind met autisme. Echter die vraag werd met nauw verholen agressie beantwoord.
Op vrijdagmiddag was het schoolzwemmen en daardoor had ik geen bereik met mijn mobiel. Nadat ik weer bereik had bleek ik een scheldkannonade in mijn voicemail te hebben en de boodschap dat ik de maandag daarop op de intake diende te verschijnen met zoon.
Die heb ik afgebeld omdat ik dan een spreekuur had en ik mijn flexbaan niet kwijt wilde raken met slecht geplande afspraken.
Die vrijdag heb ik gekregen maar dat had nogal wat voeten in de aarde en het voelde als een 'gunst'.
En inderdaad, school had ook geen enkel begrip voor mijn pogingen om dochter te helpen.
Ze kreeg via school een TOMtraining in de nabijgelegen speciale school maar het was toch wel erg jammer dat ze dat onder schooltijd moest doen, dat ging in dit geval helaas niet anders, het was alleen maar onder schooltijd.
Regelmatig moest ik dochter op maandagmiddag uit de klas halen om naar paardrijden te gaan, dat haar emotioneel kalmeerde, uiteraard was daar geen enkel begrip voor, de klas moest nablijven of dochter had een taakje gekregen. Terwijl we krap tijd hadden om de les te halen.
Rug recht houden en doen wat belangrijk is voor je kind.
De boodschap is eigenlijk dat het jou gemankeerde opvoeding is als je kind het op school niet trekt. Ik heb echt een leerkracht horen beweren dat een kind wel het syndroom van Asperger kan hebben maar als die thuis goed opgevoed wordt dat je daar dan op school niets van merkt.
En zo wordt jou de zwarte piet toegespeeld als er iets aan de hand is met je kind in plaats van begrip en iemand die je de juiste route wijst om er iets van te maken.
Ik begrijp ook wel dat het lastig is om voor sommige kinderen uitzonderingen te maken. Maar dat is wel noodzakelijk om deze bijzondere kinderen op school te houden.
En je wil dan echt niet verweten te worden dat je je kind zomaar thuis houdt. Ik ben dan ook elke mogelijke verdachtmaking op luxeverzuim niet aangegaan. Toen de school wenste dat ouders in groep 8 de kinderen allemaal ludiek afmelden voor de laatste week omdat we zogenaamd al met vakantie gingen, heb ik daar dan ook tegen geprotesteerd. Mijn kind had al een wankele positie bij de leerplichtambtenaar en dan zou ik dat ook weer om mijn oren krijgen. Het is met een sisser afgelopen, de school heeft het zelf opgelost, maar het gaf bij ons heel veel stress.
Gelukkig hoor ik ook andere ervaringen van ouders van scholen die wel meedenken en niet in de absurde leerplichtregelgeving trappen en gewoon meedenken en wel helpen puzzelen.

miriam

Wat een onaangenaam toontje weet je toch elke keer weer aan te slaan. Knap hoor.

1 van mijn kinderen is toen hij in groep 3 zat werkelijk niet 1x een volledige week op school geweest. Hij was namelijk veel ziek en ook vaak alleen maar heel moe. Met school had ik daar een eenvoudige afspraak over: als ik het beter vond dat kind thuis was, dan bleef het thuis. En als ik mij vergiste en kind was op school en het ging niet, dan belden ze me op en kwam ik a la minuut kind ophalen.
Het is nooit een probleem geweest, maar was het dat wel geweest, dan had de kinderarts al toegezegd dat hij wel contact op zou nemen met school.

Met andere woorden: voor uitzonderlijke omstandigheden bestaan uitzonderlijke maatregelen. Kom je er met school niet uit, dan zijn er andere partijen die erbij betrokken kunnen worden. Daar hoeft echter nog steeds geen liegen aan te pas te komen.

Ik heb hier nog steeds niet 1 argument voorbij zien komen waarom je wèl zou moeten liegen. Gemakzucht vind ik niet echt een steekhoudend argument.

En Dalarna: niet altijd is als in te schatten hoe ziek een kind is en of dat ziek genoeg is om thuis te blijven. En voor een buitenstaander al helemaal niet. Dat een ander daar wellicht een andere inschatting in maakt, maakt dat nog geen liegen.

De neiging om voor jezelf altijd wel een uitzondering te willen maken op een regel is nogmaals heel herkenbaar. Maar ik vind wel dat je als ouder een voorbeeldfunctie hebt die maakt dat je daar voorzichtig(er) mee om moet gaan. Als je echt echt een heel goede reden hebt om te kiezen voor liegen, prima, maar wat ik tot nog toe voorbij heb horen komen aan zogenaamde 'redenen'... tja, dan denk ik dat echt 'goede' te tellen zijn op de duimen van een hand...

Verkeerde conclusie

Wat vind je onaangenaam Jippox? Geen bijval krijgen?

"Het is nooit een probleem geweest, maar was het dat wel geweest, dan had de kinderarts al toegezegd dat hij wel contact op zou nemen met school. Met andere woorden: voor uitzonderlijke omstandigheden bestaan uitzonderlijke maatregelen."

Je hebt ongelijk. Het is niet waar. Als de school of de lpa moeilijk had willen doen, dan had die kinderarts er niks aan kunnen doen. Als er maatregelen zijn die hout snijden, dan hebben ze een naam en een nummer.

Ken je de zaak V te A? Lees en huiver.
http://www.parool.nl/parool/nl/4/AMSTERDAM/article/detail/219621/2009/03/18/Vader-zieke-scholier-krijgt-fikse-boete.dhtml

"Ik heb hier nog steeds niet 1 argument voorbij zien komen waarom je wèl zou moeten liegen."
En toch is dat wel gegeven. Vanaf het eerste begin al.
Je liegt - zelfs met medeweten van het schoolhoofd in dit soort gevallen - om elkaar beleefd te ontzien.

#14

Waarom dan

Het argument daarbij is?

Hou het wel in de context trouwens.
Beleefd liegen is een belangrijk smeermiddel in onze maatschappelijke omgang.

Anarchist

Misschien ben ik wel een ongelooflijke anarchist maar idd. Ik volg niet blind elke regel die bestaat. Ik wil graag weten wat het doel, nut, context is van een regel en als die situatie daar is kan het zomaar gebeuren dat ik afwijk. Meestal dienen regels trouwens een evident nut en hou ik me er daarom met liefde aan. En soms zou het kunnen zijn dat ik anderen dupeer als ik me niet aan een regel hou dus dan hou ik me er ook aan.
Maar in de beschreven situatie; je wilt vrij voor je kind in een uitzonderlijke situatie, buiten de boekjes, brengt school in lastig pakket als je de echte reden opgeeft want die moet verantwoording afleggen dus met een knipoog met schoolleiding besluit je dat een 'buikgriepje' de voor iedereen beste oplossing is. Nou, dat vind ik nou een prachtig voorbeeld van ff afwijken van die regels. Ik zie echt niet wie je daarmee schaadt?
Die regels hebben geen gevoel toch?

En dan voor wat betreft de leugens. Ik hou wel van een wit leugentje op zijn tijd. Om gevoelens te sparen bijvoorbeeld. Soms kun je beter ergens beetje omheen praten dan recht in iemand gezicht zeggen hoe het is. Dat noem ik een wit leugentje.

Maar blijkbaar ben ik een enorm boefje.

Precies

Ik bedoel precies zoals Jippox het zegt. Helemaal mee eens.

Dalarna: jij leest niet goed. Ik geef juist aan dat als een kind niet lekker in z'n vel zit, het niet fijn gaat op school, het een goede reden kan zijn om kind een dag thuis te houden, ziekmelden. En desnoods een rustig dagje naar het pretpark. Dat kan ik nl. uitleggen,het is een soort ziek zijn, beter voor het kind. Dat is totaal iets anders dan een kind ziekmelden om naar een pretpark te gaan, alleen omdat het dan zo lekker rustig is.

En Miriam: Dat bieb boek slaat uiteraard nergens op, chargeren heet dat. Wat je een kind leert is dat het blijkbaar normaal is om je ziek te melden omdat dat jou toevallig een keer uitkomt. En als je het dan ook nog rustig hebt op je werk, waarom niet? Zo kan je alles naar je eigen belang goed praten. Eigen regels maken.
En verder gaat het hier helemaal niet om kinderen die niet toegelaten worden op een school en onvrijwillig thuis zitten. Dat is ernstig, maar heeft hier niets mee te maken. School is geen strafkamp, maar er zijn wel regels. Of jij het er nou altijd mee eens bent of niet. Waar is het einde? Die is dan totaal zoek. Ieder bepaalt blijkbaar z'n eigen regels. Dat kan later op je werk ook niet, maar die boodschap geef je wel. En als iemand dan zo nodig vindt dat een dagje niet naar school gaan (naar eigen inzicht) moet kunnen (uit luxe), die moet dan ook zo stoer zijn én aan kind meegeven, dit gewoon aan school te melden.
Bibi

leugentje om bestwil

Een leugentje om bestwil is toelaatbaar wat mij betreft. Liegen uit eigen/luxe belang is wat anders. Zal best vaak gebeuren, en ook ik ben niet heilig, maar ik leer het mijn kind niet op die manier.
Bibi

Aanvulling

En als je het ergens niet mee eens bent (of je nu gelijk hebt of niet), dan ga je maar in verzet. Dat is wat anders en dat mag best.
Het gaat mij om het liegen, niet om het niet altijd aan de regeltjes houden. Twee heel verschillende zaken.
Bibi

huh bibi

Je schreef toch echt het volgende: "Er js een enorm groot verschil tussen je kind 'ziekmelden' omdat hij het even niet trekt, ook al ben je niet echt ziek in de zin van buikgriep, en je kind 'ziekmelden' voor rustige dag pretpark of dagje eerder met vakantie. Het eerste kan ik bespreken en uitleggen aan mn kind, her tweede niet, is simpelweg liegen, en leg dat maar eens uit.....Dat is een vrijbrief om je later ook op je werk ziek te melden, omdat je je boek moet uitlezen, want anders boete van bieb.
Het eeste voorbeeld (niet trekken fff) vind ik bespreekbaar, het tweede voorbeeld vind ik ronduit onaanvaardbaar. Ga dan maar de strijd aan met school, incasseer een evt boete, vecht die boete aan of wat dan ook, maar laat nooit je kind in dit soort situaties meeliegen. Lekker voorbeeld voor de toekomst."

Maar opeens mag 1 + 2 ook samen als ik uitleg dat mijn kind niet lekker in zijn vel zat wat juist opgelost kon worden met een rustig dagje 1 op 1 met papa naar een pretpark. Dan lees ik niet goed? Laat me niet lachen zeg.... je vindt het ronduit onaanvaardbaar of niet hoor.

Jippox

Mijn 'goede' reden is dat IK nog steeds de ouder ben en als school zo moeilijk doet over dagjes vrij ik een smoes verzin. Dat jij dat geen goede reden vindt kan, er zijn ook mensen die een bank overvallen omdat ze geld nodig hebben en dat een goede reden vinden en daar ben ik het weer niet mee eens. Waarom jij vindt dat mijn reden niet de goede is is jouw probleem Ik had geen zin in een gedoe met de directeur en helemaal omdat wij hebben afgewacht tot een dag dat het goed weer was. Dat zie je pas een dag ervoor en dan ga je geen meer toestemming vragen.

Als je met de schooldirecteur afspreekt dat -.....

Pietje vrijdag ziek is, dan zie ik dat niet als liegen.
Ik heb dat ook wel eens gedaan met mijn kind. Kind wist ervan.
Ik leg mijn kinderen uit dat de situatie op school niet eerlijk is. Volwassenen kunnen vrije dagen opnemen op hun werk. Uiteraard moeten ze rekening houden met welke dagen, maar verder is het eigen keuze. Die keuze is er niet voor schoolkinderen. Met dit soort afspraken herstel je die situatie. Een polderoplossing.....
Het is hier nooit meer geweest dan 1 dag per schooljaar.

Als mijn kinderen liever niet naar de sporttraining gaan, dan gaat deze vlieger niet op. De sport is hun keuze, zij verbinden zich per seizoen aan het team, ziek = ziek maar een uitstapje is geen goede reden. Hetzelfde zal gelden als ze een baantje hebben. De goede werkhouding wordt echt wel begeleid.

Annet

Maar als je het zo 'oneerlijk' vind, de situatie op school, doe daar dan wat mee. Want dan is dat niet alleen voor jouw kinderen oneerlijk, maar voor àlle kinderen.
Een beetje elkaar voor de gek blijven houden door te liegen over ziek zijn is dan toch helemaal geen oplossing? Dat helpt dan trouwens ook nog eens alleen degenen met een grote bek en weinig scrupules. Hoe eerlijk is dat?

Ook de kinderen die niet mee kunnen komen en degenen die de helft van de tijd ziek zijn en de kinderen van ouders die niet willen liegen en de kinderen van ouders die dat niet eens dùrven hebben net zoveel 'recht' op een rustig dagje pretpark of wat dan ook. Of vind je van niet?

Zogenaamde oneerlijkheid oplossen met nog meer oneerlijkheid.... Ik zie niet in hoe dat een goed idee kan zijn. Tenzij je enige motivatie gemakzucht is. Ja, maar zeg dat dan gewoon en doe niet alsof je het prima geregeld hebt.

Vrije dagen school

Als je als docent op een school werkt, kan je helemaal geen vrije dagen opnemen en ben je net zo afhankelijk van de redelijkheid van de rector / directeur als ouders van leerlingen. Ik heb ooit met een interim te maken gehad die me probeerde te dwingen vervanging te regelen om naar de begrafenis van mijn grootvader te gaan. Dit na precies 0 verzuimdagen in 8 jaar. Ik zou er niet over peinzen om een dag op te nemen voor leukigheid, ook voor mijn kinderen niet. Daarvoor kent het onderwijs toch veel te veel reguliere vakantiedagen... Ruimte voor uitzonderingen moet er volgens mij altijd zijn: regels horen ondergeschikt te zijn aan menselijkheid. Gelukkig is dat naar mijn ervaring in het onderwijs ook meestal zo.

Jippox en Bibi

Wat ik me nou al een tijdje afvraag in dit draadje is:

zijn jullie toevallig protestants? (en niet room-katholiek?)

Jullie komen mij nl. nogal "recht in de leer" over. Nogal strikt. Regel = regel.

Mag hoor van mij, geen oordeel. Maar het valt me op. En ik zie dat vaker bij mensen die protestants zijn (de strictere tak), dus ben benieuwd hoe dat bij jullie zit ...

Maan en witte leugen

Ha Maan, wat grappig dat jij het over 'witte' leugen hebt. Dat begrip ken ik in het Nederlands niet. Is dat echt een gebruikelijke term in het Nederlands? Wel uit het Engels "little white lie".

In het Nederlands ken ik alleen "leugentje om bestwil".

Ik doe gewoon niet zo moeilijk

- Ik kan niets doen aan de situatie dat kinderen geen verlofdagen van school hebben buiten de schoolvakanties. Ik vind het inderdaad oneerlijk voor alle kinderen.
- Ik heb geen grote bek
- Ik heb heel veel normen en waarden (scrupules dus)
- Ik houd niemand voor de gek
- Ik kan de wereld niet gelijk maken voor iedereen. Jouw argument klinkt als: je moet je bord leeg eten want de kindjes in Afrika hebben honger.
- Van mij mag iedereen een dagje vrij vragen aan de directeur. Ik ben niet verantwoordelijk voor wat anderen durven. Dit soort berichten op OOL helpen misschien wel om ze een eindje op weg te helpen.
- Er zijn wel meer dingen die ik durf en anderen niet. Moet ik ze daarom laten?
- Mijn motivatie is geen gemakzucht.
- Ik ben niet oneerlijk. Ik ben juist verschrikkelijk eerlijk. Daarom weten directeur en kind ook van deze oplossing. Het zou pas echt makkelijk zijn om ziek te melden zonder dat school weet hoe het zit.

Ook op het VO heb ik één keer (in vijf jaar) het advies van mentor gekregen om kind ziek te melden. Om officieel te regelen dat kind die dag niet aanwezig zou zijn (met een hele goede persoonlijke reden) zou een heel gedoe worden, waarbij de privacy van kind in gedrang zou komen. Mentor begreep de reden heel goed en accepteerde die ook. Maar de meest praktische reden was 'ziek melden'. Dan doe ik niet moeilijk. Ik meld kind ziek.

Annet en begripvolle directeur

Annet,jij schrijft:
- Ik ben niet oneerlijk. Ik ben juist verschrikkelijk eerlijk. Daarom weten directeur en kind ook van deze oplossing. Het zou pas echt makkelijk zijn om ziek te melden zonder dat school weet hoe het zit.

Fijn dat jouw directeur begripvol is en dus jouw leugentje om bestwil accepteert.

Niet elke directeur is zo. Sommigen zijn net zo recht in de leer als Bibi en Jippox .

Ik maak daarom heel af en toe de afweging om kind ziek te melden ZONDER het van tevoren met school te bespreken. Ik maak het makkelijk voor school (zij zijn ingedekt) EN voor mezelf. Gemakzucht is niet het woord dat bij mij past, allerminst eigenlijk, maar in dit geval voel ik geen enkele behoefte om mezelf heel veel gedoe, tijd en energie op de hals te halen om het met de directeur te bespreken, het risico op "nee" te krijgen, dan niet meer ziek te kunnen melden en dan mogelijk een heel traject met de lpa in te gaan - echt, daar heb ik gewoon echt geen tijd voor! En het alternatief: boet betalen, vind ik persoonlijk echt onzin voor zoiets.

Maar al zou je het gemakzucht willen noemen, dan nog kan mij dat niet schelen. Het is gewoon niet makkelijk als je niet een meewerkende school hebt, terwijl je (incidenteel) een goede reden hebt (althans, zelf vinden we het een goede reden) om een keertje een kind dat nooit ziek is, ziek te melden.

Kind hoeft van ons niet te liegen, en ik vermoed dat juf het ook wist/weet en zal het haar bij gelegenheid nog wel vertellen (ik kom nooit meer op school dus nog geen gelegenheid gehad).

Wel naar school

Vermoeiende discussie altijd. Mirjam schakelt over naar alle kinderen die niet naar school kunnen. Ik vraag me af: wat voor argumenten heb je om dat erg te vinden?
Idem met het beroep op levensbeschouwelijke redenen: ik heb al eerder gelezen, dat Mirjam alles onder levensbeschouwing wil vatten. Dat kan. Zo is het uiteraard niet bedoeld, het gaat om vastgelegde rituele feestdagen. Maar als je levensbeschouwing Yolo is, dan kun je op levensbeschouwelijke gronden heel veel vrij vragen. Dat kan dan echter ook voor mensen die op levensbeschouwelijke gronden meisjes vanaf hun 13e jaar niet meer alleen op straat laten gaan en ook niet naar school. Of jongens en meisjes niet samen naar school etc. Als het beroep op levensbeschouwing oneindig is (alles is levensbeschouwing, daar is best iets voor te zeggen), dan kunnen veel ouders uit andere culturen daar nog gebruik van gaan maken.

Er is wel degelijk een verschuiving. Van: schoolplicht, naar directeur mag tien dagen vrij geven voor bijzondere redenen, naar: ik als ouder beslis of mijn kind wel of niet naar school gaat. Daar loopt het verhaal in het Parool ook op stuk: de ouder beslist op basis van goede redenen. Maar die goede redenen mogen niet controleerbaar getoetst worden. De tweede controlerende arts wordt geweigerd. Ik als ouder beslis.

Ja, ik ben er ook van overtuigd dat ik als ouder beslis of iets goed is voor mijn kinderen of niet. En ik heb ook één keer een vakantie verkeerd gepland, dacht dat ik alle schema's had nagekeken, bleek ik één schema over het hoofd te hebben gezien: kind had school, ik had al geboekt. Ik heb dat vervolgens gemeld, inclusief de vergissing en de argumentatie. Geen probleem mee gehad. Ik heb ook wel eens een kidn thuis gehouden toen het zwaar gepest werd, wel met gesprek op school en communicatie over hoe dat pesten moet worden gestopt. Geen probleem gehad over het thuis houden. Maar ik zou er ook helemaal geen probleem mee hebben gehad als ik die keuze had moeten verantwoorden tegenover een leerplichtambtenaar of een arts of iets. Ik belsis, maar ik ben wel aanspreekbaar op mijn gronden.

Kinderen naar school sturen, omdat ik moet werken, tsja, ik kan me voorstellen dat men daar in de volgende bezuinigingsronde anders naar gaat kijken.

Misschien moeten we het wel gaan omdraaien: niet dat scholen/leerplichtambtenaren/rechters/samenleving moeten verantwoorden waarom de kinderen naar school moeten, maar ouders moeten verantwoorden waarom zij de kinderen naar school willen laten gaan. Komen de thuiszitters als eerste aan de beurt.

Tsjor

Tsjor

Overigens

Ik denk dat dit soort discussies vooral groter is geworden met de toenemende vrijheid van scholen zelf om bepaalde dagen of weken vrij te 'geven'. Met meerdere kinderen in huis op verschillende scholen die, hoewel ze dicht bij elkaar liggen, onder verschillende regio's vallen kom je als ouder al gauw de knelpunten tegen. Dat maakt de stap kleiner om als ouder te zeggen: bekijk het maar, ik wil ook nog wat kunnen doen met het hele gezin of met de hele familie.
Scholen zouden zichzelf veel discussies rond de vakantietijden kunnen besparen als de regio-indelingen eruit gingen en de scholen geen ruimte meer hadden om zelf de indelingen te maken. Studiedagen in de lesvrije periodes etc.

Tsjor

tsjor

er is juist niet meer vrijheid gekomen! zelfs de meests meedenkende schooldirecteur wordt bang van de lpa en zegt dat zelfs die 10 dagen niet echt meer door hemzelf vrij gegeven mogen worden. oftewel de wet is dus niet veranderd, maar het controleren op de vierkante mm en het dreigen met 'als je een kind een dag vrij geeft dan komt ie volgend jaar helemaal niet meer terug' is toegenomen . ..
gr Angela

Recht op ziek zijn

'terwijl je (incidenteel) een goede reden hebt (althans, zelf vinden we het een goede reden) om een keertje een kind dat nooit ziek is...'

Celine, ik ben zeker niet protestants en ik vind het ook een vreemde manier om mensen met een andere insteek zo weg te zetten. Maar het argument dat je 'recht' hebt op een dagje ziek melden terwijl je kind niet ziek is, juist omdat je kind nooit ziek is, dat vind ik echt een vreemd argument. Ik hoop voor jou dat je kinderen gezond blijven.

Tsjor

Dooddoener van Bibi

Bibi ik kom nog even terug op een paar opmerkingen van jou:

"School is geen strafkamp, maar er zijn wel regels. Of jij het er nou altijd mee eens bent of niet. Waar is het einde? Die is dan totaal zoek. Ieder bepaalt blijkbaar z'n eigen regels. Dat kan later op je werk ook niet, maar die boodschap geef je wel."

Ik vind dat altijd zo'n dooddoener: er zijn regels, en iemand maakt daar EEN KEER een uitzondering op. Dan zijn er mensen die roepen: Waar moet dat heen? Wat als iedereen dat maar doet? Waar is het einde?

Het punt is dat ik de regels juist prima vindt. Prima, dat er regels zijn. Die moeten het uitgangspunt zijn (nb. ik ga dan uit van regels die een zeker doel hebben). Maar .... uitzonderingen bevestigen de regel.

Dus: wat mij betreft moet er, een enkele keer, een uitzondering op een regel gemaakt worden.

Als je star aan regels vasthoudt, wordt het leven zo moeilijk.

Hangt er natuulijk wel vanaf WAT die regel is en wat het DOEL van die regel is.

De regel "Gij zult niemand vermoorden". Tja, daar zou ik strikt de hand aan willen houden (ik ben ook tegen de doodstraf).

Maar de regel dat kinderen naar school moeten gaan. Ach, wat miskomt mensen als dat een keer niet gebeurt? Als een kind echt ziek is (ook al is dat regelmatig), dan is het geen probleem. Als een kind een beetje ziek/moe is, nou ja, dan mag je het wel/niet ziekmelden (?) en als het niet ziek is maar je hebt (een keer - niet maandelijks of wekelijks!!) een goede reden, dan mag het niet? Wat kunnen we elkaar het leven toch moeilijk maken.

Best lekker hoor, als je iets minder streng in het leven staat. Word het een stuk leuker van.

Enne.... mijn kind wil regelmatig thuis blijven. Verveelt zich dood op school (groep 8, alles geregeld, gaat naar het VWO, kan wat lijden), maar helaas, moet van mij naar school. Maar die ene keer, een tijdje geleden dat het zo uitkwam: toen heb ik hem gewoon ziekgemeld.

Angela67

Ik heb niet gezegd dat er meer vrijheid is gekomen. Meer discussies. En de vrijheid is de vrijheid van de scholen om, afgezien van enkele vastliggende dagen, de vrije dagen zelf in te plannen. Dus de ene school kan met pasen een week vrij geven, de andere school doet alleen tweede paasdag, dan een week school en daarna een week vrij etc.

Ik geloof overigens niet dat er een tijd geweest is, waarin de scholdirecteuren ruimhartig elk kind tien dagen per jaar vrij gaf. Maar ik kan me daarin vergissen.

Tsjor

Dalarna

Er zijn wel heel veel kinderen, die de laatste maanden van groep 8 hun tijd gewoon uitzitten. Alles is al bepaald, ook voor kinderen die naar VMBO aan. Denk je dat die in de laatste maanden nog iets gaan leren? Of wil je het een exclusief recht maken voor VWO-kinderen?

Tsjor

Dalarma

Je leest het inderdaad niet goed: dagje thuis met ziekmelden! evt met pretpark, dat feit doet er op zich niet toe, alleen als kind school het even niet trekt, niet zomaar voor de lol. Dukdelijk?
Bibi