verbreding/verdieping
Ik lees het vaak, maar wat moet ik me daar concreet bij voorstellen? Op onze school willen ze eigenlijk niet vooruit werken, heb ik begrepen ( dus geen groep 4 stof in groep 3), maar ik ben zo benieuwd hoe ze het dan toch uitdagend en interessant maken zonder dat het een herhaling wordt..
Ik heb hier al dingen gelezen over level werk, maar dat hebben we niet.
Dalarna
Je legt me dingen in de mond die ik niet gezegd heb, dat vind ik dan weer jammer.
Zoals ik al een paar keer heb gezegd: ik vind het prima zoals het is: met 1 of 2x versnellen op de basisschool en verder aangepast werk. Wat mij betreft mag dat werk ook best 'versnellend' werk zijn (en hoeft het niet alleen verdiepen en verbreden te zijn) en het mag van mij ook leuk zijn (projecten enz) zolang ze er maar wat van leren, uitgedaagd worden en er eisen aan gesteld worden.
Daarnaast zie ik dat mijn kinderen ook behoefte hebben aan uitdaging buiten school. Die bied ik dan ook, want daar gedijen ze op. Daarnaast spelen ze ook regelmatig met klasgenoten en zitten ze 'gewoon' op sport. Die dingen kunnen allemaal NAAST elkaar, het ene sluit het andere niet uit.
En sorry dat ik je idee niet ondersteun, maar ik vind het plan van aparte klasjes voor versneld leerlingen op het VO gewoon helemaal niks.
Er zijn basisscholen die het slecht aanpakken. Dáár zou je dan wat aan moeten doen. Want het kan best. Maar het vraagt óók wat van je als ouder.
Overigens: er bestaan echt heel leuke, uitdagende rekenpuzzels. Dat is prima verdiepend werk, en op alle mogelijke niveau's te vinden. Wat ik helemaal in het begin al aangaf: een kind zal daar dan toch rekenvaardigheden die horen bij een hogere groep mee aanleren, maar leert ook logisch nadenken en systematisch werken bijvoorbeeld.
Floor Sietsma
Goh, las net het succesverhaal van Floor die als 12- jarige op de universiteit tot haar recht kwam en het heerlijk vond met mensen om te gaan die, ook al waren ze ouder, haar tenminste begrepen.
Ouders van een 8- of 9- jarige dat op school zich verveelt en geen aansluiting heeft met klasgenoten, zouden kunnen overwegen dezelfde route te bewandelen.
Dus geen verdieping of verbreding maar durven te veranderen als dit in belang is van de gevoelens van een kind.
Steekwoorden: Floor Sietsma, extreem begaafd.
haar had ik een tijdje terug in de media gevolgd. Heel interessant wel. Ik denk dat zij zich tussen de studenten wel thuisvoelde omdat die inmiddels over de puberleeftijd heen zijn en dan toch makkelijker iemand opnemen in de groep. Net als dat je als volwassene gelijkwaardig bevriend kunt zijn met mensen die 30 jaar ouder (of jonger) zijn.
Er was toch ook zo'n jongen die de basisschool nog wel enigszins normaal had doorlopen, maar het vwo in 2 jaar had afgerond en op zijn 14e eindexamen deed? En die nu in de muziek was gegaan?
Wonderkinderen
Ja, zie wonderkinderen; extreem begaafd.
Daarnaast vond ik ook het interview van de moeder van Floor in het AD interessant.
Nu kan thuisonderwijs (VO) wel een struikelblok zijn, maar een programma van bv. de Wereldschool kan een oplossing bieden.
Sorry, ik ben nog niet zo handig in links maken.
Creabea
Ja dat is Erik: http://nl.wikipedia.org/wiki/Erik_Arbores
en zo hebben we dus ook het verhaal van Tygo: http://www.tygomi.nl/ikbennegeneneenbrugsmurf.html
Jippox
Je verwijst elke keer weer naar da pluswerk maar ik kan niet aan de door jou genoemde rekentijgers komen maar vind je nu niet echt dat als de rest van de klas gewoon keihard rijtjes sommen zit te maken dat dat ene hb kind gewoon ook keihard sommen moet maken ipv 'echt heel leuke, uitdagende rekenpuzzels'? Ik vermoed namelijk dat dat kind dat soort dingen toch meer ziet als hobby.
Verder vond ik jouw argument over de profielen een beetje vreemd: waarom moet een kind vervolgens met 12 jaar alle profielen tegelijkertijd doen als het nog een beetje kind kan zijn en je op die manier gratis en voor niets het kind zo 2 jaar langer op de middelbare kan houden.
Tenslotte denk ik gewoon dat jouw kinderen heel blij moeten zijn met jou en met hun brusjes en de schat aan ervaring. Kom daar maar eens om als je ouders hebt die niet zo mondig zijn, zelf geen hoge opleiding hebben maar jij wel hb bent en gewoon problemen hebt op school. Wie leert jou leren als je geen Jippox hebt als moeder? Ik heb mijn neef ook zien afglijden van vwo naar mavo waar hij nu alleen de opdrachten doet die hem aan een diploma gaan helpen en voor de rest met van alles bezig is maar niet met school. Zonde van zijn hersens!
Dalarna
Net gevraagd aan zoon (nu in brugklas) die in hb-klas zat van groep 6-8.
Hij was blij met rekentijgers omdat het niet zo saai was, alleen maar dom invullen. Met rekentijgers moest hij nadenken. Het was niet zo dat hij dacht: Joepie, ik mag rekenpuzzels maken. Voor hem was het gewoon rekenwerk maar dan op niveau.
Ik heb een paar bladen gevonden in zijn portfolio. Als je dat graag wilt, kan ik ze scannen. De vraag is of dat helpt. Jij hebt een bepaald beeld over hoe het hoort, namelijk keihard werken aan rijtjes sommen. Maar welk niveau je een zeer slim kind ook geeft, als het principe duidelijk is, is het rijtje makkelijk. Komt geen keihard werken aan te pas.
Rekentijgers laat ze nadenken bij elke opgave. Ze moeten zelf de oplossing verzinnen, juist omdat het geen rijtje is. Het is wel vaak een matrix waarin allerlei getallen moeten worden ingevuld. Dat zijn 10 rijtjes in één puzzel. De hersenen moeten aan het werk. Dat is hard werken....... Dat er een grappige tijger bij is getekend, is maar bijzaak. Dat het een puzzel heet, is ook bijzaak. Hoofdzaak is : werken!
Annet
Ik begrijp je punt maar hiermee maak je in mijn ogen toch duidelijk dat je het niet moet zoeken in alleen maar verbreden. Wat is er mis met een kind in groep 3 wat voorloopt toetsen van volgende jaren te geven en zodra er een lage C komt de instructie daarvan? Ik zeg niet dat het álle saaie rijtjes moet maken maar waarom zou je een kind in groep 3 de tijd laten verdoen door alle mogelijke manieren aan te bieden wat je met cijfers onder de 20 kan doen? En vervolgens hetzelfde in groep 4?
Dus mijn vraag aan jou: wat maakt het zo slecht om gewoon het volgende boek te geven en als het laatste groep 8 boek uit is te beginnen met wiskunde (voor de duidelijkheid: geen eindeloze rijtjes al blijkt dat het kind het snapt). Waarom heeft dat verdiepen de voorkeur?
Het antwoord is heel simpel
Verdiepen (zoals rekentijgers) betekent meer leren van een vak, verbreden betekent meer vakken leren (zoals een extra vreemde taal).
Versnellen betekent dat je sneller gaat, maar dat je vooral leert reproduceren wat de reguliere methode aangeeft. Je kunt als kind eind groep 3 best breuken leren, maar als je daarvoor de standaard rekenmethode gebruikt, leer je wat breuken inhouden en daarna leer je hoe je de sommen moet maken. Als je heel jong bent, worden je hersenen daarvan enthousiast, maar dat gaat snel over zodra je het trucje doorhebt.
Het gaat er juist om dat de reguliere methoden niet ver genoeg gaan, te weinig vragen van het eigen vermogen. Dat geldt ook voor de vakken op het VO.
Ik ben het eens met je dat er te weinig gedaan wordt met het potentieel van slimme kinderen. Maar sneller door de stof en aan het eind nog meer basisstof leren (meer profielen/vakken) maakt geen gebruik van het potentieel. Daarvoor heb je juist speciale methoden nodig die meer vragen van het eigen denken, eigen oplossingen, etc.
En ja, dat zijn geen saaie rijtjes. Maar wel moeilijk...... En dat is nu juist belangrijk: verder leren denken, zelf conclusies leren trekken, etc.
Je zit erg vast in cijfers onder de 20 voor groep 3. Dat is in vakjes denken. Daar moeten we juist vanaf. Het is inderdaad erg moeilijk om in groep 3 te verbreden/verdiepen zonder te versnellen. Er zijn maar weinig scholen die dat kunnen. Bovendien zijn slimme kinderen in groep 3 sowieso al verder dan de stof van die groep. Dan kun je dat rekenen onder de 20 wel loslaten...... Daar zijn ze al voorbij.
Mijn idee zou eerder zijn om meer uitdaging te bieden op de basisschool. Niet alleen voor de zeer slimme kinderen. Ook de 'gewoon slimme' kinderen kunnen meer dan nu geboden wordt. Hoewel de situatie beter is dan 10 jaar geleden, is er nog te veel voorzichtigheid. Normen mogen best hoger voor een deel van de groep.
Een jaar versnellen kan zeker helpen, in speciale gevallen kan nog meer versnellen ook.
Maar jouw oplossing ligt in versnellen op de basisschool (meerdere jaren) waarbij jonge kinderen bij veel oudere kinderen in de klas komen, waar ze vervolgens niet bij passen omdat ze veel jonger zijn dan de rest. Maar alles komt goed omdat ze daarna op het VO in speciale klassen komen met jonge kinderen.
Volgens mij hebben ze die leeftijdsgenoten (ook na één versnelling) veel harder nodig op het BO dan op het VO. Dat wordt een zware BO als je als 7-jarige bij de 9-10 jarigen mag zitten in groep 6.
Jeetje Dalarna
Alsof de rest van de klas in het zweet des aanschijns zit te blokken op de sommen. Voor de grootste groep in de klas zullen de sommen gewoon prima op niveau zijn. En er zullen er een paar zijn voor wie het heel moeilijk is zodat ze er echt hard voor moeten werken. Klinkt een beetje als de hardwerkende nederlander met zijn zuurverdiende centjes die jaloers is op iemand met een hoog inkomen die het volgens hem met een beetje achter een bureau zittend in zijn schoot geworpen krijgt.
Wat zou jij trouwens doen met een kind dat een kei in rekenen is maar met taal gewoon op leeftijdsniveau zit? Dan is die in groep 5 of 6 helemaal klaar met basisschool rekenen maar met taal gewoon in zijn eigen groep bezig. Hoe vul je de rekentijd dan in?
skik
En Dalarna, wat vind je van de laatste reacties?
Draadje is wat op de achtergrond verdwenen.
Annet
"Je zit erg vast in cijfers onder de 20 voor groep 3. Dat is in vakjes denken. Daar moeten we juist vanaf. Het is inderdaad erg moeilijk om in groep 3 te verbreden/verdiepen zonder te versnellen. Er zijn maar weinig scholen die dat kunnen. Bovendien zijn slimme kinderen in groep 3 sowieso al verder dan de stof van die groep. Dan kun je dat rekenen onder de 20 wel loslaten...... Daar zijn ze al voorbij. "
Grappig dat je mij verwijt in hokjes te denken terwijl ik dus geen voorstander ben van verdiepen juist om die reden. Er werd alleen gezegd dat het zo werkt: op alle mogelijke manieren iets doen met alles onder de 20 want anders ben je aan het versnellen. Ik gebruikte dus dat voorbeeld omdat ik dat gewoon geen goed plan vind. Daarnaast heb je gelijk: groep 3 is een slim kind al ver voorbij dan maar er zijn rekentijgers voor groep 3 (a en b zelfs). Ook groep 4 (onder de 100) vind ik eigenlijk hetzelfde. Als je het trucje door hebt reken je zo tot een miljoen en hoger.
Ik zei het al, ik snap je punt maar ik vind dat er meer gedaan moet worden aan leren leren en aangezien zoveel hb kinderen problemen hebben op de middelbare zie ik dat verdiepen niet als het middel om ze dat te leren.
Verder bedoelde ik niet dat je een jong kind tussen de oudere kinderen op de basisschool de hele dag laat zitten maar als het instructie nodig heeft op een hoger niveau dan rekent het op een hoger niveau. Een kind wat achterblijft rekent op een lager niveau. Met tekenen, handvaardigheid, gym, overblijven, pauzes en weet ik veel zit iedereen in zijn jaargroep.
Mijn vraag is dan weer vooral: mogen Leonardo's dan wel in jullie ogen?
skik
Dat vind ik nou jammer, dat je dat hele stuk er boven erbij haalt terwijl ik gewoon vind dat elk kind op zijn niveau moet rekenen en taal moet doen. Dus ook de kinderen die een klein beetje voorlopen.
Met het voorbeeld wat je bedoelde is dus de oplossing: haal die wiskunde naar de basisschool en verspil dat talent niet zodat dat talent zo snel mogelijk zijn hersens kan gebruiken voor de echt moeilijke dingen ipv op alle manieren weten hoe je je kan bezig houden met getallen op basisschoolniveau. Met de andere vakken komt het dan later wel maar stil die honger niet met verbreden maar ga door zodat het kind meer heeft waar het over kan nadenken, leren logisch denken etc (wat Annet zegt).
vraag over: pluswerk niet begeleid
Ik vroeg het mijn zoon (groep 5) eens na, over zijn plusboek voor rekenen. En het wordt niet nagekeken door de juf, alleen door hemzelf. Hij kan wel met andere kinderen overleggen. Is dit gangbaar? Of kan ik vragen of zijn fouten wel besproken worden met de juf.
Ik vind dit best gek.
Hij wil zelf graag het rekentijgerboek, volgens de juf mocht dit, ze hadden het in huis, alleen was het plusboek eenzelfde soort methode. Weet iemand dit? Ik heb zoon gevraagd hier nog een keer naar te vragen. Maar als hij dan met niemand de opgaven kan bespreken..
Is dit gangbaar of moet ik 'zeuren'. Overigens zit zoon lekker in z'n vel. Met taal zijn er twee kanten van de A4-tjes, makkelijk en moeilijker. Zoon mag de moeilijke maar doet gewoon allebei.
wiskunde Dalarna
En wie moet die wiskunde dan gaan geven aan die paar kinderen die daar aan toe zijn? De juf? Of moeten de leerlingen maar zelfstandig aan de slag gaan? En wat moeten ze op het voortgezet onderwijs tijdens wiskunde doen dat ze al beheersen?
skik
Zelfstandig verdiepen
Ik verzin het niet. Er zijn leraren die kinderen met een vraag over pluswerk vertellen dat ze de vraag maar moeten overslaan want ze hebben geen tijd... Dat is funest voor de motivatie van het kind.
skik
Oh en alleen omdat ze dan de wiskunde al gehad hadden moeten we ze maar vijf jaar laten verdiepen? Dat vind ik geen reden. Je kunt ook in de brugklas het boek geven van latere jaren en zo gewoon dat IQ goed gebruiken.
Ga jij een kind in groep 5 tegenhouden als het thuis het wiskundeboek van zijn broer pakt in de brugklas, alleen omdat dat kind dan straks niets meer te doen heeft? Ga jij je kind verbieden naar de BBC te kijken in groep 6 omdat het anders niets meer te leren heeft met Engels? Ga jij je kind verbieden moeilijke boeken te lezen in onze eigen taal omdat het dan straks niets meer te lezen heeft?
Even praktisch
Denk je dat een middelbare school zegt: je hoeft niet mee te doen met brugklaswiskunde, want dat heb je op de basisschool al gedaan, pak het boek van de derde of vierde klas maar? Zou een middelbare school niet graag willen zien dat jij wiskunde ook daadwerkelijk beheerst, dus dat zwart op wit staat dat je het niveau van de toetsen beheerst? En hoe zou je er op de basisschool voor willen zorgen dat het wiskunde dat een leerling doet inderdaad verrijkend is voor een leerling (dat hij er echt van leert en er instructie voor krijgt) en dat het ook nog meetbaar is? Zie jij de basisschoolleerkracht dat faciliteren?
En waarom denk je nog steeds dat nuttig, uitdagend verrijkingswerk ofwel een beloning is, bezigheidstherapie of zelfs tegenhouden?
skik
skik
volgens mij hebben vrij veel mensen de ervaring dat het verrijkingswerk in praktijk neerkomt op bezigheidstherapie of een beloning. Er zijn al een paar voorbeelden daarvan genoemd hier, en dat is toch ook niet ideaal? Bij mijn kinderen op school ook allemaal mooie verhalen van 'ieder kind kan werken op z'n eigen niveau' maar hoe dat wordt begeleid, dat valt tegen. Of er nu geen tijd voor is, of misschien is het onwil of een andere pedagogische visie (of geen visie), ik weet het niet. Ergens krijgen mijn kinderen wel (weliswaar onvoldoende) uitdaging aangeboden, maar daar moeten ze het dan mee doen. Weinig uitleg, geen doelstellingen. Als zoon z'n pluswerk niet maakt, ook goed. Eerlijk gezegd heb ik ook ergens het gevoel dat de school de ontwikkeling van de kinderen tegenhoudt. Zoon loopt nu een jaar voor op rekenen scoort A(+) op toetsen, maar ze kunnen hem toch niet nog verder laten voorlopen want dan loopt hij twee jaar voor. Ja, dus?
Dalarna heeft een vrij 'pittige' schrijfstijl en is vrij stellig, maar op zich kan ik me wel vinden in haar voorstel, speciaal vo voor snelle jonge leerlingen. Ze stelt een alternatief voor en ik vind dat je dat op z'n minst niet hoeft af te kraken met 'hoe stel je dat voor'.
Nu is mijn zoon niet op alle vlakken ver voor, maar zou hij met taal ook zo voorlopen, zou ik enerzijds niet zien hoe hij de 8 jaar op het bo moet volmaken, maar anderszijds zou hij volgend jaar ook nog echt niet toe zijn aan alles wat bij het voortgezet onderwijs hoort (huiswerk, literatuur lezen etc.). Hij is wel nog maar 8 jaar, met kinderlijke interesses. Maar wel heel slim.
Annet (ot)
Na het lezen van de topic : forum, lokale gegevens op forum algemene ouderschap, kwam ik op colofon onder medewerkers de naam Annet tegen, met forumbeheer en chat-operator in haar pakket.
Ik vond persoonlijk je posting nr # 72 meer passen in het straatje chat-operator dan als moeder. Zijn jullie dezelfde Annet? In dat geval hoop ik dat Dalarna hier van bewust is.
Verder in topic; van de week is de stichting Leonardoschool failliet verklaard, gelukkig kunnen de scholen gewoon blijven bestaan. Het passend onderwijs voor iedereen, heeft nog een lange weg te gaan en lijkt steeds obstakels op zijn weg tegen te komen.
creabea
Op zich een leuk plan hoor, een speciale brugklas voor heel jonge leerlingen, maar ik denk dat er niet genoeg kinderen zijn om zo'n brugklas mee te vullen. Er zijn al veel minder vo-scholen dan basisscholen, en als er per basisschoolklas maar één of twee kinderen in aanmerking komen voor zo'n jonkiesbrugklas, dan zal er één klas komen voor een heel groot verzorgingsgebied. Niet aan te fietsen voor de meesten, dus dat wordt een heel eind rijden voor de ouders (precies wat veel ouders nu tegenhoudt om een Leonardoschool te kiezen). En dan nog, zo'n brugklas is niet geschikt voor kinderen die maar op één onderdeel ver voorlopen, ze zouden dan echt op elk gebied al jong klaar met basisschoolstof moeten zijn.
Ik ben het met je eens dat veel verrijkingswerk op basisscholen als beloning of bezigheidstherapie gegeven wordt. Maar om dan wiskunde of Frans de basisschool in te brengen bij een leerkracht die daar niet voor opgeleid en waarschijnlijk ook niet in staat toe is lijkt me geen praktische oplossing. Dan lijkt het me logischer om verrijkingswerk beter op te zetten. Leerzaam, uitdagend, aan voorwaarden gebonden, met een duidelijk leerdoel.
skik
Leonardo
Het concept Leonardo school heb ik al bezwaar tegen. Ik ben juist een groot voorstander van een gemengde basisschool met kinderen op alle niveaus die met elkaar leren werken en functioneren. Daarbij moet ruimte zijn voor individuele leerlijnen en verrijkingswerk. Het is natuurlijk vreemd als kinderen met down syndroom aan de een kant worden aangemoedigd om wel naar een normale basisschool te gaan en aan de andere kant kinderen met een hoog IQ in een aparte school of klas worden gestopt.
Daarnaast heeft school met zo veel andere zaken te maken dan cognitief leren. Als het alleen ging om leren rekenen, lezen en schrijven kon ik ze dat in minder tijd en veel efficiënter zelf thuis wel bij brengen.
Een brugklas speciaal voor hele jonge leerlingen zou je misschien in Amsterdam nog vol kunnen krijgen maar daar buiten is het aantal leerlingen wat zo voorlijk is dat ze met 8/9 de basisschool af kunnen sluiten maar een kleine groep. Dus dan zouden die kinderen minstens een uur of zo moeten reizen om naar school te kunnen. Dan krijg je weer meer ouders die gaan afhaken want die zie het helemaal niet zitten dat hun jonge kind al zo'n eind moet reizen elke dag. En je hebt ouders zoals ik die wel een kind hebben wat dat cognitief zou kunnen maar die er helemaal geen voorstander van zijn dus dat is al weer een kind minder voor zo'n speciale brugklas.
Persoonlijk ben ik er van overtuigd dat in het overgrote deel van gevallen je best een kind bezig kan houden op de basisschool met hoogstens één versnelling. Dat het deels bezigheidstherapie is klopt maar dat geldt sowieso voor school en voor een deel van de activiteiten. Het is lang niet allemaal nuttig, er gaat veel tijd verloren met allerlei onzin gedoe en overgangsactiviteiten en op elkaar wachten en nog veel meer. Dat geldt voor alle kinderen en niet alleen voor slimme kinderen.
dat is ook weer waar
dat het moeilijk wordt om de klas vol te krijgen. En inderdaad, je laat je 9-jarige nog niet 20 km. fietsen of alleen met het ov gaan....
Ik ben zeker met je eens dat het niet handig is om de kinderen vakken te laten doen waar de gemiddelde pabo-leerkracht niet voor opgeleid is. Dat zag ik laatst nog bij een montessorischool hier waar we eens waren informeren (open dag). Uit een gesprekje met een slimme leerling bleek dat hij geheel in zijn eentje Duits aan het leren was met een boekje en een koptelefoon en daar werd hij verder niet in begeleid. Je kon er op die manier ook nog Grieks en Russisch leren. Tja, dat zagen we ook niet zitten.
leuke boekjes
voor wie nog leuk materiaal als bezigheidstherapie zoekt
Maths Quest, 4 delen leespuzzelboekjes met allerlei rekenpuzzels erin en er wordt een beroep gedaan op logisch denken (en je leest het boek in een heel vreemde volgorde uit
. De Action heeft ze (weer), voor een zeer klein prijsje.
Niet erg moeilijk, maar wel leuk. Mijn zoon is er helemaal gek op!
skik
In onze gemeente zijn 14 basisscholen en 1 middelbare school. In onze buurgemeente (7 km fietsen) zijn nog eens drie middelbare scholen op fietsafstand (met 28 basisscholen) en we hebben er nog eentje de andere kant op op 7 km met ook heel veel basisscholen in de buurt, in de kleine dorpen om al die grotere dorpen zitten nog eens een stuk of 10 basisscholen.
Geen enkele moeite dus om een paar brugklassen vol te krijgen en het hoeven natuurlijk niet alleen maar 8 of 9 jarigen te zijn. Het is ook prima geschikt voor 10 jarigen.
Flanagan
Ik ben van alles, behalve moeder, maar geen ool-medewerker.
goed gevoel
gisterenavond gesprekje met de juffen gehad en daar hebben we allebei een goed gevoel aan overgehouden.
We hebben het vooral over het rekenen gehad. Daarin krijgt hij (vanaf nu) veel verdieping: pluspunters (van de methode), plustaak, somplex en kangaroe. Vooral dingen die meer inzicht vragen, of waar je dingen moet gaan combineren. Het is niet de bedoeling dat er (veel) stof van groep 4 uitgelegd gaat worden, al ontkom je daar soms toch niet aan volgens de juf. Je moet hem niet gaan vervelen met dingen die hij al goed kan, was haar opmerking, dus moet er goed gekeken worden naar wat ie al beheerst. Al geloof ik niet dat ze daarvoor gaan doortoetsen, maar dat zou ik natuurlijk aan het end van het schooljaar nog eens kunnen vragen of ze dat niet toch eens zou willen doen, aangezien hij wel bijvoorbeeld bezig is met de tafels.
Het taalstukje hebben we ook nog kort aangestipt. Dat gaat ook goed. Om niet altijd alles maar goed te hebben, heeft het 'zongroepje' gisteren of eergisteren een 'kneitermoeilijk' dictee mogen maken, waarin natuurlijk wel fouten gemaakt werden, maar niemand onvoldoende scoorde. Dat vond ik op zich wel een goede actie van de juf, want het is voor de voorlopers natuurlijk wel van belang dat ze een een keer ervaren dat sommige dingen nog wel moeilijk(er) zijn en dat de wereld niet vergaat als je niet alles goed hebt. Hij heeft nou ook een 'stelschrifje', waarin hij zelf verhaaltjes mag schrijven, dat vond hij eerst nog wel moeilijk ('wat moet ik dan opschrijven?'), maar dat lukte hem nu ook beter. Ik zag dat hij wel van de non-fictie is, hahahaha. Misschien komt die fictie later nog (of niet).
Van een van de twee juffen kreeg ik nog wel een beetje op mijn kop: zoonlief had blijkbaar gezegd dat hij M5 rekende. Dat moest hij van mij gehoord hebben, maar was natuurlijk niet waar. Of ik daar mee uit wilde kijken. 
Ik vermoed dat zoonlief het gesprek tussen mij en zijn vader heeft gehoord toen we het LVS bespraken. Tja, daar stond bij zijn rekenen inderdaad een DLE M5, maar goed, dat misverstand is ook uit de wereld geholpen. Wel weer een leer voor de volgende keer: kleine potjes, grote oren, hahahaha.
Gevoelige oortjes
Via ons kind kregen wij ook op onze kop over hetgeen wat het kind wist. Kind zei: als ik mijn ouders een vraag stel, wil ik eerlijk antwoord. Dat het antwoord eerlijk was, wist kind omdat het onze gesprekken had gehoord terwijl wij dachten dat kind sliep. (Het waren normale gesprekken, want je wilt niet dat je kind wakker wordt.)
Ik ben blij voor je dat de gesprekken met school prettig verliepen, als ouders een tevreden gevoel hebben, voelt een kind dat.
