verbreding/verdieping

Dalarna

Op veel gymnasia kun je al in meer profielen examen doen, als je wilt zelfs in alle 4. Maar dit doe je dan gewoon in die 6 jaar. Dus je ideetje om heel slimme VWO-er daar nog 2 jaar mee bezig te houden gaat echt niet op.
En wat geldt voor gym geldt net zo hard voor cognitief sterkte kinderen: er is zo veel meer dan school. Een slim kind kan buiten schooltijd ook zijn behoefte aan kennis/hard na moeten denken vervullen. Ik vind dat je daar als ouder ook een belangrijke rol in hebt. Door het kind te stimuleren, dingen aan te bieden, helpen met het zoeken van passende hobby's en clubjes... Om nou alles maar bij school te leggen, dat vind ik niet zo realistisch.

bij het oud papier

Dalarna,

Ik heb nog steeds geen antwoord op de vraag wat je dan doet met een kind dat zonder die verdieping/verbreding klaar is met de basisschool als hij of zij nog maar zes jaar oud is?

Leren leren

Waarom denk jij dat je van verrijkingswerk níét leert leren en dat je dat uitsluitend doet van regulier werk maar dan op jouw niveau?

skik

clubjes na school

Dat vind ik nou een soort van zielig, kinderen die na school nog hun behoefte aan hard nadenken moeten aanvullen al of niet in de vorm van clubjes, muziekles etc. Ze hebben zich eerst al overdag verplicht matig vermaakt/ingespannen op school, en dan moeten ze daarna ook nog muziekles/debatingclub of wat dan ook. Mijn kind heeft na school heel erg behoefte aan vrije tijd, en door de week is dat op dagen dat er zwemles, bso, ander clubje is, maar een uurtje of 1,5 hooguit. Muziekles zou heel goed bij hem passen, maar momenteel wil hij er niet aan want dan heeft hij zo weinig tijd om te spelen, vindt hij zelf. Bovendien heb je daar weer hetzelfde verhaal (zoon heeft op zijn vierde tot 6e muzikale vorming gehad, en wou niet meer want het was saai en te makkelijk-bleek achteraf. En hij zat al tussen kinderen die 2 jaar ouder waren).

Thuis heb ik nog een kind dat op zijn 4e een puzzel van 1000 stukjes kon maken. Daar deed hij wel 3 weken over. In de kleuterklas mocht hij alleen puzzels maken van groep 1, met maximaal 12 stukjes. Bovendien is er in de kleuterklas geen gelegenheid om 3 weken aan iets te werken (hoeft natuurlijk geen puzzel te zijn). Ik heb bovendien het vermoeden dat de juf niet eens wil geloven dat zoon zoveel stukjes kan doen (maar goed, dat is weer wat anders).

Je moet best veel bij school kunnen neerleggen. Ik heb eigenlijk wel de verwachting dat ik niet elke dag de juf of ib-er hoef aan te spreken of zoon wel genoeg uitdagende dingen te doen krijgt. En dat ik niet dan maar zelf geschikte lesstof moet uitzoeken en thuis schooltje spelen om zijn hersens te laten kraken. Ik heb zelf ook nog werk en andere verplichtingen.

Kinderen aan de onderkant worden wel aan alle kanten ondersteund, maar van slimme kinderen wordt verwacht dat ze het toch wel redden. Dat is niet vanzelfsprekend het geval (kijk even naar mezelf) en ik ben het helemaal eens met Dalarna dat dat een verspilling is van de talenten van kinderen. Als ze wat ouder zijn kunnen kinderen zelf bepalen of ze iets willen doen met hun intelligentie. Nu worden die kinderen verplicht om 6 uur per dag op de basisschool onder hun niveau te werken. Dat is vergelijkbaar met een boom kweken in een te kleine pot, die wordt niet meer zo groot als een soortgenoot die alle ruimte heeft gehad om te groeien.

blij met school

Ik ben heel blij met alle moeite die de school doet. Dochter, 10 jaar, groep 7 krijgt levelwerk en daarnaast leert ze dit jaar Frans en Spaans. Ze maakt de toetsen en afhankelijk van de score, volgt ze het routeboekje. Hierdoor heeft ze veel tijd voor het extra werk. School heeft in groep 4 voorgesteld om te versnellen maar dat zagen we niet zitten omdat we niet willen dat ze te jong naar het VO gaat.
Momenteel mag ze bijna elke dag (gedurende 6 weken) helpen in een andere klas. Dat vind ze echt heel leuk en zo blijft het leuk.

skik

als het verrijkingswerk nog steeds makkelijk is, dan leer je daar niet van leren lijkt me.

en

Als verrijkinswerk te makkelijk is, moet je op zoek naar ander werk. Er is genoeg. Ook daar kun je als ouder een rol in spelen trouwens.

skik

Ik denk niet dat dat niet kan. Ik zeg dat het daar op gericht moet zijn.

Bij goed verrijkingswerk heeft een kind concrete doelen en wordt het daar ook op beoordeeld. In de praktijk zie ik vaak dat de doelen niet heel concreet zijn en dat het werk nauwelijks beoordeeld wordt. Of dat zodra het kind het moeilijk vindt/het werk niet meer voldoende maakt er weer mee gestopt wordt.

En dat is m.i. zonde.

Ik vind niet dat ik als ouder opzoek moet naar passend verrijkingswerk. Als een kind achter blijft verwacht school tich ook niet dat ouders met aangepast lesmateriaal komen?

verschillende kinderen

Sommige begaafde kinderen zijn ook erg gevoelig. Het aanpassen in de klas vergt zoveel van ze, dat ze thuis echt geen zin meer hebben in * werken*. Is mij nooit gelukt met zoon, die was zo blij dat hij eindelijk *vrij* was na school. Hij zocht zelf wel uitdaging natuurlijk, maar alleen maar op z'n eigen manier dus doorzetten, vastbijten etc heeft hij daar echt niet van geleerd.
Nu moet ik wel zeggen dat hij echt bijna 0 aanpassing kreeg in werk, ondanks hard knokken van ons. Achteraf is dat echt teveel geweest voor hem. Bij sommige kinderen ligt het moeilijk. Alles gaat snel bij zoon, dus het punt waarop hij gewoon echt niet meer gemotiveerd was kwam ook snel. En toen ging de leerkracht klagen dat hij niets wilde...en kom je in een vicieuze cirkel.

Hanne

Ik zeg niet dat je dat als ouder moet, maar indien nodig kun je er natuurlijk wel een rol in spelen. In de ideale wereld zal een school ieder kind precies dat bieden wat het nodig heeft. Maar de wereld is niet ideaal. Een kind dat achter blijft valt meteen op, omdat het niet goed scoort. Een kind dat voorloopt valt minder op. Het scoort goed, maar scoort niet opeens nog veel beter naarmate het verder voor loopt.
Ik denk dat je als ouder dan veel sneller in de gaten hebt dat een kind niet (meer) lekker in zijn vel zit dan dat een school dat ziet. Je moet dus samenwerken met de school en dat vraagt tijd en inzet.
Ik snap niet dat je als ouder gaat zitten wachten omdat je vindt dat de school iets hoort te doen, ook al heb je nog zo gelijk daarin. Daarom zeg ik: je kunt ook meedenken met school. En als het dan alsnog echt niet van de grond komt, is het hoog tijd voor een andere school.

overigens

had ik graag willen investeren op school. Maar niet elke school staat daar voor open. De onze helemaal niet. (had moeten switchen van school, achteraf gezien, maar toch nooit gedurfd)

Bol

Je kunt op een gegeven moment ook in een vicieuze cirkel terecht komen: het kind verveelt zich op school, raakt steeds passiever en heeft dan ook na school geen zin meer om wat dan ook te doen.
In dat geval helpt het wel als je als ouder je kind stimuleert. Het hoeft ook zeker niet allemaal cognitief te zijn, juist niet zou ik zeggen. Denk bijvoorbeeld aan sport, scouting, toneel, teken/schildercursus, schaken, bezoeken van musea, wandelen...
Mijn ervaring is dat mijn kinderen steeds weer even een zetje nodig hebben, en dan gáán ze weer. Ik helpt ze op gang en dan gaat het weer borrelen in die hoofden en gaan ze er zelf weer mee verder. Maar dat zetje, dat moet ik wel steeds geven.
Overigens wel minder naarmate het op school lekkerder loopt. Dus als het daar niet lekker loopt, dan geef ik eerst vooral óók de school weer een zetje
Al met al vraagt het een hoop van je als ouder, maar ja, is dat niet eigenlijk altijd wel zo met kinderen?

jippox

Ik zou het wel zielig vinden om een kind verplicht stimulerende activiteiten te laten doen na schooltijd ja. Mijn kind is het wel heel intelligent, maar gaat niet voor de lol mijn studieboeken lezen. Hij speelt wel op een ander niveau dan kinderen van zijn leeftijd, maar wel met hetzelfde. Dus wel met lego, oorlogje spelen in de bosjes etc; hij wil wel 'spelen spelen'.

Verder heb ik dezelfde ervaringen als Hanne. Tja, de strijd aangaan met school...ik heb best wel een band opgebouwd met school, maar zoals ik al eerder zei (in dit draadje of een andere?) werkt de school niet erg mee. De juf verwijst mij door naar de ib-er en de ib'er werkt niet bijzonder mee. Sterker nog, ik moet bijzonder voorzichtig zijn met voorstellen of het werk niet moeilijker/uitdagender zou moeten, vragen wat zoon eigenlijk heeft gescoord met het doortoetsen, want ze wil niet dat je je ermee bemoeit ("ik ben de pedagoog, ik heb een visie daarop" is wat ze letterlijk zegt). Anderzijds wil ik ook helemaal niet een ib-er de les lezen over haar vakgebied.

Hoe pak jij dat dan aan? Ga je wekelijks met de juf aan tafel zitten om het werk van je kinderen te bespreken, of doe je iets anders? Koop je zelf materiaal voor de kinderen om hen dat op school te laten doen, en kijk je het thuis zelf na? Misschien kun je wat concrete voorbeelden geven? Ik vraag me serieus af hoe ik de school nog moet benaderen hierover, zonder het gevoel te hebben een enorme zeurpiet te zijn. Ik heb voor het rekenen voorgesteld of het niet goed zou zijn om mee te doen aan de kangoeroewedstrijd, maar daarop werd een keer enthousiast gereageerd en verder niks. Later hoorde ik dat er niet genoeg 'rekensterke' kinderen op school zouden zitten. Mijn zoon werd doorgetoetst op rekenen (rekent nu groep 6) en scoorde eind groep 6 een B. Daaruit trok de ib-er de conclusie dat er niet verder hoefde te worden doorgetoetst en er hoefde verder geen actie worden ondernomen. Ze wilde ook niet teveel toetsen, want jaaa....dan moet dat arme kind aldoor toetsen maken. En dat moest ook allemaal tussendoor want ze had het druk en nakijken kon pas over 3 weken, ofzo. Wat moet ik daar dan mee?

ah, nieuwe reacties

nouja, er is alweer een hoop gezegd. Overigens heb ik om deze reden wel nagedacht over een andere school, maar ik hoor van veel ouders op andere scholen vergelijkbare ervaringen. Misschien met een wat minder stugge ib-er dan hier wellicht, maar toch wel dat kinderen verrijkingswerk krijgen wat ze helemaal zelf moeten doen, en wat ook niet echt wordt beoordeeld. Of op een montessorischool hier, daar mogen de kinderen weer niet te ver vooruitwerken.

met school om tafel

Ik kan gelukkig heel goed met school om tafel om zaken te bespreken.

Maar als ik dat niet zou kunnen hoe zou ik dan van voor passend lesmateriaal kunnen zorgen? Kind met een stapeltje naar school sturen en zeggen ' dit ga je doen en niet wat juf geeft'.

Uiteraard zwart wit opgeschreven maar als school niets anders wil bieden kan ik dat niet overrulen. Ik kan me dan schikken of een andere school zoeken.

creabea

Ik denk dat ik zeker eens in de 6 weken wel op school zit voor een gesprek met 1 van de leerkrachten van mijn kinderen. Verder kijk ik hun werk regelmatig 's ochtends even in, en soms vraag ik het mee naar huis om het rustig te kunnen bekijken. Met de IB-er heb ik inmiddels een heel goed haast vriendschappelijk contact. Daar heb ik veel in geïnvesteerd, in die relatie, want ik weet dat zij belangrijk is voor hoe er met mijn kinderen wordt omgegaan op school.
Zoals ik al zei hebben wij 4 hoogbegaafde kinderen, dus ik ben ook al even bezig. Bij de oudste was ik in eerste instantie veel afwachtender en voorzichtiger. Zelf groei je er ook in natuurlijk, en ik heb zeker niet alleen maar vrienden gemaakt op school. Soms moet je ook even echt stampei maken. Wij hebben wel bij de directeur gezeten met de boodschap: er moet NU iets gebeuren, of ik houd mijn kind thuis.
En toen er op een gegeven moment geen budget was, hebben wij zelf een levelkist voor een groep gekocht en gedoneerd aan school.
Overigens wordt het levelwerk hier op school ook deels door ouders begeleid. Niet ideaal misschien, maar beter dan het alternatief (=minder begeleiding).

En wat ik je nog mee wil geven: prima als je kind 'gewoon' speelt en zich daar mee vermaakt. Maar als je kind merkbaar slecht in zijn vel zit en je het idee hebt dat dit komt door verveling, dan kan het ook absoluut helpen om het kind ook thuis toch maar een ietsje meer te stimuleren.

Hanne

Wij hebben om die reden op een gegeven moment onze kinderen laten testen bij een in hoogbegaafden gespecialiseerd bureau. Blijkbaar is het soms nodig om een rapport te kunnen laten zien met aanbevelingen. Elke keer blijkt er dan toch meer mogelijk op school. Zelfs bij de ons derde kind bleek dit op een gegeven moment toch nodig. Het heeft er bij hem in geresulteerd dat hij nu het levelwerk van een groep hoger doet.
Bij de oudste was het nodig om de school überhaupt in gang te krijgen. Bij nummer 2 werd door het testen duidelijk dat hij zo'n extreem IQ had, dat hij eigenlijk niet op een gewone school paste. We hebben toen gekeken naar andere scholen maar daar was geen plaats. Met de huidige school hebben we toen besloten tot een 2e versnelling (waar ze voordien absoluut tegen waren en wat ze nooit eerder hadden gedaan). Bij de jongste was testen eindelijk niet meer nodig om haar passend werk te bieden maar liepen we tegen andere problemen aan. Zij blijkt naast hoogbegaafdheid ook ADHD te hebben, weer een geheel nieuwe uitdaging voor ons

Dus, om het samen te vatten: als je er zelf met de school niet meer uitkomt, wil het nog wel eens helpen als er adviezen en aanbevelingen komen van een expert. En ja, ook dit vraagt een investering van de ouders. In dit geval vooral een financiële...

Ervaring

Mijn ervaring is dat als de school mee wil werken en mee wil denken er echt veel mogelijk is op het gebied van verdieping en verbreding. Wel moet je realistisch blijven. Er zitten 25/30 kinderen in een klas en de situatie kan nooit optimaal zijn. Er zullen dus altijd momenten van verveling tussen zitten en taken/opdrachten die meer bezigheidstherapie zijn of die toch niet helemaal goed aansluiten. Dat geldt natuurlijk echter voor alle kinderen, niet alleen voor kinderen die ver voorlopen. Ook gemiddelde kinderen vervelen zich wel eens of moeten iets doen wat niet echt passend is bij hun niveau.
Zolang de situatie over het algemeen wel te doen is dan is er niet zo'n probleem.
Een school die bereid is mee te werken is wel belangrijk. Bij onze zoon ging het niet altijd perfect maar de school was wel degelijk welwillend. De afgelopen jaren is er sowieso veel verbetert. Ze werken nu veel meer met individuele leerlijnen en er is ook veel meer materiaal beschikbaar voor verdieping. Bij onze zoon moest er nog vaak geïmproviseerd worden.
Bij onze jongere dochter in de klas merk ik nu al dat verdieping/verbreding al veel meer standaard wordt aangeboden.

Wat wel blijft staan is dat je afhankelijk bent van de school. Als de school echt niks wil doen dan is wisselen een betere optie.

Zo'n reservaat school voor allemaal hoogbegaafde kinderen die op hun 9de dan met elkaar naar de middelbare school gaan lijkt me helemaal geen goed plan. School gaat tenslotte niet alleen om het zo snel mogelijk en effectief mogelijk op doen van kennis. Als dat zo was dan kon ik hem beter thuis les gaan geven. Hij leert dan meer dan op school.

Verbreden kan trouwens ook nuttig zijn. Mijn zoon heeft bijvoorbeeld Spaans geleerd op de basisschool. Hij heeft via de school methode en internet aardig wat geleerd en heeft nu inmiddels zijn DELE C1 gehaald. Dat is toch best nuttig?
Hij is ook begonnen met Arabisch te leren via een internet cursus en hij mocht daar ook op school aan werken. Ze konden hem niet overhoren maar via internet moest hij toetsen afleggen en de leerkrachten controleerden wel degelijk of hij had heeft gedaan.
Ook met wiskunde en natuurkunde heeft hij veel extra projecten gedaan op de basisschool en nu hij in de brugklas zit heeft hier echt wel profijt van.
Daarnaast mocht hij regelmatig zelf onderwerpen aandragen om daar werkstukken over te maken en zo heeft hij bijvoorbeeld zich verdiept in onderwerpen die op de middelbare school niet echt heel uitgebreid behandelt worden. Allemaal heel nuttig.
En zelfs de tijd die hij over had en mocht lezen en tekenen vind ik helemaal geen verloren tijd. Boeken lezen is enorm nuttig en het feit dat hij op de basisschool zeker een uur per dag voor zichzelf kon lezen heeft hem niet alleen een enorme woordenschat opgeleverd en kennis van allerlei feiten maar ook zijn schrijfstijl verbeterd en zijn algemene cultuur vergroot.
Ik vind dat allemaal echt geen verloren tijd of bezigheidstherapie.
Het maken van een spel wat hier ergens wordt genoemd trouwens ook niet. Daar kan je ook wat van leren. Niet alleen op cognitief gebied maar ook op sociaal gebied (project management, samenwerken) dus ook best nuttig.

wauw...

wat Jillian beschrijft zie ik op de school waar mijn kinderen nu op zitten echt niet gebeuren. Spaans is er wel, maar daar komt zoon niet voor in aanmerking want hij scoort niet overal een A op (spelling). Maar het doen van een eigen (natuurkunde) project, dat zou ik helemaal zelf moeten regelen en nakijken en dat gaat me te ver. Het hoeft van mij ook allemaal niet perfect, maar het stoort mij dat ik er ontzettend achteraan moet zitten en het gevoel krijg dat ik een pusherige ouder ben. Er is voor mijn zoon een handelingsplan (voor het rekenen) maar daar gebeurt in praktijk erg weinig mee. Als ik ergens naar vraag of iets voorstel, dan "wordt eraan gewerkt".

En toch raar dat er ineens deuren opengaan als je je kind hebt laten testen...maarja, omdat dat ook weer niet goedkoop is en wellicht ook geen etiket wilt, doe je dat waarschijnlijk ook niet eerder dan dat je echt problemen krijgt, of niet?

Creabea

Veel van die zaken hebben we ook zelf aangedragen.
Spaans was al wel bekend. Er is een methode ontwikkelt voor de basisschool waar ze zelfstandig mee aan de slag kunnen (Juan Y Rosa)
Toen mijn zoon dat uit had hebben wij zelf extra boekjes aangedragen waar hij mee aan de slag zou kunnen. Het examen is ook buiten de school om geregeld. Dat was meer zodat hij een diploma kon laten zien hier voor.
Arabisch was het idee van zoon en wij hebben zelf een cursus gekocht voor hem maar wel afgesproken met de school dat de school wel zou bijhouden dat hij er ook echt aan zou werken. Het mocht best leuk zijn maar niet vrijblijvend.
Rekenen, natuurkunde en techniek heeft de school zelf inderdaad materiaal voor gevonden. Ze zijn een soort plus groep begonnen en daar concentreren ze zich vooral op dit soort zaken.

Boeken nam mijn zoon zelf mee van huis/bibliotheek. Die zocht hij ook zelf uit.

Verder maakte hij veel werkstukken. De school hoeft daar niet zoveel extra's voor aan te schaffen. Wel belangrijk dat ze in de gaten blijven houden dat hij wat doet en dat het ook belangrijk is dat het serieus en netjes moet gebeuren.

Naast dit alles bleef er nog genoeg tijd over waar ze niet zo'n invulling voor hadden dus hij heeft ook eindeloos kunnen tekenen, stripboekjes lezen en dergelijke.

Ook was er een soort mentor programma waarbij de oudere kinderen de jongere kinderen hielpen met lezen en dergelijke. Daar deed zoon ook veel aan mee omdat hij natuurlijk al veel wist. Dit was in andere opzichten weer nuttig.

De school heeft dus eigenlijk verder alleen een plus groep waar ze beta projecten doen.

De laatste jaren hebben ze meer levelwerk en pluswerk aangeschaft. Daar heeft zoon niet veel meer van mee gekregen maar dat zie ik nu wel bij mijn jongere dochter in de klas.

Maar in elk geval kan je als de school niks aanbiedt ook zelf wel zaken aandragen. Wel moet de school daar dan natuurlijk open voor staan want anders heeft het helaas weinig nut.

We hebben dus wel geboft met de open houding van de school al hadden ze niet zo heel veel concreet te bieden tot een paar jaar terug. Maar die houding is het belangrijkste inderdaad.

Erwtje

Posting 17...

posting 17

Daar heb je het over 8-jarigen. Dat was mijn vraag niet. Ik vroeg naar zes jarigen.

Ik ben erg benieuwd naar jouw mening.

tja

Mijn mening staat daar toch echt tussen hoor. Ik zei dat je een kind toch wel 3 jaar bezig moet kunnen houden op de basisschool als het nu vijf jaar is en als het er werkelijk twee moeten zijn en kind wil het dan kan dat ook: dan heb je een achtjarige tussen die negenjarigen.

Wat wil jij dan? Verdiepen en verbreden tot het kind er bij neer valt? Wat is er mis met de rest van die posting?

dat was niet wat ik vroeg

Natuurlijk kun je een kind bezig houden. Maar dan moet je juist verbreding/verdieping en zo gebruiken. Was dat niet gebeurd dat had ik een zesjarige die klaar was met de basisschool. Zou je die echt naar het VO willen hebben?

Amy2

Frans en Spaans valt voor mij niet onder verbreden/verdiepen. Chinees wel.

Jippox

Jippox, ik vind toch wel wat tegenstrijdigheden in jouw antwoord. Ik heb een lange dag gehad en moet eigenlijk naar bed maar ik probeer toch nog even duidelijk te reageren maar het zal in stukjes en brokjes moeten:

Ten eerste wacht ik nog op een goed voorbeeld van verbreden/verdiepen in bijv rekenen groep 3 (dus onder de 20) waar je een hb kind mee kan bezig houden op een niet al te gezellige manier. Het probleem is gewoon dat dat kind al lang voorbij 20 rekent en je het kind gewoon niet kán uitdagen. Ja leuk voor een kind wat een paar maandjes voor loopt maar dan is het wel klaar hoor.

Twee profielen is peanuts: kies N&T plus biologie en je hebt er al twee. Ik bedoelde dus letterlijk ALLE vakken. Vervolgens zeg jij dat er meer dan school is. Waarom zou je dan een kind wat met 9 naar het Gymnasium gaat vier profielen laten doen? Waarom? Natuurlijk niet, laat het lekker gewoon een profiel kiezen, of dus twee, een profielwerkstuk maken en daarna nog één of twee jaar door gaan met vakken die het kind nog niet heeft afgerond. Waarom kraak je mijn idee om het kind nog 1-2 jaar langer op de middelbare meteen zo af. Kun je niet een beetje algemener kijken, naar alle hb kinderen in Nl, naar de minder goede basisscholen en even niet naar jouw vier voorbeelden en dan een antwoord geven? Ik wil algemeen discussiëren over hoe we in Nl om moeten gaan met hb kinderen maar jij vindt het wel prima zo blijkbaar. Nou wellicht voor jouw kinderen ja maar ik wil dat de maatschappij alle hb kinderen alle kansen geeft en dat lukt niet zo heel erg goed in mijn ogen op de gemiddelde basisschool. Elk kind wat het niet redt op het VWO is er eentje te veel en in mijn ogen komt dat voor een groot deel door het niet goed aanpakken op de basisschool en omdat het helemaal niet erg is om deze kinderen wat eerder bij elkaar te zetten dan 11/12 jaar. We zetten de andere kant van het spectrum ook al jaren bij elkaar toch?

Verder (ander puntje) ben jij zo verschrikkelijk voor verdiepen maar je laat zien dat jouw kind/kinderen van alles buitenschools doen en dat ze soms meer weten dan jij. Stel dat jij (het voorbeeld is even wat duidelijker dan jouw chemielabverhaal) een kind had in groep 4 wat steengoed is in rekenen en er vandoor gaat met het wiskundeboek van het brusje in de brugklas en na een maandje het boek inpikt van de buurjongen die in de tweede zit en zo door. Wat wil je zo'n kind nu aan verdiepen/verbreden geven op dit terrein? Nog steeds 'moeilijke dingen onder de 100'? Is dat werkelijk wat we willen met dit soort kinderen? Is het niet echt een verspilling van intellect en moet je dat niet voeren en stimuleren en het kind op niveau hard laten werken net zoals de klasgenootjes? Nee, jij vindt het dat het 'niet al te leuke puzzeltjes onder de 100 moet doen'?

Even terug naar een hb kind wat niet al met brugklaswerk bezig is in groep 4: Wat is er in hemelsnaam mis met een kind, elk kind, door te laten gaan op zijn/haar tempo en schoolbreed tegelijk rekenen en taal te geven zodat het eens instructie kan krijgen ipv alles zelf altijd maar uit te moeten zoeken in een hoekje van de klas?

oja

De tegenstrijdigheden zijn dus dat kinderen buitenschools opeens wel mogen versnellen maar niet in de klas (dat was zo'n beetje mijn punt) en als je dat toestaat hoe kun je een kind dan nog echt GOED bezig houden met verdiepen zodat het er ook nog wat van leert?

oja

Ik kom nog wat tegen: jij neemt allerlei stimulerende maatregelen na school maar je roept ook dat het kind kind moet zijn tussen andere kinderen. Hoe rijm je dat dan? Moet het niet gewoon op voetbal dan ipv een chemielab beheren?